- 9 Mayıs 2023
- 33
- 38
- 27
-
- Konu Sahibi kaybedenlerkulubu1997
- #1
Sizden ricam yargılamak yerine gerçekten tecrübeli olanların bu sorumu yanıtlaması. İlk kez biriyle 3 sene önce görüştüm ciddi anlamda. O zaman cinsel birliktelik konusunda çok katıydım. Hemen de net olup söyledim bunu düşün istersen istemezsen saygı duyarım diye. Sorun yok dedi 2 ay görüştük farklı şehirlerde olduğumuz için 2 3 kere görüşebildik. Son görüşmemizden sonra da telefonda bana sen çok iyisin ben bu ara normal değilim kendimi iyileştirmem lazım arkadaş kalalım klişesini yapıp bitirdi ben de asla neden demeden saygı duydum. 3 ay sonra dayanamayıp aradım neden diye gerçekten iyi değildim vs dedi konuştuk bu kez yakınlaştık sonradan 2 3 kez döndü deneyelim dedi ama benim hissim bitmişti. Cevabımı almıştım kafamda da bitmişti bu sebeple. Sonra birine inanılmaz bi şey hissettim. Aşık oldum sandım öyleki. Sonra onun da hayatı berbat çıktı. Bipolardı askere gidecekti işi gücü yoktu intihar etmek istediği dönemler oldu beni istediğine emindim ancak yürütemezdik memleketine döndü ben yine aradım bırakmadım ancak kendisi gayet olgunca daha fazla ilerlersek bağlanabileceğimizi ve bu ilişkinin sağlıklı olmayacağını kendisinin bir hayatının olmadığını vs söyledi çok üzüldüm ancak bir süre sonra onu atlatmak için toksik bi şeyin içine düşürdüm kendimi. Çocuk sevmiyorum dedikçe belki sevdiririm diye düşündüm bilinçaltımda. 3 ay sonra pat diye iletişimi kesti şimdi geriye dönüp baktığımda yanında aslında ne kadar değersiz düşük özgüvensiz ve rahatsız hissettiğimi görüyorum. Çok ilgiliydi çok dengesizdi ancak mutlu ettiğini sanarken aslında aylarca toksik bi şeyin içinde hırpalamış sırf kendi özgüvensizliğini kapatmak için. Sonra bir süre ara verdim erkeklere ta ki sosyal medyada biriyle tanışana dek tanıştık yavaş ilerleyelim istedim acele de etmedik bebek gibi davranıyodu su şişemi bile açar verirdi çok eğleniyoduk sohbet ederken ancak bir süre sonra şunu fark ettim 5 aydır ilişkimiz vardı ancak toplasan 4 kez ancak görüşmüştük. Görüşmeye dair adım atmıyodu. Telefonla konuşmuyoduk bahanesi vardı sadece mesajlaşıyoduk. Başta da dikkatimi çekiyodu ama hep anlayışla karşıladım. 5 ay sonra olgunca çözmeye çalıştım konuyu anladı çok güzel bir şekilde konuştuk hallettiğimi sandım ancak görüşme konusunda hala bir isteği yoktu. Ben de bir iki gün düşünmek istiyorum dedim sonrasında iletişime geçtiğimde meşgulüm sonra konuşalım dedi 3 gün geçti dönmedi yine meşgulüm dedi son 2 gün sonra son bir şans bitirmek için güzelce ayrılalım diye aradığımda da açmadı araba kullanıyorum dedi ve ben de ayıp ettin zaten bir daha arama diyerek bitirdim. 5 ay kimseyle görüşmedim 2 kere peş peşe ghosting yaşayınca kendimi sorgulamaya başladım. 5 ay sonra görüştüğüm çocukla da her şey güzel ilerliyorken daha önce açtığım başlıkta anlattığım gibi seviyorum ediyorum derken bir gün pat diye sen öyle yorumlamışsın anlaman gerekirdi sevmediğimi dedi. İlişkilerde nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum sanırım ve bilmediğim için de sürekli bocalıyorum. İyiyim evet anlayışlıyım sıkmam sıkboğaz etmem şefkatli severim başta temkinli ilerlerim zekisin farklısın derler (herkese diyolardır belki ama) hepsinden duyduğum sözler bunlar. Nerde yanlış yapıyorum ki asla uzun süreli bir birliktelik kuramıyorum?