- 27 Eylül 2015
- 167
- 105
- 38
-
- Konu Sahibi catherineblake
- #1
dertleşmeye ihtiyacım var sizle... ne olur beni yargılamayın... lütfen...eşimle severek evlendik.evlendiimizde işi vardı muhasebe gayet iyiydi neden sonra işten çıktı hiçbir işte sebat edemiyor çıkıyor 1 ay çalısıp karar verdim çalışmayı sevmıyor tembel bir adam bütün gün evde idda oynuyor o kadar zor ki bir erkeğin tüm gün evde olması aşık oldugunuz adam dahi olsa işlerim hiç bitmıyor uyku düzenim bozuldu sabaha karsı yatıyoruz bir ara ben boyle hayat istemıyorum senı beklemıcem ben yatıcam dedim 1 ay öyle oldu baktım ki yataga sabaha karsı gelıyor hazmedemedim ben ona ayak uydurdum daha 3 yıllık evlıyım ... kpss ye hazırlannıyorum ben benide çalıştırmıyor. eşim yine işten çıktı düğün de takılan altınlarım hep kiraya gitti kenarda altın falan kalmadı... eşimn ailesi destek oldu arada kiraya falan ama ben bıktım artık destek oldukça söz sahibi oldu annesi delirtti artık beni nefret edıyorum onlardan iki evleri var birinde siz yaşarsınız kendinzi düzeltene kadar diye umut verdi çaresizlikten kabul edecektim son anda yan çizdiler onları affetmeyeceğim... bıktım çıkmazdayım boşansam üvey annem var kabul etmez beni evlenirken sakın boşanıp gelme sığamazsın bu eve seni sığdırmam demişti hiç unutmam... gidecek yerimde yok... birde içimde yanıp tutuşan çocuk hasreti... karar verdim bu adamdan ve bu aileye çocuk yapmayacağım... hayatımı mahfettim sanırım yaş 29 yolun yarısı ve ben boş bir hayale sevgim için aldanmışım aşk kapıdan girip çıkıyormuş anladım... hayatın gerçekleri çok acı...ne yapmam gerektiğini bilmıyorum babam eşimin aylarca işsiz kaldığını bildiği halde umursamıyor sahipsiz bıraktı beni eşimn ailesine de boynu eğik onlara muhtaçmışım gibi yansıttı... kader gülmeyince gülmüyormuş çok acı... sizlerden fikir istesem? belki benim göremediğim şeyleri görürsünüz yardımcı olursunuz... teşekkürler