Çok kötüyüm evde sürekli ağlıyorum ve sürekli neden yaşadığımı sorup duruyorum kendime televizyondan Bi şeye odaklanamıyorum sadece nişanlımın yanında sorunlarımdan uzaklaşabiliyorum polistik over yüzünden göğüs aram ve daha üstü deli gibi kıllanmaya başladı ve ben artık pes etmiş durumdayım yaşama nişanlımla her an birlikteyiz ayrıldığımız an tekrar eski düşüncelerim su yüzüne çıkıyo hep onunla olmak istiyorum ailem ayrı annemle yaşıyorum ve bana bazen herçekten çok kırıcı şeyler söylüyo nişanlıma olan bu bağımlılığım beni korkutuyor hep onu sadeve onu istiyorum onunla Bi an önce evlenmek istiyorum o bugün arkadaşlarıyla havuzda mesela ve ben neden benide almadı diye düşünüyorum ama zaten her an birlikteyiz ona kendine ait Zaman ayırmakla kendi hayatımı kurtarmak rahat Bi nefes almamı sağlamak arasında kararsızım ölücem neden böyleyim o spora gitse bile onun evinde dolanmak iş yapmak hoşuma gidiyor o yokken hep ağlıyorum