- 6 Ekim 2011
- 100
- 7
- 298
Arkadaşlar bende sizinle doğum hikayemi paylaşmak istedim. Aşırı bel ağrısı dışında rahat bir hamilelik geçirdim.
Oğlumun beklenen doğum tarihi 4. ağustos 2012, ama küçük bey zamanında gelmedi :) tam 6 gün sonra 11. ağustos 2012 sabaha karşı 03:44'te dünyaya gözlerini açtı.
Normal doğum yaptım ama pek normal başlamadı. Cuma günü 10. ağustos hastaneye kontrole gitmiştim, bebeğimin keyfi yerinde olduğunu ve bir kaç gün daha beklemem gerektiğini söylemişti doktorum, eğer kendiliğinden gelmek istemezse, müdahale edeceklerini söylemişti doğumu başlatmak için. O gün eve döndüm ve yattım uyudum :)
Öğlen uyandığımda bir de ne göreyim?!?!?! SUYUM gelmiş!!! Heyecanla eşime haber verdim, hastaneye telefon açtık ve gittik.
Suyum boşalıyordu ve bulanık, kahverengi bir su geliyordu ama HİİÇ sancım yoktu. Hastaneye geldiğimde, muayene ettiler ve oğlumun içerde kakasını yaptığını söylediler. Sunni sancı verdiler. Epey bekledikten sonra, yani cuma günü saat 13:00'da sunni sancı verdiler ve cumartesi günü sabah 03:44'te oğlum vakum ile dünyaya gözlerini açtı...
Çok güzel bir doğum anım olmadı, gerçekten çok zor bir süreçten geçtik. Sezeryan için de geç kalmıştık, oğlum doğum kanalına girmişti ve eğer sezeryana alırlarsa daha da riskli olacağını söylemişti doktor. Annem ve eşim doğuma girmişlerdi, Rabbim onlara acıdı, beni ve oğlumu onlara bağışladı. Ölümden döndük desem yalan olmaz. Doğumdan bir kaç saat sonra oğlum sağlığına kavuştu ve bir kaç gün sonra 9 aylık olacak, maşallahı var. Ben ise 40 gün, bütün lohusalık sürecinde hastaydım, hemen sağlığıma kavuşamamıştım.
Bizimkisi de böyle bir hikaye. Ama uzun lafın kısası, oğlumu kucağıma aldığımda doğumdan sonra muhteşm bir duyguydu... Herşeye bedel, yaşanması gereken bir an. ben anne olduğumu, doğum yaparken anladım, bebeğimi kurtarmak için uğraşırken.
Oğlumun beklenen doğum tarihi 4. ağustos 2012, ama küçük bey zamanında gelmedi :) tam 6 gün sonra 11. ağustos 2012 sabaha karşı 03:44'te dünyaya gözlerini açtı.
Normal doğum yaptım ama pek normal başlamadı. Cuma günü 10. ağustos hastaneye kontrole gitmiştim, bebeğimin keyfi yerinde olduğunu ve bir kaç gün daha beklemem gerektiğini söylemişti doktorum, eğer kendiliğinden gelmek istemezse, müdahale edeceklerini söylemişti doğumu başlatmak için. O gün eve döndüm ve yattım uyudum :)
Öğlen uyandığımda bir de ne göreyim?!?!?! SUYUM gelmiş!!! Heyecanla eşime haber verdim, hastaneye telefon açtık ve gittik.
Suyum boşalıyordu ve bulanık, kahverengi bir su geliyordu ama HİİÇ sancım yoktu. Hastaneye geldiğimde, muayene ettiler ve oğlumun içerde kakasını yaptığını söylediler. Sunni sancı verdiler. Epey bekledikten sonra, yani cuma günü saat 13:00'da sunni sancı verdiler ve cumartesi günü sabah 03:44'te oğlum vakum ile dünyaya gözlerini açtı...
Çok güzel bir doğum anım olmadı, gerçekten çok zor bir süreçten geçtik. Sezeryan için de geç kalmıştık, oğlum doğum kanalına girmişti ve eğer sezeryana alırlarsa daha da riskli olacağını söylemişti doktor. Annem ve eşim doğuma girmişlerdi, Rabbim onlara acıdı, beni ve oğlumu onlara bağışladı. Ölümden döndük desem yalan olmaz. Doğumdan bir kaç saat sonra oğlum sağlığına kavuştu ve bir kaç gün sonra 9 aylık olacak, maşallahı var. Ben ise 40 gün, bütün lohusalık sürecinde hastaydım, hemen sağlığıma kavuşamamıştım.
Bizimkisi de böyle bir hikaye. Ama uzun lafın kısası, oğlumu kucağıma aldığımda doğumdan sonra muhteşm bir duyguydu... Herşeye bedel, yaşanması gereken bir an. ben anne olduğumu, doğum yaparken anladım, bebeğimi kurtarmak için uğraşırken.
Son düzenleme:
