Nişanlımla ettiğim şiddetli kavga..Kopma noktası..

Konunuzu başından beri takip ediyorum, sizin için gerçekten üzüldüm, belki bana yaşadıklarımı hatırlattığınız için bilmiyorum, hakkınızda hayırlısının olması için dua ediyorum.

Bende bir zamanlar bana sizin ilişkinizi hatırlatan bir ilişki yaşamıştım, bir türlü kopamıyorduk ve her seferinde yaralana yaralana özgüven denen şey kalmamıştı bende. Sürekli alttan alıyordum ama o bile işe yaramıyordu,ben hep alttan aldım diye böyle olduğunu düşünmeye başlamıştım artık. böyle üzülürken sevdiğim bir arkadaşım senin şu an üzülmene sebep olan yerin yüzünden sevecek biri çıkar bir gün karşına demişti ve iyi ki onun sözüne inanmışım, öyle de oldu.

Bu günler geçecek ve siz çok daha Mutlu olacaksınız, hem de sizin güzel kalbinizi bu naifliğinizi hakeden biriyle, sevgilerimle :KK200:

iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim, umarım mutlu olabilirim..
gerçekten mi,peki şunu sorabilir miyim?o kişiyle son ayrılıgınız nasıl olmuştu ve nasıl kopmayı başarmıştınız sonunda?
peşinizi bırakmış mıydı?özel değilse bunları yazabilir misiniz rica etsem
 
o kadar da değil :KK57:



sevgili M Mihrisaah siz de nişan mı attınız?çok özel değilse nedenini öğrenebilir miyim?
evet bazı kararlar bir anda verilmiyor maalesef.ben hayattan şunu öğrendim hiçbir zaman duygularla değil,mantıkla hareket edeceksin.bana göre hemen yüzüğü göndermek de duygusal bir hareket.
Evet canım bir ay önce biz ayrıldık daha doğrusu terkedildim aslında ben sebebi annesiydi nişandan sonra nişanlımı öyle bir değiştirdi ki o beni kırmamaya özen gösteren adam gitti annesinin ağzıyla konusan adam geldi. Neler yaşadım ne kadar canım yandı ama hep sabrettim düzelir dedim. Annesi birde güya evimizi düzmeye geldi herşey orada patlak verdi.
 
o kadar da değil :KK57:



sevgili M Mihrisaah siz de nişan mı attınız?çok özel değilse nedenini öğrenebilir miyim?
evet bazı kararlar bir anda verilmiyor maalesef.ben hayattan şunu öğrendim hiçbir zaman duygularla değil,mantıkla hareket edeceksin.bana göre hemen yüzüğü göndermek de duygusal bir hareket.
Bence yüzüğü hemen göndermek duygusal değil mantıklı hareket olurdu asıl şuan duygularınla hareket ediyorsun. Burda ki yorumculara kızgınlığın da tamamen duygusallığından. 48 sayfa top yekün herkes hemen hemen aynı fikirdeyse (farklı olan bir elin parmak sayısını geçmez) bir sebebi vardır. Burada ki insanların konuyla hç bir duygusal bağı olmadığı için objektif bakabiliyor ve en yapılası davranışı söylüyor, sense bunu sanal alem gösterisi olarak algılıyorsun. Nişanı atıp atmaman kimi niye ilgilendirsin? Yaşayacak olan sensin.
 
Bence yüzüğü hemen göndermek duygusal değil mantıklı hareket olurdu asıl şuan duygularınla hareket ediyorsun. Burda ki yorumculara kızgınlığın da tamamen duygusallığından. 48 sayfa top yekün herkes hemen hemen aynı fikirdeyse (farklı olan bir elin parmak sayısını geçmez) bir sebebi vardır. Burada ki insanların konuyla hç bir duygusal bağı olmadığı için objektif bakabiliyor ve en yapılası davranışı söylüyor, sense bunu sanal alem gösterisi olarak algılıyorsun. Nişanı atıp atmaman kimi niye ilgilendirsin? Yaşayacak olan sensin.

nefrette bir duygudur,nişan atılması için yüzük gönderirken de nefret,kızgınlık,öfke vb.duygularla hareket edeceğim.duygusallıktan kastım buydu,olumlu anlamda değil.ben olumlu,olumsuz duygulardan eser kalmamasını istiyorumki,nefret de edilse o kişi yine akla hayale geliyor sonrasında.çok zor ve sıkıntılı bir süreç.bir de her yazdığım genellenmese aslında,sanal alem gösterisi değil de bazı aşırı sert yorumları kastederek insanların sanal ve gerçek hayattaki davranışların farklı olabileceğini söylemiştim.O yorumum herkes için değil yani.
 
nefrette bir duygudur,nişan atılması için yüzük gönderirken de nefret,kızgınlık,öfke vb.duygularla hareket edeceğim.duygusallıktan kastım buydu,olumlu anlamda değil.ben olumlu,olumsuz duygulardan eser kalmamasını istiyorumki,nefret de edilse o kişi yine akla hayale geliyor sonrasında.çok zor ve sıkıntılı bir süreç.bir de her yazdığım genellenmese aslında,sanal alem gösterisi değil de bazı aşırı sert yorumları kastederek insanların sanal ve gerçek hayattaki davranışların farklı olabileceğini söylemiştim.O yorumum herkes için değil yani.
Ben genellemedim ki sen genel yazmışsın. Neyse inşallah gönlüne göre olur herşey.
 
iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim, umarım mutlu olabilirim..
gerçekten mi,peki şunu sorabilir miyim?o kişiyle son ayrılıgınız nasıl olmuştu ve nasıl kopmayı başarmıştınız sonunda?
peşinizi bırakmış mıydı?özel değilse bunları yazabilir misiniz rica etsem

Bir tesadüf eseri aldatıldığımı öğrendim, öğrenmeseydim muhtemelen beni iyice bezdirerek terk etmemi sağlayacaktı. Çünkü aldattığını yüzüne vurduğumda bile üste çıkmaya çalıştı, ayrı şehirlerdeydik ve ne tesadüftür ki tus kampındaydı o sırada, beni arama derse konsantre olamıyorum diye kızarken meğer başka bir kızla el ele dinliyormuş o dersleri. Gidip en azından bir tokat atayım dedim, sonra boşverdim, benim atamadığım tokadı Allah sana atsın dedim, yoluma devam ettim. Çok zor oldu ama şükür ettim hep, iyi ki evlenmemişim onunla, bana evleneceğiz derken aldatan, sürekli ezmeye çalışıp özgüvenimi mahveden adam evlensek neler yapardı. Allah korudu beni. İki yıl kimseyle ilgilenmedim bile sonra eşim çıktı karşıma, her gün varlığı için şükretiğim ve bir gün bile beni kırmadan, ezmeden, değiştirmeye çalışmadan seven. Allah yardımcınız olsun. Acınız üzüntünüz hepsini içimde hissettim, ama gerçekten geçecek ve çok iyi oldu diyeceksiniz siz de :KK60:
 
Benzer bir hikayeyeyi ben de yaşadım sevgili konu sahibi. Benim eski nişanlım sizinki kadar kaba ve kırıcı olmasa da, sorunlu bir arkadaştı. Sık sık ayrılma noktasına gelir ama asla kopamazdık. Özürler, hediyeler, çiçekler havada uçuşurdu. Bende hiç "pat" diye bitiremezdim, illa ki öğrenmek ister didikler, ya da üstüne gider ağır konuşur aklımca bir daha olmasın mesajı vermeye çalışırdım. Bu arada kendisi çocukluk aşkımdı ve evlenmemize çok az bir zaman kalmıştı, oturacağımız ev bile hazırdı.
Ve ben nişanı aileme saygısızlık ettiği için attım. İnanın yaşadığım onca sorun ve tartışmada yapamadığım şeyi bir saniyede yaptım ve bir an bile pişman olmadım, acaba demedim. Ailem bile seviyorsan biz sorun etmeyiz, engel olmaz affederiz demişken, ben kendime yapılan herşeyi affetmişken aileme yapılanı affedemedim. Ve iyi ki de öyle yapmışım, hayat benim için çok güzel süprizler hazırlamış.
Zaten affetmeyeceğinizi söylemişsiniz, bana kalırsa hiç birşeyler öğreneyim, soru işareti kalmasın diye kendinizi yormayın. Ailenize yapılanın hiç bir geçerli açıklaması zaten olamaz. Ama bir bedeli de olmalı, o da konuşup dertleşmek değil ki. Bu kadar sakin olmanıza gerek yok, yaşadığınız şey nasıl davranmanızı gerektiriyorsa lütfen öyle davranın. Telefonlarınızı kapatmak bir tepki gibi gözükse de, nişanlınız için ne tepki ne de ceza olur bence.
 
nefrette bir duygudur,nişan atılması için yüzük gönderirken de nefret,kızgınlık,öfke vb.duygularla hareket edeceğim.duygusallıktan kastım buydu,olumlu anlamda değil.ben olumlu,olumsuz duygulardan eser kalmamasını istiyorumki,nefret de edilse o kişi yine akla hayale geliyor sonrasında.çok zor ve sıkıntılı bir süreç.bir de her yazdığım genellenmese aslında,sanal alem gösterisi değil de bazı aşırı sert yorumları kastederek insanların sanal ve gerçek hayattaki davranışların farklı olabileceğini söylemiştim.O yorumum herkes için değil yani.
Peki konuşunca bütün duygularınız kaybolacak mı? Mümkün değil. Bu duyguların tamamen yok olabilmesi için gereken tek şey "zaman". Yoksa öyle olayın aslını öğrendim nefret bitti, aşk bitti, hayaller bitti olmaz ki. Siz de biliyorsunuz konuşsanız da, pat diye bitirseniz de o sıkıntılı süreci mutlaka yaşayacaksınız, bir anda hiç yaşamamış gibi olamazsınız. O yüzden bence "bu" sıkıntılı süreci bir an önce geçin ki, zaman lehinize işlemeye başlasın, güzel günlere geri sayım başlasın :-)
 
"Kızınıza söyleyin müsait değilim,bizim evi arayıp ailemi rahatsız etmesin , evimi taciz etmesin.Aramasın.Jasse nin telefonu vip değil bana her aradığında ulaşacak diye bişey yok "

Bu cümleyi bir adam anneme kursa, herşeyi geçtim, kendimi geçtim, duygularımı, düşüncelerimi geçtim ne olursa olsun asla devam etmem. Bu benim düşüncem tabii. Çok kırıcı konuşmuş kırıcıdan ziyade sanıldığı gibi değil. Umarım atlatırsın.
 
İşte nişanlılik dönemi tam da bu konularda ise yarıyo. Karşıdaki kişi kendisini daha net belli ediyo. Tabiki gerçek yüzü evlilikte ortaya çıkıyor ama yine de nişanlılik da önemli. Aile için de geçerli bu durum. En küçük bi sorunda kendilerini belli etmişler. İnanın öncesinde takmadığımz küçücük huylar bile evlenince büyük sikintilara yol açıyor. Tabiki en doğru karar sizin. 5 yıllık bi ilişki. Büyük emek... ama lütfen çok iyi düşünün.
 
50 sayfa olmuş kusura bakmayın okuyamadim hepsini.

Şu anda kesin yüzüğünü tutuyorsun ahh beni birakirsa oh no no olamaz diye yüzüğü sımsıkı tutuyorsun.

Sen de aramayı acayip derecede abartmissin adam annemi niye ariyorsun arama diye birseyler sacmaliyor sen de diyorsun onun da verdim notunu.hay yarabbim.

Adam tam bir odun ona birsey demiyorum.
Ama sen de adamın yakasına ne biçim yapismissin onu arıyorsun evini arıyorsun anasını babasını arıyorsun noluyor bu kadar.

O senin şuanda oksadigin yüzüğü yuttururum ben adama.sen kimsin benim annemle böyle konysacaksin ve atarım nisani diyeceksin.hayvan.

Ama sen bunu yapamazsın.
 
Nişanlın herlade senden ayrılmak istiyo ya da pskolojisi gerçekten fena. 5 değil isterse 10 yıl sürsün o ilişki bana böyle davranacak insanın nişanını ben atarım. Seviyosun diye sana böyle davranması çok kötü. Ve bu nişanlılık dönemimden sana böyle davranan insan evlenince ben düşünemiyorum bile. Sen markete gitsen olay olur ama beyfendiye hesap sormak yok. Ömrünü kimse için ziyan etme. Seviyo olabilirsin ama seviyosun diye de sana bunları kimsenin yapmasına izin verme. Merak edip annesini araman çok normal. İnsan ulaşamayınca sorun mu var diye düşünür ki sen onu umurdadığın için telaş yapmışsın. Yazık. Eğer o seni sevseydi nişan atmaktan korkardı. Ama hiç çekinmeden söylüyo. Bi arama onu. Hiç arayıp sorma çıkma telefonlarına ben olsam nişanı direk atarım zaten. Ne hali varsa görsün. Seviyorum diye kimse böyle davranamaz :KK20:
 
45.sayfada son olanları yazmışsın. ..
Aynen dediğim gibi düşünüyorsun.
Hiç şaşırmadim hiç.
 
Çok güzel şeyler yazmışsınız;kırmadan incitmeden,çok teşekkür ederim.
Evet çok fazla emek verdim, inanın başı ne zaman sıkışsa yanında beni buldu.Hangi birini yazsam buraya roman olur.Duygularımı anlatamam ,gözyaşlarım durmuyor dünden beri..
Çok üzüldüm dayak olayına,en çok korktuğum şeydir.Çok haklısınız..
Psikolog konusundaki tavsiyenizi düşüneceğim,bilmiyorum bana yardımı dokunabilir mi ki..
Amin.


Gerçekten senin konunu okuduktan sonra kayıt oldum, bu senaryoyu biliyorum.. Psikologun senin kendi değerini farketmen konusunda sana yol göstereceğini düşünüyorum. Açıkçası bu tür insanlarla bir süre sonra bağımlı, özgüvensiz, sürekli kendini suçlayan bir insan haline dönüşebiliyor insan. Eğer vazgeçemeeyeceğini düşünüyorsan bir düşün derim.
 
sevgili Cui Bono Cui Bono ,epeyce yorum yapmanızdan samimi bir şekilde sinirlenmiş oldugunu anlıyorum.çok doğru noktalara parmak basmışsın gerçekten.şunu söyleyeyim,nişanlı müsveddesini haklı çıkaracak hiçbir durum yok.onu haklı çıkaracak nedenlerim yok bu yüzden.ben onunla konuşmam,o benimle konuşacak,konuşmaya çalışacak.benim onunla konuşacak bir durumum yok çünkü bunları hakedecek saygısızlık yapmadım.son zamanlarda icad olan huyu kendisinin yaptıklarını karşı taraf ona yapmış gibi anlatıyor olması,böyle değildi.bunu savunma için değil, durumu anlatmak için söylüyorum.kısacası ben bu adamı haklı çıkaracak nedenler arayıp,sonra da haydi lay lay lom nişana devam moduna girmeyeceğim.bu iş bitti.fakat, kafamda ciddi sorular dönüp duruyor,cevaplarını bulmak istediğim konular var.çünkü bilinmezlik içinde atılan nişanın,rahat bir kafaya göre atılan nişandan daha kötü oldugunu düşünüyorum.benim için böyle en azından o merak yer bitirir beni.Ayrıca benim nişanlı müsveddesi nişanı atamaz istese de,onu tanıyosam yapamaz bunu.atacağı varsa bile ben yapayım ister ki vicdanı rahat olsun.ama bu kadar kolay değil,o yüzden kaybolmayı ulaşılmaz olmayı seçtim.kısa süre sonra da yüzükleri ansızın kargolayacağım.
yeni bi huy degil bu, malesef ki sen yeni görmüşsün.. ama şükür ki geç degil.. bu cok korkunc bi huy ve belli ki karakteri olmuş artık.. insanın evlilikte ihtiyacı, guven veren/ kendisini anlayan bi eş iken, senin karşında degil seni anlamak, sana yaftalar yapıştırıp iftiralar atıp suçlu ilan eden biri var.. senle konuşsa bile nesini dinleyeceksin.. konuşursan illa ki etkileyecek seni, duygun var sonucta ona karsı.. bi de kibarca kendini ifade ederse eyvah..
 
hala aramadi mi canim
bu isin icinde gercekten bir is var
butun bunlar ne anlama geliyor ki, tamam aradin dedin ettin ee ayrildik bitti demedin ki be adam niye geri aramiyorsun, onca seyden sonra birde senin aramani mi bekliyor ki
 
X