- 11 Mayıs 2012
- 1.986
- 1.002
- 333
Merhaba,
Oğlum ile ilgili kafa karışıklığı yaşıyorum.
Oğlum 6.5 yaşında ilkokul 1.sinifa başladı.
Anaokulu sürecinde okuldaki davranışları adına bir sorun yaşamadım.
Anaokulunda öğretmenleri tarafından beğenilen bir çocuk. Fakat takıntılı bazı tikleri başladı. Bizde bir psikologa gittik iyi bir referans aldığımız uzman bir psikolog hemde ilkokula başlamadan bir sorun varsa eğer iyi olur diye düşündük. Kendine göre koyduğu teshisler oldu. Bazı testler istedi testler başarılı çıktı. Neyse dedik çocukta sorun yok herhalde kendimiz iş ariyoruz.
(Bu psikolog kısmı biraz sıkıntılı çok detaya girmedim. Ondan destek almadık testler iyi çıktığı için)
İlkokula başladığımızda bir veli ile sorun yasadik.
Oğlumu oğluna arkadaş secmis. Evet annesi seçmiş oglu degil.
Herşeye karışmaya basladi. Baya sorunlar yaşadık neyse atlattık onu.
Oğlum kurallara uymayı sever.Arkadaşlarıyla oynamaya bayılır.Öyle sesi çok gur çıkan haşarı çocuklardan değil kendi halinde oyun kurmayı sever. Mesela bir gün sinifina girdim öğretmenini sudoku çizmiş kağıda oynayarak bekliyor arkadaşıyla diğer çocuklar ayakta sıra ustlerinde.
İlkokulu anaokulundan daha çok sevdi. Şuan okumayı soktu. Dersler ile ilgili sorunumuz yok.
Fakat okulda eziliyor gibime geliyor. Mesela çok cekistiriliyor. Kimseye hayır diyemiyor.
Bir kaç gün beslenmesini yapmadığını farkettim normalde yemek yemeyi sever zaten o saate okadar aç kalamaz. Konuşmaya çalıştım ilk inkar etti. Sonra arkadaşına uyup teneffüste oyun oynamayı tercih ettiğinden aç kalmış.
Yani çocuklar genel olarak çekiştirip vuran çocuklar. Bizimkine şimdiye kadar bir şey olmadı fiziki anlamda. Sadece mesela elimi tutmazsan döverim diyor arkadaşı ben duyduğumda uyardim. Bunun gibi çok örnek var.
Mesela geçenlerde arkadaşlar ve çocukları toplandik sinemaya gittik ordan hamburger yemeye. Bizimki seçti ne yiyeceğini oturdu. Diğerleri bağırış çağrıs restaurantta bir kaç kez uyarildik gürültüden, yemek yerken de öyle. Oğlum için diyorlar hep böyle sakin mi diye. Evet diyorum genel olarak böyle kendini güzel ifade eden bir çocuk ama. Diğerleri gibi değil. İçimden diyorum keşke öyle olsa.
Yani olması gereken o mu bizimki gibi mi.
İçlerinde çok sakin kalıyor sanki eziliyor gibi. Üzülüyorum da.
Yani çok aklım kaliyor o okuldayken.
Oğlum ile ilgili kafa karışıklığı yaşıyorum.
Oğlum 6.5 yaşında ilkokul 1.sinifa başladı.
Anaokulu sürecinde okuldaki davranışları adına bir sorun yaşamadım.
Anaokulunda öğretmenleri tarafından beğenilen bir çocuk. Fakat takıntılı bazı tikleri başladı. Bizde bir psikologa gittik iyi bir referans aldığımız uzman bir psikolog hemde ilkokula başlamadan bir sorun varsa eğer iyi olur diye düşündük. Kendine göre koyduğu teshisler oldu. Bazı testler istedi testler başarılı çıktı. Neyse dedik çocukta sorun yok herhalde kendimiz iş ariyoruz.
(Bu psikolog kısmı biraz sıkıntılı çok detaya girmedim. Ondan destek almadık testler iyi çıktığı için)
İlkokula başladığımızda bir veli ile sorun yasadik.
Oğlumu oğluna arkadaş secmis. Evet annesi seçmiş oglu degil.
Herşeye karışmaya basladi. Baya sorunlar yaşadık neyse atlattık onu.
Oğlum kurallara uymayı sever.Arkadaşlarıyla oynamaya bayılır.Öyle sesi çok gur çıkan haşarı çocuklardan değil kendi halinde oyun kurmayı sever. Mesela bir gün sinifina girdim öğretmenini sudoku çizmiş kağıda oynayarak bekliyor arkadaşıyla diğer çocuklar ayakta sıra ustlerinde.
İlkokulu anaokulundan daha çok sevdi. Şuan okumayı soktu. Dersler ile ilgili sorunumuz yok.
Fakat okulda eziliyor gibime geliyor. Mesela çok cekistiriliyor. Kimseye hayır diyemiyor.
Bir kaç gün beslenmesini yapmadığını farkettim normalde yemek yemeyi sever zaten o saate okadar aç kalamaz. Konuşmaya çalıştım ilk inkar etti. Sonra arkadaşına uyup teneffüste oyun oynamayı tercih ettiğinden aç kalmış.
Yani çocuklar genel olarak çekiştirip vuran çocuklar. Bizimkine şimdiye kadar bir şey olmadı fiziki anlamda. Sadece mesela elimi tutmazsan döverim diyor arkadaşı ben duyduğumda uyardim. Bunun gibi çok örnek var.
Mesela geçenlerde arkadaşlar ve çocukları toplandik sinemaya gittik ordan hamburger yemeye. Bizimki seçti ne yiyeceğini oturdu. Diğerleri bağırış çağrıs restaurantta bir kaç kez uyarildik gürültüden, yemek yerken de öyle. Oğlum için diyorlar hep böyle sakin mi diye. Evet diyorum genel olarak böyle kendini güzel ifade eden bir çocuk ama. Diğerleri gibi değil. İçimden diyorum keşke öyle olsa.
Yani olması gereken o mu bizimki gibi mi.
İçlerinde çok sakin kalıyor sanki eziliyor gibi. Üzülüyorum da.
Yani çok aklım kaliyor o okuldayken.