Nasıl gidiyor karantina?

Cocuklar dısarı cıkalım demıyorlar.çok şanslıyım.eşim rahat durmuyor..eşimin ailesi de durmuyorlardı.iyi bir geri püskürtme yaptım..
Ama benım de canım çok sıkıldı..ne yalan söyleyeyim .bitsin artık Corona..
 
Doğrusunu yapıyorsunuz ama imkanınız varsa kimsenin olmadığı uzak, yeşillik bir alana gidebilirsiniz çocuklarla , eşinizle,piknik gibi, onlar da koştururlar oynarlar biraz yada sitedeyseniz sitenin içinde 1 saat çıkartabilirsiniz, kimseyle muhatap olmadan.
 
Ben mutluyum valla. Haftada iki kere ise/iş çıkışı markete gidiyorum,kalan günlerde hep evdeyim.o günlerde de Ne gergin patronu görüyorum ne evlilik delisi , boş muhabbet iş arkadaşlarımı. Nöbet usulü geliyoruz:) Bir sürü film/dizi izledim. Evde iyicene dinlendim...
Normalde haftasonu bile asla durmazdim evde, ihtiyacım varmış böyle bir şeye.
Tek eksigim Sims oynamak:) o da olsa benden alası yoktur karantinada heralde
 
Abartmıyorsunuz bence olması gereken bu . Oturduğum yerde de çocuklar bina önüne çıkıyor. Yaşlılar apartman bahçelerini düzenliyor anlamadım ben bu nasıl karantina . Bebeğim küçük onunla dolu dolu vakit geçiriyoruz büyük olsaydı ben de zorlanırdım havalar güzel çocuklar haklı çakmak istiyorlar . Market işini eşim hallediyor aşı ve doktor harici hiç çıkmadım çıkmayı da düşünmüyorum bu insanlar aklını peynir ekmekle yemiş .
 
Ben anneme gidiyorum misafirlige. Zaten babamla beraber calisiyoruz. Is yerinden bir hastalik kaparsak ikimizde kapariz. Annem zaten babamdan riskli ven ilave risk yaratmıyorum. Esim ve.kizimda benden riskli onlarada ilave risk yok. O yuzden gorusuyoruz. Eger 2 tarafta 30 gundur evden hic cikmadiysa ve bulusmaya ozel aracla gidecekse, asansor vs kullanilmayacaksa gorusulur. Ama diğer turlu her turlu riskli.

Apartmaninizin bahcesi varsa haftada 1 2 gun cikarabilirsiniz cocuklarinizi baska biriyle temas etmeden. Ben kizimi 2 gunde bir arka bahçemizle indiriyorum sokak kedilerini besliyoruz. Biraz hava alip donuyoruz. Bu pazar hava guzeldi mesela. Bahceye cadir kurduk. Legolari ile cadirda bahcede oynadi. Cokta mutlu oldu. Degisiklik oldu hava aldi. Kimse ile temas etmedi riske girmedi.
 
Biz de hiç çıkmadık ki benim babam kalp hastasi (hatta geçen günlerde tekrar küçük bir operasyon geçirmek zorunda kaldi) ve annem de risk grubunda. Bizde kimse gelmek istemedi ve zaten isteselerdi de ben cirkeflik yapardım. Tamam akrabadir vs ama kimse ailemin canından önemli değil. Onun dişinda kpss calismalari devam :)
 
İki çocukla haftalardır eve tıkılanların arasında biz de varız. Ama şöyle bir avantajımız var, sitenin inin cinin top oynadığı bir parkı var. Arada çocukları salıncağa götürüyoruz, tek eğlencemiz bu gibi bir şey. Ama parkta bizden başka kimse olmuyor, bizden önce birileri gittiyse inmiyoruz. Geçmişte birileri bana park salıncağını fısfıslayacaksın deseydi, absürt komedi gibi gelirdi ama şuan hayattaki en mantıklı eylemlerimizden biri. =)) Ev etkinlik merkezi gibi, içimiz dışımız sanat, boncuk, kes yapıştır, kitap oldu. Feci bunalıyoruz ama yapacak bir şey yok, bunalıyoruz diye kendimizi sokaklara atacak halimiz yok. Alışverişi eşim hallediyordu ama onu da internetten halletmeye başladık. Bir delilik hali. Çocuklarınıza elbette işkence ediyor değilsiniz. Ama bahçede kimse yokken on dakika da olsa bir hava değişimi yaşatabilme imkanınız varsa kullanın. İzolasyon daha sürecek çünkü, uygun kaçamak fırsatlarını kollamak gerekiyor akıl sağlığımız için.
Ama zaten yasak olduğu için o parklarda in cin top oynuyor. Bütün çocuklar çıkmak, salıncakta sallanmak, kaydıraktan kaymak istiyor. Herkes çocuğunu çıkarsın parka o zaman? Bizim sitenin parkında da arada çocuk görüyoruz ve biz ve parka inmeyen tüm sakinler çok kızıyoruz bu duruma. Arkadaşlarını parkta gören çocuklarımızı evde tutmak daha zor oluyor.
 
Herkese merhaba. Ben ve çocuklarım 1 aydır evden çıkmıyoruz. Evime de kimseyi kabul etmiyorum(evet hala gelmek isteyenler var 🙄) Market ihtiyaçlarımızı eşim hallediyor. Çocuklarımin artık psikolojisi bozuldu. Dışarı çıkmak istiyoruz diye feryat figan ağlıyorlar. Bizde hal böyleyken sitemizde çocuklar bisiklete biniyor, top oynuyor vs. Benimkiler de balkondan bakıp anne bak onlar çıkmış işte diyor ve açıklayamıyorum. Az önce de bir arkadaşımla konuştum. Halasını dayısını falan iftara çağırıyormuş. Ne var canım onlar da biz de 1 aydır evden çıkmıyoruz, risk yok diyor. Söyleyin bana ben bu karantina meselesini çok mu abarttım? Çocuklarıma boşuna eziyet mi ediyorum? Sizde durum ne? Delirmek üzereyim 🥺

1,5 aydır çocuklarım sokak yüzü görmediler. Site bahçesine bile inmediler. İndiren aileler oluyor görüyoruz biz de camdan balkondan ama ben izin vermiyorum.
Ben bu sürede acil olmadıkça çıkmadım. Ofise bile gitmiyorum. Markete gidip gelmek bile şu dönemde inanılmaz eziyet. Toplu alışveriş yapiyorum en az 2 hafta yetecek kadar. Ve eve gelir gelmez aldıklarımı balkona, üstümde ne var ne yok makinaya atıyorum kendimde duşa giriyorum. Aldıklarım balkonda genelde 1 gün kaldıktan sonra herşeyi ama herşeyi tek tek deterjanlı su ile siliyorum, dezenfekte ediyorum. Kabus gibi.
Bu durumda insanlar birbirine hala nasıl gezmeye gidiyor, iftara çağırıyor aklım almiyor. Ben eve yardımcımı bile almiyorum ki bu dönem ona herzamankinden daha çok ihtiyacım var ama 1,5 aydır çağırmıyorum. Hiç işim yok birde misafir ağırlayacağım evimde
 
Ama zaten yasak olduğu için o parklarda in cin top oynuyor. Bütün çocuklar çıkmak, salıncakta sallanmak, kaydıraktan kaymak istiyor. Herkes çocuğunu çıkarsın parka o zaman? Bizim sitenin parkında da arada çocuk görüyoruz ve biz ve parka inmeyen tüm sakinler çok kızıyoruz bu duruma. Arkadaşlarını parkta gören çocuklarımızı evde tutmak daha zor oluyor.
Apartmandaki bütün çocuklar parka iniyor. Aynı saatte inmiyorlar sadece. Ve herkes her gün inmiyor. O yüzden genelde in cin top oynuyor. Olay bu. Haftada bir iki gün iniyoruz mesela, 15-20 dk zaman geçirip dönüyoruz. Ve şehir merkezinde oturmuyoruz, normal zamanda da sokakta insandan çok köpek olan bir yer burası. Siz daha yoğun bir bölgede oturuyorsanız daha temkinli olun tabi.
 
Valla ben şu an balkonda oturuyorum. Sitenin içi ful çocuk dolu. Hepsinin ailesini tanıyorum. Hemşire, eczacı ve polis çocuğu da var hatta kapıda ki güvenliğin çocuğu da bahçede. Kimi kime şikayet edeceksin. Ben anlamıyorum. Benim çocuklar en başından beri kapıdan çıkamadı. Allah tan evde sıkılmıyorlar
 
Herkese merhaba. Ben ve çocuklarım 1 aydır evden çıkmıyoruz. Evime de kimseyi kabul etmiyorum(evet hala gelmek isteyenler var 🙄) Market ihtiyaçlarımızı eşim hallediyor. Çocuklarımin artık psikolojisi bozuldu. Dışarı çıkmak istiyoruz diye feryat figan ağlıyorlar. Bizde hal böyleyken sitemizde çocuklar bisiklete biniyor, top oynuyor vs. Benimkiler de balkondan bakıp anne bak onlar çıkmış işte diyor ve açıklayamıyorum. Az önce de bir arkadaşımla konuştum. Halasını dayısını falan iftara çağırıyormuş. Ne var canım onlar da biz de 1 aydır evden çıkmıyoruz, risk yok diyor. Söyleyin bana ben bu karantina meselesini çok mu abarttım? Çocuklarıma boşuna eziyet mi ediyorum? Sizde durum ne? Delirmek üzereyim 🥺
Cahille cahil olmayın. İftara çağırmak nedir ya.
 
Bir buçuk aydır evden toplasan 5 -6 kere çıkmışımdır. Onlar da haftalık yaptığım alışveriş sebebiyle.

Annem ise garibim 3 aydır evden çıkmadı.Şubat başında ameliyat olmuştu, iyileşip çıkacak derken araya korona girdi,çıkamadı o da hiç.

Abartmıyorsunuz.Şu an mevzu bahis olan belli bir ilacı ya da aşısı bulunamamış bir hastalık, bir salgın.Herkeste aynı etkiyi bırakmıyor. Kimi rahat atlatırken,kimisi ölüyor. Hangi tarafta olacağını bilmeden rahat davranmak niye..İnsan hayatıyla kumar oynar mı..Ki kendi hayatımızı geçtim,bize bi şey olmasa da olabilecek birine taşımak da büyük yük.

Ben iftarı geçtim bayramda dahi kimseye gitmeyi ya da eve misafir kabul etmeyi düşünmüyorum. Bence bir ay daha dişinizi sıkın.Doktorlar bile ikinci kez zirve görmemek adına önlemleri sürdürmeye devam etmeli,evde kalmalıyız diyor .

Çocuklarınızı belki erken saatlerde bir tur artırabilirsiniz, temiz hava alırlar.Evde oyunlar üretebilirsiniz.Kolay değil ama sadece kendimiz için değil toplum için evde kalmalıyız.
 
Herkese merhaba. Ben ve çocuklarım 1 aydır evden çıkmıyoruz. Evime de kimseyi kabul etmiyorum(evet hala gelmek isteyenler var 🙄) Market ihtiyaçlarımızı eşim hallediyor. Çocuklarımin artık psikolojisi bozuldu. Dışarı çıkmak istiyoruz diye feryat figan ağlıyorlar. Bizde hal böyleyken sitemizde çocuklar bisiklete biniyor, top oynuyor vs. Benimkiler de balkondan bakıp anne bak onlar çıkmış işte diyor ve açıklayamıyorum. Az önce de bir arkadaşımla konuştum. Halasını dayısını falan iftara çağırıyormuş. Ne var canım onlar da biz de 1 aydır evden çıkmıyoruz, risk yok diyor. Söyleyin bana ben bu karantina meselesini çok mu abarttım? Çocuklarıma boşuna eziyet mi ediyorum? Sizde durum ne? Delirmek üzereyim 🥺
Abartmıyorsunuz elbette. Bahsettiginiz kisiler kaygısız-gamsiz-anormal.
Siz konuyu actiktan sonra yazilan yorumlarda gördüğüm site bahcesinde hep beraber oynayan cocuklar beni bayagi bi şaşırttı.
14 günü gecirdik diye bizim karşı sitenin çocukları, hanimlari da cikmaya basladi kendi bahçelerine. Herkes birbirine yakın muhabbetler filan... Cocuklar mac yapıp bisiklet sürüyor. Şaşırdım. Tamam cocuklari anlıyorum, benimki de sıkıldı ama kimseye yaklasmasini br istemiyorum, karsi komsuyls bile kapıdan kapıya konustuk 3 metreden 😁 Biraz daha sabredip önemsemeli insanimiz.

Nasıl gidiyor konusuna gelirsek;
Evin rutin işlerinden başka,
Çocuğumla da rutin oldugu gibi ilgilendim-ilgileniyorum (ödev, oyun, faaliyet, tv, kitap, mutfak yardımcılığı)
Zaten virüs olmadan bi aydinlanma yaşayıp, bi silkinme ve düzelme dönemine geçirmiştim kendimi. İnterneti azaltip cesit cesit kitap okumaya yöneldim. Daha bilgilendirici-içi dolu yayınlar takip etmeye başladım.
Tv'de Eba izleyip özlediğim çocukluğumla hasret giderdigim de oluyor 😄 Bana matematigi böyle anlatsalar, sayısalım da iyi olurdu dedim mesela 😀 İngilizceyi cok özlemişim.
Evde müzik dinleyip, şarkı söyleyip dabs ediyoruz bazen (bunlar her zaman vardi gerci zaten, çocuk sıkılınca daha arttirdik).
 
Arkadaşlarla, kardeşlerimle cocuklarin öğretmenlerinin gönderdiği faaliyet ve ödevleri paylaşıyoruz, böylece değişik şeyler görüp öğrenmiş oluyoruz (yaşları uyanlarla tabii).
Facebook'taki cocuk sayfalarında veya cocuk kanallarinin sayfalarında bulmacalar, eğlenceli sorular oluyor.
Haberiniz olmuştur belki, TÜBİTAK dergilerini online ücretsiz erisime acti, hem eski hem yeni sayilara ulaşılıyor.
Çocuk olunca cocukla ilgili uygulamalar cok bizde, durum böyle 🙂
 
Herkese merhaba. Ben ve çocuklarım 1 aydır evden çıkmıyoruz. Evime de kimseyi kabul etmiyorum(evet hala gelmek isteyenler var 🙄) Market ihtiyaçlarımızı eşim hallediyor. Çocuklarımin artık psikolojisi bozuldu. Dışarı çıkmak istiyoruz diye feryat figan ağlıyorlar. Bizde hal böyleyken sitemizde çocuklar bisiklete biniyor, top oynuyor vs. Benimkiler de balkondan bakıp anne bak onlar çıkmış işte diyor ve açıklayamıyorum. Az önce de bir arkadaşımla konuştum. Halasını dayısını falan iftara çağırıyormuş. Ne var canım onlar da biz de 1 aydır evden çıkmıyoruz, risk yok diyor. Söyleyin bana ben bu karantina meselesini çok mu abarttım? Çocuklarıma boşuna eziyet mi ediyorum? Sizde durum ne? Delirmek üzereyim 🥺
Öncelikle çocukların dışarı çıkması zaten yasak . Eğer yasak olmasaydı size diğer çocuklardan uzak olmak koşuluyla bir yere götürebilirsiniz derdim. Ben,çocuğum ,eşim ,annem ,babam hepimiz çok sıkıldık .ama düşünüyoruz Allah korusun birimize bişey olsa hastanede tedavi altına alinsak bu durum canımızı daha çok sıkar. Eşim küçük bi gemide aylardır ve kesinlikle gemiden çıkmaları yasak üstelik küçük bi gemi , biz aylardır yalnızız ama en azından içimiz rahat. Dışarı çıkmak zorunda olduğum zamanlar oluyo ama eve gelince tüm hijyen kurallarına uyuyorum ve tabi dışarda insanlardan uzak durmaya çalışıyorum. Buna rağmen hala indanlar üzerime üzerime geliyo ,biri sagimdan biri solumdan sürünerek geçiyo aşırı sinirlerim bozuluyo. Eve gelince tüm hijyen kurallarına uymama rağmen bir hafta huzursuz oluyorum. 3 milyondan fazla vaka var dünya da ve hala artıyor , binlerce insan öldü. Burdan herkese sesleniyorum ALLAH AŞKINA NE ABARTMASİ. Eğer bu abartmaksa lütfen herkes abartsin .
 
X