- 1 Ocak 2012
- 2.334
- 95
- 36
Mrb kızlar.....
Bugün çok kötü hissediyorum kendimi
sze aşk öykümü anlatmak istyorum ve yorumlarınızı bekliyorum..Biraz uzun olablr yazdklarım ama inş. okursunz...
Benim 5 buçuk yıllık bi ilişkim var ve nişanlıyız şu an... Üniv. okuduğum şehrde tanıştık onunla.. O benden 7 yaş büyüktü.. onunla tanıştğmda 18 yaşındaydım. Ve o zaman benden büyük erkeklere ilgi duyuyordum... 
Ve nişanlım o zamanlar çok tipsz bi erkekti yani kendine pek bakmazdı güzel giyinmezdi.. bende aksine çok bakımlı barbi gibi bi kızdım ama işte takmştım ona bi kere.. o o zamanlar hukuk fak. mezunuydu hazrlandğı sınavlar vardı... ders çalışıyordu.. kpss falan... yani işsz beş parasz biriydi bende işte onun memeleketinde öğrenciydim... başta ben ona aşık oldum ama hiç belli etmedim ondan hoşlandığımı. ondan teklif gelene kadar ilgsz numarası yaptım. Ama hep bi bahane bulup buluştum onla... Aşık etmek için yapmadğm şey kalmadı bütün arkadaşlarım biliyordu onu sevdiğimi ve bi o bilmiyordu o hiç anlayamazdı öyle rol yapıyordum ki ilgszce yaklaşıp kendimle ilglenmesini sağlıyordum.. arkadaşlarım bana gülüyordu bu çocuk tipsz sana yakşmıo ne buluon bunda bak sana bakmıyorda vazgeç bundan sen hem senden büyük olmaz bu iş diyorlardı ama en sonunda oldu O da bana aşık olmuş hatta benden uzun zamandr hoşlanıyormuş ama hep geri çekiyormuş kendini.. niye çektiğini 2 sene sonra anlattı.... neyse neden geri çektiği konusuna birazdan gireyim zaten dertlerimin başlangıcı onun o olayıyla başlıyor zaten... neyse işte kendime aşık etmeyi başardm sonunda..... Görüşmeye başladık... Ondan yaşça küçük olduğum için bana çok değer veriyordu... Ünv. okurken onunla o kadar güzel anılarmz oldu ki kızlar anlatamm... Ailemde olmadığı için hesap soran da yoktu onunla rahatça buluşuyorduk heryere giidyorduk sürekli.. tabi bu arada sınavı kazandı meslek sahibi oldu artık parasıda olduğu için şartları düzelmşti.. giyimi değişti, beni hep kaliteli yerlere götürüyordu... Gerçekten bana öyle bi hayat yaşattı ki hep kaliteli nezih yerlere götürdü... tam istedğim gibi birine dönüştü meslek sahibi olunca.. meğer yakışıklı biriymiş güzel giyinmedğnden ben farkedememşim... işte aşkımız her geçen gün büyüdü... filmlerde ki romanlarda ki gibi bi aşk yaşadık.. o kadar macera dolu o kadar güzel günler geçirdik ki... gezmedğimz şehr kalmadı beraber her yere gittik.. Ve ben kendimi onda bulduğumu düşünüyorum... Hiç kimseyle onunla olduğum gibi olamam diye düşünüyorum. içimde ki çocuk dışarı çıkıyor onunlayken pembe bulutlarda gibi oluyorum... O da aynısını bana söylüyor seninleyken çok eğleniyorum,çocuklar gibi deli deli sempatk şeyler yaşıyoruz diyor... hatta ilk aşkını unutmadığını söylerdi ilk tanştığımzda bana dedi ki "ben ne aptalmışım onla yaşadığımı aşk sanmışım" dedi... senle yaşadklarımz çok kıymetli der hep.. Yani biz beraber muhteşem bi ikiliyiz kızlar ben onda kendimi buluyorum ve o içimde ki gerçek beni çıkartıyor... ben hiiç sanmıyorum başka bi erkekle de böyle olableceğimi... Ama beni çok üzecek şeyler yaptı kızlar... ilk önce şurdan başlayayım... Hani demiştim ya ilk başta benden geri durmasının sebebi varmış diye işte o zamanlar bu nişanlıymışş ve köyden bi kızla... Ailesi istedi diye kabul etmiiş ve onların köyü öyle geri bi köy ki bunu 18 yaşında nişanlamşlar kızda 11-12 yaşlarndaymş... sonra bu ünv. kazanıp gidince dönüşte gelince ailesi ünv. bitince düğün yaparz diye düşünmüşler ve bu ünv. 2003 yılında bitrmş ve askerlik, avukatlık stajı vs... bunlarla oyalanmış evliliği ertelemş hep çünkü nişanlandığı kızla evlenmeye emin değilmş kız ilkokuldan sonra okumamş... bi de bunların köyünde öyle nişanlısınyla görüşme konuşma yokmuş kızla arada bi yerde denk gelirlerse bakışırlarmş o kadar... ne kadar geri bi düşünce de işte.... bu bu kızdan ayrılmayı düşünüyormuş amma bi türlü icrata geçemmş ve sonunda ayrılmış işte tam beni tanıdığı sıralar hani bana sevdğini söylediya işte o sıralar.. 6-7 yıllık nişanlısından ayrılmş ve köyde aileler birbrne girmş onlar da öyle uzun süreli nişanlılık evlilik gibiymş ama o yaşda küçük kız nişanlanır mı hiç... cahil insanlar işte... neyse bu bi de o sıralar benle tanşmadan 6 ay önce kendi yaşında bi avukat bayanla görüşüyormuş ve ondan ilk başta elektrk aldığını sanmış ve sonradan sevmedğini anlayınca ayrılmış zaten nişanlılık durumu kafasını yiyip bitiriyırmuş o yüzden o kızdan ayrılmş kız intihar girişimine falan girmş buna çok beddu etmş ayrıldı diye
bi de ayrıldığı nişanlısıda beddua çok etmş ailesi... tam işte onlardan temzlendğinde söylüyo bana sevdğini ve uzun zamandr söylemek istyormuş ama işleri karışık olduğu için hep benden uzak durmuş... Bana bunları anlattığında onla 2 gün konuşmadım ama dayanamadım barıştım.. sonuçta beni aldatmadı ama o avukat sevglisyle görüşürken nişanlıymış yani öyle bişi yapması bana güvenszlk verdi ayrıldım ama dayanamadım barıştım.. düşündüm ki küçük yaşta nişanlamış ailesi psikolojisini bozmuşlar ayrılamamş nişanlısından kaos yaşadığı dönemde tanşmştr diye düşündüm iyi tarafından bakıp unuttum... neyse biz bunla ilişkmze kaldğmz yerden devam ettk yine çok güzel günler yaşadık... daha sonra benim okulum bitti bunun tayini çıktı başka memleketlere dağıldık ve yine ay da 1 kez de olsa buluşuyorduk... hatta uzk mesafelerden bi araya gelipte görüşmek biziim için daha kıymetli oluyordu ve yaşadığımz anılar daha kymetleniyordu... bu ailesi ile 2009 yılında bize geldi aileler tanıştı ama bu evlenme lafı açmıyordu hiç bi zaman
Evlilik bahsi geçmiyordu.... benimde yaşım küçük olduğu için ses çıkartmıyordum.. Herşey çok güzeldi tek şey onun evliliğe uzak durmasıydı... beni istemeye gelenler oluyordu bunları duyunca isteyenlerimden bıkınca desem daha doğru olur işte geçen eylülde istemeye geldi ailesyle bi de şunu söyliyim onun ailesi bayağı bi geri kafalı insanlar uzaktan onlar hayatta evlenmezmş bunun durumu istsna olcakmış sadece.. ama ailesi bu evlensin diye kalktılar 400 km lik yoldan ikinci bi kez daha gelip istediler beni ve geldiğinde nişan yaptık.. işler ciddiye bindkten sonra benle eskisi gibi olmadığını farkettim sanki nişnlıyken bana daha düşkün olması lazımken bana biraz soğuk yaklaşıyordu... Ve içimde bi gariplik oluştu.. O tam güneydoğuya görevi çıktı nişanlandğmz sırada ve sanırım g.doğuda olduğu için morali bozuk, psikoljisi kötü bana da böyle yansıtıyor diye düşündüm ve içimde bi gariplik oluşsada üstünde durmadım geçici bi durum olduğunu düşündüm... ailesi nişan takarken bi an evvel düğün yapalım dediler 2 sonraya tarih koydular ve nişanlım güneydoğuya döndü işine ailesi düğün organizasyonunu orda yaptılar bende burda ailemle başladık... bunun annesi rahatszlandı hastanede yattı biraz kalbinde problem var annesinin.. düğün tarihi koyduğumz vakitlerdede doktor ammeliyat istedi ve böyle bi durumda düğünü erteledk gelinlğim almıştım... erteledik.. geçen kış yapıcaktık sorunlar çıktı kaldı.. yazın haziran başında dedik ve bunun dosya kontrolü vardı müfettişler geldi tam hazirazda ve izne çıkamadı... sonra artık beklemşken 15 gün daha bekleyeyim de temmuz-ağustostaki yıllık iznyle geleyim dedi ve bekledim 15 gün daha... şu an da geldi temmuzun 20 sinden beri memleketnde ve buraya hala gelmedi ramazanı bahane ediyor... Bi de bu zaman zarfında düğünden konu pek açmıyordu hani herşey konuşup ederdk hiç düğünden konuşulmazdı ben sorunca konuşurduk... hani evlenmek isteyen bi erkek plan yapmaz mı şu odamızı şu renk alalım bu odaya şöyle perde alalım vs.... hiç heves yok sanki.. beni deli gibi seven erkek benden ayrıldığında ölüp biten yataklara düşen erkek benle evlenmeeye gelince aynı isteği göstermiyor.. Bunun sebebinin altında başka bi kız olduğunu düşünsem herkes nişanlı olduğunu biliyor aile çevresi olsun meslek arkadaşları amiri hepsi herkes biliyor... bi de günde 4-5 saat tel konuşurz.. sabah uyanınca arar.. öğlen yemeğe eve gelince arra beraber yemek pişirrz o pişirr telefonda ben ona eşlik ederm... iş yerinde saat 3 gibi ilkindi vakitlerinde arar... akşam eve gelince arar... gece yani her dakka arar.. biz evlilik muhabbeti açılmadıkça gerilmiyoruz... Ama sonuçta bu dünyada evlilik diye bi gerçek var yaşım geliyor artık evlenmek için.. onun yaşı geçiyo asıl o endişeleneceğine ben endişeleniyorum Ben artık iyice sıkılmaya başladım.. bizden sonra tanışanlar evlendi çolukçocuğa karıştı ben hala bi arpa boyu ilerleyemedm.. aileöde sıkıştırıyo bi taraftan hala tarih koymadınz mı diyo Bi de o benim ailemi pek aramıyo hani çok söylüyorum pek aileme düşkün değil.. onun ailesi beni sıksık arıyor.. ailesi bira geri düşünceli insanlar olsalarda beni seviyorlar.. evlenmemizi en çok onlar istyor. Bi de ben onun ailesine anne baba diyorum o benim aileme anne bba demio ve ailem yadırgıyo biraz.. bana diyo "senin ailen genç annen ablam yaşında nasıl anne diyeym diyo" ama dese ne olacak sanki... yani çok sorunlarımzz var hepsi evlilikle ilgili problemler.. kaç kez konuşuyorum.. telefonda bu konularda üzerine gidince skıştrnca kavga ediyoruz... yanımdayken ne desem tatmm diyor... kafam çok karışık.. eski yaşadğmz güzel günleri anıları unutamıyorum. unutup başkasıyla olduğumu hayal ediyorum delirecekmşim gibi geliyor.. ama onunlada mutlu değilim beni üzüyor.. hala gelmedi güya memeleketine gidince 1 hafta sonra buraya gelcekti ama gelmiyor.. bence aileme biraz mahçup düğün olaylarından dolayı bi de onları çok arayıp sormuyor o yüzden ailemle yüzleşmekten çekindiği için bence öyle yapıyor ama ben çok üüzlüyorum... Ayrılsam pişman olurmuyum acaba... ben onu terkedince bi 10 gün 15 gün konuşmayınca çok kötü oluyor... sensz yaşayamm diyor... ama değerimide anlamıyor beraberken.. ben çok yoruldum kızlar sizce ben ne yapayım ayrılsam bu insanı unutablrmym..
Bugün çok kötü hissediyorum kendimi
sze aşk öykümü anlatmak istyorum ve yorumlarınızı bekliyorum..Biraz uzun olablr yazdklarım ama inş. okursunz... Benim 5 buçuk yıllık bi ilişkim var ve nişanlıyız şu an... Üniv. okuduğum şehrde tanıştık onunla.. O benden 7 yaş büyüktü.. onunla tanıştğmda 18 yaşındaydım. Ve o zaman benden büyük erkeklere ilgi duyuyordum... Ve nişanlım o zamanlar çok tipsz bi erkekti yani kendine pek bakmazdı güzel giyinmezdi.. bende aksine çok bakımlı barbi gibi bi kızdım ama işte takmştım ona bi kere.. o o zamanlar hukuk fak. mezunuydu hazrlandğı sınavlar vardı... ders çalışıyordu.. kpss falan... yani işsz beş parasz biriydi bende işte onun memeleketinde öğrenciydim... başta ben ona aşık oldum ama hiç belli etmedim ondan hoşlandığımı. ondan teklif gelene kadar ilgsz numarası yaptım. Ama hep bi bahane bulup buluştum onla... Aşık etmek için yapmadğm şey kalmadı bütün arkadaşlarım biliyordu onu sevdiğimi ve bi o bilmiyordu o hiç anlayamazdı öyle rol yapıyordum ki ilgszce yaklaşıp kendimle ilglenmesini sağlıyordum.. arkadaşlarım bana gülüyordu bu çocuk tipsz sana yakşmıo ne buluon bunda bak sana bakmıyorda vazgeç bundan sen hem senden büyük olmaz bu iş diyorlardı ama en sonunda oldu O da bana aşık olmuş hatta benden uzun zamandr hoşlanıyormuş ama hep geri çekiyormuş kendini.. niye çektiğini 2 sene sonra anlattı.... neyse neden geri çektiği konusuna birazdan gireyim zaten dertlerimin başlangıcı onun o olayıyla başlıyor zaten... neyse işte kendime aşık etmeyi başardm sonunda..... Görüşmeye başladık... Ondan yaşça küçük olduğum için bana çok değer veriyordu... Ünv. okurken onunla o kadar güzel anılarmz oldu ki kızlar anlatamm... Ailemde olmadığı için hesap soran da yoktu onunla rahatça buluşuyorduk heryere giidyorduk sürekli.. tabi bu arada sınavı kazandı meslek sahibi oldu artık parasıda olduğu için şartları düzelmşti.. giyimi değişti, beni hep kaliteli yerlere götürüyordu... Gerçekten bana öyle bi hayat yaşattı ki hep kaliteli nezih yerlere götürdü... tam istedğim gibi birine dönüştü meslek sahibi olunca.. meğer yakışıklı biriymiş güzel giyinmedğnden ben farkedememşim... işte aşkımız her geçen gün büyüdü... filmlerde ki romanlarda ki gibi bi aşk yaşadık.. o kadar macera dolu o kadar güzel günler geçirdik ki... gezmedğimz şehr kalmadı beraber her yere gittik.. Ve ben kendimi onda bulduğumu düşünüyorum... Hiç kimseyle onunla olduğum gibi olamam diye düşünüyorum. içimde ki çocuk dışarı çıkıyor onunlayken pembe bulutlarda gibi oluyorum... O da aynısını bana söylüyor seninleyken çok eğleniyorum,çocuklar gibi deli deli sempatk şeyler yaşıyoruz diyor... hatta ilk aşkını unutmadığını söylerdi ilk tanştığımzda bana dedi ki "ben ne aptalmışım onla yaşadığımı aşk sanmışım" dedi... senle yaşadklarımz çok kıymetli der hep.. Yani biz beraber muhteşem bi ikiliyiz kızlar ben onda kendimi buluyorum ve o içimde ki gerçek beni çıkartıyor... ben hiiç sanmıyorum başka bi erkekle de böyle olableceğimi... Ama beni çok üzecek şeyler yaptı kızlar... ilk önce şurdan başlayayım... Hani demiştim ya ilk başta benden geri durmasının sebebi varmış diye işte o zamanlar bu nişanlıymışş ve köyden bi kızla... Ailesi istedi diye kabul etmiiş ve onların köyü öyle geri bi köy ki bunu 18 yaşında nişanlamşlar kızda 11-12 yaşlarndaymş... sonra bu ünv. kazanıp gidince dönüşte gelince ailesi ünv. bitince düğün yaparz diye düşünmüşler ve bu ünv. 2003 yılında bitrmş ve askerlik, avukatlık stajı vs... bunlarla oyalanmış evliliği ertelemş hep çünkü nişanlandığı kızla evlenmeye emin değilmş kız ilkokuldan sonra okumamş... bi de bunların köyünde öyle nişanlısınyla görüşme konuşma yokmuş kızla arada bi yerde denk gelirlerse bakışırlarmş o kadar... ne kadar geri bi düşünce de işte.... bu bu kızdan ayrılmayı düşünüyormuş amma bi türlü icrata geçemmş ve sonunda ayrılmış işte tam beni tanıdığı sıralar hani bana sevdğini söylediya işte o sıralar.. 6-7 yıllık nişanlısından ayrılmş ve köyde aileler birbrne girmş onlar da öyle uzun süreli nişanlılık evlilik gibiymş ama o yaşda küçük kız nişanlanır mı hiç... cahil insanlar işte... neyse bu bi de o sıralar benle tanşmadan 6 ay önce kendi yaşında bi avukat bayanla görüşüyormuş ve ondan ilk başta elektrk aldığını sanmış ve sonradan sevmedğini anlayınca ayrılmış zaten nişanlılık durumu kafasını yiyip bitiriyırmuş o yüzden o kızdan ayrılmş kız intihar girişimine falan girmş buna çok beddu etmş ayrıldı diye bi de ayrıldığı nişanlısıda beddua çok etmş ailesi... tam işte onlardan temzlendğinde söylüyo bana sevdğini ve uzun zamandr söylemek istyormuş ama işleri karışık olduğu için hep benden uzak durmuş... Bana bunları anlattığında onla 2 gün konuşmadım ama dayanamadım barıştım.. sonuçta beni aldatmadı ama o avukat sevglisyle görüşürken nişanlıymış yani öyle bişi yapması bana güvenszlk verdi ayrıldım ama dayanamadım barıştım.. düşündüm ki küçük yaşta nişanlamış ailesi psikolojisini bozmuşlar ayrılamamş nişanlısından kaos yaşadığı dönemde tanşmştr diye düşündüm iyi tarafından bakıp unuttum... neyse biz bunla ilişkmze kaldğmz yerden devam ettk yine çok güzel günler yaşadık... daha sonra benim okulum bitti bunun tayini çıktı başka memleketlere dağıldık ve yine ay da 1 kez de olsa buluşuyorduk... hatta uzk mesafelerden bi araya gelipte görüşmek biziim için daha kıymetli oluyordu ve yaşadığımz anılar daha kymetleniyordu... bu ailesi ile 2009 yılında bize geldi aileler tanıştı ama bu evlenme lafı açmıyordu hiç bi zaman Evlilik bahsi geçmiyordu.... benimde yaşım küçük olduğu için ses çıkartmıyordum.. Herşey çok güzeldi tek şey onun evliliğe uzak durmasıydı... beni istemeye gelenler oluyordu bunları duyunca isteyenlerimden bıkınca desem daha doğru olur işte geçen eylülde istemeye geldi ailesyle bi de şunu söyliyim onun ailesi bayağı bi geri kafalı insanlar uzaktan onlar hayatta evlenmezmş bunun durumu istsna olcakmış sadece.. ama ailesi bu evlensin diye kalktılar 400 km lik yoldan ikinci bi kez daha gelip istediler beni ve geldiğinde nişan yaptık.. işler ciddiye bindkten sonra benle eskisi gibi olmadığını farkettim sanki nişnlıyken bana daha düşkün olması lazımken bana biraz soğuk yaklaşıyordu... Ve içimde bi gariplik oluştu.. O tam güneydoğuya görevi çıktı nişanlandğmz sırada ve sanırım g.doğuda olduğu için morali bozuk, psikoljisi kötü bana da böyle yansıtıyor diye düşündüm ve içimde bi gariplik oluşsada üstünde durmadım geçici bi durum olduğunu düşündüm... ailesi nişan takarken bi an evvel düğün yapalım dediler 2 sonraya tarih koydular ve nişanlım güneydoğuya döndü işine ailesi düğün organizasyonunu orda yaptılar bende burda ailemle başladık... bunun annesi rahatszlandı hastanede yattı biraz kalbinde problem var annesinin.. düğün tarihi koyduğumz vakitlerdede doktor ammeliyat istedi ve böyle bi durumda düğünü erteledk gelinlğim almıştım... erteledik.. geçen kış yapıcaktık sorunlar çıktı kaldı.. yazın haziran başında dedik ve bunun dosya kontrolü vardı müfettişler geldi tam hazirazda ve izne çıkamadı... sonra artık beklemşken 15 gün daha bekleyeyim de temmuz-ağustostaki yıllık iznyle geleyim dedi ve bekledim 15 gün daha... şu an da geldi temmuzun 20 sinden beri memleketnde ve buraya hala gelmedi ramazanı bahane ediyor... Bi de bu zaman zarfında düğünden konu pek açmıyordu hani herşey konuşup ederdk hiç düğünden konuşulmazdı ben sorunca konuşurduk... hani evlenmek isteyen bi erkek plan yapmaz mı şu odamızı şu renk alalım bu odaya şöyle perde alalım vs.... hiç heves yok sanki.. beni deli gibi seven erkek benden ayrıldığında ölüp biten yataklara düşen erkek benle evlenmeeye gelince aynı isteği göstermiyor.. Bunun sebebinin altında başka bi kız olduğunu düşünsem herkes nişanlı olduğunu biliyor aile çevresi olsun meslek arkadaşları amiri hepsi herkes biliyor... bi de günde 4-5 saat tel konuşurz.. sabah uyanınca arar.. öğlen yemeğe eve gelince arra beraber yemek pişirrz o pişirr telefonda ben ona eşlik ederm... iş yerinde saat 3 gibi ilkindi vakitlerinde arar... akşam eve gelince arar... gece yani her dakka arar.. biz evlilik muhabbeti açılmadıkça gerilmiyoruz... Ama sonuçta bu dünyada evlilik diye bi gerçek var yaşım geliyor artık evlenmek için.. onun yaşı geçiyo asıl o endişeleneceğine ben endişeleniyorum Ben artık iyice sıkılmaya başladım.. bizden sonra tanışanlar evlendi çolukçocuğa karıştı ben hala bi arpa boyu ilerleyemedm.. aileöde sıkıştırıyo bi taraftan hala tarih koymadınz mı diyo Bi de o benim ailemi pek aramıyo hani çok söylüyorum pek aileme düşkün değil.. onun ailesi beni sıksık arıyor.. ailesi bira geri düşünceli insanlar olsalarda beni seviyorlar.. evlenmemizi en çok onlar istyor. Bi de ben onun ailesine anne baba diyorum o benim aileme anne bba demio ve ailem yadırgıyo biraz.. bana diyo "senin ailen genç annen ablam yaşında nasıl anne diyeym diyo" ama dese ne olacak sanki... yani çok sorunlarımzz var hepsi evlilikle ilgili problemler.. kaç kez konuşuyorum.. telefonda bu konularda üzerine gidince skıştrnca kavga ediyoruz... yanımdayken ne desem tatmm diyor... kafam çok karışık.. eski yaşadğmz güzel günleri anıları unutamıyorum. unutup başkasıyla olduğumu hayal ediyorum delirecekmşim gibi geliyor.. ama onunlada mutlu değilim beni üzüyor.. hala gelmedi güya memeleketine gidince 1 hafta sonra buraya gelcekti ama gelmiyor.. bence aileme biraz mahçup düğün olaylarından dolayı bi de onları çok arayıp sormuyor o yüzden ailemle yüzleşmekten çekindiği için bence öyle yapıyor ama ben çok üüzlüyorum... Ayrılsam pişman olurmuyum acaba... ben onu terkedince bi 10 gün 15 gün konuşmayınca çok kötü oluyor... sensz yaşayamm diyor... ama değerimide anlamıyor beraberken.. ben çok yoruldum kızlar sizce ben ne yapayım ayrılsam bu insanı unutablrmym..
bende şu an nişanlıyım 2 senedir birlikte olduğum erkek arkadaşımla 1 ay önce nişanlandım 2 ay sonra evlenicem nasip olursa.benim nişanlım daha nişanın ertesi günü hiç çekinmeden acaba doğru bir şey mi yapıyoruz diye sordu bana ki bende tam aynısını düşünüyordum o sorduğunda :) sanırım bu süreçte genel bir hissiyat durumu ki benimde çevremde çok olumsuz mutsuz evlilik türleri var sanırım bu yüzden korkuyorum diye düşünüyorum ama flört döneminde sorumlulukta daha az olduğu için sanırım çok daha eğlenceli güzel geçiyor herşey.ben 2 yıldan sonra bile asla vazgeçemem diyorum alışmış kudurmuştan beter derler bilirsin :) zor bir durum ama senin için rest çekme zamanı gelmişte geçiyor bence.belirsizlikle kafanı bu kadar meşgul edip üzüleceğine durumu netleştir ve ne hissedeceğine öyle karar ver derim ben.birşey ya vardır ya yoktur !
Çevremde mutluluğu haketmeyen o kadar kız var ki onlar bile çok güzel nişanlanıyorlar mutlular ben neden yıllardr bu çileyi çekiyorum
