• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Oğlum hakkında..

Kayra19

Guru
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2012
1.986
1.002
333
Merhaba,
Oğlum ile ilgili kafa karışıklığı yaşıyorum.
Oğlum 6.5 yaşında ilkokul 1.sinifa başladı.
Anaokulu sürecinde okuldaki davranışları adına bir sorun yaşamadım.

Anaokulunda öğretmenleri tarafından beğenilen bir çocuk. Fakat takıntılı bazı tikleri başladı. Bizde bir psikologa gittik iyi bir referans aldığımız uzman bir psikolog hemde ilkokula başlamadan bir sorun varsa eğer iyi olur diye düşündük. Kendine göre koyduğu teshisler oldu. Bazı testler istedi testler başarılı çıktı. Neyse dedik çocukta sorun yok herhalde kendimiz iş ariyoruz.
(Bu psikolog kısmı biraz sıkıntılı çok detaya girmedim. Ondan destek almadık testler iyi çıktığı için)

İlkokula başladığımızda bir veli ile sorun yasadik.
Oğlumu oğluna arkadaş secmis. Evet annesi seçmiş oglu degil.
Herşeye karışmaya basladi. Baya sorunlar yaşadık neyse atlattık onu.

Oğlum kurallara uymayı sever.Arkadaşlarıyla oynamaya bayılır.Öyle sesi çok gur çıkan haşarı çocuklardan değil kendi halinde oyun kurmayı sever. Mesela bir gün sinifina girdim öğretmenini sudoku çizmiş kağıda oynayarak bekliyor arkadaşıyla diğer çocuklar ayakta sıra ustlerinde.

İlkokulu anaokulundan daha çok sevdi. Şuan okumayı soktu. Dersler ile ilgili sorunumuz yok.

Fakat okulda eziliyor gibime geliyor. Mesela çok cekistiriliyor. Kimseye hayır diyemiyor.
Bir kaç gün beslenmesini yapmadığını farkettim normalde yemek yemeyi sever zaten o saate okadar aç kalamaz. Konuşmaya çalıştım ilk inkar etti. Sonra arkadaşına uyup teneffüste oyun oynamayı tercih ettiğinden aç kalmış.

Yani çocuklar genel olarak çekiştirip vuran çocuklar. Bizimkine şimdiye kadar bir şey olmadı fiziki anlamda. Sadece mesela elimi tutmazsan döverim diyor arkadaşı ben duyduğumda uyardim. Bunun gibi çok örnek var.
Mesela geçenlerde arkadaşlar ve çocukları toplandik sinemaya gittik ordan hamburger yemeye. Bizimki seçti ne yiyeceğini oturdu. Diğerleri bağırış çağrıs restaurantta bir kaç kez uyarildik gürültüden, yemek yerken de öyle. Oğlum için diyorlar hep böyle sakin mi diye. Evet diyorum genel olarak böyle kendini güzel ifade eden bir çocuk ama. Diğerleri gibi değil. İçimden diyorum keşke öyle olsa.
Yani olması gereken o mu bizimki gibi mi.
İçlerinde çok sakin kalıyor sanki eziliyor gibi. Üzülüyorum da.
Yani çok aklım kaliyor o okuldayken.
 
Çocuğunuz yaşından daha olgun davranışlar sergiliyor. Empati yeteneği de yüksek olabilir. Bu konudaki bir uzmana danışın. Büyük olasılıkla üstün zekalı tanısı alabilir. 3.siniftan itibaren sanırım bilseme gidebiliyorlar ama o yaşa kadar evde desteklenmesi gerekir.
 
Çocuğunuz yaşından daha olgun davranışlar sergiliyor. Empati yeteneği de yüksek olabilir. Bu konudaki bir uzmana danışın. Büyük olasılıkla üstün zekalı tanısı alabilir. 3.siniftan itibaren sanırım bilseme gidebiliyorlar ama o yaşa kadar evde desteklenmesi gerekir.
Yani onlar kötü konustugunda sesini çıkarmıyor evde kendini güzel ifade ediyor. Yani bu zekadan mi içine kapanık gibi davrandığı dan mi anlamadım.
 
Merhaba,
Oğlum ile ilgili kafa karışıklığı yaşıyorum.
Oğlum 6.5 yaşında ilkokul 1.sinifa başladı.
Anaokulu sürecinde okuldaki davranışları adına bir sorun yaşamadım.

Anaokulunda öğretmenleri tarafından beğenilen bir çocuk. Fakat takıntılı bazı tikleri başladı. Bizde bir psikologa gittik iyi bir referans aldığımız uzman bir psikolog hemde ilkokula başlamadan bir sorun varsa eğer iyi olur diye düşündük. Kendine göre koyduğu teshisler oldu. Bazı testler istedi testler başarılı çıktı. Neyse dedik çocukta sorun yok herhalde kendimiz iş ariyoruz.
(Bu psikolog kısmı biraz sıkıntılı çok detaya girmedim. Ondan destek almadık testler iyi çıktığı için)

İlkokula başladığımızda bir veli ile sorun yasadik.
Oğlumu oğluna arkadaş secmis. Evet annesi seçmiş oglu degil.
Herşeye karışmaya basladi. Baya sorunlar yaşadık neyse atlattık onu.

Oğlum kurallara uymayı sever.Arkadaşlarıyla oynamaya bayılır.Öyle sesi çok gur çıkan haşarı çocuklardan değil kendi halinde oyun kurmayı sever. Mesela bir gün sinifina girdim öğretmenini sudoku çizmiş kağıda oynayarak bekliyor arkadaşıyla diğer çocuklar ayakta sıra ustlerinde.

İlkokulu anaokulundan daha çok sevdi. Şuan okumayı soktu. Dersler ile ilgili sorunumuz yok.

Fakat okulda eziliyor gibime geliyor. Mesela çok cekistiriliyor. Kimseye hayır diyemiyor.
Bir kaç gün beslenmesini yapmadığını farkettim normalde yemek yemeyi sever zaten o saate okadar aç kalamaz. Konuşmaya çalıştım ilk inkar etti. Sonra arkadaşına uyup teneffüste oyun oynamayı tercih ettiğinden aç kalmış.

Yani çocuklar genel olarak çekiştirip vuran çocuklar. Bizimkine şimdiye kadar bir şey olmadı fiziki anlamda. Sadece mesela elimi tutmazsan döverim diyor arkadaşı ben duyduğumda uyardim. Bunun gibi çok örnek var.
Mesela geçenlerde arkadaşlar ve çocukları toplandik sinemaya gittik ordan hamburger yemeye. Bizimki seçti ne yiyeceğini oturdu. Diğerleri bağırış çağrıs restaurantta bir kaç kez uyarildik gürültüden, yemek yerken de öyle. Oğlum için diyorlar hep böyle sakin mi diye. Evet diyorum genel olarak böyle kendini güzel ifade eden bir çocuk ama. Diğerleri gibi değil. İçimden diyorum keşke öyle olsa.
Yani olması gereken o mu bizimki gibi mi.
İçlerinde çok sakin kalıyor sanki eziliyor gibi. Üzülüyorum da.
Yani çok aklım kaliyor o okuldayken.


Yapmayın ne olur üzülmeyin
Zamanla oda açılacak hayatı öğrenecek gerektiğinde tepki koyacaktır
Ama oğlunuza sımsıkı sarılmak istedim.. tebrik ederim, hep böyle düzgün kalması dileğiyle..
Eğer mutsuzsa her zaman müdahale edilmeli o apayrı ama çocuklarla ilişkisini kendi duzenlemeli
 
Anormal çocuklar o kadar çok türedi ki sınır öğretmeyen eğitemeyen ebeveynler yüzünden normal olan çocuk annesi tarafından bile anormal karşılanabiliyor. Siz de haklısınız tabi diğer çocuklar o kadar hareketli tuttuğunu koparan çocuklar olunca kendi çocuğunuzun ezilmesinden endişe ediyorsunuz ama nolur keşke onlar gibi olsaydı demeyin. Çocuğunuza kendini savunmasını isteklerini yapmasını güzel yöntemlerle de öğretebilirsiniz ki bahsettiğiniz naif evladınız bunu yapabilecektir. O çocuklar ilerde de kimseye saygı duymayan bencil bireyler olması muhtemel. Bahsettiğiniz gibi çocuklar yüzünden çocuk fobisi oluştu bende. Çocuk deyince böyle 🤯 oluyorum. O çocuklar yüzünden çocuk kabul etmeyen restoranlar oteller açılmaya başladı. İnsanlar çocuklara düşman olduğundan mı? Hayır öyle canavarca çocuk yetiştiriyorlar ki onların çıkardığı gürültüyü on yetişkin bir arada çıkaramaz. Çok doluyum bu konuda taşlanmak umrumda değil. Siz doğru yoldasınız çocuğunuz insan gibi yetişiyor.
 
Sorun nerde? Dert göremedim. Çocuğunuzun karakterine saygı göstermelisiniz. Kendini savunamıyor değil, ifade edemiyor değil, dayak yeyip gelmiş değil... eee sorun ne? Oyuna dalıp beslenmesini unutmak da çok rastlanan bir durum. Çocuğunuz normal ama sizi normal göremedim
 
Yani onlar kötü konustugunda sesini çıkarmıyor evde kendini güzel ifade ediyor. Yani bu zekadan mi içine kapanık gibi davrandığı dan mi anlamadım.
Bazi çocuklarin yapisi bu sanirim, benim kizimda 4 yasinda oglunuz gibi toplum icerisinde cevresindeki cocuklara göre daha uyumlu daha sakin, dışarda çocuklar herkesin olan kaydiraktan sen kayma deseler heralde kaymamam gerek diye düşunur gibi bir durum diyeyim.
Benide bu durum açıkçası rahatsiz ediyor, cünku sizinde dediginiz gibi ortama göre biraz değısikler fazla naif, fazla efendi fazla kibar sanki.
Okulda ne yapacak diye bende hep dusunuyorum.
Evde konusuyorum sık sık, anlatıyorum bazı şeyleri ama çocugun fıtratinda yok belli.
Allah iyi insanlarla karsilastirir umarım demekten kendimi alamiyorum, umarım biraz daha buyuduklerinde dış dünyanin iç dunyalari kadar naif bir yer olmadiklarini anlarlar
 
Anne olduğunuz için endişelenmenize anlayabiliyorum. Dışarıdan bir göz olarak çok şanslısınız. Çocuğunuz efendi, sakin bir çocuk. Ezilmez merak etmeyin. Hayatı, insanları öğreniyor, böyle böyle öğrenecek. Beslenme konusu bizde de aynı, oyuna dalıyorlar, bazen öğle yemeğinde bile oyun oynuyorlar.
 
Yapmayın ne olur üzülmeyin
Zamanla oda açılacak hayatı öğrenecek gerektiğinde tepki koyacaktır
Ama oğlunuza sımsıkı sarılmak istedim.. tebrik ederim, hep böyle düzgün kalması dileğiyle..
Eğer mutsuzsa her zaman müdahale edilmeli o apayrı ama çocuklarla ilişkisini kendi duzenlemeli
Biz hep onu destekliyoruz. Sınıf öğretmeni çok iyi.ama işte aklım çok kalıyor. Ona göre sorun yok ama davranislarindan bir şey anladigimda ben sanki çocukken sorun yaşamışım gibi anlatınca hemen dökülüyor. Bende ona anlatiyorum. Kendisini koruması gerektiğini istemediği hiç bir şeyi yamak zorunda olmadığını vs vs diye.
 
Anormal çocuklar o kadar çok türedi ki sınır öğretmeyen eğitemeyen ebeveynler yüzünden normal olan çocuk annesi tarafından bile anormal karşılanabiliyor. Siz de haklısınız tabi diğer çocuklar o kadar hareketli tuttuğunu koparan çocuklar olunca kendi çocuğunuzun ezilmesinden endişe ediyorsunuz ama nolur keşke onlar gibi olsaydı demeyin. Çocuğunuza kendini savunmasını isteklerini yapmasını güzel yöntemlerle de öğretebilirsiniz ki bahsettiğiniz naif evladınız bunu yapabilecektir. O çocuklar ilerde de kimseye saygı duymayan bencil bireyler olması muhtemel. Bahsettiğiniz gibi çocuklar yüzünden çocuk fobisi oluştu bende. Çocuk deyince böyle 🤯 oluyorum. O çocuklar yüzünden çocuk kabul etmeyen restoranlar oteller açılmaya başladı. İnsanlar çocuklara düşman olduğundan mı? Hayır öyle canavarca çocuk yetiştiriyorlar ki onların çıkardığı gürültüyü on yetişkin bir arada çıkaramaz. Çok doluyum bu konuda taşlanmak umrumda değil. Siz doğru yoldasınız çocuğunuz insan gibi yetişiyor.
Ben Ogün çok rahatsız oldum ama gerçekten çok rahatsız edecek kadar vuruldu vardi. Fakat maalesef uyarıldığı için tepki veren ebeveynler vardi yanimizda.
 
Merhaba,
Oğlum ile ilgili kafa karışıklığı yaşıyorum.
Oğlum 6.5 yaşında ilkokul 1.sinifa başladı.
Anaokulu sürecinde okuldaki davranışları adına bir sorun yaşamadım.

Anaokulunda öğretmenleri tarafından beğenilen bir çocuk. Fakat takıntılı bazı tikleri başladı. Bizde bir psikologa gittik iyi bir referans aldığımız uzman bir psikolog hemde ilkokula başlamadan bir sorun varsa eğer iyi olur diye düşündük. Kendine göre koyduğu teshisler oldu. Bazı testler istedi testler başarılı çıktı. Neyse dedik çocukta sorun yok herhalde kendimiz iş ariyoruz.
(Bu psikolog kısmı biraz sıkıntılı çok detaya girmedim. Ondan destek almadık testler iyi çıktığı için)

İlkokula başladığımızda bir veli ile sorun yasadik.
Oğlumu oğluna arkadaş secmis. Evet annesi seçmiş oglu degil.
Herşeye karışmaya basladi. Baya sorunlar yaşadık neyse atlattık onu.

Oğlum kurallara uymayı sever.Arkadaşlarıyla oynamaya bayılır.Öyle sesi çok gur çıkan haşarı çocuklardan değil kendi halinde oyun kurmayı sever. Mesela bir gün sinifina girdim öğretmenini sudoku çizmiş kağıda oynayarak bekliyor arkadaşıyla diğer çocuklar ayakta sıra ustlerinde.

İlkokulu anaokulundan daha çok sevdi. Şuan okumayı soktu. Dersler ile ilgili sorunumuz yok.

Fakat okulda eziliyor gibime geliyor. Mesela çok cekistiriliyor. Kimseye hayır diyemiyor.
Bir kaç gün beslenmesini yapmadığını farkettim normalde yemek yemeyi sever zaten o saate okadar aç kalamaz. Konuşmaya çalıştım ilk inkar etti. Sonra arkadaşına uyup teneffüste oyun oynamayı tercih ettiğinden aç kalmış.

Yani çocuklar genel olarak çekiştirip vuran çocuklar. Bizimkine şimdiye kadar bir şey olmadı fiziki anlamda. Sadece mesela elimi tutmazsan döverim diyor arkadaşı ben duyduğumda uyardim. Bunun gibi çok örnek var.
Mesela geçenlerde arkadaşlar ve çocukları toplandik sinemaya gittik ordan hamburger yemeye. Bizimki seçti ne yiyeceğini oturdu. Diğerleri bağırış çağrıs restaurantta bir kaç kez uyarildik gürültüden, yemek yerken de öyle. Oğlum için diyorlar hep böyle sakin mi diye. Evet diyorum genel olarak böyle kendini güzel ifade eden bir çocuk ama. Diğerleri gibi değil. İçimden diyorum keşke öyle olsa.
Yani olması gereken o mu bizimki gibi mi.
İçlerinde çok sakin kalıyor sanki eziliyor gibi. Üzülüyorum da.
Yani çok aklım kaliyor o okuldayken.
Sanki siz kendi oğlunuzu değil de benim oğlumu tarif ettiniz. O kadar benziyorlar.
Bende bu durumda ne üzüleceğim biliyorum ne de sevineceğimi. Benim oğlum da 6 yaşında ana sınıfına gidiyor. Bende kaygılanıyorum aceba 1. Sınıfta ezerler mi diye. Dediğiniz gibi diğer çocuklar haşere iken bağırıp çağırırken benim oğlum sırası gelince konuşmayı, sırası gelince yemeğini seçmeyi tercih ediyor.
Bende bi psikoloğa götürelim demiştim eşime ancak eşim abarttığımı aksine bu durumun daha iyi olduğunu söylüyor. Sonra bende takıntı yaptığımı düşünüp oturuyorum tekrar.
 
Oğlunuzun herşeyini çok mu sorguluyorsunuz? Oyuna dalıp beslenmeyi unutmak çok normal aslında siz bunun ekstra sorgulamişsınız. Çocuğun yaptığı olağan şeyleri böyle sorguluyorsanız, üzerinde baskı kurmuş olabilirsiniz bu da onun rahat hareket etmesine engel oluyordur belki. 🤷
Hayır, çünkü şunu gördüm. Okul çıkışı arkadaşı (bu arkadaşı çok baskıcı bir çocuk sürekli benim dediğim olsun diye çok sınırlı davraniyor hatta annesi ile bunu konuştuk) elimi bırakırsan seni döverim. Yemeğini yeme tenefuste oynayalım dediğini için. Yani kendisi istemese neyse de arkadaşı ısrar ettiği için oturup beslenmesini yapmıyor.
 
Siz ne istediğinizin farkinda degilsiniz bence. Cocuklari biraz rahat birakmanin taraftariyim
Herseylerini ince eleyip her hareketin altindan anlam cikartmak kiyaslamak dogru degil. O cocukta kendi yolunu bulacak merak etmeyin
 
Anne olduğunuz için endişelenmenize anlayabiliyorum. Dışarıdan bir göz olarak çok şanslısınız. Çocuğunuz efendi, sakin bir çocuk. Ezilmez merak etmeyin. Hayatı, insanları öğreniyor, böyle böyle öğrenecek. Beslenme konusu bizde de aynı, oyuna dalıyorlar, bazen öğle yemeğinde bile oyun oynuyorlar.
Kendisi oyuna dalsa inanın bir şey demiyorum ama o arkadaşı çok baskıcı bir çocuk bizimkide hayır diyemiyor. İstemediği bir şeyi yapsın istemiyorum. Tamam kendisi istemiyorsa yemesin ama başkası için bunu kabul etmek zorunda kalmasin
 
Siz ne istediğinizin farkinda degilsiniz bence. Cocuklari biraz rahat birakmanin taraftariyim
Herseylerini ince eleyip her hareketin altindan anlam cikartmak kiyaslamak dogru degil. O cocukta kendi yolunu bulacak merak etmeyin
Yo gayet farkında olarak açtım aslında konuyu sadece davranışları olarak ben mi yada karşımdaki mi doğru bunu anlayamıyorum. Öyle çocuklar var ki kendi cocumuzdan şüphe ediyor olduk. Normal şartlarda gayet rahatimdir. Fakat üstünde bir baskı goruyorsam ve sesini çıkarmıyorsa ki 6 yaşında bu çocuklar, hiç bir anne kayıtsız kalmaz eminim ki.
 
Benim kızım da öyle, kurallara uyan sıkıntı yaratmayan bir çocuk. Bazen bende ezilir diye korkuyorum. Inşallah öyle olmaz, olmadı aslında şimdiye kadar, daha anasınıfında, seneye başlayacak inşallah 1. sınıfa. Öyle çocuklar artık çok nadir olduğundan insan hangisi normal diyor 🤷‍♀️
 
Back