bütün hepiniz söylediklerinizde haklısınız bi kere güvendim eşime bide sevgi var ya üstesinden gelir sandım dediğiniz gibi herşey eşimde bitiyo ama orta yolu bulamıyo annesini dinleyen biri değil ama hep tek başına kendini onun yerine koy diyip duruyo bu arada kaynanam yaşlı da değil 46 yaşında sığındıkları tek şey kocası yok bi tek oğlu var herkes yanlız kalıyo sülale çok bağlı olduğu için bence eşim insanların ona sırt dönmesinden korktuğu için ayrı eve çıkmayı düşünmüyo. annesi çok kıskanç oda da film seyrediyoruz tavır yapıyo,dışarı çıkıyoruz suratını asıyo bi yere gider oğlunun gelme saatine yakın eve gelir ya da eşimin iş dönüşü kendini aldırır bütün bunları yaşarken hamilelik o kadar zor ki mutlu bile değilim bebeğimin olacağına resmen istemiyorum o kadar kötü bi duygu ki sabrım kalmadı artık bu arada kaynanamı karşıma alıp defalarca konuştum değişen hiçbişey olmadı daha ne yapabilirim ki? eşime göre annesi cahil ilkokul mezunu bense üniversite mezunuyum kendimi onunla bir mi tutuyomuşum. ne yaparsam yapim olmuyo görmezden geldim olmadı,umursamadım olmadı şuan son raddemdeyim bitirme noktasındayım ama karnımdakini düşünüyorum korunmamıza rağmen hamile kaldım biliyodum böyle olacağını ve ayrılma planları yapıyodum eşime aldıralım dedim kabul etmedi o hiçbişeyin farkında değil ki ona göre çok mutluyuz yine eşimle konuşmayı denemeyi düşünüyorum aynı şeyleri söyliyip durucak biliyorum çözümü bi türlü bulamıyoruz
eşimle 3 sene beraber olduktan sonra evlendik ama o 3 sene de okadar sorun atlattık ki üniversite de tanıştık bunalımdaydım ailemle sorunlarım vardı hayatıma sokmamak için elimden geleni yaptım ama olmadı neyse çıkmaya başladık okul bitince evlenmeyi istiyodu ailesiyle konuşmuştu annesi karşı gelmiş,babası kabul etmişti daha askere bile gitmemişti konuştuk nişan yapıp askere gidecekti ama ailesi çok kıymetli oğullarını askere göndermedi bu arada annesi benimle tanışmayı hiç istemedi babasıyla tanışmıştım istemeye geliceklerdi bir gün hiç beklenmedik bişey oldu babası kalp krizi geçirip hayatını kaybetti işte o andan itibaren hayatımın en zor günleri başladı. eşime destek olmak için elimden geleni yaptım hatta cenaze için köylerine gittim ama annesi orda bana öyle şeyler yaptı ki daha giderken beni istemedi zorla gittim odada beni görünce içeri girmeyip arkasını dönüp gidiyodu bir kere bile konuşmadı benimle hiç tanımadığım bir yerde tanımadığım insanlarla 3_4 gün kaldım her gün dönmek için yalvarıyodum eşime ama bırakmıyodu annesininde hep acısı var diye kendimi avuttum neyse zaman geçmeye başladı ama annesi hala beni kabul etmiyodu eşimde evlenince düzeleceğini söylüyodu zorda olsa nişanlandık ama kaynanamla hep sorun yaşadım tek çocuk ve sülalenin tek erkeği olunca paylaşım konusunda sorun yaşadım ailem kaynanamla olmayacağını söylüyodu ama ben dinlememekte ısrar ediyodum bi kere seviyorum ya ayrı ev imkansızdı eşim kesinlikle annesini bırakamayacağını söylüyodu. evlenmeden 2 gün önce eşimle konuştum olmuyo annenle ayrılalım dedim bana güven evlenince değişecek dedi güvendim sonunda evlendik alışmam çok zordu istememe rağmen kaynanamla beraberdim onun düzeni,onun eşyaları eşim hiçbi şekilde eşyaları değiştirmedi sonradan değiştiririz dedi onu da kabul ettim zor günler başlamıştı yine olmuyodu arada eşime anlatıyodum ama yine aynı şeyler elbet anlayıp düzelicekti onlar yüzünden tansiyon hastası oldum. ailesine çok düşkün hep beraberler sülalece annesiyle zaten beraberim eşime bir türlü anlatamadım maddiyatı öne sürüyodu bişey yapamamamızda. şuan 9 aylık evliyim eşim 2_3 ay önce çocuk istemeye başladı kabul etmedim başıma gelicekleri biliyodum annesi bizi kıskanıyoken çocuğumu kıskanmayacaktı? meğersem o sıra hamileymişim bilmiyodum anladığımda 1,5 ay geçmişti hiç istemedim eşim çok mutluydu şuan hala alışamadım kaynanamla sorunlarım var eşim bişeyin farkında değil bu seferde çocuk olunca düzelicek diyo ama düzelmiyo daha kötü olucak biliyorum evliliğimi yaşatmadı,şimdi de hamileliğimi yaşatmıyo ben boşanmayı düşünüyoken hamile olduğumuı öğrendim şuan ne yapacağımı bilmiyorum eşimle mutluyum ama sadece eşimle mutlu olmak yetmiyo kaynanam mutsuz ediyodu bu durumda ne yapmalıyım? siz olsanız ne yaparsınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?