okb kesınlıkle genetık...yanı aıleden gelen yatkınlık sebebı olusuyormus....sakın kendınızı suclamayın dedi psıkolog...seker hastalıgı gibi birşey...ama bazı seyler tetıklıyor tabıı..mesala oglum cok bilgisayar bagımlısı..o tetıklıyor..beyınde serotın denen seyın eksık olmasından kaynaklanıyormus genelde...oda mutluluk hormonuymus...Çok üzüldüm inşallah oğlunuz da iyileşir. Ergenlik döneminde daha zor oluyordur eminim. Kitabın adını da verirseniz çok mutlu olurum, hemen alırım inşallah. Çok mücadele etmişsiniz bu hastalıkla ama dediğiniz gibi oğlunuzun kurtulmaya çalışması en önemli etken . O da yakında kurtulması gerektiğini farkeder inşallah. Peki oğlunuzun hastalığı sosyal faktörlerden dolayı gelişen birşey mi ? Benim ki büyük ihtimal biyolojik genetik de olabilirmiş yani ailemi anlatınca böyle bir fikre kapıldı doktor. Biyolojik olduğu için ilaç mantıklı geliyor bana şu an belki de arkadaşların dedikleri gibi vücutta olmayan ve ya fazla olan şeyler vardır bende.
Aslında psikoterapi yapacak yeterliliği olmayan psikoloğu çalıştırmamaları gerek ama özel hastanelerin iki kere ili dört demelerinden bile işkillenirim ben. Her işleri yalan. O yüzden aynı paraya yerinizde olsam özel bir muayenehaneye giderdim.Evet artık ilaç uyutsa da umrumda değil zaten yeterki kurtulayım mutlu olabileyim. Benim gittiğim yer özel bir klinik evet doktor iyi gibi duruyordu fakat emin değilim yeterliliği var mı yok mu nasık emin olabilirim bundan hemen bir seansta farkedebilir miydim?
Panik atağı tam olarak bilmiyorum bende bir panik hali hep oluyor ama normal sanırım herkeste olandan. Ağlama krizlerim bir anda olmuyor çözümleyemediğim şeyler biriktiğinde ağlıyorum rahatlamak için. Siz gerçekten örnek bir insansınız o zaman. Çünkü bunların hem farkında olup hem kendinin doktoru olmak müthiş birşey. Tebrik ederim sizi. İnşallah ben de kendimi iyileştirebilirim . Ben dediğiniz gibi olumlama yapmayo beceremiyorum yani yapıyorum ama inandıramıyorum kendime diğer düşünce yine ağır basıyor. Psikoloğum da olumlama yapmak diye birşey yok objektif bakıp karar vereceksin olaylara de fakat anlamadığım şey şu objektif baktığımda bile yine benim beynim olduğu için yine aymı şeyleri hissediiyorum.Ben de bir ileri adim Mi bilmem ama Panik atak da olustu.
Bu anlattiniz ve daha fazlasi bende mevcuttu.
Aniden aglardim. Herseyi yarim birakirim. Arkadaslarimla iliskilerim hep kopuktu.
Neyse dibin dibini gordum, kafama Gore psikologa gittim. Ilac yazdi. Bir ay kullandim sonra kendi kararimla biraktim, keske hic almasaydim. Bunu kendi beynimde yenebilirim cunku, oyle de yaptim.
Kendimin doktoru oldum. Surekli olumlamalar yaptim, kendimi Kabul ettim. Aniden beynimin icine giren anilari gormezden gelmeme calistim.
Kendimi sevmeye calistikca daha da ozgur hissettim. Zorlu yoldu ve yalnizdim.
Ama basardim. Duygusal cokuntulerde yine hastalaniyorum. Onu kontrol altina almaya calisiyorum. Her sene daha iyiye gidiyorum.
Kendimi kabullendim ve de Bana yardim edecek tek kisi yine benim onun farkindayim.
Rabbim yardımcımız olsun.Hayır almadım almayı da düşünmüyorum
sosyal boyutta okb nasil oluyor. anlatir misiniz. gunluk hayatta neler yapıyorsunuz
okb kesınlıkle genetık...yanı aıleden gelen yatkınlık sebebı olusuyormus....sakın kendınızı suclamayın dedi psıkolog...seker hastalıgı gibi birşey...ama bazı seyler tetıklıyor tabıı..mesala oglum cok bilgisayar bagımlısı..o tetıklıyor..beyınde serotın denen seyın eksık olmasından kaynaklanıyormus genelde...oda mutluluk hormonuymus...
Özel hastane değil klinik diye geçiyor psikologun özel muayenehanesi. Seanslık 200 tl alıyor . Emin olsam hiç sorun olmaz parası. Aslında internette 3- 4 tane güzel yorum var ama gerçektir inşallah. Zaman gerekiyor galiba anlamak için.Aslında psikoterapi yapacak yeterliliği olmayan psikoloğu çalıştırmamaları gerek ama özel hastanelerin iki kere ili dört demelerinden bile işkillenirim ben. Her işleri yalan. O yüzden aynı paraya yerinizde olsam özel bir muayenehaneye giderdim.
okb okuyunca konuyu okuyayım dedim. yazdıklarının aynısı birebir bende var. mesela arkadaşlarla görüşelim herşey guzel geçmiş olsun. eve geliyorum aklıma kötü senaryolar geliyor acaba bu lafi demese miydim acaba alindi mi vs diye. ya da biri selam vermesin hemen kurmaya başlıyorum aha kesin farketmedim kotu bisey oldu kırdım mı acaba vs diye. bu hayatı cok kötü etkiliyor. ben yenemedim. kendi içime kapandim artik. beynimle bas edemiyorum. bu arada yakın ve uzak akrabalarim baya okb hastası. yetisme etkisi de vardir belki bilmiyorumDüşünce takıntısı. Bir nevi düşünme hastalığı gibi ( hastalığımı bilmiyorken düşünme hastalığı diye birşey var mı acaba diye hep internetten araştırıyordum) düşüncelerimi kontrol edemiyorum. Aklıma kaygıya üzüntüye sebep olacak herhangi küçücük bir düşünce , istek hayal geldiğinde bunu saatlerce belki haftalarca kafama takıyorum irdeliyorum yıpratıyorum kendimi ama asla bir sonuca varamıyorum ta ki yeni bir takıntılı düşünce yaşayana kadar. Ancak biri diğerini hafifletebiliyor. Normalde sosyal bir insanımdır fakat insanlarla iletişim kurduktan sonra saatlerce şunu demese miydim alındı mı acaba konuşma tarzım kötü müydü benim hakkımda ne düşünüyodur bunlar gibi şeyleri bile dert ediniyorum istesem de beynimden atamıyorum. Bu sefer de iletişimden kaçmaya başlıyorum sessiz bir.insan gibi olmaya çalışıyorum
bir de bende hastalik takıntısi var. bisey yanlış gitsin ölüyorum doktorlar göremiyor olayı var. bide mikrop kapmaktan korkmak. örneğin az önce umumi tuvalete girmek zorunda kaldim. aklimdaki düşünceleri tahmin edemezsinokb okuyunca konuyu okuyayım dedim. yazdıklarının aynısı birebir bende var. mesela arkadaşlarla görüşelim herşey guzel geçmiş olsun. eve geliyorum aklıma kötü senaryolar geliyor acaba bu lafi demese miydim acaba alindi mi vs diye. ya da biri selam vermesin hemen kurmaya başlıyorum aha kesin farketmedim kotu bisey oldu kırdım mı acaba vs diye. bu hayatı cok kötü etkiliyor. ben yenemedim. kendi içime kapandim artik. beynimle bas edemiyorum. bu arada yakın ve uzak akrabalarim baya okb hastası. yetisme etkisi de vardir belki bilmiyorum
okb okuyunca konuyu okuyayım dedim. yazdıklarının aynısı birebir bende var. mesela arkadaşlarla görüşelim herşey guzel geçmiş olsun. eve geliyorum aklıma kötü senaryolar geliyor acaba bu lafi demese miydim acaba alindi mi vs diye. ya da biri selam vermesin hemen kurmaya başlıyorum aha kesin farketmedim kotu bisey oldu kırdım mı acaba vs diye. bu hayatı cok kötü etkiliyor. ben yenemedim. kendi içime kapandim artik. beynimle bas edemiyorum. bu arada yakın ve uzak akrabalarim baya okb hastası. yetisme etkisi de vardir belki bilmiyorum
bir de bende hastalik takıntısi var. bisey yanlış gitsin ölüyorum doktorlar göremiyor olayı var. bide mikrop kapmaktan korkmak. örneğin az önce umumi tuvalete girmek zorunda kaldim. aklimdaki düşünceleri tahmin edemezsin
Ben yıllardır farkındayım fakat herkesin böyle olduğunu düşünüyordum. Sonra insanların gayet de umursamaz olabildiğini görünce farkettim ve karakterim böyle galiba dedim. Yetiştirilme artı genetik ikisi bir araya gelince büyük bir patlama olmuş galiba bende. Anlattıkların aynı benim düşüncelerim öyle iğrenç birşey ki insanın bir olaya duruma karışadı gelmiyor. Sanki insanların duygularından ben sorumluymuşum gibi ona hissettirdiğim şeylerin muhasebesini yapıyorum sürekli . çok zor bir durum . Siz psikoloğa gittiniz mi
iste ben evliyim. ilk evlendik esim beni hic anlamadi. bisey oluyo ya yanlis cumle mi kurdum arkadasa diyom. ne alakasi var mutlu ayrildi ya diyo. anlatmaya calistigim ondan once insanlari kendim gibi zannediyordum. anormal olan benmisim. hatta millet inadina kotu soz bile soyleyip umursamiyor. ben normal cumleleri bile sorguluyorum. hayat boyle zor. zamaninda gittim hic faydasini gormedim. gunde 150 mg ilac ve ekstra duygu durum ilaci ictim. terapi gordum hic faydasi olmadi. eskiden daha kotuydum. düşünceler beni uyutmaz ve gün icinde kustururdu. esimle birlikte bu seviyeye anca geldim. ha hala bin adim otesini hesaplıyorum. biraz daha iyiyim ama. esas nasıl gecer ben de bilmiyorum. bu bi hastalik. bu hayatta sanirim en cok umursamaz olmak isterdim. millet neler neler yapiyo da umurunda degilBende de hastalık takıntısı var. Ve hep de garip hastalıklar beni bulur değişik değişik ağrılarım olur doktorlar hiç.bulamaz. Göğüs ciğer falan böyle bunlarla falan ilgili olunca ben de ölüm korkusu yaşıyorum aynen dediğiniz gibi doktor bilmiyor ya ölürsem falan . sizin mikrop obsesyonu da varmış hepsi bir araya gelmiş çok zor
Ben de umursamaz insanları gördükçe inanamıyordum dıştan böyle gözüküyordur heralde diyordum ama olabiliyormuş meğeriste ben evliyim. ilk evlendik esim beni hic anlamadi. bisey oluyo ya yanlis cumle mi kurdum arkadasa diyom. ne alakasi var mutlu ayrildi ya diyo. anlatmaya calistigim ondan once insanlari kendim gibi zannediyordum. anormal olan benmisim. hatta millet inadina kotu soz bile soyleyip umursamiyor. ben normal cumleleri bile sorguluyorum. hayat boyle zor. zamaninda gittim hic faydasini gormedim. gunde 150 mg ilac ve ekstra duygu durum ilaci ictim. terapi gordum hic faydasi olmadi. eskiden daha kotuydum. düşünceler beni uyutmaz ve gün icinde kustururdu. esimle birlikte bu seviyeye anca geldim. ha hala bin adim otesini hesaplıyorum. biraz daha iyiyim ama. esas nasıl gecer ben de bilmiyorum. bu bi hastalik. bu hayatta sanirim en cok umursamaz olmak isterdim. millet neler neler yapiyo da umurunda degil
Ben ilaç kullanmak istedim zaten mümkün olduğunca hızlı bir iyileşme olsun istiyorum. Psikoloğum öyle söyleyince birşey diyemedim ama tekrar arayacağım bugün çünkü düşüncelerimi kontrol edemiyorum beni ele geçirdiler artık snaki beynim beni yönetiyor.
ben de oyleydim. hatta nasil evlenicem ben diye düşünürdüm. bide ilac da kullaniyordum. hani inançsız olsam yuzde yuz intihar ederdim. oyle berbat haldeydim. ama esim cok destek oldu. simdi daha umursamazim eskisine gore o baya beni beyin kavgalarimda yatistiriyor :)) ilac bende hic ise yaramadi. evet mutluluk hormonu veriyor ama o dusunceler gitmiyor ki. ilac icecegine spor yap ikisi de endorfin salgilatiyorBen de umursamaz insanları gördükçe inanamıyordum dıştan böyle gözüküyordur heralde diyordum ama olabiliyormuş meğerbenim de en çok istediğim şey umursamaz olabilmek sanki hayatım çok güzel olurdu o zaman. İyi gelmedi diyorsunuz ilaç çok üzüldüm bunu duyduğuma ama ben yine de denemek istiyorum inşallah iyi gelir . ayrıca böyle bir insan olduğum için de evlilikten aşırı aşırı korkuyorum düşüncelerim kendimi mutsuz etmeye yetiyor zaten ...
Çok teşekkür ederim inşallah. Psikoloğumla görüştüm lütfen yönlendirin dedim bir isim verdi o psikiyatrist ile görüşücem inşalşah. Psikoloğuma internette herşeyi araşırdığımı forumlarda sürekli birşeyler okuduğumu belirttim ve bana asla yapmamam gerektiğini söyledi ama benim ilk işim eve gelip burda konu açmak oldu. Diğer insanlar fikirlerini , düşüncelerini, yorumlarını, yaşadıkları olayları okumayı çok seviyorum . sizce de uzak durulmalı mı bu tarz bir rahatsızlıkta?Bir psikiyatristle görüşüp ardından terapiye başlamanız daha doğru olur. Umarım çabucak bir iyileşme gösterirsiniz. Korkmayın, umutlu olun , işinin ehli bir meslektaşımla üstesinden geleceğinize eminim. :)
ben de oyleydim. hatta nasil evlenicem ben diye düşünürdüm. bide ilac da kullaniyordum. hani inançsız olsam yuzde yuz intihar ederdim. oyle berbat haldeydim. ama esim cok destek oldu. simdi daha umursamazim eskisine gore o baya beni beyin kavgalarimda yatistiriyor :)) ilac bende hic ise yaramadi. evet mutluluk hormonu veriyor ama o dusunceler gitmiyor ki. ilac icecegine spor yap ikisi de endorfin salgilatiyor
bide canım yeni kitap aldim tavsiye üzerine. tam bizim olayla ilgili. okumaya başlıcam. dr.david burns. iyi hissetmekNe kadar şanslısınız. Umarım evlilikte ben de böyle şanslı olurum korkularımı aşabilirim.
bide canım yeni kitap aldim tavsiye üzerine. tam bizim olayla ilgili. okumaya başlıcam. dr.david burns. iyi hissetmek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?