- 27 Mart 2008
- 2.523
- 8
çok begendiğim bu yazıyı sızlerlede paylaşmak istrdim buyrun;
Şimdi açın kulaklarınızı da iyice bir dinleyin beni sayın analar... Bu köşenin yazarının kız evladı sahibi olma konusunda takıntılı ve kendini süper şanslı saydığını bilenleriniz de dinlesin. Olabilir, evet, kızım olduğu için kendimi göğe ermiş hissediyor olabilirim. Bugüne değin oğlan analarını halden anlar ve mağrur bir ifadeyle süzmüş de olmam muhtemel. Yine de biliniz ki, bu teşhisim yenidir ve kalıcıdır...
Önce tüm ana adaylarına ilk tavsiyemle konuya gireceğim: Çocuğunuzun babasını iyi seçin sevgili anne adayları! Bu işin şakası yok, çocuk fazlasıyla babasına benzeyebiliyor. Hatta çoğunlukla aynen babası oluyor, bu böyle biline...
Öyle yarım ağızla beğendiğiniz, ‘aman çocuk sahibi olayım da gerisini sonra düşünürüm’ dediğiniz bir durum varsa, hişşşt, durun orada! Düşünecek öte bir yan yok, bıdığınız çocuğunuz aynen babasından, tahmin dahi edemeyeceğiniz özellikleri alıp bulup katıyor kendine. Ne bilsin yavrucağız, genlerinin eline düşmüş bir kere...
Bu çok faydalı girizgahtan sonra, başlığın arkasında yatan asıl mühim tespitime geldi sıra... Oğlan anası olmak, erkeklerin dünyasını yakinen tanıma fırsatı veriyor bazı şanslı annelere... Kocasında görüp öldür allah anlayamadığı garip hal ve davranışlara, sübyan oğlu daha çömezken tecrübe ederek kavramak zorunda kalıyor. Üstelik kabahat bulacağı bir kaynana da yok bu durumda, çocuk halis muhlis kendi imalatı...
Ben gelmişim bu yaşıma, üstelik şahsına münhasır bir insan sarrafı sanırım kendimi, kitap da yalayıp yutmuşluğum vardır, gözlem derseniz benim ihtisas alanım, yine de çözemediğim erkek tavırları vardır. ‘Ha anladım, tam anlayacağım’ derken devirmişim yolun yarısını bu uğurda! ‘Ne mümkün?’
Saygıdeğer insan, bir oğlan anasından öğreniyorum hala en üstü kapalı sırları! Soruyorum: ‘Neden bunu böyle yapmak varken, şöyle yapıyor gayet yetişmiş Avrupalı kocam?’ ‘TAK’, veriyor cevabını! Çünkü biliyor, evde küçük bir müsvettesini günbegün büyütüyor. Onların yetersizlik alanlarını çözmüş bitirmiş haspam...
Kız babası olan er kişiler de benzer şekilde şanslı kullarından oluyor yüce allahımın! Karşı cinsin bilinmeyenlerini tanımak için daha büyük bir fırsat var mı? Ne dediğimizde, aslında ne anlama geldiğini gazeteler nüsha nüsha yayımladı işte, ama nerde onlarda o zeka? Hala bir tavır değişikliği göremiyorum ben ortalama adam portföyünde!
Geçen gün en basitinden anlattım evimizin tek erkeğine: Kız geldi 4 yaşına, artık ona bebek muamalesi yapma! Hikayeler anlat, sohbet et. ‘Bak bu uçak’, ‘Araba ne hızlı gidiyor?!’ mealinin dışına çıkmanın tam zamanı, anektodlar bul, ona hayatta alacağı pozisyonu öğretecek, kendi hayatlarımızdan dersler içeren neşeli hikayelerle pekiştirecek bir girişim içerisinde ol. Senin sözlerinle erkeklerin dünyasını öğrensin, ona işe yarar sözler sarfet!
Ben hala umutluyum. Kızının 4 yaşına uygun doğru formatı yakaladığında beni de anlaması yakındır. Bir konuyu didiklememin huysuzluk olmadığını, sohbet çeşitlendirmeyi öğrenmek için yaşının geçmediğini, arabalar ve materyallerle hakikaten hiç ilgilenmediğimi, güzel süpriz ve hediyelerin tüm kapıları açtığını, tüm hatun kişilere yaşı kaç olursa olsun prenses muamelesi yapmanın belki çok demode ama kesinlikle çok işe yarar olduğunu daha nasıl anlatırım?
Ben kızıma güveniyorum. Onun 4 yaş cilvesi ve çocuk aklı bizim gelişim yolumuza ışık tutacak. Ben o sürede oğlan anası dostlarımın tespitlerinden yararlanıyor olacağım. Yeter ki, kız babası er kişinin biraz ufku açılsın. Bilmem anlatabiliyor muyum?
Neymiş? Bu yazının en nihayetinde özeti aynen şu imiş: Kızı olan bir anne isen mutlu ol, çünkü senin hassasiyetlerine uygun harika zaman geçirebileceğin bir arkadaş yetiştiriyorsun kendine, daha ne olsun? Yok oğlan annesiysen yine sevin, kendini geliştirir - karşı cinsle iletişiminde kademe atlarsın. E, bu da süper!
Kız olsun, erkek olsun evladınızla mutluluklar dilerim. Gönül gözünüz açık olsun ki, onlar size şekil vermeye hep devam edebilsinler.
Nilüfer Birdal
Şimdi açın kulaklarınızı da iyice bir dinleyin beni sayın analar... Bu köşenin yazarının kız evladı sahibi olma konusunda takıntılı ve kendini süper şanslı saydığını bilenleriniz de dinlesin. Olabilir, evet, kızım olduğu için kendimi göğe ermiş hissediyor olabilirim. Bugüne değin oğlan analarını halden anlar ve mağrur bir ifadeyle süzmüş de olmam muhtemel. Yine de biliniz ki, bu teşhisim yenidir ve kalıcıdır...
Önce tüm ana adaylarına ilk tavsiyemle konuya gireceğim: Çocuğunuzun babasını iyi seçin sevgili anne adayları! Bu işin şakası yok, çocuk fazlasıyla babasına benzeyebiliyor. Hatta çoğunlukla aynen babası oluyor, bu böyle biline...
Öyle yarım ağızla beğendiğiniz, ‘aman çocuk sahibi olayım da gerisini sonra düşünürüm’ dediğiniz bir durum varsa, hişşşt, durun orada! Düşünecek öte bir yan yok, bıdığınız çocuğunuz aynen babasından, tahmin dahi edemeyeceğiniz özellikleri alıp bulup katıyor kendine. Ne bilsin yavrucağız, genlerinin eline düşmüş bir kere...
Bu çok faydalı girizgahtan sonra, başlığın arkasında yatan asıl mühim tespitime geldi sıra... Oğlan anası olmak, erkeklerin dünyasını yakinen tanıma fırsatı veriyor bazı şanslı annelere... Kocasında görüp öldür allah anlayamadığı garip hal ve davranışlara, sübyan oğlu daha çömezken tecrübe ederek kavramak zorunda kalıyor. Üstelik kabahat bulacağı bir kaynana da yok bu durumda, çocuk halis muhlis kendi imalatı...
Ben gelmişim bu yaşıma, üstelik şahsına münhasır bir insan sarrafı sanırım kendimi, kitap da yalayıp yutmuşluğum vardır, gözlem derseniz benim ihtisas alanım, yine de çözemediğim erkek tavırları vardır. ‘Ha anladım, tam anlayacağım’ derken devirmişim yolun yarısını bu uğurda! ‘Ne mümkün?’
Saygıdeğer insan, bir oğlan anasından öğreniyorum hala en üstü kapalı sırları! Soruyorum: ‘Neden bunu böyle yapmak varken, şöyle yapıyor gayet yetişmiş Avrupalı kocam?’ ‘TAK’, veriyor cevabını! Çünkü biliyor, evde küçük bir müsvettesini günbegün büyütüyor. Onların yetersizlik alanlarını çözmüş bitirmiş haspam...
Kız babası olan er kişiler de benzer şekilde şanslı kullarından oluyor yüce allahımın! Karşı cinsin bilinmeyenlerini tanımak için daha büyük bir fırsat var mı? Ne dediğimizde, aslında ne anlama geldiğini gazeteler nüsha nüsha yayımladı işte, ama nerde onlarda o zeka? Hala bir tavır değişikliği göremiyorum ben ortalama adam portföyünde!
Geçen gün en basitinden anlattım evimizin tek erkeğine: Kız geldi 4 yaşına, artık ona bebek muamalesi yapma! Hikayeler anlat, sohbet et. ‘Bak bu uçak’, ‘Araba ne hızlı gidiyor?!’ mealinin dışına çıkmanın tam zamanı, anektodlar bul, ona hayatta alacağı pozisyonu öğretecek, kendi hayatlarımızdan dersler içeren neşeli hikayelerle pekiştirecek bir girişim içerisinde ol. Senin sözlerinle erkeklerin dünyasını öğrensin, ona işe yarar sözler sarfet!
Ben hala umutluyum. Kızının 4 yaşına uygun doğru formatı yakaladığında beni de anlaması yakındır. Bir konuyu didiklememin huysuzluk olmadığını, sohbet çeşitlendirmeyi öğrenmek için yaşının geçmediğini, arabalar ve materyallerle hakikaten hiç ilgilenmediğimi, güzel süpriz ve hediyelerin tüm kapıları açtığını, tüm hatun kişilere yaşı kaç olursa olsun prenses muamelesi yapmanın belki çok demode ama kesinlikle çok işe yarar olduğunu daha nasıl anlatırım?
Ben kızıma güveniyorum. Onun 4 yaş cilvesi ve çocuk aklı bizim gelişim yolumuza ışık tutacak. Ben o sürede oğlan anası dostlarımın tespitlerinden yararlanıyor olacağım. Yeter ki, kız babası er kişinin biraz ufku açılsın. Bilmem anlatabiliyor muyum?
Neymiş? Bu yazının en nihayetinde özeti aynen şu imiş: Kızı olan bir anne isen mutlu ol, çünkü senin hassasiyetlerine uygun harika zaman geçirebileceğin bir arkadaş yetiştiriyorsun kendine, daha ne olsun? Yok oğlan annesiysen yine sevin, kendini geliştirir - karşı cinsle iletişiminde kademe atlarsın. E, bu da süper!
Kız olsun, erkek olsun evladınızla mutluluklar dilerim. Gönül gözünüz açık olsun ki, onlar size şekil vermeye hep devam edebilsinler.
Nilüfer Birdal
