Merhabalar, psikoloğum öyle bir soru sordu ki şaştım kaldım 15 gündür aklımda aynı soru ama cevabını bulamıyorum. Anne babalarımızı neden severiz yahut sevmeyiz. Bir insanı neden severiz. Ben başladım karakteri, kişiliği, fiziksel ve maddi özellikler diye saymaya ama yarıda kesti. Gerçek sevgi bu değil dedi.
Bunlar o insanlarda hoşlandığınız özellikler ve çıkarlarınız dedi. Öyle biri olmaktan vazgeçtiğinde yahut doyuma ulaştığınızda veya o fiziksel ve maddi özelliklerini kaybettiğinde biter bu duygular dedi.
Halbuki yeni doğan bir bebekte yahut bir hayvanda bu saydıklarınız tam olarak bulunmadığı halde onları da çok sevebiliyor insan.
O halde sevgi farklı bir şey olabilir mi dedi. Sonra da çevrendeki insanlardan sevdiklerini neden sevdiğini bir kağıda yaz gel dedi bir cevap bulamadım. En son yıldız Tilbe gibi oldum hepinizden nefret ediyorum ama tek başıma da canım sıkılıyor diyeceğim:))))
Sahi insan neden sever; insanı yahut başka bir canlı ya da cansız varlığı. Yorumlar için şimdiden teşekkürler.
Bunlar o insanlarda hoşlandığınız özellikler ve çıkarlarınız dedi. Öyle biri olmaktan vazgeçtiğinde yahut doyuma ulaştığınızda veya o fiziksel ve maddi özelliklerini kaybettiğinde biter bu duygular dedi.
Halbuki yeni doğan bir bebekte yahut bir hayvanda bu saydıklarınız tam olarak bulunmadığı halde onları da çok sevebiliyor insan.
O halde sevgi farklı bir şey olabilir mi dedi. Sonra da çevrendeki insanlardan sevdiklerini neden sevdiğini bir kağıda yaz gel dedi bir cevap bulamadım. En son yıldız Tilbe gibi oldum hepinizden nefret ediyorum ama tek başıma da canım sıkılıyor diyeceğim:))))
Sahi insan neden sever; insanı yahut başka bir canlı ya da cansız varlığı. Yorumlar için şimdiden teşekkürler.
Anne ve babaya gelince bu yaşıma kadar beni büyütmüşler gecelerinden gündüzlerinden feragat ederek , ömürlerini bize harcamışlar. Biraz bağımlılık biraz saygı biraz minnet hepsi içinde ama en önemlisi bizim bir parçamız gibiler ruhumuzu tamamlayanlar gibiler. 
içimde bir sevgi var kötülük görene kadar genelde sevmeye meyilliyim. Aileyi düşünecek olursam babamı sevmiyorum, bana göre bencil ve sorumsuz insanlar sevilmeyi haketmiyor. Onun dışında kendinden başkalarını da sevebilen, düşünebilen her insan sevilmeyi hak ediyor. Hayvanları zaten masum olduğu için çok seviyorum ve hayvanlardan da bu sevginin karşılığını alabiliyorum, yeterli.
ben olsam sanırım psikoloğumdan öğrenene kadar seanstan çıkmazdım nasıl keşfedicez yahu yıllarımızı alacak belki 
düşünüyorum da hayatımda neden sevdiğimi bilmediğim çok insan var ve bunu sık sık bende sorguluyorum. Mesela bunların en başında annem geliyor. Totalde 3 çok yanlış evlilik,önceliğinin hep saçma sapan kocaları olması,onun yüzünden üvey baba siddetine maruz kalmam vs daha bir çok şey ama annem için canımı verebilirim. Çok sormusumdur kendime neden diye ama asla mantıklı bir cevap bulamadım. Umarım siz bulursunuz.
bazen seans sayısını artırdığını düşünüyorum
utandım z
