- 17 Eylül 2015
- 76
- 24
- 8
- Konu Sahibi ikimelekannesiyim
- #1
Merhaba arkadaşlar konuya nereden başlasam bilemiyorum.. Biz eşimle 4 yıl önce kaçarak evlendik.. Evlenmeden önce bazı sebeplerden dolayı çok yüksek bir puanla girdiğim okulumu liseyi bıraktım 2 yıldır kuaförde çalışıyordum ve okuluna gidiyordum kalfalığımı alacaktım aynı zamanda açıköğretimden lise öğrenimi devam ettiriyordum.. Her neyse benim yaşım küçük olduğu için nikah işlemleri için bazı prosedürler gerekiyordu imam nikahımız falan kıyıldı bu sürede ben hamile olduğumu öğrendim.. Herşey yolunda giderken bir gece uyuyordum ve kayınvalidem ve eşim geldi.. Kayınpederim motorla uzak bir yere gitmiş ehliyeti olmadığı motorda kayınvalidemin üzerine kayıtlı olduğu için polisler motora el koymuş ve ruhsat sahibi gelmeden vermeyeceklerini söylemiş bizim arabamız vardı bizden rica ettiler bizde tamam dedik annem üvey babam( 6 yaşımdan beri beni o büyüttü kendi babam sağ) ben kayınvalidem ve eşim hep beraber yola koyulduk kayınpederimi almaya.. Ve trafik kazası geçirdik.. O kazada kayınvalidemi üvey babamı kaybettik annemin kolu kırıldı benim kasık ve kalça kemiğin kırıldı 3 ay yatalak kaldım nikahım yatakta kıyıldı afedersiniz ama eşim altımı bezliyordu böyle zor dönemlerden geçtik bebeklerini kaybettim ikiz ve erkek olduklarını öğrendik.. Daha sonra herşey yoluna girdi derken birden kayınpederim ve benim annemin evlenme kararıyla sarsıldık .. Karşı çıktık olmaz dedik ama vazgeçiremedik ikisi bambaşka insanlardı kayınpederim yıllarca ceza evinde yatmış eşine gün yüzü göstermemiş bir insan bizde çok mutlu ve huzurlu bir aile ortamında büyüdük.. Ve evlendiler.. Bunu bizim ailemiz duyunca karşı çıktılar herkes annemle küstü ve bnada bütün sülalem sırt çevirdi benim eşimin babası diye.. İyileştikten sonra düğün yapmaya karar verdik.. Kayınvalidem çok istiyordu düğün olmasını kazadan önce gelinliğime kadar hazırdı zaten.. Düğünüm oldu kız tarafından kimse gelmedi yapayalnızdım sadece annem vardı çok eksiktim.. Biz kayınvalidemin evinde annemlerse kendi evlerinde yaşıyordu kısa bir süre sonra hamile kaldım ve 5 aylık hamileyken eşimi askere uğurladım mecburen annemlerin yanında yaşamaya başladım eşim gelene kadar 1 yıl anamdan emdiğim süt burnumdan geldi kayınpedrim içip içip geliyordu annemi dövüyordu bana anneme hakaretler ediyordu berbat bir hamilelik geçirdim bebeğim doğdu ne 40 mevlüdü yapabildim ne 6 ay kınası eşim askerdeydi yapayalnzdım sadece annem vardı hep sabrettim.. Daha detaylara girsem ağzınız açık kalır yapmadığını bırakmadı bize pislik herif.. Ve sonunda Eşim askerden geldi biz kendimize yeni bir ev açtık yepyeni bebeğim 8 aylıktı eşim askerden geldiğinde çok mutluyduk çok seviyorduk birbirimizi eşim öyle pek dışarı çıkmayı sevmezdi evden işe işten eve çocuğuyla eviyle ilgilenirdi hep yanyanaydık bizi gören kıskanırdı... Bir müddet sonra ben hamile olduğumu öğrendim sadece bir kere korunmadık yanlışlıkla olan birşeydi hemen duşa girip tuvalete vs gitmeme rağmen bir bakmışımki hamileyim.. Bi yandan şaşırdık kızımız çok küçüktü bir yandan sevindik ve kim ne derse desin aldır vs dediler biz dinlemedik hamileliğim süresince de iyiydi herşey.. Her isimde yardımcı olurdu beraber yer beraber kaldırırdık otururduk falan.. Derken küçük kızım doğdu ben çok bocaladım 18 ay vardı aralarında daha 40 içindeydim eşimin faceden gizli gizli hergün eski sevgilisinin resimlerine baktığını öğrendim yıkıldım.. Kavga ettik üste çıktı .. Kızım doğduktan sonra zaten bambaşka bi adam oldu geliyordu yemek yyordu yatıyordu sabahlara kadar biri ayağımda biri kucağımda çocuk bakıyordum kızım çok huysuz bir bebekti ne gece ne gündüz hiç durmuyordu.. Değişti adam birden zamanla benim sözümü hiç takmamaya başladı arkadaşlarıyla çıkıyor içki içiyor sabah geliyordu bir dönem düzeldi.. Her tartışmamızda çok krıcı ve kaba konuşuyordu söylediği laflar yenilir yutulur değil bir baktım ki kopuyoruz.. Şuan küçük kızım 16 aylık büyük 34 aylık.. 16 aydır adam gibi huzurumuz yok gelir yemek yer çoğu zaman yemez hemen yatar uyur söylenirsin tartışmak istersin suratına bile bakmaz ya TV izler ya döner uyur çocuklar babalarına çok düşkün iki sever bazen oynar çoğu zaman ilgilenmez içkiye hayır diyemez tartışında üstüme yürüyor ben ne kadar tartışırsak tartışalım onun onurunu gururunu kıracak bir kelime çıkmaz ağzından kendimi ifâde etmeye çalışırım o küfür eder bağırır aşağılar beğenmiyorsan bak işine S***** G** (Defol) ne bok yersen ye vs diyor çok kırıyor beni sabret sabret 5 yıl oldu.. Her zaman böyle kötü ve tersmi derseniz değil ama her zaman ilgisiz sen kimsin ki sana hesap vericem diyor .. Bıdı bıdı yapma sus der devamlı yatıyor bi tek pazar gün evde onda bile kalkar kahvaltı eder bdaha yatar akşam kalkar evlendikten sonra okulumuda işimide bıraktırdı hep evdeyim bakımlı ve güzel bir bayanım evlenmeden önce sadece sevgili olabilmek için bile 9 ay peşimden koştu sözlüyken hergün güllerle çikolatalarla gelirdi.. O adam gitti yok.. İşten çıktı şuan sigortasız bi işte çalışıyor haftalığını bile alamıyoriş vak iş bul diye kaç aydır kendimi paralıyorum aranıyor bulmuyor çok zor geçiniyoruz umru bile değil hep annem destekçi Az önce yine tartıştık her zamanki gibi yattı uyudu ve ben artık çok doldum hala ağlıyorum ilgilenmiyorsun diyorum git ilgilenini bul diyor ben boşanma kelimesini aklımdan bile geçirmezken her seferin ne oldu ne yapmaya çalışıyon götün kalktı ben böyleyim kızım böyle kabul etceksin sen kimsin lan ben senin kuklanmıyım o çeneni kapat vs diyor çok kırılıyorum çocuklarımda şahit oluyor buna ben ağlıyorum büyük kızım annecim seni yine babam mı üzdü ağlama annecim diyor gözyaşlarımı siliyor ben seni çok seviyorum bak hiç yaramazlık yapmayacağım hadi gül diyor.. Evliliğimizdeki tek sorun ilgisizlik ve umursamazlık ama ben artık çok Yoruldum ve bu gece ilk defa ayrılmak geçti aklımdan iki küçük kızım var evlatlarım için ölürüm onları babasız büyütmek istemiyorum ayrılsam gelirim yok çalışmam çocuklarımı kreşe vermem gerek beni sevmediğini düşünüyorum artık ama aldatmadığına eminim ve ne yapacağını bilmiyorum aklımdan ayrılık geçince içim acıyor saçmalama diyorum kendi kendime çocuklarımı düşünüyorum kıyamıyorum eşimi seviyorum ama bu yaşanmışlıklardan sonra inanılmaz soğudum eskiden olup biterdim ona simdi sarılmak bile gelmiyor içimden derdime ortak olun teselli edin akıl verin kızın ama ne olur bişey söyleyin kimseye anlatamıyorum ve içimi dökmek istedim veya ne yaparımda benim kıymetini anlar... Allah sonumuzu hayır etsin 
bayaa uzun oldu ama k.bakmayın içimi dökmeye ihtiyacım vardı..
bayaa uzun oldu ama k.bakmayın içimi dökmeye ihtiyacım vardı..
