- 12 Kasım 2010
- 2.845
- 16.409
- 39
-
- Konu Sahibi izmirlibjkkartal
- #21
Ev zatennbabanızdan miras yolu ile kalan bir evse kanunen evin 3/4 ü sizin oluyor. Annenizle konuşun evin yasal hakkını size versin. Zaten o evde oturmuyormuş
Konuşmaya gerek yokki durumumuz ortada görüyor biliyor zor geçindiğimizi biliyor çock için sürekli dr gittiğimizi biliyor bende onun bir parfume dünya para verdiğini biliyorum brsürü kıyafetler aldığını görüyorum benm öyle bir durumum yok farkında bununHaklısınız bence evi satıp 2 ev alsanız biri annemizin biri sizin olsa kiradan kurtulursunuz. Zaten anneniz durumu iyi olan biriyle birlikte neden sıkıntı çekiyorum diye düşünmeniz normal bence. Hiç konuştunuz mu annenizle
Ya çok şey yazarım da banlanırım hakarete varmadan yazacağım siz düpedüz nankörsünüzMerhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Babadan kaldı evet kirasını alıyor fakat iyibir semtte iyi kira geliri olan bir daire
Zaten kredi çektk çock için tabi borç isteme gibi bir talebim olmaz eşim müsaade etmiyor görüyor biliyor durumu söze hacet yok diyor istetmiyordaBabaniz ölünce mal paylaşımı oluyor zaten hatta çocuklara daha fazla düşüyor diye biliyorum .Sizde nasıl oldu ?Onun dışında verir vermez ona birşey diyemeyiz borç isteyebilirsiniz çocuk tedavisi için bankaya kredi öder gbi annenize ödersiniz hem o mağdur olmaz hem de siz .
Hiç de kötü niyetli değilsin canım en doğal hakkin babandan kalmış ve gayet iyi niyetli yaklaşıp önce anneye ev sonra kalaniyla kredi çekip tamamlamak düşünceniz çok mantıklı.ha annenin maaşi yok sevgilisinin durumu bunlar belki seni çok ilgilendirmemeli.ama benim annemde erken yaşta dul kaldı.ve 3 kuruş maaşını bile ki biz iş güç sahibiyiz yine de bize vermek ister her fırsatta hediyeler alırMerhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Benm en büyük istedigim yaşım geçmeden ev almaktı üni okudum yllardr çalışıyorum ama 500 milyarlk borca girmeye cesaret edemiyorm ama 200 milyar öderim diyorm destek bekledm hep ama kendmide hep suçluyorum bir yandanHiç de kötü niyetli değilsin canım en doğal hakkin babandan kalmış ve gayet iyi niyetli yaklaşıp önce anneye ev sonra kalaniyla kredi çekip tamamlamak düşünceniz çok mantıklı.ha annenin maaşi yok sevgilisinin durumu bunlar belki seni çok ilgilendirmemeli.ama benim annemde erken yaşta dul kaldı.ve 3 kuruş maaşını bile ki biz iş güç sahibiyiz yine de bize vermek ister her fırsatta hediyeler alır
Gençliğinde sizin için fedakarlık yapmış evlenmemiş ,çalışmış çabalamış ve hâla da çalışıyor .Siz kendi tercihinizi yapmış ,maddi durumu iyi olmayan biriyle evlenmişsiniz .Üstelik geçinemediğiniz halde bir de çocuk planları yapıyorsunuz .Gerçekten şaşırtıcı .Siz evlisiniz ,kadın sizide geçindirmeye mecbur değilki .Bırakın da bundan sonra yaşayamadıklarını yaşasın .Annenizi haksız bulmadım .Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Bebeği 2 yıl ertelemedim belki daire sahbi olurum diye fakat baktm olmuyor olmayacak gibi yaşm 30 oldu evet açlktan ölmüyoruz 2 kişi çalışıyoruz sonçta çocuk büyürme imknmz tabiki var lüks hayat sunamasakta standart bir hayat verebliriz annemden beklentiye girip çock kararını ertelemkte eşimi fazlasıyla germeye başladı o artk umursamıyor benim sadece imkanm varken olmaması zoruma gidiyorBabandan kalan evden gelen kiranın da 3/4 u sizin olmaz mıydı ki hukuğa göre? Bilemedim, belki satmasını istemek yerine aylık kiradan belli bir miktat alırsınız.
Anne yardım etse tabi ki iyi olurmuş ama bu onun kararı bu asamada, 27 yaşında yalniz kalıp hem çalışıp hem çocuk büyütmek çok zor...
Maddi durumunuz yetersizse siz de bebeği erteleseniz keşke bir de onu sormamışsınız gerçi ama fikir olarak belirtmek istedim
Hiç suçlama senin hakkın zaten bunu uygun bir dille gündeme getir yenidenBenm en büyük istedigim yaşım geçmeden ev almaktı üni okudum yllardr çalışıyorum ama 500 milyarlk borca girmeye cesaret edemiyorm ama 200 milyar öderim diyorm destek bekledm hep ama kendmide hep suçluyorum bir yandan
Olablir bunu sorguluyorum bu sebeple bu konuyu açıp fikir almak istedim belkide ben kendimi düzeltmeliyimİnsan annesinin parfümünü laf eder mi ya? Evet siz kötü düşünceli bir insansınız.
Eğer ev babanızdan kalma gibiyse bence ısrar edebilirsiniz. Ama anneniz tamamen kendi kazanç birikim vs ile aldıysa bilemem. Ama yinede tek çocuksanız sizin için birşeyler yapabilirdi. Adamın lafıyla kararından döndüyse tuhaf geldi bana açıkçası.Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum
Evet düşünüyorum son kez daha gündeme getirmeyi.. çünkü bir çocuğum olduğunda yaşım 40 oldugunda al sana daire desede ben istemeyeceğim en güzel yaşlarımız geçiyorHiç suçlama senin hakkın zaten bunu uygun bir dille gündeme getir yeniden
Evet tekim kardeşim yok adam vazgeçirdi tanışana kdr satma planları vardı sonrası hüsran anlamadm çekiniyorum gündeme getirmeye belkide durumumuzu çabamızı görüyor kendisi bana bunu açsın istiyorum ama yok malesef 2 kişi çalıştığmz paranın fazlası annemn tek başna geliri adam zaten bizi çarpar böler maddi olarakEğer ev babanızdan kalma gibiyse bence ısrar edebilirsiniz. Ama anneniz tamamen kendi kazanç birikim vs ile aldıysa bilemem. Ama yinede tek çocuksanız sizin için birşeyler yapabilirdi. Adamın lafıyla kararından döndüyse tuhaf geldi bana açıkçası.
Annem boyle degil ama boyle olsaydi galiba biraz benimde zoruma giderdi...ama yinede yadirgamayin o kadar ..sizi beslemis buyutmus alninin akiyla buda buyuk bir nimet..Merhaba ben istnbln iyi bir semtinde doğdum büyüdüm ve sevdiğim adamla evlendim standart bir hayatm var 3 yasnda babasız kaldım annem henz 27 yasndaydı ve çalışan bir kadındı evlenmedi hayatına evleneceği adamlarda girmedi açıkçası herneyse şuan annem 54 yaşında hala çalışıyor son derece dinamik genç ruhlu bir kadın bir senedir erkek arkadaşı var aynı evde yaşıyorlar annemm bana yakın oturuyodu fakat şuan uzakta adamn yanında hsonları geliyor ki hiçi ben çalışıyorum pek görüşme şansmz yok zten gelsede ben maddi olarak kirada oturuyorum 2 kişi çlışp hayata tutunmaya çalışıyoruz bir yandanda 3 senedir çocuk hayaliyle dr dr geziyoruz annemn sevgilsnn mesleği son derece iyi annemn kirada dairesi 3 maaşı var adam zaten karı koca çalştğmz paranın 2 katını alıyor yani bir elleri yağda bir elleri balda desem yalan olmaz altlarında arabaları hayatın tadını çkarıyolar bzm öyle bir imkanmz yok birimiz kira faturalar birimz ev geçndrmeye çalışıyor yani bzm gençliğimz skntı içnde geçiyor annemm adına mutluyum fakat maddi hiçbr desteği olmyor şu olyor aidatımızı veriyor 200 tl bunun dşnda hiçbrşey yapmyor sizce ben kötü düşünceli bir insan mıyım bu arada annemn dairesini satp 2 daire almak istedm senelerce biri anneme biri bana yetmeseydi kendim kredi çekecektim eksik kalan tutar için fakat olmadı hayatna giren adam annemi vazgeçirdi bu düşünceden ve ev alma imkanmzda yok bizm sizce bu durum normal mi buna alışmalı mıyım yani ben hep skntı içnde yaşayacgım fikrine kendimi kabllendirmem mi gerek yoksa beklenti içinde olmakta haklı mıyım çünkü gerçekten kendimi kötü fikirli bir insan gbi görmeye başladm inanın ben üstüme iki parça kıyft alamazken annem bir pafme dünya para veriyor ağrıma gidiyor açıkçası yada ben kötüleştm bilmiyorum