Ben size katilmiyorum ablamda
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırım ben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırım ben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...
ayy yapmayın o otizm araştırması batağına ben de düştüm birkaç hafta önce, neyse ki uzmanlara danıştım çocuğumla daha fazla ilgilenip gözlemledim o aralar başbaşa zaman geçiremiyorduk işlerimin yoğunluğundan
yok öyle bir durum hem uzman da demiş kesinlikle değil diye atın bunu kafanızdan. biz bugün @afra tafra ile bir konuda epey yazıştık aynı durumdayız çözüm yolu sık sık konuşmak sosyalleştirmek ve televizyonu minimuma indirmek hatta ortadan kaldırmak...
kk da uzman bir öğretmenin mesajını okumuştum: aslında otizm belirtileri her çocuğa özgü belirtilerdir fakat tekrarlanma sıklığı ve süresi ayırt edici faktördür. ayrıca televizyonun çocuğa zararlarını açın otizm belirtileri ile ne kadar örtüştüğünü görürsünüz.
objektif bakmaya çalışın herşeyi bu belirtilere yormayın bir de karakter diye birşey var mesela benim kızım birkaç aylıkken bile inatçı sayılabilecek bir çocuktu. kendisine seslen bağır hatta kendini parçala birşeyle ilgileniyorsa asla dönüp bakmaz ben bunu otizm belirtisi sanarken bir baktım çocuğun karakteri bu, birşeyle ilgileniyorsa sana tepki vermiyor. üstelersen hırçınlaşıyor. ama onun dışında çok sosyal göz teması ten teması bi sorun yok. asosyal değil yani. bak sizin çocuğunuz kreş dışında çocuklarla oynuyormuş bizimki biraz soğuk durur bir arkadaşına sarıldığını gördüm sadece bugüne kadar karşı karşıya getirdiğim diğer çocuklara soğuk davrandı mesela ama bu bir huy bence...
şartları da düşünün siz evde tek bu yaş çocuğuna yetemiyor olabilirsiniz tam tersi şekilde benimki de aile büyükleri ve bizim ev üç ayrı evde büyüyor kurallar düzenler çok değişken avantajları da olsa o da bir sorun bana göre bu yaşta çocuklar tekdüzeliğe de gelemiyor çok karışık ortama da...
siz de benim gibi paranoyak annesiniz sanırım ben artık çok kurcalamamaya karar verdim. 3-4 aylıkken uykuda sıçrardı çok doğal bir durummuş bu ama ben ne yaptım deli gibi araştırdım ve sonuç beni epilepsi belirtilerine götürdü. bazen çok abartıyoruz bu araştırma işini...