küçük bir ilçede yaşadığım için il merkezine gitmem lazım doktor için beyefendi bu yüzden haberdar ve karsı gidememin sebebi bu
ailevi çevre nedenlerinden dolayı dava açamıyorum sanırım temel sebeb bu büyük bir il ve ailem olmasa sanırım ona dk katlanmam
güven konusuna gelince o bende kalmadı sanırım kendimi aciz ve güçsüz hissediyorum maddi olarak ayakta kalabilecek bir işe sahibim ama o kadar başka manevi gücüm insanlarla uğraşacak takatim yok
Esinizi tanimam etmem, iyi yonlerini hic bilmem ama "siddet" gordunuz mu gordunuz... bence bu tum artilari eksiye donusturmeye yetiyor.
Size bosanin demiyorum fakat ruh haliniz hic iyi gorunmuyor, bu cumlelerinizden bile anlasiliyor.
Kendisiyle dahi ilgilenecek hali kalmamis, tum enerjisini tuketecek konuma gelmis bir kadina "evliligni kurtarmaya bak iyilere odaklan" demek kolay da kim yapabilir acaba?
O yuzden once "kendiniz" icin bir uzmana gitmeniz gerek.
Ilcede yasamak vb bahaneler ile ertelemeyin. Esinize karsi kararli olun, gitseniz de gitmeseniz de huzursuzsunuz. Varsin huzurunuz bu sefer boyle kacsin.
Zaten bir psikologa gitmeden de evliligniz onun davranislari ve sizin bu ruh haliniz ile darbe aliyor...
O yuzden işe kendinizden baslayin...
Belirttiginiz ozguven vb nedenlerle tek gitmekte hala cekinceniz varsa ve esiniz destek olmamakta inat ediyorsa; detaylari aktarmadan bir akrabanizla il e gidebilirsiniz.
Eger gunluk yasantinizi da etkileyecek sekilde bi cekimserlik ve buna bagli hicbir adim atamama durumu soz konusu ise; bulundugnuz yerde doktor psikiyatr varsa once ona danisin, ruh halimiz en az kalp hastaligi kadar ciddi ve bir okadar tedavi icin basvurmak normal olan birsey. Doktora evliliginizden degil de kendiniz icin birseyler yapmaniz ve toparlanmaniz gerektiginden bahsedin.
Ailevi nedenler ve sıkıntinizi anliyorum ancak ilk yol olarak dava acin demiyorum zaten.
Siz iyi olduktan sonra bunun degerlendirmesini tekrar yaparsiniz.
Demek istedigim, bundan korkmaniza da gerek yok. Ayni koydeki insanlar ayrilabiliyorken siz neden ilce kucuk diyip adozu artarak devam eden siddeti kabullenesiniz?
Ayrica cocugnuz var mi bilmiyorum ama bu sekilde ona da yeterince destek olamazsiniz.
Kacinilmaz olarak bu sonu beklemek yerine buraya yazarak bir adim attiginiz gibi devami getirin diyorum...
Mutsuzlugunuza care siz ve verdigniz kararlar olacak. Bunu dogru sekilde yapabilmek icin de dogru dusunebilmek, rahat derin bi nefes almak gerek...