- 9 Ağustos 2014
- 998
- 887
- 333
- 44
- Konu Sahibi mehtapagir
-
- #1
Konuya bakış açısı tamamen yanlış çocuk istedigi için yada çocugun ihtiyacı var diye kardeş yapılmaz anne baba 2. Bi evlat ister buna hazırdır Bi çocugum daha olsun hayali olur o zaman yapılır Bi insandan bahsediyoruz öyle o istiyor, istemiyor diyerek alınacak Bi karar değil bu arada çocuğunuzun ifadeleri bana fazla katı ve 7 yaş için abartılı geldi yani tam Bi ergen gibi konuşmuş her defasında. bilmiyorum karar sizin gerçekten bir çocuk daha istiyorum diyorsanız psikolojik yardım vs ile ilk çocuk etkilenmeden bu süreci atlatabilirsiniz benim 2 yeni dogdu kardeşin gerçekten çocuklar üzerinde olumlu çok etkisi var oglum 20 aylık kardeşini aşırı sahiplenmiş kimseye vermek istemeyecek durumda siz kendinizden emin olduktan sonra çocuklar Bi ister Bi istemez ikna etmesi alışması kolay ama dedigim gibi çocuga oyuncak alıyormuş şekilde düşünmekten vazgeçin kendi içinize bakıp isteyip istemediğine emin ol.Merhaba,
Kasim da 7 yasini dokduracak bir oglum var. 2 yil anaokulu ve qnasinifina gitti. Bu yil 1.sinifa baslayacak. ben de 40 yasimdayim.
Esimle 2.cocugu dusunmeye basladik gibi ama oglumun tavri kesin ve net. Asla kardes istemiyor. Okulda kardesi olan akranlarini gorur dedik,onlari da gordu 3-4 yasinda da degil.
Kardes fikrine o kadar karsi ki, "kesinlikle kardes istemiyorum olursa da insallah dogar dogmaz ölür " diyecek kqdar istemiyor. "Ben sana yetmiyor muyum,ben cocuk degil miyim, neden 2 tane olmasini istiyosun" gibi sorular soruyor. Ona en cok kendisini dusundugum icin bunu yapmak istedigimi, kardesligin ne demek oldugunu anlatmaya cok calistim.
Senin odana dokunmayiz,yine tek kalirsin,baska odaya yapariz onun odasini dedigimiz zaman, tamam yap bi kardes ama bu evde olmayacak,onu da gormeye gitmeyeceksin. Kim bakarsa baksin diyor. Hatta uzulerek soyluyorum, eger kardesim olursa bu evden giderim bile dedi. Her konusmamizda d agozleri dolu dolu sesi titreyerek konusuyor. Yani ciddi ciddi istemiyor.
Okula gittiginde herkesin kardesi oldugunu goreceksin o zaman boyle dusunmeyeceksin, hem ben de yaslaniyorum. Eger biraz daha yaşlanirsam,karnima bebek gelmeyecek ve kardes istiyorum desen de qrtik sana kardes yapamayacagim dedigimde, o zaman biraz hizli yaşlan da bu konu kapansin diyor.
Ben kardes konusunu tamamen kapattim. Ama bu sefer de buyuyunce, siz cocugun qklina uyup mu kardes yapmadiniz derse diye endiseliyim. Tecrubeli annelerden yorum bekliyorum.
Cocuk psıkologuna sormanız da fayda varKonuya bakış açısı tamamen yanlış çocuk istedigi için yada çocugun ihtiyacı var diye kardeş yapılmaz anne baba 2. Bi evlat ister buna hazırdır Bi çocugum daha olsun hayali olur o zaman yapılır Bi insandan bahsediyoruz öyle o istiyor, istemiyor diyerek alınacak Bi karar değil bu arada çocuğunuzun ifadeleri bana fazla katı ve 7 yaş için abartılı geldi yani tam Bi ergen gibi konuşmuş her defasında. bilmiyorum karar sizin gerçekten bir çocuk daha istiyorum diyorsanız psikolojik yardım vs ile ilk çocuk etkilenmeden bu süreci atlatabilirsiniz benim 2 yeni dogdu kardeşin gerçekten çocuklar üzerinde olumlu çok etkisi var oglum 20 aylık kardeşini aşırı sahiplenmiş kimseye vermek istemeyecek durumda siz kendinizden emin olduktan sonra çocuklar Bi ister Bi istemez ikna etmesi alışması kolay ama dedigim gibi çocuga oyuncak alıyormuş şekilde düşünmekten vazgeçin kendi içinize bakıp isteyip istemediğine emin ol.
Cevabiniz icin trsekkur ederim. Biz zaten istiyoruz ama zamanini belirleyememistik, mesela oglum kucukken de istiyorduk. Ama erteledik hep, ev aldik,onun borcu falan derken ertelendi. İstek konusunda problemimiz yok.Konuya bakış açısı tamamen yanlış çocuk istedigi için yada çocugun ihtiyacı var diye kardeş yapılmaz anne baba 2. Bi evlat ister buna hazırdır Bi çocugum daha olsun hayali olur o zaman yapılır Bi insandan bahsediyoruz öyle o istiyor, istemiyor diyerek alınacak Bi karar değil bu arada çocuğunuzun ifadeleri bana fazla katı ve 7 yaş için abartılı geldi yani tam Bi ergen gibi konuşmuş her defasında. bilmiyorum karar sizin gerçekten bir çocuk daha istiyorum diyorsanız psikolojik yardım vs ile ilk çocuk etkilenmeden bu süreci atlatabilirsiniz benim 2 yeni dogdu kardeşin gerçekten çocuklar üzerinde olumlu çok etkisi var oglum 20 aylık kardeşini aşırı sahiplenmiş kimseye vermek istemeyecek durumda siz kendinizden emin olduktan sonra çocuklar Bi ister Bi istemez ikna etmesi alışması kolay ama dedigim gibi çocuga oyuncak alıyormuş şekilde düşünmekten vazgeçin kendi içinize bakıp isteyip istemediğine emin ol.
Merhaba,
Kasim da 7 yasini dokduracak bir oglum var. 2 yil anaokulu ve qnasinifina gitti. Bu yil 1.sinifa baslayacak. ben de 40 yasimdayim.
Esimle 2.cocugu dusunmeye basladik gibi ama oglumun tavri kesin ve net. Asla kardes istemiyor. Okulda kardesi olan akranlarini gorur dedik,onlari da gordu 3-4 yasinda da degil.
Kardes fikrine o kadar karsi ki, "kesinlikle kardes istemiyorum olursa da insallah dogar dogmaz ölür " diyecek kqdar istemiyor. "Ben sana yetmiyor muyum,ben cocuk degil miyim, neden 2 tane olmasini istiyosun" gibi sorular soruyor. Ona en cok kendisini dusundugum icin bunu yapmak istedigimi, kardesligin ne demek oldugunu anlatmaya cok calistim.
Senin odana dokunmayiz,yine tek kalirsin,baska odaya yapariz onun odasini dedigimiz zaman, tamam yap bi kardes ama bu evde olmayacak,onu da gormeye gitmeyeceksin. Kim bakarsa baksin diyor. Hatta uzulerek soyluyorum, eger kardesim olursa bu evden giderim bile dedi. Her konusmamizda d agozleri dolu dolu sesi titreyerek konusuyor. Yani ciddi ciddi istemiyor.
Okula gittiginde herkesin kardesi oldugunu goreceksin o zaman boyle dusunmeyeceksin, hem ben de yaslaniyorum. Eger biraz daha yaşlanirsam,karnima bebek gelmeyecek ve kardes istiyorum desen de qrtik sana kardes yapamayacagim dedigimde, o zaman biraz hizli yaşlan da bu konu kapansin diyor.
Ben kardes konusunu tamamen kapattim. Ama bu sefer de buyuyunce, siz cocugun qklina uyup mu kardes yapmadiniz derse diye endiseliyim. Tecrubeli annelerden yorum bekliyorum.
Çocuklar kendi kararlarına saygı duyulmasını sever ama her kararı çocuga bırakmak her istedigini dinlemek her zaman iyi sonuç vermeyebilir de bazen karşısında kararından emin ne istedigini bilen ebeveyn görmek onun için olumludur dediginiz gibi ters tepki de olabilir ama bana kalırsa bunun çözümü çocuk istemiyor demek değil uzman yardımı alıp beraber çok güzel sonuçlar alınabilir dediginiz gibi sevgi vs paylaşmak istemez bu gayet doğal Bi tepki ama çocuk bilirse kardeşi onun hayatında engel yada rekabet sebebi degil anne baba her şekilde onu çok sevecek bunu bir uzman anlatır ve çözülür yani önce Bi işin bileni ile konuşun sonra onunla beraber Bi sürece başlayın baktınız çocugunuz sürece olumlu yaklaştı degişimler var o zaman denemeye başlarsınız çocuk sahibi olmak eskisi kadar kolay değil ha diyince olması mucize gibi bişey oldu zatenCevabiniz icin trsekkur ederim. Biz zaten istiyoruz ama zamanini belirleyememistik, mesela oglum kucukken de istiyorduk. Ama erteledik hep, ev aldik,onun borcu falan derken ertelendi. İstek konusunda problemimiz yok.
Inanin cocuk yalniz kalmasin diye yapilan kardese en cok karsi olanlardan biriyim. Bu,dogacak cocuga buyuk haksizlik. Evdekine oyuncak almiyoruz neticede. Cok haklisiniz ve ayni seyi dusunuyoruz. Istek sart.
Bu konuda sorun yasayan ebeveynlerin birkac tecrubesini de okudum, istemiyorum diye gecistirmiyor. Gercekten cok kati. Cocuk dogduktan sonra degisebilir,sizinki gibi sahiplenebilir. Ama ya tersi olursa? Ona zarar vermek isterse? Cocuk bu neticede.Butun bu istememelerinin altinda evdeki ve heryerdeki rahati, bizim sinirsiz ilgimiz ve sevgimiz. Muhtemelen bunlari paylasmak istemiyor.
Kardeş seninle akransa kardeştir bence. Anılar biriktirsin, yalnızlık cekmezsin, ortak arkadaşlarınız vardır,ortak istekleriniz vardır, birbirinizi kollarsiniz.. ya da mesela birkaç yaş büyük abin vardır o seni korur, üst sınıflara '8. Sınıftaki abim' falan dersin , ya da küçük anne olmaya hevesli bir kız cocuksundur, bir kardeşin olur evcilik oynar gibi onu yedirir yıkar, çok seversin.Ama bu sefer de buyuyunce, siz cocugun qklina uyup mu kardes yapmadiniz derse diye endiseliyim.
Süpersiniz, bu değerli fikirleri benimle uzun uzun paylaştığınız için teşekkür ederim. Aslında ondan izin istemek gibi demeyelim de, bi kardeşin olsa,ne güzel olur. Parka birlikte gideriz... Ne güzel oyunlar oynarsınız falan diye konuyu açıp,hayır istemiyorum dediğinde bu açıklamaları yapıyorum aslında. Mesela, ikna etmeye çalışır gibi görünmemin sebebi bu sanırım.Siz neden oglunuzdan izin istiyorsunuz yeni bir cocuk sahibi olmak icin? Onun izni, kanaati onemli olamaz bu konuda cunku bu bir cocuk. Kardesin olsun mu olmasin mi gibi bir baska insanin hayatının var edilmesi anlamina gelen inanilmaz agir bir karar 7 yasinda bir cocuga asla birakilamaz.
Sizin konuya yaklasiminiz en basta ciddi bir hata. Yeni bir insan dunyaya bir baskasinin ihtiyaclarini karsilamak amaciyla gelmemeli. Siz bir insan daha yetistirmek istersiniz ve esinizle bu yolda yurursunuz. Diger cocuklarinizi da buna hazirlarsiniz sadece. Yeterince hazirlanamazlarsa ya da karakterleri paylasimci degilse kardes kiskancligi yasanabilir sadece ki bu da cok cok olagan. Ciddi kardes kiskancligi yasanan aileler var, yani demek oluyor ki bir cok cocuk kardes istemiyor.
Cocugun cevaplari, konu hakkinda bu kadar yorumda bulunmasi yalvarir gibi uzun uzadiya izin alma, ikna etme konusmalari yaptiginizi dusundurdu bana. Bir cocuk cok degerlidir, cok kiymetlidir ama ona yetiskine verilen sekliyle kiymet verdiginizde onu hem simartmis hem karakterini yaralamis olursunuz. Cocuga kiymet verirken, ozel oldugunu hissettirirken, biricikligini tanirken de onun cocuk oldugunu unutmamaniz gerekir.
Benim tavsiyem, bu konuyu su an kapatin. Olumlu ya da olumsuz hicbir sekilde konusmayin. Oglunuz sorarsa cocuk sahibi olmak anne babalarin karar verdigi bir seydir, sen dogmadan once de babanla ben sana sahip olmak istedigimize karar verdik ve sen dogdun. Babanla biraz dusunmeye ihtiyacimiz var, yeni bir cocuk sahibi daha olsak mi diye dusunuyoruz diyin. Cocugunuz konusmaya, yargi dagitmaya devam ederse konuyu degistirin sevecen bir sekilde, aglamakli olursa gonlunu almaya calismayin cunku kararinizdan oturu gonlu alinmasi gerekmiyor. O an ihtiyac duydugu sevgiyi baska bir bahaneyle verin. Bir kac dakika sonra konu degisitiginde sarilmak, birlikte oyun oynamak gibi.
Daha sonra haftada bir kez olabilir cocugun duyacagi sekilde yeni kardesten bir cumleyle bahsedin esinizle ve konuyu kapatin. Cocugunuz dahil olursa bu bizim kararimiz, karar asamasindayiz konusmasini sevecen bir uslupla yineleyin ve konuyu kapatin. Bu onun tartisabilecegi bir konu degil bunu anlamasi gerekiyor. Bir iki ay boyunca bu sekilde devam ettiginizde cocuk fikrine hosuna gitmese de alisacaktir. Bir gun eve iki oyuncak alin getirin, bu senin olur bununla da kardesin oynayabilir diyin. Oyuncak onun surekli gorecegi bir yerde durmali. Kardesine olan ofkesini oyuncaga yoneltecektir. Sizden gizli bunu yapabilir gormezden gelin. Sizin yanizda yaparsa duyarsiz gorunun, oyuncaga zarar vermeden oynayabilirsin diyin sevecen bir sekilde. Ama oglum lutfen yapma o senin kardesinin olacak onunla guzel zamanlar gecirirsiniz gibi konusmalar asla olmamali, bu bir izin alma sekli. Akisina birakip konuyu kabullenmesi ve ofkesini guvenli bir sekilde kardes gelmeden once yansitabilecegi bir alanda yansitabilmesi gerekiyor.
Bir ay sonra esinizle yine kiz bebeginiz olursa ne isim verilebilir erkek olsa ne isim verilebilir diye konusun oglunuzun yaninda. Cok tepkili gorunmezse diyin ki oglum senin bir isim onerin var mi?
Bunun gibi bebek dogana kadar oglunuzun bebek gelsin istiyoruz, bebek geliyor temali konusmalara, nesnelere azar azar ve duzenli olarak maruz kalmasini saglayin. Ofkesi ve huznu zamanla kabullenis ve meraka donusecektir.
Yorumunuz için çok teşekkür ederim. Yaş konusunu aslında oğlumu ikna için kullandım. Yoksa 46 yaşında doğum yapan da var. Yaş konusunda ortadayım, o olur diyelim de, değindiğiniz diğer konularda müthiş haklısınız. Resmen hiç aklıma gelmeyen ve çok çok önemli şeylere değinmişsiniz.Kesinlikle ciddi ciddi düşünücem bu konuları. Çünkü ben de o bahsettiğiniz kaoslar içinde çok da güçlü durabileceğimi sanmıyorum.Kardeş seninle akransa kardeştir bence. Anılar biriktirsin, yalnızlık cekmezsin, ortak arkadaşlarınız vardır,ortak istekleriniz vardır, birbirinizi kollarsiniz.. ya da mesela birkaç yaş büyük abin vardır o seni korur, üst sınıflara '8. Sınıftaki abim' falan dersin , ya da küçük anne olmaya hevesli bir kız cocuksundur, bir kardeşin olur evcilik oynar gibi onu yedirir yıkar, çok seversin.
Böyle olursa kardeşlik anlamlı bence. Ama 7 yaşında abi, siz hamile kalıp doğurana kadar 9 yaşında olacak. Çocukla nasıl bir bağ kurabilir ki?
Zaten anlattıklarınızdan belli aksi bir çocuk. Kardeşi ağlama ataklarıyla , bagirtilarla dolu dolan 2-3 yaşına girdiğinde abi pre-ergen olacak evdeki gürültüye uyuz olacak. Abi çocuğu parka götürse bundan zevk almaz, çocuğu alıp tiyatroya avmye goturse o yaşta çocuğa çocuk emanet edilmez. Ortak paylaşımları bile olmayacak. Birkaç sene sonra Abinin sınav senesinde yeni okula başlayan kardese denk gelecek, sonra zaten abi başka şehri kazanıp evden uçup misafir gibi gelip gidecek. Arada bu kadar yaş farkı olan kardeşle abilik zevkini değil sadeve kaosu yaşayacak.
Yaşınız da zaten 40 olmuş. Bu saatten sonra hamilelik de riskli,doğum da riskli..
Risk almaya değer mi?
İkinci üyelik sebebi ile ban yiyebilirsiniz. Yönetime bildirirseniz iyi olur. Bu arada ben kendi yorumumu şaka ile karışık yazdım. Kırdıysam affola. Hayırlısı olsun hakkınızda.Arkadaşlar diğer hesabımdan giremedim,sürekli hata verdi. Buradan girmek zorunda kaldım. Sonra demeyin bu kim diye :) Bir de bahsetmeyi unuttum, oğlum üstün zekalı tanısı olan bir çocuk. Aslında aşırı sosyal, arkadaş canlısı, biryere gitse oradaki çocuk grubuna hemen katılır,hemen kaynaşır.Bebekliğinden beri uysal ve sakin bir çocuk. Beni hiç yormadı.Öyle huysuz aksi bir çocuk değil.
Lakin kardeş konusjda fikirleri böyle. Hoş yukarıda arkadaşlardan biri beni ciddi ciddi düşünmeye sevk etti. ayrıca bir psikologdan yardım almaya karar verdim. Sanırım tek çocuk olunca biraz fazla pohpohladık. Belki anne baba olarak otoritemizi gözden geçirmemiz lazım.
yaaa.. hemen haber vereyim bunu bilmiyordum. aslında akrabalardan sebep 2. hesabı açmıştım. diğeri benim asıl hesabım, baktım ordan burdan buluyorlar yazdıklarımı,başka hesap açtım anlamasınlar diye. bunu da yazıp silerim diye düşündüm ama açılan konular silinemiyormuş :) işte şimdi şapa oturdum :)İkinci üyelik sebebi ile ban yiyebilirsiniz. Yönetime bildirirseniz iyi olur. Bu arada ben kendi yorumumu şaka ile karışık yazdım. Kırdıysam affola. Hayırlısı olsun hakkınızda.
Konuyu aktardiginiz bizlere degil aslinda siz yine oglunuza ikna etmeye calisir gibi gorunuyorsunuz. Ikinci cocuk fikrinden vazgecseniz dahi hem kendiniz hem cocugunuz acisindan basedilmesi zor bir gelecegin altyapisini olusturuyor olabilirsiniz ona karsi tutumlarinizla. Ustun zekali oldugundan bahsetmissiniz. Benim de 5 yasinda ustun zekali kizim var. Onu nasil algiladiginizi tahmin edebiliyorum. Yasindan buyuk dusunup, buyuk algiliyor, her zaman cok duyarli, farkindaligi cok yuksek, cok kirilgan bir cocuk oldu, her zaman sadece konusarak uzlasabildiginiz bir cocuk oldu tum zorluklarina ragmen. Tum bu gecmis deneyimleriniz ona karsi yasindan kucuk hassasiyet gelistirip yasindan buyuk beklentilere girmenize, bir yetiskine duyulan gibi derin bir saygi duymaniza zemin olusturdu. Bu yuzden 7 yasinda oldugunu biliyorsunuz ama ona 7 yasinda gibi davranamiyorsunuz cunku o da oyleymis gibi davranmiyor. Ama aslinda ruhu, duygulari, cocuklugu 7 yasinda. Sizin onun zekasini baz alarak yaptiginiz muameleyi kaldiramayacak kadar 7 yasinda. Onun karsisinda kararli, hal ve tavirlariyla guclu ebeveynler gormeye, makul kurallarla guvenli hale getirilmis(cocuklar icin bu guvenlidir) bir ortamda buyumeye ihtiyaci var. Siz onunla istisare etme konusunu abarttiginizda akrani konumunda olursunuz ebevyni konumunda degil. Ve bu cocukta bir guce siginma, kendini bir guce teslim etme acligi olusturabilir.Süpersiniz, bu değerli fikirleri benimle uzun uzun paylaştığınız için teşekkür ederim. Aslında ondan izin istemek gibi demeyelim de, bi kardeşin olsa,ne güzel olur. Parka birlikte gideriz... Ne güzel oyunlar oynarsınız falan diye konuyu açıp,hayır istemiyorum dediğinde bu açıklamaları yapıyorum aslında. Mesela, ikna etmeye çalışır gibi görünmemin sebebi bu sanırım.
Tekrar çok teşekkür ederim,iyi ki varsınız .
Arkadaşlar diğer hesabımdan giremedim,sürekli hata verdi. Buradan girmek zorunda kaldım. Sonra demeyin bu kim diye :) Bir de bahsetmeyi unuttum, oğlum üstün zekalı tanısı olan bir çocuk. Aslında aşırı sosyal, arkadaş canlısı, biryere gitse oradaki çocuk grubuna hemen katılır,hemen kaynaşır.Bebekliğinden beri uysal ve sakin bir çocuk. Beni hiç yormadı.Öyle huysuz aksi bir çocuk değil.
Lakin kardeş konusjda fikirleri böyle. Hoş yukarıda arkadaşlardan biri beni ciddi ciddi düşünmeye sevk etti. ayrıca bir psikologdan yardım almaya karar verdim. Sanırım tek çocuk olunca biraz fazla pohpohladık. Belki anne baba olarak otoritemizi gözden geçirmemiz lazım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?