- 19 Ağustos 2014
- 332
- 319
- 23
- 33
- Konu Sahibi nesssli3223
-
- #21
ne güzel Rabbim evladınıza hayırlı omurler versin.. bende normal dogum istiyorum. hiç korkmuyorum inş hep böyle korkusuz geçer cok cesaretliyim ama son dakka nolur bilemem ya
Canim ne yaptin bebis dogdu mu
merhabalar,öncelikle herkese merhaba doğum hikayemi anne adaylarını biraz da olsa rahatlatmak için paylaşmak istedim çünkü ilk doğumu olacaklar için bilinmezlik çok zor bişey bende henüz 11 günlük anneyim miniğim şuan uyuyor :) hamile kaldığım ilk andan itibaren aklımdaki tek şey ben nasıl doğum yapıcam korkusuydu ilk başlarda hep sezeryan istiyodum sonra düşüncelerim kendiliğinden normal doğuma döndü iyiki de dönmüş sizler de hiç korkmayın son aylarda girmediğim site araştırmadığım doğum hikayesi kalmadı iyisi de cıktı karsıma kötüsü de aslında cok araştırmak insanda daha fazla korku ve kafa karışıklığı yaratıyo neticede herkesin bünyesi ve doğum hikayesi farklı herneyse bundan tam 11 gün önce sabah eşimi işe yolcu ettikten sonra saat 8 gibi karnım birazcık ağrımaya başladı tabi önemsemedim ilerleyen saatlerde yine karnımla belime aynı anda bi sancı giriyo 1 dk sonra geçiyo tabi içime kuşku düştü kimseye bişey söylemedim evime topladım bulaşık makinemi boşalttım,kirli sepetimdeki bütün çamaşırlarımı yıkadım ne olur ne olmaz dedim :) nevresimlerimi değiştirdim,hastane çantamı kontrol ettim duşumu aldım herşeye hazırlıklıydım sonra uzandım tv karşısına sancı girdikçe not alıyorum düzensiz hala yalancı sancıdır diye hala kimseye soylemiyorum neyse notlarıma bi baktım saat 4 gibi sancı 10 dk'da bir düzenli gelmiş eşime resmini yolladım eşimde heralde geliyo bugün dedi bende dedim benimde içimde farklı bişey var gelcek bebiş bugün sanırım dedim kimseyi aramadın mı dedi yok aramadım şimdi ararım dedim önce kendi annemi aradım anne panik yapma ama bebek bugün gelebilir dedim sonra kayınvalidemi aradım ona da söyledim eşim de tabi sürekli arıyo heyecandan geliyim diyo gelme diyorum çünkü kararlıydım hep erken gitmicem hastaneye diyodum ki iyiki de gitmemişim neyse eşim dayanamadı geldi o geldiğinde sancılar 7 dk da bi gelmeye başladı eşim artık gidelim dedi bende gitmek istiyodum en azından nstye girip yalancı sancı gerçek sancı mı onu öğrenirim düşüncesiyle gittim saat 7 buçukta hastanedeydik hemen ntsye bağladılar ( bu arada benim miniğim şuan uyandı ben yazarken o da annesini emiyo) :) doğum sancıları biraz çıktı ntsde çocuğun kalp atışları da iyiydi ebe açılmaya bakarız ondan sonra konuşuruz dedi neyse çatala gittik ebe baktı 4 cm açılma olmuş yolun yarısını evde geçirmişsin dedi büyük bi ihtimal gece 12'ye kadar doğum gerçekleşir dedi eşimi yatış işlemlerini yapmaya gönderdiler sonra yanıma geldi tabi bende hala dayanılmıcak kadar sancı yok saat 9'a kadar çok rahattım 9'da artık sancılar çok şiddetli şekilde gelmeye başladı eşim beni sakinleştirmeye çalışıyo bak herkes dışarda bizi bekliyo diyo kalktım annemleri görmek istiyorum dedim bi baktım hepsi heyecanlı bekliyo sancılar artık aralıksız geliyo epidural istiyorum doktorum yapmıcam demiş onun yerine sakinleştirici ve ağrı kesici bi iğne yaptılar o iğneden sonra uykum gelmeye başladı hemşireye diyorum nen bağırıcam kusura bakmayın o da bağır sen rahat ol diyo ıkınman olunca bana haber ver çatala gidicez diyo ebe ama ben yaptıkları iğneden dolayı ıkınmam geldiği halde biraz daha uyuyum diye yarım saat erteledim söylemedim neyse en son gittik çatala açıklık 9 cm olmuştu doğum başladı dediler eşimde giricekti doğuma eşimi çağırın dedim eşim geldi sonra doktorum geldi sancı gelince ıkın diyolar ben yapamıyorum dedim ıkınamıyorum ben yapamıcam galiba doktorum dedi ki bebeğinin saçlarını görüyorum sende hissetmek ister misin dedi evet dedim elini tuttu rahmime götürdü bebeğimin saçlarını hissettiğimde bana bi güç geldi 2 ıkınmada bebeğimi doğurdum zaten kafası çıktıktan sonra hiç bişey hissetmiyosunuz bütün ağrınız sancınız bitiyo göbek bağını eşime kestirdiler sonra hemen kucağımıza verdiler o an herşeyi unuttum bu arada en çok korktuğum şey kesi ve dikişti ikisini de hissetmedim böyle uzun yazdığıma bakmayın çok detaya girdim toplamda 2 saat çok sancı çektim ama emin olun bebeğinizi kucağınıza aldığınızda o sancıyı anında unutuyosunuz ameliyathaneden bebeğimle hiç bişey olmamış gibi gülerek herkese el sallayarak çıktık allah herkesin yardımcısı olsun evlatlarınızı hayırlısıyla sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsin.
öncelikle herkese merhaba doğum hikayemi anne adaylarını biraz da olsa rahatlatmak için paylaşmak istedim çünkü ilk doğumu olacaklar için bilinmezlik çok zor bişey bende henüz 11 günlük anneyim miniğim şuan uyuyor :) hamile kaldığım ilk andan itibaren aklımdaki tek şey ben nasıl doğum yapıcam korkusuydu ilk başlarda hep sezeryan istiyodum sonra düşüncelerim kendiliğinden normal doğuma döndü iyiki de dönmüş sizler de hiç korkmayın son aylarda girmediğim site araştırmadığım doğum hikayesi kalmadı iyisi de cıktı karsıma kötüsü de aslında cok araştırmak insanda daha fazla korku ve kafa karışıklığı yaratıyo neticede herkesin bünyesi ve doğum hikayesi farklı herneyse bundan tam 11 gün önce sabah eşimi işe yolcu ettikten sonra saat 8 gibi karnım birazcık ağrımaya başladı tabi önemsemedim ilerleyen saatlerde yine karnımla belime aynı anda bi sancı giriyo 1 dk sonra geçiyo tabi içime kuşku düştü kimseye bişey söylemedim evime topladım bulaşık makinemi boşalttım,kirli sepetimdeki bütün çamaşırlarımı yıkadım ne olur ne olmaz dedim :) nevresimlerimi değiştirdim,hastane çantamı kontrol ettim duşumu aldım herşeye hazırlıklıydım sonra uzandım tv karşısına sancı girdikçe not alıyorum düzensiz hala yalancı sancıdır diye hala kimseye soylemiyorum neyse notlarıma bi baktım saat 4 gibi sancı 10 dk'da bir düzenli gelmiş eşime resmini yolladım eşimde heralde geliyo bugün dedi bende dedim benimde içimde farklı bişey var gelcek bebiş bugün sanırım dedim kimseyi aramadın mı dedi yok aramadım şimdi ararım dedim önce kendi annemi aradım anne panik yapma ama bebek bugün gelebilir dedim sonra kayınvalidemi aradım ona da söyledim eşim de tabi sürekli arıyo heyecandan geliyim diyo gelme diyorum çünkü kararlıydım hep erken gitmicem hastaneye diyodum ki iyiki de gitmemişim neyse eşim dayanamadı geldi o geldiğinde sancılar 7 dk da bi gelmeye başladı eşim artık gidelim dedi bende gitmek istiyodum en azından nstye girip yalancı sancı gerçek sancı mı onu öğrenirim düşüncesiyle gittim saat 7 buçukta hastanedeydik hemen ntsye bağladılar ( bu arada benim miniğim şuan uyandı ben yazarken o da annesini emiyo) :) doğum sancıları biraz çıktı ntsde çocuğun kalp atışları da iyiydi ebe açılmaya bakarız ondan sonra konuşuruz dedi neyse çatala gittik ebe baktı 4 cm açılma olmuş yolun yarısını evde geçirmişsin dedi büyük bi ihtimal gece 12'ye kadar doğum gerçekleşir dedi eşimi yatış işlemlerini yapmaya gönderdiler sonra yanıma geldi tabi bende hala dayanılmıcak kadar sancı yok saat 9'a kadar çok rahattım 9'da artık sancılar çok şiddetli şekilde gelmeye başladı eşim beni sakinleştirmeye çalışıyo bak herkes dışarda bizi bekliyo diyo kalktım annemleri görmek istiyorum dedim bi baktım hepsi heyecanlı bekliyo sancılar artık aralıksız geliyo epidural istiyorum doktorum yapmıcam demiş onun yerine sakinleştirici ve ağrı kesici bi iğne yaptılar o iğneden sonra uykum gelmeye başladı hemşireye diyorum nen bağırıcam kusura bakmayın o da bağır sen rahat ol diyo ıkınman olunca bana haber ver çatala gidicez diyo ebe ama ben yaptıkları iğneden dolayı ıkınmam geldiği halde biraz daha uyuyum diye yarım saat erteledim söylemedim neyse en son gittik çatala açıklık 9 cm olmuştu doğum başladı dediler eşimde giricekti doğuma eşimi çağırın dedim eşim geldi sonra doktorum geldi sancı gelince ıkın diyolar ben yapamıyorum dedim ıkınamıyorum ben yapamıcam galiba doktorum dedi ki bebeğinin saçlarını görüyorum sende hissetmek ister misin dedi evet dedim elini tuttu rahmime götürdü bebeğimin saçlarını hissettiğimde bana bi güç geldi 2 ıkınmada bebeğimi doğurdum zaten kafası çıktıktan sonra hiç bişey hissetmiyosunuz bütün ağrınız sancınız bitiyo göbek bağını eşime kestirdiler sonra hemen kucağımıza verdiler o an herşeyi unuttum bu arada en çok korktuğum şey kesi ve dikişti ikisini de hissetmedim böyle uzun yazdığıma bakmayın çok detaya girdim toplamda 2 saat çok sancı çektim ama emin olun bebeğinizi kucağınıza aldığınızda o sancıyı anında unutuyosunuz ameliyathaneden bebeğimle hiç bişey olmamış gibi gülerek herkese el sallayarak çıktık allah herkesin yardımcısı olsun evlatlarınızı hayırlısıyla sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsin.
ama işte netten araştırdıkçada korkuyorsun ben afedersin smear testini bile zor verenlerdenim hani derlerya ölüm korkusu öyle bir şey. allah yardımcımız olsun inşallah bende bu ay gebe kalırım yaş 30 olduğu için çok istiyorum. birde 2.evliliğim ,lk evliliğim çok kötü olduğu için yapmamıştım eşimi çok seviyorum ve ailemi büyütmek istiyorum inşallah allahım hayırlı bir evlar ve bana dayanma gücü verir. çok imrendim size :)
ALTINIM merak ettim normal doğum mu yaptınız dediğiniz gibi bende smear ı duyunca bıle ürkenlerdenım de..
Canim o korkuyla sezeryan olmaya karar verdim ve sezeryan oldum kizim suan ucuncu ay icinde. Korkmasaydim normal yapsaydim keske diorum ama onguc bende yoktu. Sezeryandada cok canim yandi ilk hafta sonra alisiyosun suan iyiyim ama o bolgem
Hassas en ufak biseyde esimle sakalasirken bile aman dikkat degme elleme acir bise olur panigindeyim yani normala donemedim ama acim sizim yok tabi. Normal dogum yapmadigim icin bise diyemicem allahim hayirlisini nasip etsin sana
öncelikle herkese merhaba doğum hikayemi anne adaylarını biraz da olsa rahatlatmak için paylaşmak istedim çünkü ilk doğumu olacaklar için bilinmezlik çok zor bişey bende henüz 11 günlük anneyim miniğim şuan uyuyor :) hamile kaldığım ilk andan itibaren aklımdaki tek şey ben nasıl doğum yapıcam korkusuydu ilk başlarda hep sezeryan istiyodum sonra düşüncelerim kendiliğinden normal doğuma döndü iyiki de dönmüş sizler de hiç korkmayın son aylarda girmediğim site araştırmadığım doğum hikayesi kalmadı iyisi de cıktı karsıma kötüsü de aslında cok araştırmak insanda daha fazla korku ve kafa karışıklığı yaratıyo neticede herkesin bünyesi ve doğum hikayesi farklı herneyse bundan tam 11 gün önce sabah eşimi işe yolcu ettikten sonra saat 8 gibi karnım birazcık ağrımaya başladı tabi önemsemedim ilerleyen saatlerde yine karnımla belime aynı anda bi sancı giriyo 1 dk sonra geçiyo tabi içime kuşku düştü kimseye bişey söylemedim evime topladım bulaşık makinemi boşalttım,kirli sepetimdeki bütün çamaşırlarımı yıkadım ne olur ne olmaz dedim :) nevresimlerimi değiştirdim,hastane çantamı kontrol ettim duşumu aldım herşeye hazırlıklıydım sonra uzandım tv karşısına sancı girdikçe not alıyorum düzensiz hala yalancı sancıdır diye hala kimseye soylemiyorum neyse notlarıma bi baktım saat 4 gibi sancı 10 dk'da bir düzenli gelmiş eşime resmini yolladım eşimde heralde geliyo bugün dedi bende dedim benimde içimde farklı bişey var gelcek bebiş bugün sanırım dedim kimseyi aramadın mı dedi yok aramadım şimdi ararım dedim önce kendi annemi aradım anne panik yapma ama bebek bugün gelebilir dedim sonra kayınvalidemi aradım ona da söyledim eşim de tabi sürekli arıyo heyecandan geliyim diyo gelme diyorum çünkü kararlıydım hep erken gitmicem hastaneye diyodum ki iyiki de gitmemişim neyse eşim dayanamadı geldi o geldiğinde sancılar 7 dk da bi gelmeye başladı eşim artık gidelim dedi bende gitmek istiyodum en azından nstye girip yalancı sancı gerçek sancı mı onu öğrenirim düşüncesiyle gittim saat 7 buçukta hastanedeydik hemen ntsye bağladılar ( bu arada benim miniğim şuan uyandı ben yazarken o da annesini emiyo) :) doğum sancıları biraz çıktı ntsde çocuğun kalp atışları da iyiydi ebe açılmaya bakarız ondan sonra konuşuruz dedi neyse çatala gittik ebe baktı 4 cm açılma olmuş yolun yarısını evde geçirmişsin dedi büyük bi ihtimal gece 12'ye kadar doğum gerçekleşir dedi eşimi yatış işlemlerini yapmaya gönderdiler sonra yanıma geldi tabi bende hala dayanılmıcak kadar sancı yok saat 9'a kadar çok rahattım 9'da artık sancılar çok şiddetli şekilde gelmeye başladı eşim beni sakinleştirmeye çalışıyo bak herkes dışarda bizi bekliyo diyo kalktım annemleri görmek istiyorum dedim bi baktım hepsi heyecanlı bekliyo sancılar artık aralıksız geliyo epidural istiyorum doktorum yapmıcam demiş onun yerine sakinleştirici ve ağrı kesici bi iğne yaptılar o iğneden sonra uykum gelmeye başladı hemşireye diyorum nen bağırıcam kusura bakmayın o da bağır sen rahat ol diyo ıkınman olunca bana haber ver çatala gidicez diyo ebe ama ben yaptıkları iğneden dolayı ıkınmam geldiği halde biraz daha uyuyum diye yarım saat erteledim söylemedim neyse en son gittik çatala açıklık 9 cm olmuştu doğum başladı dediler eşimde giricekti doğuma eşimi çağırın dedim eşim geldi sonra doktorum geldi sancı gelince ıkın diyolar ben yapamıyorum dedim ıkınamıyorum ben yapamıcam galiba doktorum dedi ki bebeğinin saçlarını görüyorum sende hissetmek ister misin dedi evet dedim elini tuttu rahmime götürdü bebeğimin saçlarını hissettiğimde bana bi güç geldi 2 ıkınmada bebeğimi doğurdum zaten kafası çıktıktan sonra hiç bişey hissetmiyosunuz bütün ağrınız sancınız bitiyo göbek bağını eşime kestirdiler sonra hemen kucağımıza verdiler o an herşeyi unuttum bu arada en çok korktuğum şey kesi ve dikişti ikisini de hissetmedim böyle uzun yazdığıma bakmayın çok detaya girdim toplamda 2 saat çok sancı çektim ama emin olun bebeğinizi kucağınıza aldığınızda o sancıyı anında unutuyosunuz ameliyathaneden bebeğimle hiç bişey olmamış gibi gülerek herkese el sallayarak çıktık allah herkesin yardımcısı olsun evlatlarınızı hayırlısıyla sağlıcakla kucağınıza almayı nasip etsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?