Oğlum üstün zekalı mı ?

Merhaba. Benim kizim ustun zekali 4.5 yasinda su an. Oglum 15 aylik, ablasiyla benzer gelisim gosteriyor. Ablasinin 14 aylikken bilincli soyledigi 110 kelimesi vardi. Oglumun 130 kelimesi vardi. Iki kelimeli cumle kurmaya 13 aylikken basladi, ponponu attim dedi. Saymadim ama su an 250 kelimeden asagi konustugunu sanmiyorum. Her kelimeyi sadece bir kere soylerim ve ogrenir. Mesela bir kere irmik helvasi yedirirken tatli diyorsam, sonraki her helva gorusunde tatli der. Motosiklet, bisiklet, otomobil, otobus ve kamyonu birbirinden goruntusuyle ve sesiyle ayirt edip isimlerini soyler. Kendilerini gormese de sadece sesini duydugunda soyler. Bu ornekleri fikir edinmeniz icin verdim.
Ben hem alanda egitimli hem ustun cocuk sahibi biri olarak soyluyorum, cocugunuz ustun zekadan cok algilari acik bir bebege benziyor sadece. Siz yine merakini besleyin, bol bol disari cikarin ki kesif arzusu hep diri kalsin, hep takipte kalin ama ustun zeka mi degil mi sorusuna cevap arayarak yapmayin derim.

Bu mesajınız için beğendim koydum yetmedi birde buradan teşekkür etmek istedim.
 
benim oğlum 1,5 yaşında cümle kuruyordu, şarkı söylüyordu,suan 2 yaş 2 aylık bülbül gibi şakıyor resmen, çokta hareketli, ultra üstün zekalı demek ki 🤔😉
Esim8n yeğeninin kızı 18 aylıkken düzgün cümle kurabiliyordu..eltimin kızı da 2 yaşında (18 aylık hatirlamiyorum) düzgün cümle kurardı.dil gelişimleri ileri idi.iki çocukta normal..benimki 4.5 yaşında anca konuştu 😁
 
Oglum 13 ayliken 10 a kadar sayabiliyordu 7 rengi biliyordu ve yaklasik 10 tane hayvan sesi cikarabiliyordu hersey taklit ediyordu ve 15 18 aylikken de 2 3 kelimeli cumleler kuruyordu ..ben ustun zekali.oldugunu hic dusunmedim dogrusu ..usyun zeka baska bisey toplama cikarma
yapabiliyor sayilara cok merakli oluyorlar yada herseyi sorgulamaya ... simdiki cocuklar bence hemen hemen ayni algıları cok acık
 
Hayır yazarken ifade yanlışlıklarim olmuş. 12 aylıkken ezanın okunacagini anlardı hiçbir müdahale olmadan. 15 16 Aydan sonra asansöru fark etti ve ben o anda sonrasında da aaa baba geldi demedim müdahale etmeden. 3 yaşındaki çocuk gibi diyeceğime üç yaşında demişim. 22 aylık olduk 4 gün önce. Renklerin hemen hemen hepsini biliyor. Mavi yeşil pembe mor siyah söylüyor ama renk olarak kırmızı sarı bunları da tanıyor. Rakamlari 10 a kadar sayıyor İngilizce 4 e kadar. Sadece ezbere saymıyor aldığım puzzle da bana 7 yi ver dediğim de veriyor bugün ona kadar hepsini sırayla istedim. Verdi. Küpleri 10 tane çok rahat diziyor. Şarkı sözlerini ezberliyor. Komutu çocuk şarkılarını 15 aylıkken yapıyor ellerim nerde şarkısı var biliyorsunuz belki gözlerim nerde sırayla o şarkıyı 15 aylıkken yapardı videosunu çekmiştim. Markası salla şarkısını bir ay önce tesadüfen açtığım da yaptığını fark ettim. Koş, dön, gibi komutları biliyor şarkı ile yukarıyi aşağıyi da öğrenmiş oldu. Öğretmenim eşimde öyle 20 ay bebeklerime kendim baktım. Elimden geldiğince hem fiziksel hem bilişsel gelişimlerini yerine getirmeleri için uğraşıyorum ama halen daha kızim belki tek bebek olsaydı durum çok daha ilerde olurdu diyorum. Hayvanların isimlerini söylüyor fil, kedi, köpek, aslan, maymun sesleriyle tanıyor. 12 aylıkken adım adım serisine abone olmuştum 15. Yada 16. Ay hayvanlardi. Ordaki hayvanların hepsini çok kolay öğrendi. Maymun at eşek aslan sesleriyle beraber. TLF ilgisi yok çocuk şarkıları değilde böyle marakasi salla gibi eğitsel şeylere ilgili. Bilmiyorum iki bebeğim birbirinden bayağı farklı aralarında 9 ay var gibi. Önde gidene mı ağırlık vereceğim geriden gelende iki üç davranış bozukluğu var onunla mı ilgilenmem gerekiyor kafa allak bullak. İkiz annesi olmak çok zormuş
Kiziniz zeki bir bebek gibi duruyor. Iki bebek mutlaka cok yorucudur. Ama ilgilenmeyi etkinlik kitaplari, egitici setler, ingilizce kelime ogretme seklinde algilamayin. Bu hem sizin icin yipratici hem cok yetersiz. Cocuk kitaplari alin, inanilmaz guzel kitaplar var tavsiyede bulunabilirim isterseniz. Evde kitap okuyun, resimleri inceleyin birlikte. Sık okudugunuz kitaplari bazi yerleri unutmus gibi yapip bekleyin o tamamlasin. Boya kalemleri ve resim defteri ulasabilecegi yerde olsun. Camdan ruzgar girip perdeyi havalandirdiysa, pencereyi kapatmaniz gerekiyorsa kalkip kapatmayin. Kizim gordun mu ruzgar cok guclu esti, perdemiz nasil da uctu, pencereyi kapatayim ki ruzgarin ucurdugu yapraklar tozlar evimize girip yerleri kirletmesin diyin. Bunun gibi cevrede yorumlanabilecek, hakkinda bilgi verilebilecek her seyi cpcugunuz icin hayatin dogal akisinda seslendirin. Kizim ruzgar eserse perde ucar, o yuzden cami kapatiriz degil asla. Anlatabildigimi saniyorum. Disari bol bol cikarmaya calisin. Ilgisi neye yoneliyorsa onun hakkinda sohbet edin, ilgilendigi seye odaklanip sizi duymuyorsa soh et etmeyin o sey hakkinda kendi fikrinizi soyleyin sessizce. Disarda tas, cali cirpi, kuru yaprak, bocek, karinca yuvasi ne gorseniz bir egitim materyalidir. Bunlari cocugunuzun farketmesini saglasaniz dahi cok guzel ilgilenmis olursunuz. Ayrica bol bol oyun oynayin. Oyunlari surekli siz kurmayin, etkinlik annesi olmayin, cocuklar edilgen hale geliyor yoksa zamanla.

Ben cocuga bir seyler ogretmek icin program olusturmayi sevmiyorum. Evi okula dondurmus oluyoruz cunku o zaman. Ama cocuk zaten okula gittiginde bu ezber seyleri ogrenecek ve her cocukta olmasini istedikleri standart kafayi sizin cocugunuzda da sekillendirmeye calisacaklar. Oysa okul oncesi donemde tamamen kendi hizinda kendi ilgi alanlarinda yogunlasarak tamamen dogal surecte mukemmel bir ogrenme sureci gecirebilir cocuklar. Cocuk icin ozgurluk anne icin kolaylik bu ilgilenme sekli bana kalirsa :)
 
Aslında büyük dert..ülkede üstün zekalı çocuklar için düzgün eğitim yok..
Çok doğru oğlum iki defa ilk okulda okul birincisi oldu yapılan sınavlarda dereceye girdi il genelinde bile derecesi var bilsem sınavında çok iyi derece aldı ve sonuç hiç bir değerlendirme yok özel okul sınavlarında 65 soruda sıfır hata yaptı yine bi değerlendirme yok ancak %35 burs verildi böyle algısı iyi Zeki çocukların ülkemizde niye hiç değeri bilinmiyor anlamıyorum
 
Çok doğru oğlum iki defa ilk okulda okul birincisi oldu yapılan sınavlarda dereceye girdi il genelinde bile derecesi var bilsem sınavında çok iyi derece aldı ve sonuç hiç bir değerlendirme yok özel okul sınavlarında 65 soruda sıfır hata yaptı yine bi değerlendirme yok ancak %35 burs verildi böyle algısı iyi Zeki çocukların ülkemizde niye hiç değeri bilinmiyor anlamıyorum
Maaşallah.. inşallah vatana millete hayırlı olur
 
Maaşallah.. inşallah vatana millete hayırlı olur
Amin inşallah Elinden tutmazlarsa körelecek diye tek üzüntüm ki nice böyle çoçuklarımız var öğretmeni bile okulda ki özel kurslara katmayıp kendi torpilli tanıdığı öğrencileri yolluyor bizimki niye gitmiyor diye sorunca gerek yok biliyor herşeyi diyor 10 yaşında çocuk yolun başında neyi biliyor zor ta bu ülkede torpil ilkokulda başlıyor
 
Zorluğu oldu mu üstün zekalı olmasının mesela benim bulduğum şehirde şuan bu yönde bir kurum yok. Arkadaşımın çocuğu üstün zekalı keşke olmasaydı diyor kendi öğretmen eşi doktor. Yaşadığın şehirde çocuğu bu yönde eğitecek bir okul, merkez yoksa dediğiniz gibi korelme durumu var.
Elbette cok zor bir durum bu. Nasil ki normal zeka altindaki cocuklar zorsa normal ustu cocuklar da cok zor. Sadece konuya yabanci kisilere cocugun cok zeki olmasi sempatik geliyor, avantajli geliyor. Her cocugun zorluk derecesi elbette farklidir, ben kendi kizimdan ornek vereyim. Kizim ne ogrenecegini sadece kendi belirleyebilir. Ona ogretmek istedigim seyi hayatin dogal akisonda vermezsem, yani ona bir sey ogretmek istedigimi anlarsa mutlaka ve mutlaka reddeder. Kizimda sen yaptiramazsin ben istersem yaparim saplantisi vardir. Bazen kastim o olmasa bile bir seyleri ona zorla yaptigirmayi denedigimi dusundugu icin sinir krizine giriyor. Ogretmenlerini de ayni sekilde surekli reddediyor. Engellendigi zaman cok agresif, vuruyor, bagiriyor, yas tutar gibi kendini parcalayarak agliyor. Bunlari her cocuk zaman zaman yapar ama benim kizim surekli yapiyor. Surekli ona neyi nasil soylemem gerektigiyle ilgili plan yapiyorum. Yanlis bir kelime kullandigimda o ifadeye takiyor ve olay cikiyor. Bedeni konusunda cok cok hassas. Siz mesela ozlediginiz birine sarilsaniz o anda sadece sarilirsiniz. Benim kizim o insanin kokusunu, teninin dokusunu, kiyafetinin dokumasini, ele verdigi hissi, deterjan ya da parfum kokusu varsa onun detaylarini vs algilar. Cok caresiz hissettigim bir gun yasamistik. Kizim dustu, kotu dustu. Bir baska cocuk olsa kosar annesine sarilir, sadece aglar sarilir ve sevilmeyi bekler. Dustugunu gorunce ona sarilmak istedim ama nasil sarilsam rahatsiz olmaz bilmiyorum. Once yaklastim ah canim ah kizim vs ama kendimi ana birakamiyorum cunku tepkilerini gozlemleyip sonraki adimda ne yapmam gerektigini anlamak zorundayim. Yerinde beklemiyor bana dogru geliyor, demek ki fiziksel temasa ihtiyaci var dedim. Elimi basina koydum, beni itmedi, kafasini cekmedi. Elimi sirtina koydum bu sefer. Yine tepki vermedi. Sarilalim mi dedim evet dedi. Kucagima aldim kanguruya koyar gibi, oturdum sevmek icin. Daha cok agladi anne boyle cok rahatsiz oldum diye. Nasil oturalim kizim dedim. Sen bacagini uzat ben uzerine oturayim dedi ama hala salya sumuk agliyor. Bacagimi uzattim oturdu sandalyeye oturur gibi, bu seferde boynuma uzanmak icin uzak kalmis oldu. Yine de bana uzanip sarilmayi denedi, rahatca yapamadi. Anne bacagin altimdan kayiyor ama oturulmuyor diye daha cok agladi. Sonu yok, asla memnun olmayacak cunku hayal ettigi konforda bir sarilma sekli yok. Kizim sarilmak istiyorsan sarilalim, sarilirken rahat etmek cok onemli degil, sadece sarilmak onemli gibi bir sey soyledim. Mecburen sarildi ama hayal kirikligi ile uzunca sure sessiz sessiz agladi. Ben yapabilecegim her seyi yaptim ama kizim o ani aci duydugunda sakinlestirilmedigi sekilde kaydetti. Uc bes cumle ile ifade etmeye calistigim icin belki simarik cocuk izlenimi olustu ama simarik bir cocuk degil. Sadece her seyi algiliyor. Yikadiginiz bir meyveye mikroskopla baktiktan sonra yemeyi deneyin, yiyemezsiniz. Cunku baskalarinin algilamadigi seyleri algiladiniz ve gormezden gelemeyeceginiz seyler hepsi. Ustun cocuklar da boyle olabiliyor. Sizin icin cok onemsiz seyler, onlar icin birer saplanti olabiliyor. Ne kadar uzun yazmisim bir ornegi bile. Bir dokun bin ah isit durumu var bizde acikcasi. Keske kizim normal bir cocuk olsaydi.
 
Bir doktor, bazı Türk annelerin, üstün zekalı çocuk sahibi olmaya çok can attığını söylemişti. "Çocuk zekayı anneden alır." inancı ile çocuğu bir başarı ürünü olarak gostermek için.

Ama işin aslı çok başka.

Üstün zekalı çocuklar yaşıtlarından daha ileride olduklari için sıradan okullarda egitim alamiyorlar.Müfredat onlara yeterli gelmiyor.

Akranlariyla arkadas olamiyor, dışlanıyorlar.

Yüksek özgüven ve benlik saygısı taşıdıkları için, yani kendilerinin farkinda olduklari için arkadaslarini yetersiz görüp küçümseyebiliyorlar.

Bu yalnizlik, özgüven kırıklığına sebep olabiliyor, depresyona sürükleyebiliyor.

Daha pek çok olumsuz durumla karşı karşıya kaliyorlar.

Çocuğum üstün zekalı diye kendi kendinize teşhis koymak yerine gelişimini sağlıklı tamamlaması için eğitimler alıp kitaplar okuyup kendinizi geliştirmelisiniz.
 
Elbette cok zor bir durum bu. Nasil ki normal zeka altindaki cocuklar zorsa normal ustu cocuklar da cok zor. Sadece konuya yabanci kisilere cocugun cok zeki olmasi sempatik geliyor, avantajli geliyor. Her cocugun zorluk derecesi elbette farklidir, ben kendi kizimdan ornek vereyim. Kizim ne ogrenecegini sadece kendi belirleyebilir. Ona ogretmek istedigim seyi hayatin dogal akisonda vermezsem, yani ona bir sey ogretmek istedigimi anlarsa mutlaka ve mutlaka reddeder. Kizimda sen yaptiramazsin ben istersem yaparim saplantisi vardir. Bazen kastim o olmasa bile bir seyleri ona zorla yaptigirmayi denedigimi dusundugu icin sinir krizine giriyor. Ogretmenlerini de ayni sekilde surekli reddediyor. Engellendigi zaman cok agresif, vuruyor, bagiriyor, yas tutar gibi kendini parcalayarak agliyor. Bunlari her cocuk zaman zaman yapar ama benim kizim surekli yapiyor. Surekli ona neyi nasil soylemem gerektigiyle ilgili plan yapiyorum. Yanlis bir kelime kullandigimda o ifadeye takiyor ve olay cikiyor. Bedeni konusunda cok cok hassas. Siz mesela ozlediginiz birine sarilsaniz o anda sadece sarilirsiniz. Benim kizim o insanin kokusunu, teninin dokusunu, kiyafetinin dokumasini, ele verdigi hissi, deterjan ya da parfum kokusu varsa onun detaylarini vs algilar. Cok caresiz hissettigim bir gun yasamistik. Kizim dustu, kotu dustu. Bir baska cocuk olsa kosar annesine sarilir, sadece aglar sarilir ve sevilmeyi bekler. Dustugunu gorunce ona sarilmak istedim ama nasil sarilsam rahatsiz olmaz bilmiyorum. Once yaklastim ah canim ah kizim vs ama kendimi ana birakamiyorum cunku tepkilerini gozlemleyip sonraki adimda ne yapmam gerektigini anlamak zorundayim. Yerinde beklemiyor bana dogru geliyor, demek ki fiziksel temasa ihtiyaci var dedim. Elimi basina koydum, beni itmedi, kafasini cekmedi. Elimi sirtina koydum bu sefer. Yine tepki vermedi. Sarilalim mi dedim evet dedi. Kucagima aldim kanguruya koyar gibi, oturdum sevmek icin. Daha cok agladi anne boyle cok rahatsiz oldum diye. Nasil oturalim kizim dedim. Sen bacagini uzat ben uzerine oturayim dedi ama hala salya sumuk agliyor. Bacagimi uzattim oturdu sandalyeye oturur gibi, bu seferde boynuma uzanmak icin uzak kalmis oldu. Yine de bana uzanip sarilmayi denedi, rahatca yapamadi. Anne bacagin altimdan kayiyor ama oturulmuyor diye daha cok agladi. Sonu yok, asla memnun olmayacak cunku hayal ettigi konforda bir sarilma sekli yok. Kizim sarilmak istiyorsan sarilalim, sarilirken rahat etmek cok onemli degil, sadece sarilmak onemli gibi bir sey soyledim. Mecburen sarildi ama hayal kirikligi ile uzunca sure sessiz sessiz agladi. Ben yapabilecegim her seyi yaptim ama kizim o ani aci duydugunda sakinlestirilmedigi sekilde kaydetti. Uc bes cumle ile ifade etmeye calistigim icin belki simarik cocuk izlenimi olustu ama simarik bir cocuk degil. Sadece her seyi algiliyor. Yikadiginiz bir meyveye mikroskopla baktiktan sonra yemeyi deneyin, yiyemezsiniz. Cunku baskalarinin algilamadigi seyleri algiladiniz ve gormezden gelemeyeceginiz seyler hepsi. Ustun cocuklar da boyle olabiliyor. Sizin icin cok onemsiz seyler, onlar icin birer saplanti olabiliyor. Ne kadar uzun yazmisim bir ornegi bile. Bir dokun bin ah isit durumu var bizde acikcasi. Keske kizim normal bir cocuk olsaydi.
Yavrum bu durumla başa çıkamıyor. Belli ki her şey fazla geliyor. Biran onun yerine kendimi koydum bende baş etmekte zorlanırdim. sende anne olarak yıpranıyorsundur. inşallah daha az olumsuz etkilerini göreceğiniz yaş dönemlerine gelirsiniz 🤲🌺
 
Kiziniz zeki bir bebek gibi duruyor. Iki bebek mutlaka cok yorucudur. Ama ilgilenmeyi etkinlik kitaplari, egitici setler, ingilizce kelime ogretme seklinde algilamayin. Bu hem sizin icin yipratici hem cok yetersiz. Cocuk kitaplari alin, inanilmaz guzel kitaplar var tavsiyede bulunabilirim isterseniz. Evde kitap okuyun, resimleri inceleyin birlikte. Sık okudugunuz kitaplari bazi yerleri unutmus gibi yapip bekleyin o tamamlasin. Boya kalemleri ve resim defteri ulasabilecegi yerde olsun. Camdan ruzgar girip perdeyi havalandirdiysa, pencereyi kapatmaniz gerekiyorsa kalkip kapatmayin. Kizim gordun mu ruzgar cok guclu esti, perdemiz nasil da uctu, pencereyi kapatayim ki ruzgarin ucurdugu yapraklar tozlar evimize girip yerleri kirletmesin diyin. Bunun gibi cevrede yorumlanabilecek, hakkinda bilgi verilebilecek her seyi cpcugunuz icin hayatin dogal akisinda seslendirin. Kizim ruzgar eserse perde ucar, o yuzden cami kapatiriz degil asla. Anlatabildigimi saniyorum. Disari bol bol cikarmaya calisin. Ilgisi neye yoneliyorsa onun hakkinda sohbet edin, ilgilendigi seye odaklanip sizi duymuyorsa soh et etmeyin o sey hakkinda kendi fikrinizi soyleyin sessizce. Disarda tas, cali cirpi, kuru yaprak, bocek, karinca yuvasi ne gorseniz bir egitim materyalidir. Bunlari cocugunuzun farketmesini saglasaniz dahi cok guzel ilgilenmis olursunuz. Ayrica bol bol oyun oynayin. Oyunlari surekli siz kurmayin, etkinlik annesi olmayin, cocuklar edilgen hale geliyor yoksa zamanla.

Ben cocuga bir seyler ogretmek icin program olusturmayi sevmiyorum. Evi okula dondurmus oluyoruz cunku o zaman. Ama cocuk zaten okula gittiginde bu ezber seyleri ogrenecek ve her cocukta olmasini istedikleri standart kafayi sizin cocugunuzda da sekillendirmeye calisacaklar. Oysa okul oncesi donemde tamamen kendi hizinda kendi ilgi alanlarinda yogunlasarak tamamen dogal surecte mukemmel bir ogrenme sureci gecirebilir cocuklar. Cocuk icin ozgurluk anne icin kolaylik bu ilgilenme sekli bana kalirsa :)
Çok teşekkür ederim ben oğlum ayından geri mi kaldı acaba bu davranışı Soner mı gibi sorularla savaşırken kızımı ihmal ettiğimi fark ettim . Evi kreşe çevirdim diyebilirim bunların hepsini de kızım için yaptım ama dediğiniz gibi onun buna ihtiyacı yok ki zaten bu dediğim tarz şeyleri bensiz de öğrenebilir. Onu daha ileriye götürecek şeyler bunlar değil. Çok teşekkür ederim tekrardan. Verdiğiniz örnek gibi bir yaklaşım için kitap önerisi alabilirim.
 
Kiziniz zeki bir bebek gibi duruyor. Iki bebek mutlaka cok yorucudur. Ama ilgilenmeyi etkinlik kitaplari, egitici setler, ingilizce kelime ogretme seklinde algilamayin. Bu hem sizin icin yipratici hem cok yetersiz. Cocuk kitaplari alin, inanilmaz guzel kitaplar var tavsiyede bulunabilirim isterseniz. Evde kitap okuyun, resimleri inceleyin birlikte. Sık okudugunuz kitaplari bazi yerleri unutmus gibi yapip bekleyin o tamamlasin. Boya kalemleri ve resim defteri ulasabilecegi yerde olsun. Camdan ruzgar girip perdeyi havalandirdiysa, pencereyi kapatmaniz gerekiyorsa kalkip kapatmayin. Kizim gordun mu ruzgar cok guclu esti, perdemiz nasil da uctu, pencereyi kapatayim ki ruzgarin ucurdugu yapraklar tozlar evimize girip yerleri kirletmesin diyin. Bunun gibi cevrede yorumlanabilecek, hakkinda bilgi verilebilecek her seyi cpcugunuz icin hayatin dogal akisinda seslendirin. Kizim ruzgar eserse perde ucar, o yuzden cami kapatiriz degil asla. Anlatabildigimi saniyorum. Disari bol bol cikarmaya calisin. Ilgisi neye yoneliyorsa onun hakkinda sohbet edin, ilgilendigi seye odaklanip sizi duymuyorsa soh et etmeyin o sey hakkinda kendi fikrinizi soyleyin sessizce. Disarda tas, cali cirpi, kuru yaprak, bocek, karinca yuvasi ne gorseniz bir egitim materyalidir. Bunlari cocugunuzun farketmesini saglasaniz dahi cok guzel ilgilenmis olursunuz. Ayrica bol bol oyun oynayin. Oyunlari surekli siz kurmayin, etkinlik annesi olmayin, cocuklar edilgen hale geliyor yoksa zamanla.

Ben cocuga bir seyler ogretmek icin program olusturmayi sevmiyorum. Evi okula dondurmus oluyoruz cunku o zaman. Ama cocuk zaten okula gittiginde bu ezber seyleri ogrenecek ve her cocukta olmasini istedikleri standart kafayi sizin cocugunuzda da sekillendirmeye calisacaklar. Oysa okul oncesi donemde tamamen kendi hizinda kendi ilgi alanlarinda yogunlasarak tamamen dogal surecte mukemmel bir ogrenme sureci gecirebilir cocuklar. Cocuk icin ozgurluk anne icin kolaylik bu ilgilenme sekli bana kalirsa :)
Ev için değil ama dışarıda onun ilgisini çekecek ona farkındalık yaratacak yerleri tercih etmeye çalışıyorum. Tiyatro, at çiftliği, sosyal etkinlikler, oyun grupları elimden geldiğince farklı ortam görsün istiyorum. Oğlum salya sümük ağlasa da her dışarı çıkmamız bir işkenceye donsede yapacak bir şey yok tam gaz devam 🤗
 
Merhaba arkadaşlar biraz uzun olacaks ama okursanız sevinirim15 aylık bir oğlum var . Aşırı hareketli 5 aylıkken beşiğine tutunup kaldırıyordu kendini 6 aylıkken emeklemeye koltuklara tutunup kalkmaya başladı 10 aylıkken yürüdü 4 aylıkken baba dedi ama şuan pek fazla konusmuyor baba dede gitti düştü hadi ve bi olay oldugu zaman aaa diye şaşırıyor ben bir iki üç diye saydığımda bir sdiyor sadece kelime dağarcığı bu kadar ama mesela ben parmak oyunları falan yaptıgımda beni taklit eder gibi bişeyelr söylüyor kendince benim ve eşimin fotoğraflarına bakarken baba hani diyince parmağıyla gösteriyor tv izlemeyi seviyor ama uzun süre odaklı kalmıyor cizgifilm acıkken bile evde dört dönüyor koltuk tepeleri altları ses sistemini yan yatırıp üstüne cıkıyor tv ünitesinin üstüne cıkıuor belki 150 defa alıyorum ordan susayınca elimden tutup mutfaga götürüyor ışık kapalıysa elimi ışığa doğru ittiriyor aç diye daha sonra bardak olan dolabı gösteriyor karnı açsa asla durmaz hiç birseyle oyalanmaz sürekli kim varsa mutfaga götürür yemeği pişene kadar yanımdan ayrılmaz mutfakta cekmece acar kepçe kaşık ne bulursa ocakta tencereye uzanıp içine sokup karıstırmaya calısır bu arada boyuda cok uzun 87 cm 15 aylık.



Daha aklıma gelmeyen o kadar cok sey var ki hiç bir yere gidip rahat 2 dakika oturamam milletin cocukları oyuncaklarla oyun kurup oynarken benim ki sürekli bi arayış içinde etrafa merakla dolaşır kumandayı alır tvye tutar klima kumandasını alır klimaya tutar anahtar görse kapıya takmaya calısır bu arada bu dediklerimi suan yapmaya baslamadı 1 yaşından beri böyle camasır makinasına camasırları koyar detarjanı bana işaret eder dök diye süpürgeyi görür görmez fişini takmaya calısır hemen alır eğilip koltuk altlarını üstlerini süpürür benden gördüğü gibi bana babasına ananesine cook düşkün kapı zili duydugu an koşar kapıya ayakkabı ve ceketini ister askılığı gösterip herseyi fırlatma huyu var koltukta masada hiç birsey olmucak bi yere gittiğimzde ilk işi her seyi yere atmak oluyor masada ve koltukta olan her seyi tek tek alıp yere atıyor insanlara karsı mahcup oluyorum gidemiyorum bi yere annem ve kaynanam hariç.

Yemek yerken basta hersey güzek sonra yemeğini kaşık çatak herseyi alıp yere atıyor parkta herkes oyun oynarken benim oğlum taş topluyor kuyu gbi olan yada derin bi yer yada su birikintisi bulup atar 1 saniye yerinde durmadan koşar salıncakta sallanmaz aniden korumalıgı kaldırıp kendini atar cok cabuk sıkılıyor yani daha aklıma gelmeyenler var ben çok ama çok yaramaz diye düşünürken aklıma üstün zeka geldi biraz arastırdım ama bilemiyorum sizce ne yapmam lazım 9 ayda 86 kilodan 61 kiloya düştüm gün içinde 1 saniye durmadan peşindeyim tek bırakmaya asla gelmiyor mutlaka bi iş getiriyor başına. Gece uykusu desen yok sabah 7de ayakta

Taklit ediyor cok gördüklerini birebir aynısını yapıyor hapşuruyoruz hemen oda hapşu diyor şaşırıuroz şaşırıyor yemek yerken banarak yersek hemen ekmek koparır banar oda bişeyler anlatırım oda anlatıyomıs gibi ben susunca taklit eder sizce ne yapmalıyım çooook ama çoook hareketli bi çocuk bir oyunla oyalanmayan dur durak bilmeyen yorulmak nedir bilmeyen bi cocuk . Şuan saat 5bucuk sabah. 2 saattir yatakta zıplıyor bi oraya bi buraya tavsiyelerinize ihtiyacım var
Merhabalar; özellikle çocuğu ile her açıdan ilgilenen ebeveynlerde bu tarz erken gelişim evreleri gözlemlenebiliyor.
Çocuklar izleyerek taklit yolu ile öğrenir. O nedenle biz yetişkinler için şaşırtıcı gelse de çocuklar için bahsettiğiniz bazı olaylar normal gelişimin içinde yer alabiliyor. Bir de bahsettiğniz kadar hareketli bir çocuk ise DEHB açısından da değerlendirme gerekebilir. Eğer 3 yaşını doldurdu ise; bir Çocuk Gelişim Uzmanı ile görüşmenizi öneririm. Çocuğu birebir görmesi sizi yönlendirmesi için daha doğru olacaktır🌼
 
Elbette cok zor bir durum bu. Nasil ki normal zeka altindaki cocuklar zorsa normal ustu cocuklar da cok zor. Sadece konuya yabanci kisilere cocugun cok zeki olmasi sempatik geliyor, avantajli geliyor. Her cocugun zorluk derecesi elbette farklidir, ben kendi kizimdan ornek vereyim. Kizim ne ogrenecegini sadece kendi belirleyebilir. Ona ogretmek istedigim seyi hayatin dogal akisonda vermezsem, yani ona bir sey ogretmek istedigimi anlarsa mutlaka ve mutlaka reddeder. Kizimda sen yaptiramazsin ben istersem yaparim saplantisi vardir. Bazen kastim o olmasa bile bir seyleri ona zorla yaptigirmayi denedigimi dusundugu icin sinir krizine giriyor. Ogretmenlerini de ayni sekilde surekli reddediyor. Engellendigi zaman cok agresif, vuruyor, bagiriyor, yas tutar gibi kendini parcalayarak agliyor. Bunlari her cocuk zaman zaman yapar ama benim kizim surekli yapiyor. Surekli ona neyi nasil soylemem gerektigiyle ilgili plan yapiyorum. Yanlis bir kelime kullandigimda o ifadeye takiyor ve olay cikiyor. Bedeni konusunda cok cok hassas. Siz mesela ozlediginiz birine sarilsaniz o anda sadece sarilirsiniz. Benim kizim o insanin kokusunu, teninin dokusunu, kiyafetinin dokumasini, ele verdigi hissi, deterjan ya da parfum kokusu varsa onun detaylarini vs algilar. Cok caresiz hissettigim bir gun yasamistik. Kizim dustu, kotu dustu. Bir baska cocuk olsa kosar annesine sarilir, sadece aglar sarilir ve sevilmeyi bekler. Dustugunu gorunce ona sarilmak istedim ama nasil sarilsam rahatsiz olmaz bilmiyorum. Once yaklastim ah canim ah kizim vs ama kendimi ana birakamiyorum cunku tepkilerini gozlemleyip sonraki adimda ne yapmam gerektigini anlamak zorundayim. Yerinde beklemiyor bana dogru geliyor, demek ki fiziksel temasa ihtiyaci var dedim. Elimi basina koydum, beni itmedi, kafasini cekmedi. Elimi sirtina koydum bu sefer. Yine tepki vermedi. Sarilalim mi dedim evet dedi. Kucagima aldim kanguruya koyar gibi, oturdum sevmek icin. Daha cok agladi anne boyle cok rahatsiz oldum diye. Nasil oturalim kizim dedim. Sen bacagini uzat ben uzerine oturayim dedi ama hala salya sumuk agliyor. Bacagimi uzattim oturdu sandalyeye oturur gibi, bu seferde boynuma uzanmak icin uzak kalmis oldu. Yine de bana uzanip sarilmayi denedi, rahatca yapamadi. Anne bacagin altimdan kayiyor ama oturulmuyor diye daha cok agladi. Sonu yok, asla memnun olmayacak cunku hayal ettigi konforda bir sarilma sekli yok. Kizim sarilmak istiyorsan sarilalim, sarilirken rahat etmek cok onemli degil, sadece sarilmak onemli gibi bir sey soyledim. Mecburen sarildi ama hayal kirikligi ile uzunca sure sessiz sessiz agladi. Ben yapabilecegim her seyi yaptim ama kizim o ani aci duydugunda sakinlestirilmedigi sekilde kaydetti. Uc bes cumle ile ifade etmeye calistigim icin belki simarik cocuk izlenimi olustu ama simarik bir cocuk degil. Sadece her seyi algiliyor. Yikadiginiz bir meyveye mikroskopla baktiktan sonra yemeyi deneyin, yiyemezsiniz. Cunku baskalarinin algilamadigi seyleri algiladiniz ve gormezden gelemeyeceginiz seyler hepsi. Ustun cocuklar da boyle olabiliyor. Sizin icin cok onemsiz seyler, onlar icin birer saplanti olabiliyor. Ne kadar uzun yazmisim bir ornegi bile. Bir dokun bin ah isit durumu var bizde acikcasi. Keske kizim normal bir cocuk olsaydi.
Çok güzel anlatmışsınız yaşadığınız olay ile süreci. Sadece eğitim açısından eksiklikler var gibi düşünülüyor ama tek sorun bu değil. Üstün zekalı ya da normal zekanın altında olan çocukların algı düzeyleri de çok farklı oluyor.bu algı frekansını tutturmak aile içinde hem zor hem de yıpratıcı olabiliyor. Verdiğiniz örnek için teşekkür ederim eminim okuyanlar için aydınlatıcı olmuştur🌼
 
Benim erkek kardeşim 6 aylık olmadan baba, dede, gel, ver vb kelimeleri söylüyordu. 9 ayı biraz geçince yürüdü. O kadar erken konuşmaya başlamıştı ki herkes şaşırıyordu. Beş buçuk yaşında kendi kendine okuma yazma öğrenmişti hiçbir harf göstermemiştik. 8-10 kıtalık şiirleri çok kolayca ezberliyordu. Sonra ilkokula başladı ve aşırı sıkılmaya başladı. Kimseye zararı yoktu ama durduğu yerde duramayan bir özelliği vardı. Öğretmeninin yönlendirmesiyle kendisine çeşitli testler yapıldı. Kardeşim üstün zekalı ve hiperaktivite bozukluğu olan bir bireydi bunun yanında dikkat eksilikliği de vardı. Hem o zamanlar ekonomik şartlar gereği hem her şeye erişimin bu kadar kolay olmaması sebebiyle kardeşimi normal okulda okutmaya devam ettik. Tüm bu durumlarına rağmen sosyal ilişkisi çok iyi olan, iyi iletişim kuran, herkes tarafından çok sevilen genelde liderlik özelliği gösteren bir kişiliği olmuştur her zaman. Ancak gel gelelim hayat ona yetmiyordu, yaptığı her şeyden sıkılıyordu. İnanır mısınız o küçük yaşlarında (liseye başladığı dönem) bile bu hayata neden geldiğimi anlamadan ölüp gidicem herhalde diyordu. Liseyi son sınıfta bıraktı. Uyuşturucuya başladı. Uyuşturucudan kurtulsun diye yıllarca mücadele ettik şükür başardık. Hayatı yoluna girdi ama kendisi de biz de çok zorlandık.

Demem o ki her şeyin azı gibi fazlası da zarar olabiliyor bazen. Çocuğu normal olan bireylere göre daha fazla özveri isteyen bir süreç. Doğru yönlendirmek doğru eğitim almak çok önemli. Şimdi herkes biraz daha şanslı araştırma imkanı, erişim imkanı ve yönlendirme imkanı eskiye göre daha fazla. Tabi kardeşimin hiperaktivite bozukluğu ve dikkat eksikliği de belki olumsuz etkiledi onu. Çocuğum aşırı zeki olmasa da olur sağlıklı olsun, düzgün bir hayatı olsun, mutlu olsun yeter. Çocuklarınızı kimseyle yarıştırmayın sadece mutlu bir hayatları olsun diye dua edin ve bunun için uğraşın.
 
Ne kötü yazım oldu allah aşkına ???? Benim oğlum yataktan düştü, oyuncakla dilini kesti neler neler yaramazlar böyle ne yapalım ??? S SkyAsteR değil mi yaaaa
Yorumun kötü değil, yaşadığını yazmışsın. Kız seninki kurt bakışlı, insanın aklını alır🙈

Benimki de 15 aylık, yürüyemiyor, anne, baba, düştü, acıdı diyebildiği kelimeleri. bir de aaaası var karga gibi 7/24. Yerde ne bulsa ağzında, şeytan gibi de gülüyor. Olmadı bu çocuk🤣
 
X