Nankör müyüm kıskanç mıyım neyim bilmiyorum

Hakkkm var alamıyorum değl annenize eviyle ilgli çıkarınız olan bir fikri vermek kolay olmuyor bahsettğim rahat geçinebilecek imkanm varken engel koylması ve benm durumumun farkında olup değlmş gibi davranlması sevglisinin maddi durumu bilmem ama bilmemne marka monta şu parayı verdi diye bana anlatlnca fikir sahbi oluyorum tabki
Hanımefendi madem öyle fikir isteyin o zaman hala harcadığı parayı anlatıyorsunuz bu sizi ilgilendiren bir detay değil zaten anneniz o evi satıp size ev alınca siz birden refaha ulaşmayacaksınız diyorsunuz ki yetmezse üstüne kredi çekerim e yine eve giren çıkan aynı hatta çıkan daha fazla belki , gördüğüm kadarıyla da aidatınız 200 tl bu aylıksa eğer nasıl bir evde oturuyorsunuz siz acaba kendi gelirinize göre hareket mi edemiyorsunuz ? Diğer senaryo anneniz evi sattı iki ev alındı e çocuk istiyorsunuz o kiraya verdiğiniz para otomatikman çocuğa gidecek e siz yine rahat olmayacaksınız bence eşinizle sizin para yönetmede bir sıkıntınız var annenizin harcadığına değil biraz kendi yaşantınıza odaklanın ayrıca tamam sizin durumunuzun farkında ama sizi bu duruma zorla anneniz sokmadı çıkarmak da onun görevi ya da sorumluluğunda değil madem durumunuz bu kadar zor lütfen en azından şu duruma çocuğu ortak etmeyin
 
Anneniz çalışmış, çocuklarını büyütmüş sonrasında da istediği gibi birini bulunca iyi bir birliktelik kurmuş. Siz de evlenip yuva kurmuşsunuz annenizden beklenti içinde olmanız bana yanlış geliyor. Siz de anneniz gibi şartlarda yaşam sürecek bir gelecek saglayasaydiniz kendinize ondan bekleyene kadar.
 
Yaşamkoşllarm anneme yakın olamaz o imakszda herhalde bir gün bir kızım olur ve evlenirse bende konfor alanım standartlarm kızımdan iyi olrsa o zman anlayacagm annemi galibaaa
Annenizi anlamanız nasıl mümkün olur bilmiyorum
Ama sürünüyorum sandığınız şey sürünmek değil gerçekten
Anneniz 27 yaşında bir başına çocuk büyütmüş geçinmiş ayakta kalmış
Bu yollardan geçmeden geçen birini anlamak mümkün değildir bence
Umarım çocuğunuz olunca kirada veya kendi evinizde en azından babasıyla büyütürsünüz çocuğunuzu
Para bir şekilde bulunur da sorumluluk paylaşacak eş olmadan çok zor

Kadıncağız bu saatten sonra kendim için yaşayayım demiş olabilir artık
Size olan tüm sorumluluğunu yerine getirmiş çünkü
 
Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Bişry sorcam
Babanız öldüğünde ne kalmış

Eğer var ol nlar annenizin kazancı ise su yazdıklarınıza yüzde yüz Haksızsınız.
Babanızdan kalmışsa isteyin annenizden hakkınızı.
27 yasında dul kalıp calışıp kızını büyütmüş evlendirmiş bir kadın bence anneliğini fazlasıyla yapmış. Su saatten itibaren destek olması bence gerekmiyor.
 
Zaten kredi çektk çock için tabi borç isteme gibi bir talebim olmaz eşim müsaade etmiyor görüyor biliyor durumu söze hacet yok diyor istetmiyorda
Sizin yasal olarak hakkiniz olan mirası istemekten başka yapabileceginiz birşey yok gibi görünüyor .Anneniz ayrı bir birey ve vermek istemiyor demek ki size su anda öyle yorumluyorum ben .Her ailenin bakış açısı farklıdır benim ailem şu anda da birşeyler yapmak ister ama sizin anneniz vefattan sonraya birakiyor demek ki .
 
Öncelikle bunları düşünmeniz sizi kötü biri yapmaz. Birtakım sıkıntılarınız karşısında hayatta yardım isteyebileceğiniz kök ailenizdeki tek kişiye başvurmak istiyorsunuz. Ama o da sizin ne halde olduğunuzla ilgilenmiyor. Bu durum sizi hayal kırıklığı, çaresizlik ve yalnızlık duygularına sürüklemiş.

Eğer anneniz çalışıp kazandığıyla bu mülkleri edinmiş olsaydı bir nebze " kendi malı ne isterse öyle yapar" diyebilirdik.Ki bence bu çok doğru bir yaklaşım değil. Benim dünyamda aile olmak kavramı zor zamanlarda yanında olmayı ve yardımlaşmayı da kapsar. Onda varken ben muhtaçsam ortada sakat bir ilişki vardır.

Ama eğer babanızdan kalma mülk ise onda sizin de hakkınız var. Bana bu şekilde yaklaşan anneden de hakkımı alırdım.
 
Sizin yasal olarak hakkiniz olan mirası istemekten başka yapabileceginiz birşey yok gibi görünüyor .Anneniz ayrı bir birey ve vermek istemiyor demek ki size su anda öyle yorumluyorum ben .Her ailenin bakış açısı farklıdır benim ailem şu anda da birşeyler yapmak ister ama sizin anneniz vefattan sonraya birakiyor demek ki .
Evet bncede vefattan sonraya bırakıyor
 
eğer evde hakkınız olmasaydı düşüncenizi saçma bulabilirdim. bir de herkesin düşüncesi farklıdır. benim annem o evle iki ev alabiliyorsa daha ben teklif etmeden alırdı mesela, varımı yoğumu vereyim ya da biriktireyim sana kalsın kafasında bir kadın o yüzden çok empati yapamam. he böyle düşünmeyen anneniz kötü oluyor mu? tabi ki hayır. sonuçta çok küçük yaştan beri size tek başına bakmış, büyütmüş. anneniz en iyi hayatı yaşasın, bunu sizde istiyorsunuz eminim. ama ev babanızdan kaldığı için, isteme hakkına sahipsiniz. bence annenizle güzellikle tekrar konuşun bakalım ne düşünüyor
 
Öncelikle bunları düşünmeniz sizi kötü biri yapmaz. Birtakım sıkıntılarınız karşısında hayatta yardım isteyebileceğiniz kök ailenizdeki tek kişiye başvurmak istiyorsunuz. Ama o da sizin ne halde olduğunuzla ilgilenmiyor. Bu durum sizi hayal kırıklığı, çaresizlik ve yalnızlık duygularına sürüklemiş.

Eğer anneniz çalışıp kazandığıyla bu mülkleri edinmiş olsaydı bir nebze " kendi malı ne isterse öyle yapar" diyebilirdik.Ki bence bu çok doğru bir yaklaşım değil. Benim dünyamda aile olmak kavramı zor zamanlarda yanında olmayı ve yardımlaşmayı da kapsar. Onda varken ben muhtaçsam ortada sakat bir ilişki vardır.

Ama eğer babanızdan kalma mülk ise onda sizin de hakkınız var. Bana bu şekilde yaklaşan anneden de hakkımı alırdım.
Tabiki babadan kalan bu sebeple rahatsz oluyorum oldkça üst düzey hayat yaşama imkanı varken benim aybsonunu zor getiriyor olmam ağrıma gidiyor çalışmayan olsam hadi yine anlarm ama senelerdr çalışan kadınım tüm gayretimizn farkda dediğim gibi tekimde başka kardes vs yok bazen çevremki anneleri gördkçe imrenmiyor değilim
 
annenizin parfümü, gezmesi, adamın maaşı falan bunları düşünmeyin. ama babanızdan kalan evde sizin payınız annenizden daha çok olmalı, elin adamının sözüyle satmaktan vazgeçtiyse haklarınız konusunda annenize bir hatırlatma yapmalısınız. anneniz gençliğini yaşayamamış, ikinci baharını doyasıya yaşasın ona laf etmek kimseye düşmez. ama babanızdan kalan haklarınız konusunda insiyatifi ne annenizin eline bırakın ne de birlikte olduğu adamın.
 
Evlenmeyip annenle otursaydın ozaman,kimse size yardım etmek zorunda değil. Evlendiğiniz kişi sizin seçiminiz zorla evlendirilmediyseniz tabi. O hayata razı olup karşınızdaki anneniz bile olsa sizden daha iyi yaşamalarına fesatlık etmeyeceksiniz.
Maddi durumu ortalamanın üstünde bir ailenin kızı olarak yazıyorum sana,ailemden kuruş beklentim yok. Sahip olduğumuz herşeyi eşimle birlikte yaptık. Annemle babam ister herşeyi satar yerler isterlerse biriktirirler benim hiç umrumdA olmaz.
 
eğer evde hakkınız olmasaydı düşüncenizi saçma bulabilirdim. bir de herkesin düşüncesi farklıdır. benim annem o evle iki ev alabiliyorsa daha ben teklif etmeden alırdı mesela, varımı yoğumu vereyim ya da biriktireyim sana kalsın kafasında bir kadın o yüzden çok empati yapamam. he böyle düşünmeyen anneniz kötü oluyor mu? tabi ki hayır. sonuçta çok küçük yaştan beri size tek başına bakmış, büyütmüş. anneniz en iyi hayatı yaşasın, bunu sizde istiyorsunuz eminim. ama ev babanızdan kaldığı için, isteme hakkına sahipsiniz. bence annenizle güzellikle tekrar konuşun bakalım ne düşünüyor
Evet çok rahat şeklde 2 daire alablir dediğim gibi eksk kaldığı noktada zaten kendi evm için kredi çekecektim yine ev sahbi olmak için annemn ölmesni neden bekliym bu beni daha kötü biri yapmaz mı
 
Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Anneniz de gençliğinde sıkıntılar çekmiş demekki. Genç yaşında eşini kaybetmiş çok zor. Sizinde babanız tabi. Ama Bırakalım da ikinci baharını mutlu yaşasın ekonomik sıkıntı olmadan.
Ayrıca size para verme gibi bı zorunluluğu yok. Hayatta siz ve eşiniz varsiniz başkalarından beklenti içine girmek sizi de yorar. Yapmayın kendinize bunu. Bir elleri yağda bir elleri balda demişsiniz annenizden değil de elden bahseder gibisiniz.
Kadın vefat edince ev de malı mülkü de size kalır zaten.
Rızkı Allah verir. Rızık derdine düşmeyin. Çalışın hepsi olur.
İçinizde sizi annenize karşı dolduran sesi bulun ve onunla savaşın.
Umarım herşey güzel olur adınıza
 
Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
(anneniz kurnaz biri değil ...gençliği emek dolu ve bu yaşında rahata erişmiş kalan yıllarını yaşamak istediklerini yaşıyor...gönlü hoş olsun hep mutlu olsun)...sizde kıskançlık vardı ama her insanda az da olsa kıskançlık huyu vardır...ama bu sizi kötü biri yapmaz...erkek arkadaşı da etkiliyor olabilir... birde damadı benimsememiş güvenemiyor olabilir...size malvarlığı verse ilerde eşinizin söz hakkı olursa emekleri boşa gitmesinden vermek istemiyor olabilir ...tek çocuk olduğunuz için ölünce her sey size kalacaktır...birde şöyle düşünün...siz normal gelirdesiniz anca idare ediyorsunuz ama anneniz size sürekli borcum var bana yardımcı ol diye yakınsa sizden sürekli para istese siz ne yapacaktınız..size aidat konusunda yardım etmesi bile gerçekten sizi düşündüğünü kanıtlıyor...vallahi annesine yardım edip birde her istediğini yapıp ...mutlu etmeye çalıstığını bunun üzerine annesi teşekkür bile etmeyi çok görenler var..siz şükredin ...hayat kısa ölüm var...daha gençsiniz çocuk konusunda acele etmeyin ...
 
konu sahibi tüm yorumları ve konunuzu okudum, ona göre yorum yapıyorum:

-babanızdan kalan evle ilgili payınıza düşeni talep etmek en doğal hakkınız,buradaki herkes de bunu desteklemiş zaten. Ancak sorun şu ki siz annenizle bu konuyu konuşmadan, onun bunu düşünmesini istiyorsunuz. açık açık konuşmadan annenizi suçlamanız yanlış,kadın telepati yoluyla mı anlasın sizin ne istediğinizi? hani deseniz ki anneme söyledim,hayır payını vermem dedi, o zaman biz de derdik ki anneniz haksız,hakkınızı savunun.

-kadın genç yaşında kocasını kaybetmiş,hayat onun hayatı ister evlenir ister evlenmez,istediği şekilde yaşamış ve evlenmemiş. yıllarca çalışmış,size bakmış,biriktirmiş... babanızdan kalanın haricinde kendi tırnaklarıyla bir şeyler biriktirmiş. bu yüzden en doğal hakkı istediği gibi harcayabilmek.

-öyle dramatize etmişsiniz ki,sanki annenizden yardım istemişsiniz ama kadın size hayır demiş. daha konuşmamışsınız bile. nerden bilsin nerden anlasın zorluk çektiğinizi?? sürekli bir duygusal bakışlar,alınmalar... eşiniz de hem annenizden para gelmesini bekliyor hem de hayır isteyemezsin diye gurur yapıyor. en sevmediğim davranış şekli. anne bu anne,annemle açıkça konuşamayacaksam kiminle konuşacağım?? alın karşınıza anne durum böyle,babamdan kalan evi satalım,payımı alayım diyin. onun haricinde yine ihtiyacınız olursa yine isteyin. sanki istediniz de kadın hayır vermem hahaha diyip gözünüzün önünde pahalı parfümler sıktı. :olamaz:

-bu kadar maddi sıkıntının içinde ISRARLA hamile kalma çabası neden? Allah gönlünüze göre versin inşallah anne olursunuz ama umarım ZAMANINDA olursunuz. biraz birikim yapıp belinizi doğrultsanız da öyle çocuk denemelerine girişseniz? göz var izan var yani durumunuz ortada. kaldıramazsınız şu anda tüm bu masrafı.

-ayrıca anneniz siz evlendikten sonra böyle bir yaşantı sürmeye başlamış olamaz,kadın maddi açıdan güçlendikten sonra hep böyle yaşamaya başlamıştır. yani annenizin huyunu-yaşam tarzını evlenmeden önce de biliyordunuz. ne diye geleceğiniz için plan yapmadınız?
bile bile lades demişsiniz.

-kıskanmak demiyorum imrenebilirsiniz üzülebilirsiniz çok normal. ancak siz ağzınızı açıp annenizle konuşmayıp,onun sizin zorda olduğunuzu hissetmesini bekleyip böyle tavırlara girerseniz hatalı duruma düşen siz olursunuz.
 
Haha..Bu nasıl bir kafa yaa..Anneniz inşallahhh yaşarken tüm parasını yer bitirir de size zırnık kalmaz :)))) Koca kadın olmuş evlenmişsiniz,hala annem bana para vermiyor diyorsunuz.Bir de utanmadan kadının parfümüne,sevgilisinin parasına kadar saymışsınız..Yahu ikisinin toplam parası sizi ne ilgilendirir,size ne..Koca yetişkin, evli insana para vermek zorunda mı bu kadın.
Babanız ölünce size de pay kalmış olmalı,kendi payınızı satın paraya çevirin.Yok eğer annenizin üstüneyse her şey babamdan kalan hakkımı istiyorum diyin versin.Belki böylece ağlamayı bırakırsınız.
 
Haha..Bu nasıl bir kafa yaa..Anneniz inşallahhh yaşarken tüm parasını yer bitirir de size zırnık kalmaz :)))) Koca kadın olmuş evlenmişsiniz,hala annem bana para vermiyor diyorsunuz.Bir de utanmadan kadının parfümüne,sevgilisinin parasına kadar saymışsınız..Yahu ikisinin toplam parası sizi ne ilgilendirir,size ne..Koca yetişkin, evli insana para vermek zorunda mı bu kadın.
Babanız ölünce size de pay kalmış olmalı,kendi payınızı satın paraya çevirin.Yok eğer annenizin üstüneyse her şey babamdan kalan hakkımı istiyorum diyin versin.Belki böylece ağlamayı bırakırsınız.
Peki:)
 
Öncelikle dairelere güvenip evlenmediginizi düsünüyorum. size yardım edip etmemek tamamiyle annenizin vicdanına kalmış. Oda gencliginden beri calısan, simdi hayatını yaşamak istemesi çok normal aslında. Açıkca konusmadıgınızı da söylemişsiniz sanırım telapati yoluyla bu işler olmaz malesef hakkınız varsa annecigim dava yollarıyla hakkmı almaya ugrastirma beni lütfen ihtiyacim var demelisiniz direk..
 
X