Nasıl açacağım bu çocuğu?

Hepimiz biyolojik varlıklarız. Dünyadaki 5 milyarlık kimyasal evrimin sonuclarıyız. Bilimin gözündende sosyal, psikolojik, biyolojik varlıklarız. Şöyle ki kişilik üzerinde rol oynayan biyolojik etkenlerden proksimal uzak distal etkenler olarak iki ceşit biliriz. Uzak etken genetik kodumuzdur. Nesilden nesile aktarılmıs özelliklere dayanır. Gen havuzunu çok incelikli bi şekilde düsünmek gerek bu esnada.
Mizac, yapı, nörobiyoloji, kalıtım olarak incelemektede fayda var. Mesela gen havuzunda mizac biyolojik etkenlerin en basında gelir. Davranısın altında yatan potansiyel biyolojiktir.

Hiç canını sıkma derim, şöyle bir kapsamlı tedavi testler, ögretmen yorumları ve zamanla egitimlerle her sey yoluna girer diye düsünüyorum. Ama mizacı bu ise biraz tedavilerle izlerini silebilirler yine.
 
Ilkokulda ayni kizin gibiydim, 1. sinifta cok ugrasmislar benle, merdivenlerde celme takmislar, ucmusum,gozlugum kirilmis falan, yavas yavas bikiyosun o durumdan, ortaokulda lisede millete kök sökturuyodum. Kizim gecen 2 sene ayni benim gibiydi, telkinlerle biraz hakkini savinmayi ogretmeyi basardim. Ama yapi olarak hala aşiri sakin, ben de cok paniklemistim, zamanla alismaya basaladi karsilik vermeye, hayir demeye, imkan varsa pedagog en dogru tavsiyeyi verir katip
 
Katipsondanbir .!.:
Bizim ilkokul öğretmenimiz çok iyiydi, ilkokuldaki en son arkadaşımla lisede koptuk, lisedekiler ile zaten görüşmüyorum. Bakasım yok hiç o fotoğraflara. Lisede çok daha iyi arkadaşlıklarım olmuştu, ama nedense hep kötü olayları hatırlarım ben, o yüzden geçmişten nefret ederim.
Genişletmek için tıkla...
Geçmiş travma dolu olunca öyle oluyor. Ben de geçmişi sevmem ve kinciyim aklımdan çıkmaz o yüzden kopamam da🥲
 
Katip akran zorbaliklari genelde çok tehlikeli hal alıyor sende yasamissin bilirsin, sonra intihara meyil ediliyor bı de bu aşaması var.
Çocuğa şimdi müdahale etmen şart
Durumun varsa uzman yardımı alman gerekiyor, geciktirme bence
 
Katipsondanbir .!.:
Merhaba hanımlar.

Derdim büyük kızım. 1.sınıfa başladı. Pandemiden dolayı anaokuluna göndermemiştik. Bir sıkıntımız var, çocuğum içine kapanık, pısık bir çocuk. Bundan korkuyordum hep, iletişim kuramaz, ezilir, iyice içine kapanır diye. Bugün iki kız arkadaşı gelmiş kalemliğini almış kızımın, gık dememiş. Başka bir arkadaşı ödünç kalem vermiş. Koca gün öğretmenine bile bir şey dememiş, gelmiş akşam evde kalem silgi aranıyor. Sordum nerde diye, öyle öğrendim. Ağzından kerpetenle laf alırız zaten, alabildiğim bu, ya alamadığım? Çok geriliyorum şu an, ben de böyle bir çocuktum, ne kadar unuttuğum, unutmak istediğim, beynimin karanlık dehlizlerine attığım iğrenç anım varsa hepsi çıktı şimdi. Ne yapacağım? Beynim durdu, ne yapacağım?
Genişletmek için tıkla...
Üzgünüm ama bu çok değişmiyor canım. Çocukken öyleydim, okudum, mesleğimi elime aldım hala o pasifik üstümde duruyor
 
Katipsondanbir .!.:
Merhaba hanımlar.

Derdim büyük kızım. 1.sınıfa başladı. Pandemiden dolayı anaokuluna göndermemiştik. Bir sıkıntımız var, çocuğum içine kapanık, pısık bir çocuk. Bundan korkuyordum hep, iletişim kuramaz, ezilir, iyice içine kapanır diye. Bugün iki kız arkadaşı gelmiş kalemliğini almış kızımın, gık dememiş. Başka bir arkadaşı ödünç kalem vermiş. Koca gün öğretmenine bile bir şey dememiş, gelmiş akşam evde kalem silgi aranıyor. Sordum nerde diye, öyle öğrendim. Ağzından kerpetenle laf alırız zaten, alabildiğim bu, ya alamadığım? Çok geriliyorum şu an, ben de böyle bir çocuktum, ne kadar unuttuğum, unutmak istediğim, beynimin karanlık dehlizlerine attığım iğrenç anım varsa hepsi çıktı şimdi. Ne yapacağım? Beynim durdu, ne yapacağım?
Genişletmek için tıkla...
Benim kızım da böyleydi, endişelenmeyin…
Güzellikle kızmadan konuşarak çözebileceğinize inanıyorum.. Direk 1. sınıfa başlayınca oluyor böyle, şimdi çocuklar dört duvar arasında büyüyor, sosyal hayata alışması, kendini korumayı öğrenmesi zaman alıyor.. Anne olarak panik havasına, öfkeye kapılırsanız, çocuk bu davranışları daha iyi pekiştirir, siz sakin olun🌸
 
Uzman yardimi almak lazim boyle şeylerde.
Ben de sinifin sessiz cocuguydum yani ilkokul zamanlarimda oyleydim.
Kimseyi de sikayet etmezdim ne ogretmene ne aileme, dolayisiyla ezilip, itilip kakildigimdan pek haberleri olmamisti.
Durduk yere gelip bana vurduklarinda bile ses cikartmiyordum nedense suan dusununce hareketlerime anlam veremiyorum neden oyle yapmisim... 🙄

Tabi bunun patlamasini daha sonra yaşadim ben. Lise dönemlerimde zivanadan cikmistim desem yeri, sinifin sessiz cocuguyken okulda millete sağa sola sataşan gruptaki kizlardan olup oldukça agresif ve saldirgan bir hale gelmiştim, bol bol ailem okula cagirildi ve benimle ugrasmak zorunda kalmislardi.
Annem ve babam hep der o dönem ömrümden götürdü o kadar sakin bir cocukken nasil oyle saldirganlaştin diye. 😬

Uzun sure ofke kontrolu problemi yaşadim elbette ama ergenlikten sonra daha sakinleştim yaş aldikca normale dondugumu dusunuyorum.

Siz mutlaka uzman yardimi alın bu ezilmelerin itilip kakilmanin sonucu herkeste farkli oluyor bence.
 
idildil .!.:
Benim kızım da böyleydi, endişelenmeyin…
Güzellikle kızmadan konuşarak çözebileceğinize inanıyorum.. Direk 1. sınıfa başlayınca oluyor böyle, şimdi çocuklar dört duvar arasında büyüyor, sosyal hayata alışması, kendini korumayı öğrenmesi zaman alıyor.. Anne olarak panik havasına, öfkeye kapılırsanız, çocuk bu davranışları daha iyi pekiştirir, siz sakin olun🌸
Genişletmek için tıkla...
Endişelerim kendimden geliyor. Sakin yapısı ürküttü beni hep. Bana benzemesin diye çok dua ettim.
 
CiRiLLA .!.:
Uzman yardimi almak lazim boyle şeylerde.
Ben de sinifin sessiz cocuguydum yani ilkokul zamanlarimda oyleydim.
Kimseyi de sikayet etmezdim ne ogretmene ne aileme, dolayisiyla ezilip, itilip kakildigimdan pek haberleri olmamisti.
Durduk yere gelip bana vurduklarinda bile ses cikartmiyordum nedense suan dusununce hareketlerime anlam veremiyorum neden oyle yapmisim... 🙄

Tabi bunun patlamasini daha sonra yaşadim ben. Lise dönemlerimde zivanadan cikmistim desem yeri, sinifin sessiz cocuguyken okulda millete sağa sola sataşan gruptaki kizlardan olup oldukça agresif ve saldirgan bir hale gelmiştim, bol bol ailem okula cagirildi ve benimle ugrasmak zorunda kalmislardi.
Annem ve babam hep der o dönem ömrümden götürdü o kadar sakin bir cocukken nasil oyle saldirganlaştin diye. 😬

Uzun sure ofke kontrolu problemi yaşadim elbette ama ergenlikten sonra daha sakinleştim yaş aldikca normale dondugumu dusunuyorum.

Siz mutlaka uzman yardimi alın bu ezilmelerin itilip kakilmanin sonucu herkeste farkli oluyor bence.
Genişletmek için tıkla...
Ben saldırgan değilim, ama öfke patlaması yaşıyorum. Laflarımla, davranışlarımla, hatta sessizliğimle cehenneme çeviriyormuşum ortamı, öyle diyorlar.
 
Katip böyle durumlarda çocuğun yakın arkadaş olduğu diğer çocukların çok önemi oluyor. Mesela kızın özgüvenli, tuttuğunu koparan, sınıfta sevilen biriyle yakın arkadaşsa ona özenip örnek almaya başlıyor. Kızının arkadaş olduğu kişilere dikkat et. Pasif kişilerle arkadaşlık kurarsa hepten geri planda kalır.

Bir de çocuğunu spora başlatabilirsin onun da çok yardımı olur.
 
Bende öyleydim. İlkokuldayken bir keresinde sıra arkadaşım bana silgimi çaldın diye iftira attı ben bişey diyemedim açıverdi benim kalemliğimi benim olan silgime benim bu hırsız dedi herkesin içinde sadece "ben çalmadım"diyebildim. Ama çok utanmıştım kendi silgime hırsız olmuş oldum ve o kız benim silgimi aldı....
Yıllar sonra benim sıra arkadaşım benim öğle arasında bizim eve gittik TV nin uzerinde 5 TL vardı onu da arkadaşım gördü. Sonra mutfağa gittik ellerimizi yıkadık birer elma aldık arkadaşım önden gitti sonra ben bi baktım TV'nin üzerindeki para yok ve orası ıslaktı evde de kimse yoktu 😔 ve ben yine arkadaşıma bişey diyemedim. Okula gidince de arkadaşıma kendimce uydurdugum bir hırsızlık hikayesi anlatıp başkasının parasını almanın çok ayıp ve çok günah olduğunu anlatmıştım 😂 arkadaşımı kırmadan😂
 
Katipsondanbir .!.:
Küçük kızım aksine, dişi terminatör gibi.
Genişletmek için tıkla...
Valla billa boyle kalmiyo ya, ayni senin durumundaydim, bu sene acaip fark var, ama konusup anlamasını saglamaya calis, tepki vermesi gerektigini anlamali, 1 sus, 2 sus, 3. de atil kurt cikiyo içlerinden. Arkadasimin kizi benimkine bildigin eziyet ediyodu, 1000 kere soyledim kizim ben her yerde seni koruyamam, kendini korumayi ogren diye, parkta oynuyolardi bi kac ay önce, arkadasin kizi her zaman ki gibi basladi bunu ittirip dusurmeye calisiyo, kizim durdu durdu bi anda o da ittirdi arkadasini, vallahi çocugun başka cocugu ittirdi diye kalkip timsah yürüyüşü yapmak istiyceksin deseler inanmazdim, millet beni tasliycak ama az daha agliyodum sevincten, o gunden beri bi guven geldi cocuga, hayir mayir diyo artik. Valla azicik kafa yikamak lazim bu konuda.
 
Katip öncelikle sakin ol, muhtemelen kızının anlattıklarından kendi uğradığın zorbalıklar aklına geldi şuan ona üzülüyorsun aslında, ama kızın sen değil ve şuan bi yetişkin onun yaşadığı şeyin farkında, dolayısıyla senin gibi olmayacak. İlk yapacağın şey kızına hissetiği şeyi anladığını hissettireceksin, “Çocukken benim de kalemliğimi alırlardı ben tepki veremezdim eğer verirsem bana daha büyük bi zarar verecekler diye korkardım hatta öğretmenime bile şikayet edememiştim, onları şikayet ettiğimi farkederler sonradan beni oyunlarına almazlar sanardım” diye hissettiği şeyi tanımlayıp ona yardımcı olacaksın, halbuki ne zaman etrafımdaki büyüklerden yardım istedim bu tarz şeyler sona erdi biliyor musun diye usulca aslında yapması gerekeni söyleyeceksin. Kendim de tepki verdim biliyor musun diyeceksin. Vs vs

Evde bize aslansın millete kedisin kendini ezdiriyorsun nolacak böyle vs deyip eleştirmek yok. Bakalım nasıl karşılayacak. Katibin Ruhu Katibin Ruhu
 
Mirta .!.:
Katip böyle durumlarda çocuğun yakın arkadaş olduğu diğer çocukların çok önemi oluyor. Mesela kızın özgüvenli, tuttuğunu koparan, sınıfta sevilen biriyle yakın arkadaşsa ona özenip örnek almaya başlıyor. Kızının arkadaş olduğu kişilere dikkat et. Pasif kişilerle arkadaşlık kurarsa hepten geri planda kalır.

Bir de çocuğunu spora başlatabilirsin onun da çok yardımı olur.
Genişletmek için tıkla...

Öne cikan, ozguvenli, sinifta sevilen cocuklar sessiz cocuklarla yakin arkadas olmuyor genelde zaten anlaşamazlar. Kendi okul hayatimda pek gormedim boyle bir yakin arkadaslik.
 
Yetenekli olduğu bir alanda etkinliklere katmak özgüven gelişimi sağlar. Müzik kulağı varsa bu yaş için en uygunu piyano, esnekse judo jimnastik... beraber bolca vakit geçirin. Sınıfta yapması gerekenleri Ayşe okula başlamıştı, okulda başına şunlar geldi, Ayşe bunları yaptı diye hikayeleştirerek aktarın. Aklıma ilk gelenler bunlar...
 
1_ Hazirbulunuşluk diye bir kavram var ya hani eğitimde. Çocuk okula başlamaya hazır değil gibi geldi bana. Öncesinde kreş veya oyun grubuna katılabilseydi süper olurdu.

2_ Okula henüz alışamamış olabilir. Eğer durum buysa en kolayı bu açıkçası zamanla düzelir.

3_ Tabiatı bu olabilir. Doğası buysa bunu değiştirmenin bir yolu yok.

Drama eğitimi çok güzel olabilir. Bunu sorup soruşturmak lazım. Nerde bulunur nasıl yapılır bilemem ama. Kekemeliği için de çözüm yolunu açabilir drama.

Üniversite okurken aldığım 2 kuruşluk drama beni topluluk karşısında konuşmaya hazırlamıştı. Mutlaka ama mutlaka mesleği ne olursa olsun herkese verilmesi gereken bir eğitim.

Bi de sakince üzülmeden kendinizi yıpratmadan zaman zaman kendisine söyleyin. Kızım kalemini verme istemiyorsan söyle gibi anlatın yani. Ne bileyim çok fikrim yok. Çok bilgim de yok. Elimden gelen şimdilik bunlar. Normalde bu konuya yazmazdım ama seni severim çaresizliğini hissettim cidden üzüldüm.

Bi de burda önceleri bi ablamız vardı. Eğitimci o da fikirleri ve tecrübesine çok güvenirdim. Halen daha sitede mi bilmiyorum ama ben kendisini etiket yapayım. Sitedeyse illaki bi yol gösterir.

derin sularda derin sularda

Allah yardımcın olsun 🙏 kendini fazla yıpratma çocuk hisseder hepten üzülür. Böyle böyle büyüyorlar. Olacak o kadar
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X