- Konu Sahibi mutluolmak
-
- #21
sağol serotonin ne demek istediğini anlıyorum hemen insanlara güvenme diyorsun sana güvenebilir miyim?Melek.. Seni merak ettiğim için konuya bir kez daha bakmak istedim..
Şu an çok hassas bir durumda olduğunu lütfen unutma olur mu? Ben dahil.. hiç kimseye çok fazla özelini de açma...
Hem bir arkadaş hem de bir büyük tavsiyesi..
Sana söylenmiş her şeyi, büyük bir süzgeçten geçireceğini ve şu an hayatına hızla girebilecek herkesi doğru değerlendireceğini biliyorum...
Dualarım seninle...
kızmıorum niye kızayım benim iyiliğimi düşünüyorsun.o dediklerinin hiçbirini düşünmedim bana okadar yazdığın güzel sözler,motive edici laflardan sonra böyle bişey düşünmemÖpüyorum seni,kucaklıyorum.Ben senin güvenini zedelemeyecek kadarının altına elimi koyabilirim zaten..
Çünkü birbirimizi hiç görmedik ve hiç ortak yaşanmışlığımız yok..
Bu nedenle özel olan hesaplarının hiç birisini istemem...
Böyle bir dönemde yara almanı engellemeye çalışıyorum sadece..
Bana "işgüzar" diyebilirsin... Kızabilirsin... "Fazla iyiliğimi düşünüyor" diyebilirsin...
Ama tüm bunları söylerken farketmeni istediğim bir şey daha var.. Tüm bunlar yüzünden evet, bana güvenebilirsin..
Sadece.. dikkat etmeni istiyorum kendine ve evet mutlu ol istiyorum...
Kızma bana olur mu?
Sevgilerimle..
ateş falan düşmüyor ben tanıyorum anemi ne beb ne kardeşim giderken üzülmedi niye üzüleyim savaşa mı gidiyorsunuz dedi bilmiyor ama savaşa gidiyorum hem de birçok yönden.İçimden hiç sarılıp öpmek gelmiyor çünkü dediğim gibi gidiyorum evimden,sevdiğim yerden,annem,babam,kardeşimden ayrılıyorum ama onlar benim kadar üzülmüyorlar bunu biliyorum ben onlara belli etmesem de içim acıyor elimde değil acıyor.Yine aynı yer,aynı okul,aynı insanlar,aynı zorluklar,aynı soğukluk.Yüksek ücretli yurda da geçemedim.Yurdumu değiştirebilseydim birçok şeyi değiştirebilirdim.Olmadı.benim elimde olan işey yok.Elimde olan bişey olsa çalışır çabalaro nu en güzel hale getiririm ama başkasının elinde bu yurt işi.Eveç ıksam öyle samimi,eve çıkacak kadar güvenebileceğim arkadaşım yok.Diğer konumu okudun şu anda önümde o seçenek de var.hala özel mesaj atabilecek kadar olmadım.. ama olsun.. ben de üstü kapalı yazarım..
Bana attığın mesaj aslında beni çok duygulandırdı..
Çok pozitif bir şey var orada, lütfen onu kaçırma.. Yarın artık okula gidiyorsun..
Bir yerde ateş düşüveriyor işte anne yüreğine..
Sadece zaman ver.. sadece zaman...
Hatta.. laf sokacak dahi olsa.. ittirecek dahi olsa.. ben kalkardım şu an yerimden.. hızla sokulur, kocaman sarılır, zorla öperdim... "Yol hali.. belli mi olur?" derdim... Allah seni korusun elbette, ama bunu derdim.. Her şey Allah'ın izniyle daha güzel olacak.. çünkü sen, artık olumlu düşünmeye başlayacaksın...
Nefretini, haklılığını bir süre söndür.. bir süre...
Bir süre, herkesi ve her şeyi affet.. Kendi hayatını düzene soktuktan sonra, döner şöyle bir bakarız...
Bu arada, bir şekilde buradan da yazışmaya devam edeceğiz.. Lütfen şu dönemde kendinden habersiz bırakma..
Evet serotonin çok duygusalım eskiden böyle değildim veya bilmiyordum bu özelliğimi ayrılınca anladım.Ben onları sevdiğimi onlardan ayrılınca anlıyorum ama coşkuyla,mutlulukla değil acıya acıya anlıyorum.Düşün bu yaşa gelmişim neler düşünmem gerekirken neler düşünüyor diyorsundur içinden ben de şimdi böyle düşündüm kendim için ama elimde değil.İçimden diyorum ki onlardan hiç ayrılmasan hep beraber yaşasam bi kere bunu babama deim çocukça düşünceler bunlar dedi üzüldüm ama belli etmedimİşte bu Melek...
.İçimden hiç sarılıp öpmek gelmiyor çünkü dediğim gibi gidiyorum evimden,sevdiğim yerden,annem,babam,kardeşimden ayrılıyorum ama onlar benim kadar üzülmüyorlar bunu biliyorum ben onlara belli etmesem de içim acıyor elimde değil acıyor.
Annenin yaptığı da bu..
Acısını.. sevgisini.. gösterememek... En azından sana karşı...
Sana belli etmese de, üzülüyor..
Biraz inatlaşmaya gitmiş olabilir bu saplantı.. ama sana daha önce yazdığım gibi...
Sen anneni olgunluk anlamında artık yakaladın.. Şimdi onu geçmen lazım...
Sen onları çok seviyorsun ve hepsinden daha fazla duygusalsın...
Tek sorun bu..
Diğer konun için de, yelkenleri hemen suya indirme...
Pes etmek yok... Çözüm üretmedikçe.. sorunları aşamayız..
Kabullenmek yok.. Lütfen...
Evet serotonin çok duygusalım eskiden böyle değildim veya bilmiyordum bu özelliğimi ayrılınca anladım.Ben onları sevdiğimi onlardan ayrılınca anlıyorum ama coşkuyla,mutlulukla değil acıya acıya anlıyorum.Düşün bu yaşa gelmişim neler düşünmem gerekirken neler düşünüyor diyorsundur içinden ben de şimdi böyle düşündüm kendim için ama elimde değil.İçimden diyorum ki onlardan hiç ayrılmasan hep beraber yaşasam bi kere bunu babama deim çocukça düşünceler bunlar dedi üzüldüm ama belli etmedim
Diğer konumda yelkenleri suya indirme derken ne kastettiğini anlamadım.neyi kabullenmeyeceğim.
ne demek istediğini tam anlamadım biraz daha açıklar mısın?Yurtta kalmak zorunda kalsan bile.. bir şekilde bunun için çözümler üreteceğini düşünmelisin... bu sıkıntının, seni bunalıma sürüklemesini kabullenmemelisin.. Sıkıntı yağmurlu bir günde sana uğrayan otobüs gibidir, sense hep duraksındır bu hayatta... O sıkıntıya binip, seni bırakıp atacağı yere kadar yolculuk etmek de elinde... Durakta bekleyip, bir taksi yakalamak da...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?