- 2 Haziran 2011
- 264
- 6
İyi geceler arkadaşlar. 20 gündür çözüme kavuşturamadığım bir problemim var ve sizden duyacağım cümlelere çok ihtiyacım var. Birkaç aydır tanıdığım ama arkadaş çevresinin çoğunu tanıdığım sürekli aynı ortamlarda bulunduğumuz bir çocuk var. Ali diyeyim adına. Üniversitede bir topluluğa üyeyiz, çevremiz aynı ama ismen tanışmamız 3 ay öncesine ait. Daha sonra ocak ayında topluluğun bir toplantısı için şehir dışına gittik 3 günlüğüne ve aynı ortamda bulunduk, samimi olduk. Döndüğümüzde de görüşmeye başladık birkaç kez çay içmeye gittik evine arkadaşımla. Sonra beni yemeğe çağırdı. Dışarıda birkaç kez görüştük mesajlaştık, okulda hep görüşüyorduk. Ama bunların hiçbirinde arkadaşlık dışında bariz herhangi bir belirtiye rastlamadım. Herşey gayet normal giderken bir gün buluşmak için sözleştik ve gelmedi. Gittiğim gibi geri döndüm. Çok sinirliydim telefonum da servisteydi. Açtım bilgisayarı faceten yazmış işte çok önemli bi işim çıktı çok üzgünüm çok özür dilerim gerçekten sorumsuzluktan değil orda olmayı çok isterdim diye. Ben de üzgün olman birşeyi değiştirmiyor çok sinirliyim şu an neyse artık dedim. O günden beri hiç konuşmadık. Okulda hep karşılaştık ama hiç gelip konuşmadı, derdini anlatmadı yüz yüze herhangi bir iletişim kurmadı. 20 günü geçti gayet samimiyken bir anda böyle oldu. Yalnızken denk gelmiyorum hiç. Görsem ben sorucam artık. Her gördüğümde öldürecek gibi baktığomdan çekinmiş olabilir. Ya da umursamamış da olabilir. İkinci ihtimali düşünmek istemiyorum. Ne yapmalıyım? Konuşabilir miyiz desem mi ya da ne desem? Dert edindim kendime haklı olan taraf benim ama böyle kaçmasına anlam veremiyorum. Ondan bariz bir belirti görmesem de ben hoşlanmaya başlamıştım sanırım. Yorum yaparsanız çok mutlu olurum.