Merhabalar,
kararsız kaldığım bir konu var sizlerle paylaşmak, yorumlarınızı almak istedim. 25 yaşındayım , evlilik zamanımın geldiğini düşünüyorum ama bir o kadar da evlilikten korkan biriyim. Korkmamın sebebi sorumluluk sahibi olmak değil, ya mutsuz olursam , ya birbirimize iyi gelmezsek vs. düşünceler.
Asıl konuya gelirsek ; çalıştığım iş yerine haftada bir gelen pazarlamacı biri var. ilk geldiği günden itibaren bana baktığını , benle konuşmak istediğini fark ettim ki benim de ilgimi çekmedi desem yalan olur. Bir kere geldiğinde muhabbet etmek için zamanımız oldu , muhabbeti gayet hoş sempatik biri. Neyse aradan bir kaç hafta geçti tekrar bir gün geldiğinde ben iş yerinde yoktum, patrona beni sormuş bu arada patronla baba kız gibiyizdir benim hep iyi olmamı, mutlu olmamı , evlenmemi en çok isteyen kişilerden biridir. Patronda konu benden açılınca az biraz bahsetmiş benden sonra iş yerine geldiğimde bana sordu işte bu çocuk gayet efendi dürüst bir çocuk uzun zamandır gelip , gidiyor bir yanlışını ,saygısızlığını görmedik ki ben çocuğu sorup soruşturdum dedi, sen ne düşünürsün diye bana sordu. ilk etapta ne diyeceğimi bilemedim tabi.
Bir gün sonra bana sosyal medyadan arkadşlık isteği gönderdi. mesaj attı çok daha önceden eklemek isterdim ama soyismini bilmediğim için bulamadım diye bir konuşma yaptı. Öyle konuşmaya başladık, dışarda görüştük konuştuk falan gayet iyi geçti sohbet muhabbet . Ertesi gün bizim iş yerine ziyarete geldi, patron konuyu açmış çocuğa müsait bir anda, böyle hayırlı işlere birilerinin vesile olması gerektiğini, eğer ciddi bir düşüncen varsa birbirinizi tanıyın konuşun gibisinden bir konuşma yapmış. Ama sanki sonra çocuğun tavrı değişti gibi bende ister istemez kendimi geri çektim, ben olursa olur olmazsa olmaz düşüncesindeyim zaten. Patron konuyu açtığı için çocuk kendini baskı altında hissetmiştir diye de çekindim aslında. Çocuğa da durumu açıkladım böyle bir konuyu direkt sana açacağından haberim yoktu , kendini sakın baskı altında hissetme hayırlısysa olsun dedim. o da bana aynı fikirde olduğumuzu söyledi ama kafama takılan bir söylemi oldu, "bu tanışma aşamasında sen kendini bana fazla alıştırma ben de sana kendimi fazla alıştırmayayım sonrasında üzülmemek için " diye bir konuşma yaptı. Bu konuşmadan tam olarak ne anlamalıyım bilemedim kafam karıştı açıkçası, öyle çok arayıp sormuyor da artık, o aramadıkça, yazmadıkça da ben de aramıyorum , yazmıyorum rahatsız olmasın diye. Aslında o da benim gibi evlilkten korktuğunu açıkladı ama ikimizde korkarsak nasıl olacak bilemedim.
Kafamda soru işaretleri olunca da huzursuz oluyorum , belirsizlikten hiç hoşlanmam. Nasıl bir yol izlemeliyim, nasıl davranmalıyım bilemedim.
Değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.
kararsız kaldığım bir konu var sizlerle paylaşmak, yorumlarınızı almak istedim. 25 yaşındayım , evlilik zamanımın geldiğini düşünüyorum ama bir o kadar da evlilikten korkan biriyim. Korkmamın sebebi sorumluluk sahibi olmak değil, ya mutsuz olursam , ya birbirimize iyi gelmezsek vs. düşünceler.
Asıl konuya gelirsek ; çalıştığım iş yerine haftada bir gelen pazarlamacı biri var. ilk geldiği günden itibaren bana baktığını , benle konuşmak istediğini fark ettim ki benim de ilgimi çekmedi desem yalan olur. Bir kere geldiğinde muhabbet etmek için zamanımız oldu , muhabbeti gayet hoş sempatik biri. Neyse aradan bir kaç hafta geçti tekrar bir gün geldiğinde ben iş yerinde yoktum, patrona beni sormuş bu arada patronla baba kız gibiyizdir benim hep iyi olmamı, mutlu olmamı , evlenmemi en çok isteyen kişilerden biridir. Patronda konu benden açılınca az biraz bahsetmiş benden sonra iş yerine geldiğimde bana sordu işte bu çocuk gayet efendi dürüst bir çocuk uzun zamandır gelip , gidiyor bir yanlışını ,saygısızlığını görmedik ki ben çocuğu sorup soruşturdum dedi, sen ne düşünürsün diye bana sordu. ilk etapta ne diyeceğimi bilemedim tabi.
Bir gün sonra bana sosyal medyadan arkadşlık isteği gönderdi. mesaj attı çok daha önceden eklemek isterdim ama soyismini bilmediğim için bulamadım diye bir konuşma yaptı. Öyle konuşmaya başladık, dışarda görüştük konuştuk falan gayet iyi geçti sohbet muhabbet . Ertesi gün bizim iş yerine ziyarete geldi, patron konuyu açmış çocuğa müsait bir anda, böyle hayırlı işlere birilerinin vesile olması gerektiğini, eğer ciddi bir düşüncen varsa birbirinizi tanıyın konuşun gibisinden bir konuşma yapmış. Ama sanki sonra çocuğun tavrı değişti gibi bende ister istemez kendimi geri çektim, ben olursa olur olmazsa olmaz düşüncesindeyim zaten. Patron konuyu açtığı için çocuk kendini baskı altında hissetmiştir diye de çekindim aslında. Çocuğa da durumu açıkladım böyle bir konuyu direkt sana açacağından haberim yoktu , kendini sakın baskı altında hissetme hayırlısysa olsun dedim. o da bana aynı fikirde olduğumuzu söyledi ama kafama takılan bir söylemi oldu, "bu tanışma aşamasında sen kendini bana fazla alıştırma ben de sana kendimi fazla alıştırmayayım sonrasında üzülmemek için " diye bir konuşma yaptı. Bu konuşmadan tam olarak ne anlamalıyım bilemedim kafam karıştı açıkçası, öyle çok arayıp sormuyor da artık, o aramadıkça, yazmadıkça da ben de aramıyorum , yazmıyorum rahatsız olmasın diye. Aslında o da benim gibi evlilkten korktuğunu açıkladı ama ikimizde korkarsak nasıl olacak bilemedim.
Kafamda soru işaretleri olunca da huzursuz oluyorum , belirsizlikten hiç hoşlanmam. Nasıl bir yol izlemeliyim, nasıl davranmalıyım bilemedim.
Değerli yorumlarınız için şimdiden teşekkürler.