Nişanlımla düğüne çok az kala ayrılık yaşadık.

istiklalzx

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
23 Haziran 2024
6
-5
22
22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım.Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik. Sonra ben aradım tekrar. Bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan.Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?
 
Son düzenleme:
Birbirinize uygun değilsiniz niye zorluyorsunuz evlenseniz boşanırsınız sinirlede olsa konuşma uslubunuz hiç hoş değil saygı olmadan olmaz
 
Şüpheye düşmesini kaldıramıyorum özellikle yüzüme söylemesini demişsin sende düşünüyormuşsun ama en azından söylemiyorum demişsin . Bu cümle de senim haklılık payın maalesef yok çocuk en azından dürüst davranıp sana söylemiş. Neden böyle yaparsınız ki anlamıyorum valla evlilik bu kadar basit değil.
 
22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım(ananın aklıyla hareket etme tarzında. annesine karşı beni savunmadigi için dedim bunu) Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben sinirlendim baya. Nişanlım telefonu kapatınca gerçekten annesini aramış bitti her şey demiş. Olaydan beş on dk sonra ben geri aradım bunu işte nasıl ararsın anneni hani biz kendi aramızda hallediyoruz böyle şeyleri sen niye işleri büyütüyorsun sinirliydik bilmiyo musun dedim. Çözemedik sonra birkaç kez daha konuştuk zar zor ikna ettim anneni ara biz çözdük de hani sonra çözemezsek yine biter söylersin ailene diyerek o da. Sonra bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan. Nankörlüğünden bıktım tarzı şeyler de söyledi ben sadece onu ikna etmeye çalıştım biliyorum çok ezikçe ama gerçekten çok seviyorum elimden gelmiyor. Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?

daha aynı eve girmediğiniz insanla birbirinizi boğazlayacak duruma gelmişsiniz. birbirinize uygun değilsiniz. ayrılın birbirinize daha fazla zarar vermeden.
 
22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım(ananın aklıyla hareket etme tarzında. annesine karşı beni savunmadigi için dedim bunu) Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben sinirlendim baya. Nişanlım telefonu kapatınca gerçekten annesini aramış bitti her şey demiş. Olaydan beş on dk sonra ben geri aradım bunu işte nasıl ararsın anneni hani biz kendi aramızda hallediyoruz böyle şeyleri sen niye işleri büyütüyorsun sinirliydik bilmiyo musun dedim. Çözemedik sonra birkaç kez daha konuştuk zar zor ikna ettim anneni ara biz çözdük de hani sonra çözemezsek yine biter söylersin ailene diyerek o da. Sonra bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan. Nankörlüğünden bıktım tarzı şeyler de söyledi ben sadece onu ikna etmeye çalıştım biliyorum çok ezikçe ama gerçekten çok seviyorum elimden gelmiyor. Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?
Ayrılın, evliliğe böyle giriş yapılır mı? Siz bayağı bayağı üsteliyor sonra barışmaya zorluyorsunuz..

Birbirini gerçekten seven insanlar bu kadar kavga edip birbirini kırmaz. Alttan almayı da bilmeniz lazım, her ayıbı da görmemeniz lazım.. Bunları yapamıyorsanız ayrılın.
 
22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım(ananın aklıyla hareket etme tarzında. annesine karşı beni savunmadigi için dedim bunu) Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben afedersiniz o yüzüğü de g*tüne sokarsın filan dedim sinirden. Ayrılma konusunda sert ve kırıcı konuşuyordu çünkü ve en sonki tartışmamızda haklıydım gerçekten gönlümü almasını bekliyorken aradığında ayrılmaya geldi olay. Nişanlım telefonu kapatınca gerçekten annesini aramış bitti her şey demiş. Olaydan beş on dk sonra ben geri aradım bunu işte nasıl ararsın anneni hani biz kendi aramızda hallediyoruz böyle şeyleri sen niye işleri büyütüyorsun sinirliydik bilmiyo musun dedim. Çözemedik sonra birkaç kez daha konuştuk zar zor ikna ettim anneni ara biz çözdük de hani sonra çözemezsek yine biter söylersin ailene diyerek o da. Sonra bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan. Nankörlüğünden bıktım tarzı şeyler de söyledi ben sadece onu ikna etmeye çalıştım biliyorum çok ezikçe ama gerçekten çok seviyorum elimden gelmiyor. Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?

Konuyu okumadım sadece yaşınızı gördüm. Ayrilmanız isabet olmuş. Nişanlı kişi melek bile olsa bu yaşta evlenilmez.
 
:kusmuk:
Sinirden de olsa saygı duymadığınız biriyle evlenmeyin.

22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım(ananın aklıyla hareket etme tarzında. annesine karşı beni savunmadigi için dedim bunu) Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben afedersiniz o yüzüğü de g*tüne sokarsın filan dedim sinirden. Ayrılma konusunda sert ve kırıcı konuşuyordu çünkü ve en sonki tartışmamızda haklıydım gerçekten gönlümü almasını bekliyorken aradığında ayrılmaya geldi olay. Nişanlım telefonu kapatınca gerçekten annesini aramış bitti her şey demiş. Olaydan beş on dk sonra ben geri aradım bunu işte nasıl ararsın anneni hani biz kendi aramızda hallediyoruz böyle şeyleri sen niye işleri büyütüyorsun sinirliydik bilmiyo musun dedim. Çözemedik sonra birkaç kez daha konuştuk zar zor ikna ettim anneni ara biz çözdük de hani sonra çözemezsek yine biter söylersin ailene diyerek o da. Sonra bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan. Nankörlüğünden bıktım tarzı şeyler de söyledi ben sadece onu ikna etmeye çalıştım biliyorum çok ezikçe ama gerçekten çok seviyorum elimden gelmiyor. Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?

istiklalzx .!.:
Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben afedersiniz o yüzüğü de g*tüne sokarsın artık filan dedim sinirden.

Neee? Bu cümleleri kuracak kadar saygınız kalmamışsa neyi zorluyorsunuz?

Nişanlınız çok haklı İnşallah kararından vazgeçmez.
 
Şüpheye düşmesini kaldıramıyorum özellikle yüzüme söylemesini demişsin sende düşünüyormuşsun ama en azından söylemiyorum demişsin . Bu cümle de senim haklılık payın maalesef yok çocuk en azından dürüst davranıp sana söylemiş. Neden böyle yaparsınız ki anlamıyorum valla evlilik bu kadar basit değil.
Ben aşacağımızı düşündüğüm için bunları yüzüne söyleyip üzülmesini hiç istemedim. Çünkü en başlarda yanyanaydık sonrasında uzak mesafeye dönüştü yanyanayken zaten hiç tartışmıyoruz onun bunu fark edemeyişine kırıldım yani
 
Ben aşacağımızı düşündüğüm için bunları yüzüne söyleyip üzülmesini hiç istemedim. Çünkü en başlarda yanyanaydık sonrasında uzak mesafeye dönüştü yanyanayken zaten hiç tartışmıyoruz onun bunu fark edemeyişine kırıldım yani
22 yaş evlilik için uygun bir yaş değil zaten. Hayırlısını dileyip yolunuza bakın.
 
22 yaşındayım düğünüme 1 buçuk ay kaldı. Özellikle son 2-3 aydır nişanlımla çok fazla kavga ediyoruz, kavgalar genelde onun yüzünden çıkıyor ama ben çok ağır tepkiler vermeye başladım.Bu tepkiler 4 yıllık sevgililik hayatımız boyunca yeni oluştu ama çünkü sürekli kavga ediyoruz. Sonrasında da olaydan çok benim tepkim üzerine bir tartışma yaşanıyor. Bayramda biz yine kavga ettik üç dört gün hiç konuşmadık sonra kendisi benim ikametim lazımmış onu istemek için aradı ve daha beter kavga ettik. Sinirle ayrılalım muhabbeti geçti aramızda yani daha önce de bu tarzda konuşmuştuk ama sakinleşince eski halimize dönüyorduk. Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben afedersiniz o yüzüğü de g*tüne sokarsın filan dedim sinirden. Ayrılma konusunda sert ve kırıcı konuşuyordu çünkü ve en sonki tartışmamızda haklıydım gerçekten gönlümü almasını bekliyorken aradığında ayrılmaya geldi olay. Nişanlım telefonu kapatınca gerçekten annesini aramış bitti her şey demiş. Olaydan beş on dk sonra ben geri aradım bunu işte nasıl ararsın anneni hani biz kendi aramızda hallediyoruz böyle şeyleri sen niye işleri büyütüyorsun sinirliydik bilmiyo musun dedim. Çözemedik sonra birkaç kez daha konuştuk zar zor ikna ettim anneni ara biz çözdük de hani sonra çözemezsek yine biter söylersin ailene diyerek o da. Sonra bana evliliğimizden emin olmadığını, mutsuz olacağımızı düşündüğünü, evlenmek istemediğini söyledi o kadar zoruma gitti ki o an kırgınlığımı bile belli edemedim bir şeyleri toplamaya çalışmaktan. Nankörlüğünden bıktım tarzı şeyler de söyledi ben sadece onu ikna etmeye çalıştım biliyorum çok ezikçe ama gerçekten çok seviyorum elimden gelmiyor. Birleşsek bile düğünü bir iki yıl erteleyelim dedi yine zar zor ikna ettim iki gün konuştuk ettik filan. Şu an bunları kendime yediremiyorum benden ayrılabilen bir insan bunu yine yapar gibi geliyor. Bana dair şüpheye düşmesini kaldıramıyorum daha doğrusu bunu yüzüme söylemesini. Çünkü ben de aynı şüphenin içindeyim ama ona bunu hiç söylemedim. Kendime saygısızlık etmişim gibi geliyor güvenim gerçekten çok kırıldı ne yapmam gerekiyor?

Madem ayrılmayacaksın ne diye blöf yapıyorsun?
Böyle yüz göz olunan ilişkiden hayır gelmez.
 
istiklalzx .!.:
Neyse bu tartışmada aileleri haberdar edelim bitsin gitsin dedik işler ciddiye binince ben afedersiniz o yüzüğü de g*tüne sokarsın artık filan dedim sinirden.

Neee? Bu cümleleri kuracak kadar saygınız kalmamışsa neyi zorluyorsunuz?

Nişanlınız çok haklı İnşallah kararından vazgeçmez.
Normalde küfür eden bir insan değilim bu kadar az kalmışken hayallerimin gidecek olması yüzünden kurdum bu cümleyi
 
Ben aşacağımızı düşündüğüm için bunları yüzüne söyleyip üzülmesini hiç istemedim. Çünkü en başlarda yanyanaydık sonrasında uzak mesafeye dönüştü yanyanayken zaten hiç tartışmıyoruz onun bunu fark edemeyişine kırıldım yani
Tamam canım ama söylediğin şeyin önemi yoktur nasıl söylediğin önemlidir. Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır demişler. Evlenmeden hemen böyle tartışırsanız o evlilik yürümez kendi değerini bildirmen için ayrılalım tarzı cümleler kullanmasaydın keşke. Yasınız daha çok kucuk. Bi de evlenmeden ailelerle ilgili çok konuşmayın
 
X