Merhaba arkadaşlar. Ben çok yoksul ve biraz da cahil bı ailede doğup büyüdüm.Üniversite de çok iyi olmasa da iyi bı bölüm okudum. Ve bu etraftan özellikle de akrabalar tarafından kıskançlığa sebep oldu. Çünkü bizden beklenen muhtemel son, 18-20 sinde evlenip kocasının bı dediği 2 etmeyen insanlardan olmamizdi. Hatta aynı fakirliğe devam etmemiz falan..
Kpss çalıştığım yıllarda sağlık sorunundan dolayı bı ilaç kullandım ve ilaç yan etki yaptı. Milyonda bi ihtimal gerçek oldu ve ölümden döndüm. Sonra bı daha hiç duzelmedim desem yalan olmaz. Bı kaç yıl ciddi şekilde kalp sorunları yaşadım. Ve teşhis bulunmadı. Zamanla şikayetlerimin çoğunluğu geçti.bu sırada atamam oldu istanbula atandım bolumumden farklı bı alana düz memurluğa.
Bı sure sonra yemek yiyemez oldum.doktorlar ,hastaneler teşhis yok. Çok zayıfladım sonra nefes sorunu başladı.aslinda önceden de arada oluyordu ama doktorlar bişey yok demişti. Sabah akşam acildeydim. Teşhis yok diye normalde ilaç vermiyorlardı. Daha da kötü olunca ilaç verildi.astim teşhisi konuldu. Ama sorun şu ki sonuçlarında hiç bı anormallik yok hatta doktorlar astımın hafif bı evrede senin anlattiklarin olması için son evre olman lazım dediler. çoğu zaman saturasyonum yüksek. Ama hiç iyi değilim. Su an 35 kiloyum ve sürekli nefes sorunu yaşıyorum. Sürekli yatıyorum çünkü baş göz kararması halsizlik vs. Kendi bakimimi yapamaz durumdayım. Bu şekilde işte çalışıyorum ve artık yapamıyorum. İstifa etmek sürekli gundemimde . O kadar çok rapor almışım ki rapor hakkım bitmiş.Birisi gençsin gez toz diyor birisi para biriktir diyor birisi evlen diyor. Ben ölüyorum anlatamıyorum. Suana kadar gitmedigim bölüm gitmedigim doktor kalmadı. Kazandığım tüm para hastanelere giderken harcandı.
Bunun dışında ortamanin üstünde bı güzelliğim var. Etraftan söylerler işte saçın güzel yüzün güzel vs. Beğenen kişilerde var. Ama ben bu şekilde birini hayatıma alamam zaten. Yalnızlıktan da bıktım bazı duyguları da yaşamak istiyorum.
İşin özü çok zor şeyler yaşayıp hayalini kurduğum günlere gelince hiç biri gerçek olmadı. Hayal dediğimde sevdiğim birisini yanımda istemek, bı elbise giymek, güzel yemekler pişirmek, kendi duzenimi kurmaktı.
Bı kaç yıl önce hocaya falan götürdüler.iste nazar var iyi olduğu için hafif atlatmış gibisinden şeyler dediler. Bu yılda annem falcı mi ne birine gitmiş. Kadın evi tarif etmiş, kimin yaptığını tarif etmiş (o kişiden de tam böyle pis şeyler beklenir), evin bı yerini tarif etmiş artık nuska büyü mü her neyse. Oraya bakmış annemler bulamamışlar.
Nazar ya da adını bilmediğim diğer şeyler varsa bunlardan nasıl kurtulabilirim.bu konular hakkında hiç bi bilgim yok. Ciddi şekilde 100 den fazla doktora gittim çare yok.psikiyatriye de gittim bu arada psikolojik değil.
Su an hala yemek yiyemiyorum hala nefes alamıyorum. Mantıklı yorumlar istemiyorum anlayacağınız. Ben yapılabilecek herşeyi yaptım çünkü. Dalga geçip linclemezseniz de sevinirim