Bir gün ben de yazacağım diyordum,bugüne kısmetmiş :) Okumaya zamanı olan herkese teşekkür ederim
Liseye yeni başlamıştım,14 yaşındaydım yıl 2002...Hazırlık sınıfına gidiyorum,1-2 ay geçtikten sonra sınıf öğretmeninin zoruyla hiç istemediğim halde sınıf temsilcisi seçildim.Okuldaki her sınıfın temsilcilerini düzenli olarak yapılan toplantıların ilkine çağırdılar,daha yeni başlamışım okulu tanımıyorum,utana sıkıla gittim. O da o zamanlar 10.sınıftaydı,aynı toplantıdaymış.Aynı gün ya da ertesi gün tam hatırlamıyorum,eline bir liste almış,bir kaç uyduruk isim yazmış(Bahanesi benimle tanışmak,toplantıda beni görünce ilk görüşte aşık olmuş, ben bunu sonradan öğreniyorum),bizim sınıfa geldi. "sınıf temsilcilerinin isimlerini imzalarını topluyorum" diyip kağıda ismimi yazdırdı,soyadımı duyunca memleketimi sordu ve -Allahın işi- memleketimiz aynı :)
Kısacık muhabbetten sonra sınıftan ayrıldı ama peşimi bırakmadı...
Ben o zamanlar hep erkeklerin güvensiz olduğunu,çıkmanın ne salakça bir kelime olduğunu(Sanki merdiven çıkıyorsun) söyleyip duruyordum.Her geleni,sevgili olmayı teklif edeni reddediyordum, "benim elimi bile kimse tutamaz,ilk sevgilim kocam olacak" derdim hep, böyle de ukalaydım.Bu kişiyi de reddettim, başka zaman da geldi yine reddettim; 3.geldi 4. kez geldi terslemeye,ağır konuşmaya başladım.O zamanlar futbol oynuyordu okul takımındaydı,okulda popüler olan ve çok güzel bir kızla sevgililermiş. Ben bir gün 2 arkadaşmla tuvaletteydim,bu kız geldi arkadaşlarıma "CeYz kim" dedi, ben de "benim hayırdır" dedim,hiç bir şey söylemeden çıkıp gitti. Meğerse beni görünce, zaten bir kaç kez görüştüğü ve sevemediği bu kızdan ayrılmış ve bu kız da sanki ben bir şey yapmışım gibi beni araştırma derdinde.
Neyse...Günler günleri kovaladı X benden yanıt bulamayınca arkadaşlarımla samimi oldu,bir şekilde benimle de arkadaşlık kurdu. Arkadaşken çok iyiyiz ama ne zaman ki beni sevdiğini,acı çektiğini söylese benim cinler tepeme üşüştü. Okuldaki herkese beni sevdiğini duyurdu, çok sevdiğim arkadaşlarım "Neden reddediyorsun bak çok mutlu olursunuz,bir kabul et dene"demeye başladılar, 2 tane öğretmenim "X benim için çok değerli,sen neden benim oğlumu üzüyorsun"diye kantinde yanıma geldi. Artık nefret eder hale getirdi beni,adını bile duysam kim olursa olsun kalbini kırdım. Akşamları bazen arıyordu,beni sinirden ağlatıyordu artık, bir gün annem dayanamadı, telefonu eline aldı "Bak dedi, ben seni tanımıyorum,kızım seni sevmiyor,niye arayıp duruyorsun,sana da yazık değil mi"dedi. X de ona "Teyze konuşabilir miyiz yüzyüze"demiş,ertesi gün annemle bir cafede buluştular.Artık o kadar çaresizimki annemin gitmesine,onu vazgeçirmesine bile razıyım,o derece. Annem eve bir geldi "Senin kafana tüküreyim,gül gibi çocuk" dedi tabi ben şok
Kimse beni anlamadı,herkes onu tuttu, insanları kendi tarafına çektikçe ısrar ettikçe ondan o kadar nefret ettim ki,hayatımda kimseden öylesine nefret etmemişimdir(Şuanki aklımla en büyük pişmanlığın ne derseniz,bu nefret işte
) Bazen aşık değilmiş gibi davrandı,oh be derdim, o dönemler dediğim gibi arkadaş grubumuzla beraber çok iyiydik,birbirimizin evlerine iftara giderdik,bazen okulda görüşürdük. O arada babam da X ile tanıştı,annem tabi olanı biteni ağzında tutmamış babama da anlatmış.Babam da "X çok iyi çocuk"diyormuş ama benim sinirimi bildiği için ağzını açmıyorlar tabi.
Bir kaç sene bu şekilde geçti...X mezun oldu,bir firmada işe başladı.Dışarıda arkadaş grubumuzla görüşmeye devam ettik.O arada da bizim staj zamanımız geldi,bir arkadaşımla staj yeri bulamadık. X kendi firmasında bize yer ayarladı. Onun sayesinde çok güzel insanların yanında çok güzel bir 20 gün geçirdik. Tabi geri zekalı ben, gittim şirkette X'in dertleştiği,beni anlattığı,ona göz kulak ol dediği bir çocuktan hoşlandım...İşin kötüsü de karşılıksız değildi. Çocuk da geldi bana açıldı,"Çok kötü bir şey bu,ben sana aşık oldum,X e nasıl söylerim naparım"diye bir çıkmaza girdi ama ben X ile arkadaştım hiç sevgili olmamıştım,bundan cesaret alarak gidip konuştu. Tabi küçük bir kıyamet kopmuş,"Sen bana bunu nasıl yaparsın" diye kavga etmişler. Sonra X bana "Sakın onunla beraber olma,benimle olma ama onunla da sakın beraber olma,seni haketmiyor" diyerek bir kaç tane kirli çamaşırını söyledi.Evli ve hamile bir bayanla birlikte olmuş bu kişi,ben bunu duyunca şoka girdim,X ile beraber gidip yüzleştim, hesap sordum. Sonra da bu hoşlandığım kişinin inadına Xle yüzük taktık,bir inat uğruna...Çok yakın arkadaşlarım dışında kimse X ile nasıl başladığımızı,benim inadımın nasıl geçtiğini bilmez ama böyle başladık işte... Bu çocuk bizim sözlendiğimizi duyunca işten istifa etti,şimdi nerdedir bilmiyorum ama Allah razı olsun diyorum tabi
İşte böyle... 21 Temmuz 2005te sözlendik. X mutluydu,onun 3 senedir istediği şansı bu şekilde de olsa vermiştim. Bazen diyorum,ben ondan niye nefret etmişim ki diye,acaba çok ısrarcı olması mı,yoksa herkesi kendine çekip beni düşürdüğü durum mu...Bir türlü sebebini bulamıyorum.Onu tanıdıkça ilmek ilmek aşık oldum,her dakikasını beynime kalbime işleyerek...Öyle ilk görüş filan değil,emekle; bunu nasıl başardı bilmiyorum,öyle güzel sevdi ki,öyle aşık olunası bir insan ki ben niye onu böyle üzdüm... Neyse çok detaya girip sizi de sıkmayayım:) 2005ten 2011e kadar aşkın her halini sevgili olarak yaşadık, güldük,ağladık,tartıştık,üniversite okurken ve askere gittiğinde birbirimizi özlemle bekledik.Bu arada şöyle bir detay da var, bizim burçlarımız ve memleketlerimiz dışında pek ortak noktamız yoktur; ben ak derim o kara,ben galatasaraylıyım o fenerbahçeli,ben aleviyim o sünni,düşüncelerimiz bile zıttır çoğu zaman.Ama ben o zıtlıkları bile ona ait olduğu için seviyorum...Şuan 27 yaşındayım,4 buçuk yıllık evliyiz.Kocasına aşık bir kadınım,her geçen gün daha da fazla aşık olmaya devam ediyorum. Kızımın yüzüne bakıyorum,Allahım bu kız aşık olduğum kişiyle benim mi diyorum...
İşte bizim 13 yıllık serüvenimizin özeti...Okuyan herkese teşekkür ederim,aşkla kalın ve sakın ola kimseden nefret etmeyin
Liseye yeni başlamıştım,14 yaşındaydım yıl 2002...Hazırlık sınıfına gidiyorum,1-2 ay geçtikten sonra sınıf öğretmeninin zoruyla hiç istemediğim halde sınıf temsilcisi seçildim.Okuldaki her sınıfın temsilcilerini düzenli olarak yapılan toplantıların ilkine çağırdılar,daha yeni başlamışım okulu tanımıyorum,utana sıkıla gittim. O da o zamanlar 10.sınıftaydı,aynı toplantıdaymış.Aynı gün ya da ertesi gün tam hatırlamıyorum,eline bir liste almış,bir kaç uyduruk isim yazmış(Bahanesi benimle tanışmak,toplantıda beni görünce ilk görüşte aşık olmuş, ben bunu sonradan öğreniyorum),bizim sınıfa geldi. "sınıf temsilcilerinin isimlerini imzalarını topluyorum" diyip kağıda ismimi yazdırdı,soyadımı duyunca memleketimi sordu ve -Allahın işi- memleketimiz aynı :)
Kısacık muhabbetten sonra sınıftan ayrıldı ama peşimi bırakmadı...
Ben o zamanlar hep erkeklerin güvensiz olduğunu,çıkmanın ne salakça bir kelime olduğunu(Sanki merdiven çıkıyorsun) söyleyip duruyordum.Her geleni,sevgili olmayı teklif edeni reddediyordum, "benim elimi bile kimse tutamaz,ilk sevgilim kocam olacak" derdim hep, böyle de ukalaydım.Bu kişiyi de reddettim, başka zaman da geldi yine reddettim; 3.geldi 4. kez geldi terslemeye,ağır konuşmaya başladım.O zamanlar futbol oynuyordu okul takımındaydı,okulda popüler olan ve çok güzel bir kızla sevgililermiş. Ben bir gün 2 arkadaşmla tuvaletteydim,bu kız geldi arkadaşlarıma "CeYz kim" dedi, ben de "benim hayırdır" dedim,hiç bir şey söylemeden çıkıp gitti. Meğerse beni görünce, zaten bir kaç kez görüştüğü ve sevemediği bu kızdan ayrılmış ve bu kız da sanki ben bir şey yapmışım gibi beni araştırma derdinde.
Neyse...Günler günleri kovaladı X benden yanıt bulamayınca arkadaşlarımla samimi oldu,bir şekilde benimle de arkadaşlık kurdu. Arkadaşken çok iyiyiz ama ne zaman ki beni sevdiğini,acı çektiğini söylese benim cinler tepeme üşüştü. Okuldaki herkese beni sevdiğini duyurdu, çok sevdiğim arkadaşlarım "Neden reddediyorsun bak çok mutlu olursunuz,bir kabul et dene"demeye başladılar, 2 tane öğretmenim "X benim için çok değerli,sen neden benim oğlumu üzüyorsun"diye kantinde yanıma geldi. Artık nefret eder hale getirdi beni,adını bile duysam kim olursa olsun kalbini kırdım. Akşamları bazen arıyordu,beni sinirden ağlatıyordu artık, bir gün annem dayanamadı, telefonu eline aldı "Bak dedi, ben seni tanımıyorum,kızım seni sevmiyor,niye arayıp duruyorsun,sana da yazık değil mi"dedi. X de ona "Teyze konuşabilir miyiz yüzyüze"demiş,ertesi gün annemle bir cafede buluştular.Artık o kadar çaresizimki annemin gitmesine,onu vazgeçirmesine bile razıyım,o derece. Annem eve bir geldi "Senin kafana tüküreyim,gül gibi çocuk" dedi tabi ben şok
Kimse beni anlamadı,herkes onu tuttu, insanları kendi tarafına çektikçe ısrar ettikçe ondan o kadar nefret ettim ki,hayatımda kimseden öylesine nefret etmemişimdir(Şuanki aklımla en büyük pişmanlığın ne derseniz,bu nefret işte
) Bazen aşık değilmiş gibi davrandı,oh be derdim, o dönemler dediğim gibi arkadaş grubumuzla beraber çok iyiydik,birbirimizin evlerine iftara giderdik,bazen okulda görüşürdük. O arada babam da X ile tanıştı,annem tabi olanı biteni ağzında tutmamış babama da anlatmış.Babam da "X çok iyi çocuk"diyormuş ama benim sinirimi bildiği için ağzını açmıyorlar tabi.Bir kaç sene bu şekilde geçti...X mezun oldu,bir firmada işe başladı.Dışarıda arkadaş grubumuzla görüşmeye devam ettik.O arada da bizim staj zamanımız geldi,bir arkadaşımla staj yeri bulamadık. X kendi firmasında bize yer ayarladı. Onun sayesinde çok güzel insanların yanında çok güzel bir 20 gün geçirdik. Tabi geri zekalı ben, gittim şirkette X'in dertleştiği,beni anlattığı,ona göz kulak ol dediği bir çocuktan hoşlandım...İşin kötüsü de karşılıksız değildi. Çocuk da geldi bana açıldı,"Çok kötü bir şey bu,ben sana aşık oldum,X e nasıl söylerim naparım"diye bir çıkmaza girdi ama ben X ile arkadaştım hiç sevgili olmamıştım,bundan cesaret alarak gidip konuştu. Tabi küçük bir kıyamet kopmuş,"Sen bana bunu nasıl yaparsın" diye kavga etmişler. Sonra X bana "Sakın onunla beraber olma,benimle olma ama onunla da sakın beraber olma,seni haketmiyor" diyerek bir kaç tane kirli çamaşırını söyledi.Evli ve hamile bir bayanla birlikte olmuş bu kişi,ben bunu duyunca şoka girdim,X ile beraber gidip yüzleştim, hesap sordum. Sonra da bu hoşlandığım kişinin inadına Xle yüzük taktık,bir inat uğruna...Çok yakın arkadaşlarım dışında kimse X ile nasıl başladığımızı,benim inadımın nasıl geçtiğini bilmez ama böyle başladık işte... Bu çocuk bizim sözlendiğimizi duyunca işten istifa etti,şimdi nerdedir bilmiyorum ama Allah razı olsun diyorum tabi
İşte böyle... 21 Temmuz 2005te sözlendik. X mutluydu,onun 3 senedir istediği şansı bu şekilde de olsa vermiştim. Bazen diyorum,ben ondan niye nefret etmişim ki diye,acaba çok ısrarcı olması mı,yoksa herkesi kendine çekip beni düşürdüğü durum mu...Bir türlü sebebini bulamıyorum.Onu tanıdıkça ilmek ilmek aşık oldum,her dakikasını beynime kalbime işleyerek...Öyle ilk görüş filan değil,emekle; bunu nasıl başardı bilmiyorum,öyle güzel sevdi ki,öyle aşık olunası bir insan ki ben niye onu böyle üzdüm... Neyse çok detaya girip sizi de sıkmayayım:) 2005ten 2011e kadar aşkın her halini sevgili olarak yaşadık, güldük,ağladık,tartıştık,üniversite okurken ve askere gittiğinde birbirimizi özlemle bekledik.Bu arada şöyle bir detay da var, bizim burçlarımız ve memleketlerimiz dışında pek ortak noktamız yoktur; ben ak derim o kara,ben galatasaraylıyım o fenerbahçeli,ben aleviyim o sünni,düşüncelerimiz bile zıttır çoğu zaman.Ama ben o zıtlıkları bile ona ait olduğu için seviyorum...Şuan 27 yaşındayım,4 buçuk yıllık evliyiz.Kocasına aşık bir kadınım,her geçen gün daha da fazla aşık olmaya devam ediyorum. Kızımın yüzüne bakıyorum,Allahım bu kız aşık olduğum kişiyle benim mi diyorum...
İşte bizim 13 yıllık serüvenimizin özeti...Okuyan herkese teşekkür ederim,aşkla kalın ve sakın ola kimseden nefret etmeyin
Son düzenleme:
