Bi adım atmışsınız bence o ne der bu ne der diye dönmeyin nişanlınızın babasının lafları hiç normal değil nişanlınız da sizin söylediğiniz şeyi hemen babasına yetiştirmiş böyle bi ailede mutlu olamazsınızönceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama işte..
kaç yasındasın da evde kaldın? kim ne der diye düsünme. bence kendin icin cok guzel bir adım atmıssın. yanlısa yanlıs diyemeyen bir insanla cok zor olurdu. hele evlendikten sonra öyle bir degisiyorlarki. keske o zaman bitirseymisim diyecektin.önceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler
3 ay sonra nikahli 33 ay sonra bebekle bosanmis olacaktin. o yilan akrabaların da "dul kaldi bebekle" diyeceklerdi3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler ,
çocuk gibi 32 yaşında değil sanki. bi kere hayatım haklısın dediğini gönül aldığını duymadım.hep ben yanlış analrım hep ben alınganım.. benim boğazını sıkasım geldi artıkAman, elalem ne der diye evlenin o zaman, adam da dediği gibi gırtlaginiza çöksün hemen.
Bir de hemen babaya fitlemis, 5 yasinda çocuktan farkı yok demek ki, ne zaman sorun yaşasanız ailesine şikayet edecek sizi.
KIZ KAVGA ETTİKTEN SONRA TELEFONU BABASINA VEREN ADAMLA NE NİŞANI NE EVLİLİĞİ DELİRDİN Mİ???önceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
Eski konunuzu da okumuştum. En doğrusunu yaptınız. Yaşınız kaç bilmiyorum ama hiç bunları takmaya değmez gerçekten yaşın Bi önemi yok artık evlilik yaşı o kadar yükseldi ki. Ben de zamanında yüzük attım sorunlu Bi aileydi çünkü ve o kişi ile aramdaki tek sorun ailesinden yana olması benim hislerimi hiçe saymasiydi aynı sizin gibi. Herkes neden ayrıldınız sen mi ayrıldın o mu ayrıldı vs vs saçma sapan şeyler sordu. Bir süre bu sorulara maruz kaldım ama direndim ve geçti gitti, bu konusan insanlar kendine yeni dedikodu konuları bulunca beni unuttularönceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
Boşver yaa evlenmek zorunda değilsin hiçkimseyle. Ha illa istersen karşına biri çıkar zaten. Kedi besleyene deki diyen insanların laf etmesine aldırma bu arada. Nişanlın tam bir manyak o durumda bir de gidip babasına seni şikayet etmiş manyak yaaönceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
Sadece akrabalarınızdan oluşan 50 haneli köyde mi yaşıyorsunuz ? Bu akrabalar ne der olayını neden bu kadar kafaya takıyorsunuz ? 30 yaşındasınız, isterseniz zorunlu haller ( devlet dairesi işlemleri vb ) dışında hiçbir akrabanızla görüşmeden de yaşayıp gidebilirsiniz.önceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
Elalem için mi evleniceksiniz biliyorum sizin konunuzu nisan atmaniz en doğrusu bu aile çekilmez baksana babasina anlatmış hemen bu adam es olamaz baba olamaz aile kuramaz lütfen duygusallık bir kenara koyup disardan mantık çevresinde bi kendinizi analiz edin değer mi bir kere geliyorsunuz su hayata ömrünuzu mutsuz geçirip mutsuz çocuklar büyütmeyeönceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
Şu an böyle hissetmen normal. Bir süre sonra daha objektif bakmaya başlarsın ve iyi ki dersin.önceki konuda paylaşmıştım.. nişanlım bana destek olmadığı için yanlışa yanlış demediği ve beni suçladığı için nişanı attım. fakat nişanlım arayıp bana söylenmeye devam ediyo. anlattım kaç kez ona,, "gönlümü alman çok kolayken, hayatım babam konusunda haklısın bir daha olmaz diyip yanımda olman ve güven vermen çok kolayken, sen bunları bana söylemeyip, "ne var bunda,sen alıngansın,anlamıyosun,dalgınsın,diyip beni suçladın durdun dedim.. gitti telefonu babasına verdi, babasına, "kız senin için bana kızıp, hasta babanın hasta oğlusun dedi "diye babasına söyledi.. ben çok üzüldüm babasının adına.. çünkü ben bunu nisanlıma o an ki sinirle söyleyip hemen özür dilemiştim.. sen beni kötü göstermek haksız çıkartmak için nası bunu diyebildin babana dedim. babasını hemen aradım. konuştuk,amca dedim sizin davranışlarınız beni biraz düşündürdü. bana yanlış geldi o sebeple oğlunuzla günlerdir aramız açık dedim. kızım ben ortaya konuştum yanlış anlaşılma olmuş dedi. şimdi daha bunu diyen babaya ne diyeyim. kapattım telefonu ama eski nişanlıma olan öfkem dinmiyo. ailemle ayrılman daha iyi diyor.fakat geldiğim nokta beni üzüyo. hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım ama şuankı konumumda, 3 ay sonra nikahı olacak biriydim.ve akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
hiç bi zaman avlenme meraklısı olmadım
akrabalar içinde herkes evli olduğu için herkes gözünü dikmiş beni bekliyo.şimdi duyulunca aaa evde kaldı diyecekler , her ne kadar umursamam bile okadar umursamaz olamıyorum. bu şekil düşünüp evlenmek yanlış zaten ayrıldım ama bunu duyulması benim için biraz sıkntı. bahçede kedilere bakıyorum diye bile adımı çıkardılar deli bu diye. ailem destekliyo ama tam da değil işte.. korkuyorum. annem babam göçüp gidince tek başıma kalacağım ablam var ama evli.. nası olacak şimdi bu kaygılar bastırıyo beynime..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?