O kadar doluyum ki, sizlerle paylaşmak istiyorum

Merhaba arkadaşlar,

Hemen konuya geçeyim, iki tane çocuğum var 4 ve 9 yaşlarında bakıcı var evde sürekli bakan, geçenlerde bir gün izin istedi ve kayınvalideme bir gün çocuklara bakar mısın dediğimde aldığım cevap kaynım bir evlenme programına gidiyor oraya gidicez nasıl bakayım ben dedi, sonra döndü onları da götüreyim dedi onlar ne yapacak orada o yaştaki çocukların ne işi var ki orada dedim. Neyse kendi annemi aradım 1 saatlik yoldan geldi sağolsun çocuklara bakmak için, kayınvalidem 10 dakika mesafede. Daha önce hastayım deyip gitmediği günler çok olmuştu kaynımla birlikte ama o gün illaki gidecek sırf çocuklara bakmasın diye. Şimdi bazılarınız bana bakmak zorunda değil diyecek ama bir gün yani ayda yılda bir gün istiyorum bunu zaten. Sabah aradı beni açmadım telefonunu (çünkü sinirliydim akşamdan hayır diyor herhalde ben sabaha kadar bir çözüm bulmuşumdur sabah işe geleceğimi biliyor durup durup sabah neden arıyorsa) dün de hastalanmış aradı kızım açtı telefonu konuştu kapattı. Sonra babaannem hastalanmış hastaneye gitmiş dedi eşim aradı babasını ne oldu diye başı ağrıyormuş tahlil yapmışlar röntgen çekmişler hepsi temiz çıkmış, sonra duramadım yine ben aradım kayınpederimi konuştuk tansiyonu yüksek biraz dedi bende o baş ağrısı yapmıştır dedim evet kızım çıkıyoruz zaten şimdi dedi bende tamam baba dedim kapattım. Akşam eşim gitmiş iş dönüşü nasıl oldu diye (bu arada ben o günden beri konuşmuyorum hiç) gitmeyin o programa sesten ışıklardan yükseliyor tansiyonun demiş işte gideyim ne yapayım evlendireyim bunu da ben ölsem bu ne yapacak tek başına, bak bugün 2 ye kadar aç beklemiş (kaynım engelli) demiş, bende duygu sömürüsü yapmasına gerek yok ben babamı aradığımda çıkıyoruz şimdi kızım dedi madem öyle hastaye gittiklerinde arasalardı gidip yemeğini verirdim dedim, ayrıca kendisi çarşı pazar gezmesine gittiğinde o çocuk zaten 3-4'e kadar aç kalıyor o zaman hiç sana böyle bir şey söylemiyor ama bugün gezmeye gittim 3-4'e kadar aç kaldı diye dedim. Eşim hiç sesini çıkarmadı. Ayrıca kendisinin bir başı ağrısın ortalığı ayağa kaldıran kaynanam, rahmetli babamın felç geçirdiği gün kızımın doğum günüydü, babam hastanede durumu ciddi, o gelmiş bir şeyi yok babanın gayet iyi doğum gününü yapalım iptal etmeyelim dedi (evet babam o kadar iyiydi ki 2 ay sonra vefat etti) bu sadece bir tanesi o kadar kırgınım ki artık onun için serçe parmağımı bile kıpırdatasım gelmiyor. Cumartesi günü ben konuşmasamda çocukları gönderdim özlemişlerdir diye, kızıma sorduğu soruya bakın, annen benimle küsmü, anneannem mi gelip baktı size ne güzel işte anneannenizle vakit geçirmişsiniz. Annenle babam nasıl iyi mi araları ayrılacaklarmı? Kızım da ben bilmiyorum babaanne ama ayrılmayacaklar öyle bir şey söylemediler bize demiş. Bunlar çocukla konuşulacak şeyler mi ? Şimdiden okuyon herkese teşekkür ederim.

kıskanç kaynana sendromu
bence çokta kafanıza takmayın her kaynananın yapabileceği şeyler bunlar
sizi sevmiyor olabilir ama bunu torunlarına yansıtmamalıydı haklısınız ama yapacakta bi şey yok
çok yüz vermeyin her zaman mesafeli olmak iyidir

Cocuga hic oyle sorular sorulmaz. Esinizin annesi gercekten cok kiskanc birine benziyor. Oglunun yuvasi yikilinca mutlu olacak. Ayni benim esimin annesi de oyle. Cocuklarini dusunseler boyle seyler umut etmezler.

Çok haklısınız, az önce aradım önce geçmiş olsun dedim, sonra çocukları gönderdiğimde neden çocuklara böyle şeyler söylüyorsun yaptığın çok ayıp artık, biz gerçekten boşanmaya karar versek bile çocuğa tepeden inme mi söylenir böyle şeyler ayrıca öyle bir niyetimiz de yok çocuk çok üzülmüş gerçekten torunlarını seviyor ve düşünüyorsan bir daha böyle şeyler söyleme çocukların yanında dedim, ayrıca dün eşim oraya geldiğinde çocuk 2'ye kadar aç kalmış demişsin, neden duygu sömürüsü yapıp onu da üzüyorsun, madem öyle arasaydınız biz hastaneye gidiyoruz gelip kahvaltısını verin diye gidip hazırlamayacakmıydın kahvaltısını, iki kez aradım babamı çıkıyoruz şimdi dedi bize, 10 yllık gelininizim yani benim o kadar süre hastanede kalacağınızı bile bile o çocuğu orada aç oturtmayacağımı daha anlayamadınız mı dedim, aman kızlar bir görseniz yok kızım biz seni biliyoruz ama seninde çoluğun çocuğun var, çalışıyorsun ne kadar gelip ilgineceksin, senin de işin zor falan filan ama ben gayet soğuk konuştum akşam evdeysen iş çıkışı uğrayabilirim ancak yanına dedim yok yine televizyon kanalına gidiyormuş, bakıyorum dün hastanelerdeydin ama bugün iyileşmiş gidiyorsun, eşim akşam yok 9 gibi gelecek siz de zaten 8 gibi geliyorsunuz 8'de iki çocukla karanlıkta gelemem bende dedim yok kızım sen çocukların başında ol aradın ya yeter ama bana hiç sormuyor bile kaç gündür konuşmuyordun falan filan anladı galiba bir şeylerin artık bende biriktiğini ve eskisi gibi olmayacağımı.

Yazıklar olsun böyle insanlara, hepsini geçtimde babanıza yaptığı ve kızınıza sorduğu soru insanlığımdan utandırdı beni.