- 26 Mayıs 2024
- 4
- 4
- 27
-
- Konu Sahibi cennetkusu777
- #1
Merhabalar
İçimi buraya dökmek istedim. Öncelikle ben 26 yaşında öğretmenim nişanlım 30 yaşında kamu görevlisi. Nişanlım ile ne istediğini bilen iki insan olarak tanıştık sevgililik sürecinden sonra evlenmeye karar verdik. Ben iç anadoluluyum nişanlım çukurova bölgesinde yetişmiş bir yörük çocuğu. Ailemle Akdeniz'de yaşıyoruz yani nişanlımın memleketinde. Kültür farklılığımız yoğun şekilde hissediliyor. Nişanlım ve ailesi geçimini çiftçilik ile sağlayan aileler benim ailem babam memurdu şuan emekli. Biz birbirimizi isteyerek, severek ,saygı duyarak ailelerimizi tanıştırdık. Bunun öncesinde neler olur neler biter nişanlımla konuşmuştuk adetler nasıldır diye nişanlımın ailesinin durumu kötü değil orta halli benim aileminde keza öyle herkes üzerine düşeni yapacaktır diye konuşuldu fakat nişanlımın annesi herkes adına fazla konuşan bir anne daha doğrusu tez canlı babam ise böyle durumlardan pek hoşlanmayan yeri ve zamanı geldikçe konuşulmasını isteyen sadece kararı onun değil ortak alınması gerektiğini söyleyen bir baba. Nişanlımın annesine ne yalan söyleyeyim içim ısınmıyor babasını seviyorum fakat anne herkese kendini ben çok hassasım alınganım tansiyonum var diye tanıtmış ilgi isteyen biri ve nişanlımda bunun farkında hatta nişanlım evlendikten sonra fazla görüşmek bile istemiyor çünkü canından etmişler tek oğulları var çocuğu sadece iş olduğunda arayıp yapmalarını istiyorlar benimle yaşıt kızları var ilgileri sadece ona. Yani olabilir normaldir beni ilgilendirmez diyorum hep ben sevdiğimle mutluyum kimse bana laf söyleyemez ben de nişanlıma asla söyletmem olur biter. Bizim adetlerimizi biz yaptırmak için diretmedik aksine babam çocuklar kendilerini toparlasın biz sizden şu kadar altın istiyoruz şu kadar şöyle yapacaksınız demiyoruz dediler beyaz eşyamı altınımı çeyizlerimi aldı koydu babam. Şehir merkezinde boş evleri var küçük kız kardeşi liseye gidiyor ve nişanlımda işe gidiyor orada kalıyorlar babamda kiraya çıkmak yerine orada idare etsinler kız kardeşleride arada kalır ne olacak benim kızımı yemez ya aksine ablasına yardım eder diyip iyi düşündü. Babam hep alttan aldı annesini fakat o hep birazcık cahilliğin verdiği özgüvenle üste çıkmaya çalıştı.Örneğin bize geldiklerinde hep laf soktu kız babaları araba alır kızın şunu olması gerekir şunu şuraya şöyle köyün böyle yapın diye. Ha bu arada ne nişanlım ne de ben takmıyoruz umursamıyoruz bile kendi oğlu bıkmış sadece düğün geçene kadar sabredelim diyor. Babamda en sonunda dayanamadı o zaman o evi oğlunuzun üzerine yapmadan kızımı vermiyorum size sorun çıkartacağım bundan sonra dedi. Bunu diyen sen misin annesi olaylar çıkardı işte hastanelik oldu babası asla karışmıyor benim annemde öyle ben babama yinede kızdım keşke boşverseydin diye babam iç Anadolu'da geline çok kıymet verilir keza ailesinede bizimde gelinimiz var çok kıymetlidir bunun gibi olmasını bekliyor şaka yapmak yakın olmak samimi olmak istiyor fakat nişanlımın ailesi maalesef ki hep eziklikle büyümüş yokmuş sonra sonra elde etmişler ben normal karşılıyorum ama işte büyüklere anlatamıyorum. Velhasıl kelam hastanelik oldu vs beni aradı baban neden öyle yapıyor biz seni zorla mı aldık kimse vazgeçilmez değil işte oğlumda vazgeçer düğünede gelmem bi daha sizede gelmem vs vs bir sürü konuştu ben de babam sizi yakın gördüğü için şaka yaptı bu konuda uyardım fakat sizinde bu şekilde söylemeniz beni kırdı diyorum fakat beni dinlemiyor bile hala kendinin çok alıngan olduğunu şaka istemediğini belirtiyor ve babama bi şeyler söylüyor ki ben sadece nişanlım için susuyorum yoksa neler derim de neyse diyorum babamlada ardına konuştum baba dedim yapma tamam kızım dedi aradı özür diledi daha mesafeli oluruz dedi. Kadın sadece pışpışlanmak istiyor ve şükürler olsun ki nişanlımda farkında ama hala sorunlar çıkaracak gibi nasıl davranmalıyım düğüne kadar onun huyuna gitmiş gibi gözüküp sonra çat diye görüşmeyi mi kesmeliyiz yoksa şimdiden mesafe koyup belli mi etmeliyim?
İçimi buraya dökmek istedim. Öncelikle ben 26 yaşında öğretmenim nişanlım 30 yaşında kamu görevlisi. Nişanlım ile ne istediğini bilen iki insan olarak tanıştık sevgililik sürecinden sonra evlenmeye karar verdik. Ben iç anadoluluyum nişanlım çukurova bölgesinde yetişmiş bir yörük çocuğu. Ailemle Akdeniz'de yaşıyoruz yani nişanlımın memleketinde. Kültür farklılığımız yoğun şekilde hissediliyor. Nişanlım ve ailesi geçimini çiftçilik ile sağlayan aileler benim ailem babam memurdu şuan emekli. Biz birbirimizi isteyerek, severek ,saygı duyarak ailelerimizi tanıştırdık. Bunun öncesinde neler olur neler biter nişanlımla konuşmuştuk adetler nasıldır diye nişanlımın ailesinin durumu kötü değil orta halli benim aileminde keza öyle herkes üzerine düşeni yapacaktır diye konuşuldu fakat nişanlımın annesi herkes adına fazla konuşan bir anne daha doğrusu tez canlı babam ise böyle durumlardan pek hoşlanmayan yeri ve zamanı geldikçe konuşulmasını isteyen sadece kararı onun değil ortak alınması gerektiğini söyleyen bir baba. Nişanlımın annesine ne yalan söyleyeyim içim ısınmıyor babasını seviyorum fakat anne herkese kendini ben çok hassasım alınganım tansiyonum var diye tanıtmış ilgi isteyen biri ve nişanlımda bunun farkında hatta nişanlım evlendikten sonra fazla görüşmek bile istemiyor çünkü canından etmişler tek oğulları var çocuğu sadece iş olduğunda arayıp yapmalarını istiyorlar benimle yaşıt kızları var ilgileri sadece ona. Yani olabilir normaldir beni ilgilendirmez diyorum hep ben sevdiğimle mutluyum kimse bana laf söyleyemez ben de nişanlıma asla söyletmem olur biter. Bizim adetlerimizi biz yaptırmak için diretmedik aksine babam çocuklar kendilerini toparlasın biz sizden şu kadar altın istiyoruz şu kadar şöyle yapacaksınız demiyoruz dediler beyaz eşyamı altınımı çeyizlerimi aldı koydu babam. Şehir merkezinde boş evleri var küçük kız kardeşi liseye gidiyor ve nişanlımda işe gidiyor orada kalıyorlar babamda kiraya çıkmak yerine orada idare etsinler kız kardeşleride arada kalır ne olacak benim kızımı yemez ya aksine ablasına yardım eder diyip iyi düşündü. Babam hep alttan aldı annesini fakat o hep birazcık cahilliğin verdiği özgüvenle üste çıkmaya çalıştı.Örneğin bize geldiklerinde hep laf soktu kız babaları araba alır kızın şunu olması gerekir şunu şuraya şöyle köyün böyle yapın diye. Ha bu arada ne nişanlım ne de ben takmıyoruz umursamıyoruz bile kendi oğlu bıkmış sadece düğün geçene kadar sabredelim diyor. Babamda en sonunda dayanamadı o zaman o evi oğlunuzun üzerine yapmadan kızımı vermiyorum size sorun çıkartacağım bundan sonra dedi. Bunu diyen sen misin annesi olaylar çıkardı işte hastanelik oldu babası asla karışmıyor benim annemde öyle ben babama yinede kızdım keşke boşverseydin diye babam iç Anadolu'da geline çok kıymet verilir keza ailesinede bizimde gelinimiz var çok kıymetlidir bunun gibi olmasını bekliyor şaka yapmak yakın olmak samimi olmak istiyor fakat nişanlımın ailesi maalesef ki hep eziklikle büyümüş yokmuş sonra sonra elde etmişler ben normal karşılıyorum ama işte büyüklere anlatamıyorum. Velhasıl kelam hastanelik oldu vs beni aradı baban neden öyle yapıyor biz seni zorla mı aldık kimse vazgeçilmez değil işte oğlumda vazgeçer düğünede gelmem bi daha sizede gelmem vs vs bir sürü konuştu ben de babam sizi yakın gördüğü için şaka yaptı bu konuda uyardım fakat sizinde bu şekilde söylemeniz beni kırdı diyorum fakat beni dinlemiyor bile hala kendinin çok alıngan olduğunu şaka istemediğini belirtiyor ve babama bi şeyler söylüyor ki ben sadece nişanlım için susuyorum yoksa neler derim de neyse diyorum babamlada ardına konuştum baba dedim yapma tamam kızım dedi aradı özür diledi daha mesafeli oluruz dedi. Kadın sadece pışpışlanmak istiyor ve şükürler olsun ki nişanlımda farkında ama hala sorunlar çıkaracak gibi nasıl davranmalıyım düğüne kadar onun huyuna gitmiş gibi gözüküp sonra çat diye görüşmeyi mi kesmeliyiz yoksa şimdiden mesafe koyup belli mi etmeliyim?