• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

O kadar üzgünüm ki... Sizce bendeki her şey bitmiş mi?

Arkarian

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
8 Şubat 2016
196
113
103
3 seneyi aşkın bir ilişkim var. Sevgili olduğumuzda daha üniversitedeydim şimdi atanmış bir öğretmenim. Önceden farklı şehirlerdeydik ve şimdi aynı şehirde yaşıyoruz. Evlenmeden önce birbirimizi daha iyi tanımaya ihtiyacımız var diye düşündüğümüzden kendimize süre vermiştik. Sevgilim yine kendi memleketine gitti ve nerdeyse 30 gündür görüşemedik. Ve o gittiğinden beri derin düşüncelere daldım. Eğer karar verirsek yakında evlilik için adımlar atıcaz. Ama ben o eve gidince düşünmeye başladım. Değişik farkındalıklar elde ettim. Sanki yan yanayken de bir bütün olamama duygusu hakimdi bende. Duygusal anlamda eksikliğini hissettiğim noktalar fark ettim. Sevdiğim insan mükemmel bir insandı ama sevgili olarak birbirimize uygun muyduk? Birlikteliğimizin beni çok da mutlu etmediğini fark ettim sonra. Belki o da mutsuzdu. Ama onun hayatındaki en büyük renk bendim ve belki ben de onun için alışkanlık haline gelmiştim. Bu fikirlerimi onunla paylaştım. O da farklılıklarımızın farkındaydı. Ancak onun için büyütülecek meseleler yoktu aramızda. Bunu konuştuk ve o halen memleketinden gelmediği için aradaki süreç uzadıkça başka şeyler (çoğu olumsuz anlamda) daha fark etmeye başladım. Sizce ben onu çoktan kafamda bitirdim mi? İlk aşkım olduğu için öyle beceriksiz hissediyorum ki kendimi. Olaylara nasıl bakmam gerektiğini bilmiyorum. Bundan önce ayrı şehirlerde fark etmediğim şeyleri şimdi aynı şehirde hissediyor olmam da kaderin bir cilvesi herhalde
 
Aklını karıştıran birileri de olmasın?
Sonuçta ortamınız degisti
 
Aklını karıştıran birileri de olmasın?
Sonuçta ortamınız degisti
Yoo öyle biri gerçekten yok. Sadece kafamdaki aşk-sevgi olayını sevgilimden göremiyorum galiba. Bu arada kafamdaki sevgi öyle büyük bir şey değil. Ama ilişkimde duygusal yoksunluk hissetmekten kendimi alamıyorum. Şu an uzakta olması da işi kolaylaştırmıyor tabi.
 
Yoo öyle biri gerçekten yok. Sadece kafamdaki aşk-sevgi olayını sevgilimden göremiyorum galiba. Bu arada kafamdaki sevgi öyle büyük bir şey değil. Ama ilişkimde duygusal yoksunluk hissetmekten kendimi alamıyorum. Şu an uzakta olması da işi kolaylaştırmıyor tabi.
Evlenmeden heyecanını kaybettiyseniz hiç o topa girmeyin derim.
Ama ayrılık sırasında alışkanlıklar, sevdiğini anlama gibi durumlardan geri dönüş de olabilir.
Sevdiğinizı hatirlayabilirsiniz yani. Karşılıklı duygularınız uyanışa geçebilir. En doğru kararı vermeniz dileğiyle.
 
İçinin titremediği, seni el üstünde tutmayan, saygı, sevgisi azalmış, onu kırmaktan üzülmeyecegin biriyle sakın evlilik düşünme!

Aksine için titremeli, hani onu kırar mıyım diye en basit şeyleri de düşünmeli, o iyi mi, rahat mı, herşeyi tamam mı diye endişe etmeyecegin biriyle, sırf 3 yıldır sevgilisin diye sakın evlenme.
 
Evlenmeden heyecanını kaybettiyseniz hiç o topa girmeyin derim.
Ama ayrılık sırasında alışkanlıklar, sevdiğini anlama gibi durumlardan geri dönüş de olabilir.
Sevdiğinizı hatirlayabilirsiniz yani. Karşılıklı duygularınız uyanışa geçebilir. En doğru kararı vermeniz dileğiyle.
Haklısınız. Çok teşekkür ederim :)
 
Aynı evde yaşamaya başlayınca farkeder bazen insan yanlış seçim yaptığını.. aynı şehir daha fazla görüşmek o mesafenin ozlemin beklemenin getirdiği duygusal hareketliliği götürmüş olabilir.. artık yetersiz geliyor belki ilişkinizin hissettirdikleri.. bi süre ölçün tartin nasıl gidiyor karar kendiliginden gelir zaten.. aman 3 yıl bu nasıl olur demeden düşünün.. geçen yıllar geleceğe mutluluk vermeyecek
 
İçinin titremediği, seni el üstünde tutmayan, saygı, sevgisi azalmış, onu kırmaktan üzülmeyecegin biriyle sakın evlilik düşünme!

Aksine için titremeli, hani onu kırar mıyım diye en basit şeyleri de düşünmeli, o iyi mi, rahat mı, herşeyi tamam mı diye endişe etmeyecegin biriyle, sırf 3 yıldır sevgilisin diye sakın evlenme.
İçim titremiyor, onu kırmayı istemiyorum ama kırdığımın farkındayım. Açıkçası bizim ilişkimizi tanımlamaya zorlanıyorum bazen. En başından bu yana evlilik düşündü ve düşündürdü bana sevgilim. Ben hazır değildim ve üç sene geçti halen de hazır hissetmiyorum. Hatta artık bu evlilik muhabbetinden sıkılmış gibiyim çünkü üç senedir bunu konuşuyoruz resmen. Şu an şartlar da uygunken evliliğe bu kadar uzak hissetmem zaten normal değil bence de. :(
 
Aynı evde yaşamaya başlayınca farkeder bazen insan yanlış seçim yaptığını.. aynı şehir daha fazla görüşmek o mesafenin ozlemin beklemenin getirdiği duygusal hareketliliği götürmüş olabilir.. artık yetersiz geliyor belki ilişkinizin hissettirdikleri.. bi süre ölçün tartin nasıl gidiyor karar kendiliginden gelir zaten.. aman 3 yıl bu nasıl olur demeden düşünün.. geçen yıllar geleceğe mutluluk vermeyecek
Doğru söylüyorsunuz. Önceden de bu duygusal yoksunluğu hissederdim ama mesafelere atardım suçu. Özlem vardı sonra ve güzeldi buluşma anlarımızı beklemek. Ancak şimdi geriye baktığımda o buluşma anlarında bile sıkıldığım anlar olduğunu fark ediyorum. Yani şu an bulunduğum nokta öyle fena ki, en kötü karar bile bundan daha çekilebilir olucak belki de. Çok teşekkür ederim güzel görüşünüz için :)
 
İçim titremiyor, onu kırmayı istemiyorum ama kırdığımın farkındayım. Açıkçası bizim ilişkimizi tanımlamaya zorlanıyorum bazen. En başından bu yana evlilik düşündü ve düşündürdü bana sevgilim. Ben hazır değildim ve üç sene geçti halen de hazır hissetmiyorum. Hatta artık bu evlilik muhabbetinden sıkılmış gibiyim çünkü üç senedir bunu konuşuyoruz resmen. Şu an şartlar da uygunken evliliğe bu kadar uzak hissetmem zaten normal değil bence de. :KK43:

Senin için doğru kişi olsaydı, hiç bunları düşünmezdin. Aksine aynı eve girmek için acele ederdin.
 
İçim titremiyor, onu kırmayı istemiyorum ama kırdığımın farkındayım. Açıkçası bizim ilişkimizi tanımlamaya zorlanıyorum bazen. En başından bu yana evlilik düşündü ve düşündürdü bana sevgilim. Ben hazır değildim ve üç sene geçti halen de hazır hissetmiyorum. Hatta artık bu evlilik muhabbetinden sıkılmış gibiyim çünkü üç senedir bunu konuşuyoruz resmen. Şu an şartlar da uygunken evliliğe bu kadar uzak hissetmem zaten normal değil bence de. :KK43:
Adam bastan niyetini belli etmis. Dolayisiyla sizdeki merak duygusunu tamamen yok etmis. Siz garanti, nasil olsa evlenicez diye heyecanlanmamis, kaybetme korkusu yasamamissiniz ki. Böyle dusundunuz mu hic?
 
Adam bastan niyetini belli etmis. Dolayisiyla sizdeki merak duygusunu tamamen yok etmis. Siz garanti, nasil olsa evlenicez diye heyecanlanmamis, kaybetme korkusu yasamamissiniz ki. Böyle dusundunuz mu hic?
Bu açıdan bakmadım. Ama hazır olmadığımı çok defalar belirttiğim halde sürekli evlilik zamanını tartışıyor olmamızın beni yorduğunu gördüm. Onu mutsuz etmek istememek, öte yandan kendimi de hazır hissetmemek duyguları arasında çok defalar gittim geldim. Ama dediğiniz gibi de olabilir. Şayet evlilik zamanı yerine birbirimizi tanımaya odaklansaydık ve zamanla karar verilseydi evliliğe daha farklı olabilirdi.
 
Doğru söylüyorsunuz. Önceden de bu duygusal yoksunluğu hissederdim ama mesafelere atardım suçu. Özlem vardı sonra ve güzeldi buluşma anlarımızı beklemek. Ancak şimdi geriye baktığımda o buluşma anlarında bile sıkıldığım anlar olduğunu fark ediyorum. Yani şu an bulunduğum nokta öyle fena ki, en kötü karar bile bundan daha çekilebilir olucak belki de. Çok teşekkür ederim güzel görüşünüz için :)


Ayrılık belki iki taraf için de en iyi karar olacak.. en kötü karar diye düşünmeyin.. keşke herkes olmayacak bi ilişkisi varsa ayrilsa da kimse kimsenin vaktini almasa.. bile bile yanlış kişilerle evlenilmese..
Hayirlisi nasılsa inş öyle olsun..
Mutlu degilseniz mutlu edemezsiniz ne eşinizi ne de çocuğunuzu onlara da yazık bunu unutmayın..
Ama muhakkak iyi düşünün.. bazen kullerden doğabilir güzellikler..
 
Bu açıdan bakmadım. Ama hazır olmadığımı çok defalar belirttiğim halde sürekli evlilik zamanını tartışıyor olmamızın beni yorduğunu gördüm. Onu mutsuz etmek istememek, öte yandan kendimi de hazır hissetmemek duyguları arasında çok defalar gittim geldim. Ama dediğiniz gibi de olabilir. Şayet evlilik zamanı yerine birbirimizi tanımaya odaklansaydık ve zamanla karar verilseydi evliliğe daha farklı olabilirdi.
Evlilige olan onyargin istemedigin bi yolda ilerledigini hissettirmis kendine. Sevgiline de odaklanamamissin 3 yil boyunca. Evlilik hazirligina baslayacaginiz belli olunca daha cok karamsarlasmissin. Simdiye kadar sevgilinin dedigi gibi buyuk bi sorun degil diye dusunuyodun belki. Istemedigin evlilik mi bu adam mi buna iyi karar ver pisman olma.
 
Ayrılık belki iki taraf için de en iyi karar olacak.. en kötü karar diye düşünmeyin.. keşke herkes olmayacak bi ilişkisi varsa ayrilsa da kimse kimsenin vaktini almasa.. bile bile yanlış kişilerle evlenilmese..
Hayirlisi nasılsa inş öyle olsun..
Mutlu degilseniz mutlu edemezsiniz ne eşinizi ne de çocuğunuzu onlara da yazık bunu unutmayın..
Ama muhakkak iyi düşünün.. bazen kullerden doğabilir güzellikler..
Çok haklısınız. Evet şu an düşünüyorum. Hem de düşünmek istemediğim kadar :( Bir yere varacak bunun sonu ama inşallah hayırlısı neyse o olur. Kimsenin mutsuzluk sebebi olmak istemem, mutsuz bir insan da olmak istemiyorum. Mükemmel bir insan olması ve bana hissettirdikleriyle biraz kafam karışıyor ama umarım doğru kararı alırız ikimiz için. Çok sağolun, gerçekten kendimi anlaşılmış hissettim. :)
 
Evlilige olan onyargin istemedigin bi yolda ilerledigini hissettirmis kendine. Sevgiline de odaklanamamissin 3 yil boyunca. Evlilik hazirligina baslayacaginiz belli olunca daha cok karamsarlasmissin. Simdiye kadar sevgilinin dedigi gibi buyuk bi sorun degil diye dusunuyodun belki. Istemedigin evlilik mi bu adam mi buna iyi karar ver pisman olma.
Önceden sadece evliliğe karşı önyargım var zannediyordum. Şimdi sevgilim de doğru insan olmayabilir gibi geliyor. Belki de bu ikisi de vardır ve birbirini tetikliyordur. Ama çok önemli bir noktaya değinmişsiniz. Teşekkür ediyorum :)
 
Çok haklısınız. Evet şu an düşünüyorum. Hem de düşünmek istemediğim kadar :KK43: Bir yere varacak bunun sonu ama inşallah hayırlısı neyse o olur. Kimsenin mutsuzluk sebebi olmak istemem, mutsuz bir insan da olmak istemiyorum. Mükemmel bir insan olması ve bana hissettirdikleriyle biraz kafam karışıyor ama umarım doğru kararı alırız ikimiz için. Çok sağolun, gerçekten kendimi anlaşılmış hissettim. :)

Babaannem arkadaşım gibiydi
Ona anlatmistim bigün
Sevgilimden ayrılmayı düşünüyorum
Ama çok mükemmel biri ve beni çok seviyor demiştim
Cevap: kızım ben de mukemmelim ve seni çok seviyorum gel beni al o zaman demişti:)
Siz onu değil ilişkinizi değerlendirmelisiniz sadece.. Balık lezzetli pasta da koy üstüste yenmez :) hayırlısı olsun inşallah..
 
Önceden sadece evliliğe karşı önyargım var zannediyordum. Şimdi sevgilim de doğru insan olmayabilir gibi geliyor. Belki de bu ikisi de vardır ve birbirini tetikliyordur. Ama çok önemli bir noktaya değinmişsiniz. Teşekkür ediyorum :)
Rica ederim benzer bi durumu yasadim ondan direk aklima o geldi. Evlenmesek sonsuza kadar sevgili nisanli kalsak gibi dusuncelerim cok oldu benim de =)
 
Back