Arkadaşlar hamıle kaldıgım ılk zamanlar ıcımde ınanılmaz bı korku vardı normal dogum ıcın.Kesınlıkle ısteklı sezeryan yaptırırım dıyordum ama neden sonra 3 aylık oldugumdan berı dusuncem kendılıgınden degısmeye basladı... Herkesın anlattıgı dayanılmazdı,ölüyorum sandım,ayy cok kötü laflarından cok etkılenıyordum ama acıkcası annelıgın hazzına varabılmek ıcın bu anı sanıyesı sanıyesıne yasamak ıstedıgımı farkettım.Rabbım kısmet ederse bı terslık cıkmazsa normal dogum yapmayı dusunuyorum. Hamıle arkadaşlar dogumunuza ne kadar sure kalmıs olursa olsun burda kendımızı telkın etmeye calısalım ne dersınız? Normal doguma hazırlanalım hem fızıksel hem ruhsal acıdan..Azimle normal dogurmayı basarmayı ıstıyorum,benım gıbı dusunenler var mı aranızda? Sızce neler yapabılırız egzersız olarak?normal doguma hazırlanırken neler yapabılecegımızı tartısalım ne dersınız?
Son düzenleme: