Narsist ve bencil babam

Yapacağınız şey sıkılmak olmamalıydı. Babam bana milletin içinde benim kızım orta zekalı, dersleri onun seviyesine göre anlatmanız lazım demişti lisede. Hiç unutmuyorum. Şimdi üniversite okudum, atandım. mesleğimin 6. Yılındayım. Hala diyor ki benim sayemde okudunuz. Burs kredi ile okuduk kardeşlerim ve ben. 20 lira istesem 20 ay konuşurdu pis cimri. Şimdi ayda yılda bir arıyorum. 4 5 ayda bir yüzünü görüyorum annen Babam ayrı çünkü
Ayrı oldukları için görmüyon rahatmış.ama bizimki de.hem veriyo para ama konuşur yani.ama verir de.ama konuşur da.işte böyle bir kısır döngü
 
25 yaşındayım.fakat babamdan artık nefret ediyorum.her dediği her konuştuğu: dalga geçme ve ezme.kendisi espri yaptığını sanıyor fakat ok gibi laflarından bıktım artık.bazen keşke olmasaydı o zaman ondan nefret etmez hasretle bahsederdim diyorum.o zaman psikolojimin bozuk olmasının sebebi baba eksikliği falan derdim ama benimkinin problemi beni annemi kardeşimi ve kendinden aşağı gördüğü herkesi ezmek ezmek ezmek.
Üniversiteye gittim.o kadar para harcadık da ne oldun dedi.bir fikir sölerim.seni de boşuna okutmuşuz üniversitede iyi ki ben okumamışım dedi.çünkü kafam çalışmıyormuş.evliyim çocuğum oldu.çok sevimli bir kızım var.bana benzemiyormuş ben o kadar güzel değilmişim.bazen diyorum ki evlatlıkmıyım acaba? Evlatlık olsam çok sevinirdim aslında.çünkü öz babanın böyle davranması kalbimi çok kırıyor.lisedeyken moralim bozuk bir olay anlatmıştım.okulda biriyle tartışmıştım.ben haset olduğum için olmuş.başka bir zaman bana iftirada bulunmuşlardı akrabalarımdan biri.ben ne alınganmışım.bir kere babamla konuşmayı denedim üzüldüğümü ve ona kızdığımı söylemeye çalıştım benim geçmişe takıldığımı söyledi.geçmiş geçmişte kalmış ne kadar nefret doluymuşum.ne kadar alınganmışım.bana da bir şey söylenmiyormuş.bıktım artık.evet artık ondan nefret ediyorum.küçüklüğümden beri benimle dalga geçtiği için kimseye karşı beni korumadığı savunmadığı hatta beni herkesin içinde rezil edip kırdığı için anneme de sürekli olarak böyle davrandığı için her fırsatta size para veriyorum tabiikide böyle yapacaksınız şöyle yapacaksınız dediği için.ondan nefret ediyorum nefret ediyorum.10 sene boyunca psikoterapi desteği aldım.artık almıyorum çünkü hep kendimde problem olduğunu zannediyordum.kendimi çok kötü çok beceriksiz ve özgüvensiz hissediyordum.sürekli melankolik takılıyordum.ama bende değilmiş problem.bu yüzden artık gitmiyorum.fakat ben bu biyolojik olarak baba demek zorunda kaldığım adamla nasıl mücadele etmem gerektiğini de bilmiyorum.ya da mücadele etmeli miyim onu da bilmiyorum.nasıl davranmam gerekli????
Her cocuk aslında anne ıcın cocukluguna gerı donus dıye dusunuyorum. Sen kızınla, kızına verdıgın deger ıle kendını onar. Evet, ne kadar buyusek de , ıcımızde o cocuk kırgınlıkları ıle beklentılerı ıle buyumuyor. Sen sımdı kızınla buyut onu. Baban asla degısmez, sana hıssettırdıklerının senı dıbe cekmesıne ızın verme
 
Acaba diyorum ki.çaktırmadan çayına falan antidepresan karıştırsam.daha önce kalp doktoru vermişti.stresi gitsin diye.ama deli değilmiş kendisi kullanamazmış.çaktırmadan versem iyi gelir mi.bizim de akıl sağlığımıza iyi gelir belki.çok mu etik dışı olur.kafam da deli düşünceler ve sorular
Öyle birşey yapmayın. Yeni nesil antidepresanların çoğu yavaş salınımlı. İçinde gün boyu yavaş yavaş eriyerek az dozlarda vücuda alınacak minik kapsüller olacak şekilde dizayn ediliyor. Siz bir tableti biranda çayda eritip bünyeye karıştırırsanız kalpten mideye birçok organı etkileme riski var. Üstelik sabah çayında biranda vücuda aldığı için günün ilerleyen saatlerinde yoksunluk çekebilir. Ruh hali daha çok dengesizleşebilir.

Bence kendiniz için alternatif terapiler araştırın. Sorunun kaynağını bularak büyük bir ilerleme göstermişsiniz şimdi uygun terapi yöntemleriyle babanızla başetme yöntemleri geliştirebilirsiniz.

Son olarak bence anneniz de çocukluğunuzdan bu yana hem size şikayet edip, sizi müttefiki konumuna getirip, hem konuyla ilgili bir aksiyon almayan bir yetişkin olarak size büyük haksızlık yapmış. Babanızla ilişkinizin bu seviyede olmasının bir sebebi de o. Oturup sizinle baban keşke uzaklara gitse diye hayal kurması, bu kadar yıl bir evliliği sürdürüp hala size kalmaya gelememesi ve işin içinde şiddet yoksa bu konuda sırf babanızı suçlaması normal değil.
 
Öyle birşey yapmayın. Yeni nesil antidepresanların çoğu yavaş salınımlı. İçinde gün boyu yavaş yavaş eriyerek az dozlarda vücuda alınacak minik kapsüller olacak şekilde dizayn ediliyor. Siz bir tableti biranda çayda eritip bünyeye karıştırırsanız kalpten mideye birçok organı etkileme riski var. Üstelik sabah çayında biranda vücuda aldığı için günün ilerleyen saatlerinde yoksunluk çekebilir. Ruh hali daha çok dengesizleşebilir.

Bence kendiniz için alternatif terapiler araştırın. Sorunun kaynağını bularak büyük bir ilerleme göstermişsiniz şimdi uygun terapi yöntemleriyle babanızla başetme yöntemleri geliştirebilirsiniz.

Son olarak bence anneniz de çocukluğunuzdan bu yana hem size şikayet edip, sizi müttefiki konumuna getirip, hem konuyla ilgili bir aksiyon almayan bir yetişkin olarak size büyük haksızlık yapmış. Babanızla ilişkinizin bu seviyede olmasının bir sebebi de o. Oturup sizinle baban keşke uzaklara gitse diye hayal kurması, bu kadar yıl bir evliliği sürdürüp hala size kalmaya gelememesi ve işin içinde şiddet yoksa bu konuda sırf babanızı suçlaması normal değil.
Tam diyorum ki bu sefer takmıcam muhattap olmucam.belli bir laf sokulmasından sonra dayanamıyorum.annemle şöyle oldu.annem 18 yaşındayken ben varmışım.ve babam daha da kötüymüş o zamanlar.ben sürekli kavga gürültü içinde büyüdüm.bir de babam bizi sürekli terkedip giderdi.kafasına göre takılıp gelirdi.bizi fazla sallamazdı.üstüne üstlük annemi de kız doğurdu diye ezerdi.hatta ben doğduğumda hem annemin hem de benim suratıma bakmamış.bunlar geçti gitti.bunlar beni üzmüyor çünkü o da o zamanlar gençmiş ve cahillik had safhada.sürekli lafla yaralamaları hep devam etmiş ve ben kendimi bildim bileli de devam ediyor.biz sürekli annemle kendimizi savunma olyındayız.şimdi sizin sölediğinize göre hırsızın hiç mi suçu yok.biz annemle birlikte büyüdük.bu süreçleri birlikte yaşadık.annemin beni kışkırtması gibi bir olay olması pek olası değil.kalmaya gelir fakat öle çok huzurlu olamayız.yani babam bebek gibi devamlı yemeğim nerde,çorabım nerde,gömleğim nerde,ne yapıcam ben, kumanda nerde, devamlıdevamlı herşeyi anneme soruyor.hatta akşam üstü öle yatayım azcık kestireyim dediğin de falan bazen uyandırıp,niye uyuyorsun diye soruyomuş.
Öyle birşey yapmayın. Yeni nesil antidepresanların çoğu yavaş salınımlı. İçinde gün boyu yavaş yavaş eriyerek az dozlarda vücuda alınacak minik kapsüller olacak şekilde dizayn ediliyor. Siz bir tableti biranda çayda eritip bünyeye karıştırırsanız kalpten mideye birçok organı etkileme riski var. Üstelik sabah çayında biranda vücuda aldığı için günün ilerleyen saatlerinde yoksunluk çekebilir. Ruh hali daha çok dengesizleşebilir.

Bence kendiniz için alternatif terapiler araştırın. Sorunun kaynağını bularak büyük bir ilerleme göstermişsiniz şimdi uygun terapi yöntemleriyle babanızla başetme yöntemleri geliştirebilirsiniz.

Son olarak bence anneniz de çocukluğunuzdan bu yana hem size şikayet edip, sizi müttefiki konumuna getirip, hem konuyla ilgili bir aksiyon almayan bir yetişkin olarak size büyük haksızlık yapmış. Babanızla ilişkinizin bu seviyede olmasının bir sebebi de o. Oturup sizinle baban keşke uzaklara gitse diye hayal kurması, bu kadar yıl bir evliliği sürdürüp hala size kalmaya gelememesi ve işin içinde şiddet yoksa bu konuda sırf babanızı suçlaması normal değil.
 
Son düzenleme:
X