Bi ara benim de başıma gelmişti ; ama arayan arkadaşım değil, bendim, günde defalarca arardım. Eşimden ayrılmıştım , ailemle de sorunlar aynı anda, kafayı yiyor gibiydim, dert çekmeyen bana ağır gelmişti yaşadıklarım . Anlattığımda da ferahlamıyordum ki, sadece beynimi meşgul edip delirmekten kurtuluyordum. Ararken arkadaşıma da üzülüyordum benden bıkıyordur, rahatsız olıyordur ama İnan’ın elimde değildi . Daha sonra öğrendiğim kadarıyla , ben aradığımda , rahatsız olup, hatta telefonu kulağından uzak tutuyormuş . İkimiz de kendimize göre haklıyız bence . Ama kaç yıllık arkadaşlar bir iki ay katlanmalı diye düşünüyorum . Dünyanın bin bir türlü hali var, bugün sana, yarın bana, sadece enerjimi sömürmesin diye bakarsak kaybederiz, bu arada sorunları bitince aramama olayı deniliyor ya, zaten ağır sorunlar olduğu zaman telefona sarılıyor insan, diğer zamanlarda anca sakinleşmeye çalışıyor , bencillik demek değil bana göre .