• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasıl Mutlu Olumur Bilen Varsa Beri Gelsin

Maariftakvimi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2018
1.710
2.694
133
Hepinize keyif dolu bir aksam dilerim

Konuya hemen bir psikologun ilk sorusunun cevabı ile giris yapayim
Cidden çok ama çok mutsuz bir ailede büyüdüm (Belkide topyekün ülke olarak mutsuz bir ailede dünyaya gelip mutsuz bir yaşamda büyüdük)

Aslinda cokta detaya gerek yok Şeker portakalini okumuş olanıniz varsa tamda ordaki gibi mutsuz birbirine mutsuzluktan sarmış bir aile ornegi
babamin isinden dolayı dışardan başımizdan aşagıya para yagiyormus gibi gorunsede cidden icerdwn babanın sorumsuzlugundan dolayi varlik icinde yoklukla geciren bir aileydik.
Okul egitim durumlari baya bi sıkintili sureclerden gecti o sureckerde arkadasim fakan olmadi hayata karisma olayim 19-20 yaslarinda oldu desem yalan soylemis olmam
O yuzden asosyallikten cekiniklikten elimi kolumu nereye koyacagini bilemeyen bir tiptim cok uzunca sure

Zatwn giyim kusam konularindada vasatın altindayim giyinmeyi bile ne olduysa oldugu kadariyla giyim tarzim oldukca duzdur ve en ufak bi degisiklige acik degilim sanki herkes bana bakacakta beni elestirecekmis gibi
Ortamlarda eglenebilen bir yapim yok
Dugun dernek gibi eglenilen ortamlarda bulanamam
Aslinda cok ama cok anlatacagim sey varda zamaninizdan cok almayayim.
Neyse toparlayayim konuyu herkes zatwn ne kadar durgun oldugundan eglenemedugimden dem vurur falan

Yakinim oldun olmasin herkesin benim hayatim uzerinde yorum yapma hakki vardir giyimimi degistirmeliymusim cok kendimden vazgecmis biriyim şöyle olmaliymisim böyle olmaliymisjm falan filan hepsine biraz biraz alistim neyse...

Gecenlerde yillardir gormedigim qma telefonla yada internetle baglantimin kopmadigi 15 yillik bir arkadasimin yanina gitmistim bana dedi ki cok mutsuz gorunuyorsun mutsuzlugun bildigin yuzune yansimis dedi

Sonra bi baktim cidden ben neredeyse gulmeyi unutmus gibiyim karamsarligjm yuz metre oteden belli olur fotograf cektirmek benim icin ölüm gibi birsey o cektigim fotograflardada yüzumde egreti bir gülumseme kizlar ben sahiden mutlu olmak istiyorum bu dunyada sayili nefesimiz varken ben kalan ömrümü boyle mutsuz gecirmek istemiyorum

Not:Bir cok kisi psikolojik danismanlik onerecek daha once bir kac kez farkli konularda denedim ama devamli surette istikrarli olamiyorum bu konuda cunku maddi olarak beni gercekten sarsiyor
 
5 ay önce psikolog ve sonrasinda psikiyatr tedaviye başladım
Mutsuzluktan gerçekten ölmek üzereyim
Yeşil reçeteli ilaçlar kullaniyorum
Dr um ilaçlarla düzelecek zamanla diyor ama duzelen bişey yok

Yürüyüş,aktivite,alışveriş,tatil gezme tozma vs.hiçbiri mutlu etmiyor beni
Sizi çok iyi anliyorum
Tavsiyem yok :(
 
Hepinize keyif dolu bir aksam dilerim

Konuya hemen bir psikologun ilk sorusunun cevabı ile giris yapayim
Cidden çok ama çok mutsuz bir ailede büyüdüm (Belkide topyekün ülke olarak mutsuz bir ailede dünyaya gelip mutsuz bir yaşamda büyüdük)

Aslinda cokta detaya gerek yok Şeker portakalini okumuş olanıniz varsa tamda ordaki gibi mutsuz birbirine mutsuzluktan sarmış bir aile ornegi
babamin isinden dolayı dışardan başımizdan aşagıya para yagiyormus gibi gorunsede cidden icerdwn babanın sorumsuzlugundan dolayi varlik icinde yoklukla geciren bir aileydik.
Okul egitim durumlari baya bi sıkintili sureclerden gecti o sureckerde arkadasim fakan olmadi hayata karisma olayim 19-20 yaslarinda oldu desem yalan soylemis olmam
O yuzden asosyallikten cekiniklikten elimi kolumu nereye koyacagini bilemeyen bir tiptim cok uzunca sure

Zatwn giyim kusam konularindada vasatın altindayim giyinmeyi bile ne olduysa oldugu kadariyla giyim tarzim oldukca duzdur ve en ufak bi degisiklige acik degilim sanki herkes bana bakacakta beni elestirecekmis gibi
Ortamlarda eglenebilen bir yapim yok
Dugun dernek gibi eglenilen ortamlarda bulanamam
Aslinda cok ama cok anlatacagim sey varda zamaninizdan cok almayayim.
Neyse toparlayayim konuyu herkes zatwn ne kadar durgun oldugundan eglenemedugimden dem vurur falan

Yakinim oldun olmasin herkesin benim hayatim uzerinde yorum yapma hakki vardir giyimimi degistirmeliymusim cok kendimden vazgecmis biriyim şöyle olmaliymisim böyle olmaliymisjm falan filan hepsine biraz biraz alistim neyse...

Gecenlerde yillardir gormedigim qma telefonla yada internetle baglantimin kopmadigi 15 yillik bir arkadasimin yanina gitmistim bana dedi ki cok mutsuz gorunuyorsun mutsuzlugun bildigin yuzune yansimis dedi

Sonra bi baktim cidden ben neredeyse gulmeyi unutmus gibiyim karamsarligjm yuz metre oteden belli olur fotograf cektirmek benim icin ölüm gibi birsey o cektigim fotograflardada yüzumde egreti bir gülumseme kizlar ben sahiden mutlu olmak istiyorum bu dunyada sayili nefesimiz varken ben kalan ömrümü boyle mutsuz gecirmek istemiyorum

Not:Bir cok kisi psikolojik danismanlik onerecek daha once bir kac kez farkli konularda denedim ama devamli surette istikrarli olamiyorum bu konuda cunku maddi olarak beni gercekten sarsiyor
Psikolojik danışman pahalı olabilir de psikiyatri ye gittin mi.. en azından ilaç yazıo.. mutluluk içimizde aslında.. önce bi kendimizi sevip sayalım.. kendine iyi bakınca mutlu oluyosun
 
5 ay önce psikolog ve sonrasinda psikiyatr tedaviye başladım
Mutsuzluktan gerçekten ölmek üzereyim
Yeşil reçeteli ilaçlar kullaniyorum
Dr um ilaçlarla düzelecek zamanla diyor ama duzelen bişey yok

Yürüyüş,aktivite,alışveriş,tatil gezme tozma vs.hiçbiri mutlu etmiyor beni
Sizi çok iyi anliyorum
Tavsiyem yok :KK43:
Umarim zamanla duzelme gosterir gercekten elinizden ne geluyirsa yapin cabalayin cunku bu dünyadan eninde sonunda gidecegiz neden mutsuz gidelim
 
Psikolojik danışman pahalı olabilir de psikiyatri ye gittin mi.. en azından ilaç yazıo.. mutluluk içimizde aslında.. önce bi kendimizi sevip sayalım.. kendine iyi bakınca mutlu oluyosun
Psikiyatriyi denedim sadece devlet hastanesinde var ve ne yazikki is durumundan dolayi duzenli bir sekilde gitmeye zamanim firsatim olmadigi için duzenli gidemedim
 
Beni bilen bilir burada, genelde ben neşeliyimdir. Her şeyden gülecek bir şey bulurum.
Her şeyin o kadar farkındasın ki, sana senden başka ilaç yok.
Senin gibi biriyle kimse arkadaş olmak istemez. Bir kere enerjin çok yanlış. Enerjini yönlendirmeyi denesene ? Kendine farklı bir hayat çiz. Kendini sürekli motive et. Yeni bir çevre edin. Evet çok çok zor ama başarabilirsin.
 
Simdi ne desem yalan olur cok uzun zaman oldu okuyali hatirlamiyirum yapip yapmadigimi
hislerime ve gözlemlerime göre yazıyorum , eğer egzersizleri yapmış olsaydınız orda iç çocukla konuşma yazıları var. ve buna başlarken iç çocuğunuzun başlarda konuşmadığını, sorularınıza his, görüntü, düşünce, fikir , anı olarak cevap almadığınızı yada alamadığınızı hatırlardınız. üzülürdünüz niye cevap alamıyorum , kendi iç çocuğum bana niye cevap vermiyor diye üzülürdünüz. bir diğeri de bu soruları ve cevapları yazarak yapmanız lazımdı . yazı hem kalıcı oluyor hem de ilerlemenizi görebiliyorsunuz.

tekrar okursanız egzersizleri düzenli olarak yapmak farkındalık yaratacaktır
 
Yazdıklarını ben yazdım sandım bir an. Aynı çocukluğu yaşamışız. İyi para kazanan ama sorumsuz baba yüzünden yoklukla giden çocukluk, mutsuz anne, her gün kavga kıyamet, kardeşim de ben de mutsuz insanlarız malesef. Ona da çok üzülüyorum. Yıllardır anksiyete ve depresyonla mücadele ediyorum. Allah kolaylık versin arkadaşım. Okuduk, işimizi elimize aldık ama ne para harcamayı, ne giyinmeyi, ne eğlenmeyi biliriz. İkimiz de uyuruz, yemek yeriz bolca. Kendi adıma en çok YouTube da vakit geçiriyorum. Başkanlarının hayatlarını izliyorum, vlog tarzında. Onlardan bir şeyler görüp bazı şeylere heves edebiliyorum. Nasıl yaşadıklarına bakıyorum, onları neler mutlu ediyor inceliyorum. Eğlenmeyi öğrenmeye çalışıyorum, zaman da geçiyor böylece. Umarım çok ama çok mutlu olursun bir gün 🙏 tüm kalbimle diliyorum bunu.
 
Ben kendimi bildim bileli neşe dolu, mutlu bir insanım. Çocukken de çok mutlu bir cocuktum. Hatta bazen pazar kahvaltılarına uyandigim halde geç kalkardim (bakkala ablamı gondersinler diye) , ben gidesiye sessiz sessiz oturan ailem ben geldikten sonra gülmeye baslarlardi - çünkü komik bir çocuktum. İçimden 'iyi ki de beni dogurmuslar, eve neşe veriyorum' diye düşünürdüm. Bunu düşünürken de yaşım 7 falandi...
Aslinda her şey toz pembe olduğu için mutlu değilim. Tam tersine hayat sağdan da soldan da vurdu, bir sürü insanın başına gelenden daha çok şey başıma geldi (tehdit, özel hayatımın iğrenç şekilde aileme aksettirilmesi, ev arkadaslarimla mahkemelik olma, Türkiye'nin en ücra köşesinde onu ziyarete gitmisken çok güvendiğin sevgilinin büyük yalanını yakalama, nice nice dost kazığı, işsizlik,okuduğun alanda kariyer yapamama...) Bunlar daha şimdi aklıma gelenler,biraz daha düşünsem daha neler bulurum:)
Ama yine de bir şekilde 'amaaaan' demeyi başardım. Hatta bazı kötü anılar üstünden zaman geçince komik bile olabiliyor...
Genelde şunu diyorum;
Ne yapayım yani,benden kıymetli mi?
Misal , kurumsal görünen ama aşiret gibi yönetilen iş yerimden kovuldum bu hafta. Kaç yıllık haklarımı vermeyecekleri gibi bir de istifa diye çıkış vermişler, işsizlik ödeneği alamayacağım. Şikayet etsem o kadar eli ayağı geniş insanlar ve o kadar çirkefler ki, beni pişman ederler. O yüzden;
"ne b.k olduklarını bildiğim halde bunca sene çalıştım, neyse , haram zıkkım olsun bir gram hakkım kaldıysa. Zararın neresinden dönsen kar.
Amaaaaaan benden kıymetli mi? hazır işsiz kaldım ne zamandır vakitsizlikten yapamadığım şeylerin bir listesini çıkartayim. Ayşe'ye İzmir'e giderim,oradan Fatma'ya Manisa'ya geçerim, Asli'ya İzmir'e uğrarım. Hatta tiflise mi gitsem??? Evet evet tiflise gideyim" dedim
Şu an mutlu mutlu evimde oturuyorum :)
Sevgilim mi hiyanet etti?
Amaaaaan benden kıymetli mi? Dünyada erkek mi bitti?
Dost kazığı mi yedim?
Amaaaaan benden kıymetli mi? Gerçek yüzünü gördüm işte
İş yerindeki insanlar gerçekten çok mu iğrenç?
Amaaaaan bu manyaklar yakin akrabam da olabilirdi, ayrıldıktan sonra hiç birini görmeyeceğim nasılsa. Allah onlarla yaşayana sabır versin
Büyük bir hata mı yaptim
Amaaaaan,canımı mi vereyim. Keşke olmasaydi ama oldu işte naapiim?
:halay:
Bunun gibi cumleler.
İnan insanı çok rahatlatıyor...
Ama aslında her şey çocukluktan kaynaklı ya. İnsan zor durumdayken bence içses olarak çocukken duyduğu şeyleri kendisine söylüyor. Mesela çocukken en ufak olumsuzlukta 'bir işi de becer, sen böyle beceriksizsin' diye azarlanan çocuk büyüyünce kendine sık sık böyle çirkin ithamlarda bulunuyor. Ben de hatırlıyorum,küçükken neyse çok uzulsem annem babam 'saglik olsun,senden kıymetli değil ya' derdi. Bu cümle öyle yapışmış ki beynime şimdi kendim kendime diyorum...


Neyse,soruya gelirsek , nasıl mutlu olunur?
Öncelikle ne seni çok mutlu ediyor?
Bunu bulmak lazım. Beni mutlu eden,moralimi duzelten şeyler belli. Hayvan sevmek, seyehat etmek, arkadaş sohbeti, aşna fişne...ne zaman mutsuz olsam ya bir seyehat planlarım (çalışırken her ay kenara az da olsa dolar atarım,seyehat param olsun diye) , ya kedili parkıma - Yedikule hayvan barinagina giderim, yüzümü güldüren arkadaşıma ugrarim ya da o sırada hayatımda kim varsa kapısını çalarim...
Böylece modum düzelir...
Sizi ne mutlu ediyor? Elbette vardır bir şey.
Hiç yoksa yeni yeni şeyleri deneyin.
Kendinize bir şans verin. Saçma sapan da olsa deneyin yani, belki mutlu olursunuz. Mesela ben yıldız Tilbe gibi oynuyorum, vücudumda ritim duygum yok. Düğünlerde hep elalemi güldürürüm oynayisimla. Yine de kendime bir şans vermek için bu sene dans dersi aldım. Oysa yani dans etmekten hiç hoslanmam. Yine de bir denemek istedim. Çünkü ya seversem? Denemeden bilemezsin ki.
Siz de kendinize endorfin,seratonin salgilayacak hobiler bulun.
Mesela bisiklete binmeye başladıktan on dakika sonra mutluluk hormonu salgilamaya başlıyorsun. Bunu deneyebilirsin.
Kosabilirsin, düzenli yürüyüş yapabilirsin,köpek sevebilirsin (her şehirde barınak var. Barınaklara gidip 'gonullu köpek gezdirmek istiyorum' diyorsun seve seve sana bir tasma veriyorlar. Kendi köpeğin gibi alanda gezidirip minciriyorsun) , bir STK ile gönüllü şeyler yapabilirsin,dans edebilirsin... Böyle böyle şeyler.
Madem bilmiyorsun nelerin seni mutlu ettiğini 2022 senin kendini keşfetme senen olsun. Hatta teması bu olan bi blog aç, yaptıklarını yaz.
Benim psikoloğum bana blog açmam konusunda ısrar etmişti.
Ben yazdım diye demiyorum ama iyi fikir bence:) ilgi çekici bir blog konusu. Bakarsın bol bol takipçin de olur.
 
Son düzenleme:
Back