Nişanlımla ettiğim şiddetli kavga..Kopma noktası..

jadöver swposbaşkasını mi 96 .!.:

merhaba kızlar.o k çok oz or üzgün ve de kırgınım ki,içimi kemiren bir derdim var.çok üzgünüm... Nerden nasıl başlayayım bilmiyorum..Bugün nişanlımla müthiş bir kavga ettik ve beni nişanı atmakla tehdit etti.O kadar bağırdı ki bana,sesi kısıldı ve çatallaştı sonunda..Hala kalbim sıkışıyor,toparlamaya çalışacağım.Çok uzun olursa şimdiden özür dilerim..
Nişanlımla çetrefilli,inişli çıkışlı,zaman zaman kopuşmalı ama sonunda hep aşklı ve sevgi dolu bir 5 yıllık ilişkinin üzerine yaklaşık 1,5 ay önce nişanlandık.Ayrı şehirlerdeyiz,bu ayın başında ailece beni memleketlerine davet ettiler.Gittim ve 3 gün oldu daha evime döneli.
Nişanlımın bir süre önce yaşadığı çeşitli sıkıntılar sebebiyle müthiş bir agresifliği kaldı üzerinde.Her zaman ufak bir siniri vardı gerçi ama çok zorlanırsa ortaya çıkar ve saman alevi gibi geçerdi sonra.Fakat ben bu yeni agresifliğin bu derece fazlalaştığını onlara gidene kadar farketmemiştim.En ufak birşeye hemen gerginleşiyor ve anne babasını dahi azarlamaya başlıyor.Ailesi de durumu bildiklerinden üzerine varmıyorlar fazla.1 kafta kaldım orda,günlerimiz genelde iyi geçti.Hatta çalıştıgı kurumdaki personelle birleşip ikimiz için pasta yaptırmış,ufak bir nişan kutlaması da onun işyerinde yaptık.Çok güzeldi.Başbaşa kaldığımızda 2 defa ciddiye binen kavgalar ettik,bir tanesinde sinirden arabanın direksiyonuna o kadar şiddetli vurdu ki omzu çıktı.Nefret ettim bu halinden,o böyle değildi..Ama sabrettim,bunu aşmasını can-ı gönülden istiyordum çünkü.Bunun dışındaki zamanda sarıldık,konuştuk birbirimize sevgimizi gösterdik,güzel zaman geçirdik.3 gün önce döndüm.Uzmanlık sınavı için çalışmaya başlayacagına söz vermişti dönerken.Döndüğümden beri her gece arkadaşlarıyla görüşüp içiyor,sesimi çıkarmadım.Benim yüzümden sevgili can dostlarından 1 hafta ayrı kaldı ne de olsa..
Dün akşam;
Saat 8:00 civarı beni aramış.Görmemişim 15 dk sonra hemen döndüm.Açmadı...Yarım saat sonra tekrar aradım,açmadı...Gece 11:00 e kadar 2-3 kez daha aradım.Yine cevap yok..En sonunda "canım ulaşamıyorum sana yatıyorum ben iyi geceler" tarzında hafif sitemli bir mesaj atıp yattım..
Gecenin ikisinde gelen karşılık; "iyi geceler". Bu kadar...
Bugün;
"Günaydın" diye mesaj attım uyanınca.3 saat sonra sadece "günaydın" diye yanıtlamış.Ne bir gülücük,ne bir ikon (ki hep olur genelde,yoksa bir sıkıntı var demektir). "sana ulaşamadım akşam,dönmemişsin de " dedim.Gelen cevap; "evet geç olduğu için dönmedim". Ki kendisi bir sıkıntısı varsa gece 3'lerde arayıp,uykumdan uyandırıp konuşur benimle.Bir kere suratına kapatmadım,üzmedim kırmadım..
Sonrasında ise tüm gün beni aramadı.Akşamüstü 5 civarı ben aradım.Biraz konuştuk.Sesi buz gibi,duygusuz.Akşam ona ulaşamamamdan konuyu açtım,kelimeleri çok seçerek yumuşak bir tonda konuştum.Akşam arkadaşlarıyla buluşmuş,sonra da içmişler.Telefonun sesi kısıkmış falan filan..Bunu niye bu kadar dert ediyomuşum tersledi tersledi adımla hitap ediyor sesi gerginleşiyor.Sıkıntı çıkmadan neyse dedim düzgünce kapattım.Ama içim içimi yiyor, bir sıkıntı var buz gibi konuşuyor bana.Yanlış anlaşılmasın,asla zırt pırt arayıp hesap soran bir tip değilim.Ama nişanlımla gerçekten müsait olmadıgı zamanlar hariç günde 1-2 defa "istediğim saatte" konuşamayacak mıyım?Ne zaman arasam görmüyor,sonra dönüyor.kendi arkadaşları da şikayetçi bu durumundan.
Neyse benim içim içimi yemeye başladı.Bir sıkıntı oldugunu düşündüm.İnanın tatlı sözler bir yumuşak ses tonu kullansa yine sıkıntı yapmayacağım.Ama çok bozuldum davranışına.1 saat sonra açıkça konuşmak için tekrar aradım.Kızlar burdan sonrasında olaylar biraz çılgınlaşıyor ve ipler geriliyor;
-Aradım.Meşgule attı..Mesaj attım "bana acil döner misin?" Gelen cevap "müsait olunca dönerim".Kızdım,"ne yapıyorsun?" diye sordum.cevap yok..
-Çok soguk ve gizemli davranınca evlerinde bir sıkıntı olabileceğini düşündüm.Kız kardeşi rahatsız biraz.O açmayınca annesini aradım.Ki hep ararım, -Kv de Açmadı-.2-3 kez aradım evlerini de aradım cevap veren yok..
-İyice meraklanmıştım.Birine bişey oldugunu sanarak babasına mesaj attım,ben merak ettim evinizden kimseye ulaşamıyorum sıkıntı mı var kusura bakmayın şeklinde.Kp de ben evde değilim gidip bakayım dedi sağolsun.
-5 Dk sonra nişanlımdan sert bir mesaj aldım."Ailemi şımarıkça rahatsız etmeye hakkın yok.Müsait olunca dönerim!" diye..
Hayır ortada kavga yok bişey yok.Ne bu tavırlar?Müsait değil ama arada whatsapp a giriyor.Bu kadar üstüne düşmem normalde ama girdiği tavırlar,durduk yere buz gibi ve sert davranması canımı sıktı,peşine düştüm.1-2 defa daha aradım.Sonra annemi aradı Telefonda çok sert bi şekilde konuşmuş."Kızınıza söyleyin müsait değilim,bizim evi arayıp ailemi rahatsız etmesin , evimi taciz etmesin.Aramasın.Jasse nin telefonu vip değil bana her aradığında ulaşacak diye bişey yok " şeklinde.Annemle ben şok olduk.Çok kızdım,aramadım.
Akşam saat 9 gibi beni aradı.Telefonda nasıl bağırıyor nasıl bağırıyor.Avazı çıktığı kadar,çıldırmış gibiydi..İşte söylediklerinden bazıları..;
"Sen benim annemi arayıp nasıl rahatsız edersin?..
"Seni uyarmıştım bu konuda müsait değilim diyosam arama ulan!"
"Sen nişanlımsın diye kendini hayatımın merkezinde mi sandın?!Vip gibi her dakka ulaşacaksın diye bişey yok!"
"Annemi bir daha asla aramayacaksın,rahatsız etmeyeceksin!!O kadını üzmeye hakkın yok!!"
Ben böyle dinliyorum..Şok oldum,konuşmaya çalışıyorum..Beni dinlemedi bile,lafları ağzıma tıktı.Sadece bağırıyor,ailesine saygısızlık yaptığımı söylüyordu.En sonunda sinirlendim,dayanamadım;
-"Anneni bir daha asla aramayacağım.Hani ben kızıydım onun?Kaynanalık budur aslında.Neden telefonu açmadı? Gerçek yüzünü görmüş oldum,notunu verdim.Bir daha aramayacağım.."
İyice sinirlendi."Sen kimsin ulan anneme not veriyorsun" diye çıkıştı.."Sen yokken ailem vardı benim.Sen benim aileme saygısızlık edeceksen bu evin kapısından adımını atamazsın!Anneme jasse bana ulaşamıyor seni arıyor,açma dedim açmadı!Defol git,ben bu nişanı atarım hiç umrumda da olmazsın!Bana süre vereceksin bu süreçte düşünücem kendine çeki düzen verip aileme saygısız davranırsan bu iş biter,nişan mişan anlamam....." bunların gerisindeki hakaretleri duyamadım, kulaklarım uğuldamaya başladı çünkü.En son "bu gece bizim aileden kimseyi aramayacaksın defol git" deyip suratıma kapandı telefon..
Kalakaldım.Kalbim acıyor kızlar,kendi ailem de duydu tüm bunları..Çok üzgünler.Ben ağlıyorum akşamdan beri..Çok kırgınım.O kadar çok derdi,kederi çektim ki bu ilişkide..Gördüğüm muameleye bak..Ben bu derece bunun hışmına uğrayacak birşey yapmadımki!Şimdi ne olacak bilmiyorum.. Okuyan herkese çok teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla...

jasse .!.:

annemin ettiği laf şu: "ben 50 yaşındayım,bu yaşıma kadar tecrübe edindiysem hayattan diyorum ki bunların bir sıkıntısı var,başka bir derdi var.Ve bunu bahane ediyorlar."
bunları da geçirdim hep,hatta geldiğim günden beri hatta ve hatta dönüş yolunda bu tip şeyleri geçirdim aklımdan.düşünüyorum sofra örneği mesela tam aksine;sofrayı toplamaya da kurmaya da daimi yardım ettim.yattığım odayı asla dağıtmadım ve her daim düzenli tutmaya özen gösterdim.bu tip şeyler için küçüklüğümden beri annem tarafından tembihlenirim zaten.yani kv şahika hanımın bu noktada takılacağı bişey bence yok ama yine de kv bu..of aklıma herşey geliyor ya..
haklısınız, bırakmak kolay değil ama evlilik konusundaki inancım yıkıldı.nasıl der bana bunları..nasıl ailemle konuşur o şekil şu an yok olmak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...