- 27 Eylül 2014
- 1.578
- 5.193
- 38
Bir sevgilim vardi. Bana karsi huyu, tavri, ilgisi degismisti mesela ama bu konuyu konusmaya kalktigimda bisey yok, seni seviyorum, ayrilmak istemiyorum diyordu. Ama ben bir haller oldugunun farkindaydim.
Sonunda ilişkiyi kendim bitirmistim. İyi de oldu.
Bazi erkekler "ben ayrilmak istiyorum" diyemiyor, ayrilmak istemiyor (bunun nedeni nedir hic cozemedim) ama hakkiyla iliskiyi de surduremiyor. Bu tarz durumlara sizin el atmaniz lazim. Onun agzindan cikacak bir sözle degil kendi iradenizle bi karar vermeniz gerekir. Cunku lafla sozle olmuyor davranislara bakmak yeter ki sizin sevgilinizin davranislari oldukca isteksizmis hep.
Kesinlikle katılıyorum :)
Başka bir konuda bahsetmiştim benim de eski erkek arkadaşımla yıllardır evliliği planlardık (okullar bitince, işe girince diye). Okullar bitti, iş bulundu adamın huyu tavrı aynen değişti. Evlilik teklifi falan da etmedi ama yıllardır birlikteyiz zaten ne gerek var dedim. Ben her şeyi organize ettim (maddi durumu onun da ailesinin de kötüydü. Benim iyiydi. Zaten isteme, nişan, düğün, balayı, ev benim tarafımdan karşılanacaktı yani maddi durummuş da erkeklere yükleniliyormuş da olayı yok kesinlikle) İsteme ve nişan oldu, düğün hazırlıkları başladı. En sonunda her gün arayan adam 1 hafta hiç aramamaya başladı (bu arada isteksizliği nedeniyle defalarca sordum. Bak dedim sevgin, ilgin bittiyse söyle, evlenmek istemiyorsan ayrılırız diye. Cevap hep yok ne alakası var, sadece sorumluluktan korkuyorum falan gibi saçma sapan bahaneleri oluyordu). 1 haftanın sonunda aradı konuştuk bitirdik.
Yani erkekler çok kaypak olabiliyorlar. Konu sahibinin erkek arkadaşı da hevessizliğini belli etmiş evet ve çekindiğini söylemiş ama yüreklice çıkıp ayrılmamış, istemiyorum dememiş. Kıza yüklenilmiş ama asıl suç adamın. Şimdi kız bırakıp gitse adam da ben sadece çekinmiştim ne var sorumluluk duygum yüksek, evlenmek hep istiyordum ama işinin hakkıyla da yapacağım için böyleydim diyebilirdi ve herkes ona da hak verebilirdi burada :)
Kısacası direk ben bunu istiyorum diyen insandan korkmayacaksın. Asıl yok öyle mi olsa, böyle mi olsa diyen kaypak insandan korkacaksın. Konu sahibi hiç üzülme. Verilmiş sadakan varmış. Ben ayrıldıktan sonra eşimle 1,5 yıl sonra rüya gibi evlendim. Çok çok mutluyum. O zaman anladım bir evlilik nasıl planlanır, erkek nasıl sözünün eri olur. Bunlar hep tecrübe. Bir daha böyle adamla karşılaştığında artık ne yapacağını biliyorsun :) Umarım hep iyi insanlar çıkar karşına.
Bir de elbette her ilişki evlilikle sonuçlanmaz. Bazı insanlar hatta hiç evlenmek istemeyebilir. Gittiği yere kadar diyebilir ya da hatta anlaşmaları halinde açık ilişki/tek gecelik ilişki de yaşayabilir. Ama bir taraf evlenmek istediğini söylüyorsa diğer taraf açıkça cevap verecek. Evlenmeyi düşünmüyorsa söyleyecek. Çok basit bir şey yahu. "Ben evlenmeyi düşünmüyorum" Bu kadar Karşı tarafı belki/ya tabi olur birkaç aya diye oyalamayacak. Ve evet oyalamak oluyor bu. İnsanların evlilik isteği bazılarına göre geri kafalılık oldu. Ben evlendim, bilincim kapanırsa kararın eşim tarafından verilmesini istediğim için/öldüğümde birlikte sahip olduğumuz maddi varlıkların ona geçmesini istediğim için/tüp bebek yapmak için gerekli olduğu için/ ya da sırf canım istediği için. Avrupada amerikada eşcinsel evlilik yasallaşsın diye millet eylemlerde, toplum baskısı için mi? Toplum baskısı için olsa eşcinselliğini açığa vurmazlardı. Evlilik vatandaşların devletle yaptığı sözleşmedir. İki kişiye bir sürü hak ve ödev yükler. İsteyen seçer istemeyen seçmez. Ama yok geri kafalılık, yok ne önemi var diye eleştirmek bana hiç mantıklı gelmiyor.