Mutsuz olduğunuz iş yerinden ayrılmak mı, hayallerinizi gerçekleştirmek için katlanmak mı?

Şeflerin bazıları iyi bazıları o...u çocuğu. Bahta ne geliyor bilinmez :KK66: Başka iş bulursan da ordakilerin insan olacağının garantisi yok ki.


Bence dayan. Aynısı benim de başıma geldi, ekmek parası dedim sabrettim. Bizim lef de böyle bir insan diyip geçiceksin, kişisel alınmicaksın.

Zaten kişisel algılamamaya çalışıyorum çünkü herkese böyle davranıyor. En çok kızdığım nokta, bu karakterde birisi olduğu bana söylenmişti. Yine de katlanabilirim sanıp hevesle başlamıştım işe.
 
Şeflerin bazıları iyi bazıları o...u çocuğu. Bahta ne geliyor bilinmez :KK66: Başka iş bulursan da ordakilerin insan olacağının garantisi yok ki.


Bence dayan. Aynısı benim de başıma geldi, ekmek parası dedim sabrettim. Bizim şef de böyle bir insan diyip geçiceksin, kişisel alınmicaksın.

Üstelik hayat dersi de alıyorsun aslında, nasıl bir insan olmak istemediğini görüyorsun, kıran döken aşağılayan bir şef....sen şef olursan insanlara insanca davranıcaksın eminim.

Eklediğiniz yazıyı şimdi gördüm, benim hayatım böyle sanırım, alışmam lazım :)) Nasıl anne olmamam gerektiğini de kötü şartlarda öğrendim, şimdi de nasıl şef olmamam gerektiğini öğreniyorum.
Tahammülüm azalmış durumda ama malesef...
 
Burakirsanmi daha mutlu olursun devam edersenmi buna karar ver.
Devam edersen sahsi fikrim kendine olan guvenini kaybedebilirain baska is arastir bence.
Isten cikarsanda o amire saysayistir:deli:senin yzunden ayriliyorum allah karina yardim etsin oksijen israfi herif diye cemkirmeden cikma:KK45:
 
Zaten kişisel algılamamaya çalışıyorum çünkü herkese böyle davranıyor. En çok kızdığım nokta, bu karakterde birisi olduğu bana söylenmişti. Yine de katlanabilirim sanıp hevesle başlamıştım işe.

Ben bilmeden başladıydım p.ç olduğu kısa sürede ortaya çıkmıştı zaten:KK49::dondurma:

CVnde erken kariyerde çok iş değiştirmek iyi görünmez mülakatlarda neden diye sorarlar. Sen de şef p.çti diyemezsin. :bicak: Sebat iyidir. Seni hasta edecek kadar stres yoksa bence kal.
 
Aynı ayarda bulmam çok düşük, ama bir kademe düşüğünü kesin bulabilirim.

İş yerinde mutlu olmak çok önemli.
Şu an sabahları daha alarm çalmadan uyanıyorum. Mutlu bir şekilde giyinip hazırlanıyorum. İşe giderken sevdiğim şarkıları dinliyorum. Pazartesi sendromu diye bir şey yaşamıyorum.
İş yerinde zaten çok samimi olmuyorum kişilerle. Ama samimi de olsam kötü niyetli ve seviyesiz kişiler yok. Sorun çıkmaz.

Bundan 2 önceki iş yerimde mobbing dahil her türlü huzursuzluğu yaşadım. İllallah demiştim çalışırken, çalışmam gereken bir süre vardı, o biter bitmez mesleğimi bıraktım.

Sabah kalkabilmek için bile işi sevmek önemli.

Bana kalırsa işten ayrılın. Bir kademe yüksek ama burnumdan getirilen bir işte çalışmak istemezdim.
 
Ben de mobbinge bir dönem yoğun maruz kaldım hatta benim sağlığım bile bozulmuştu stresten. Yine de pes etmedim ve o iş bana çok şey kattı.

Diğer taraftan iyi bir şey yaptığımı düşünmüyorum. Tamam güzel işti ama göz göre göre sağlığım bozulmuştu ne gerek vardı ki. Bırakmayı kendime yedirememiştim. Herşeyi ama herşeyi oldurmaya çalışmak gibi kötü bir huyum var yeni yeni vazgeçiyorum.

Senin için de aynısını düşünüyorum. Zordan kaçan bir tipe benzemiyorsun, hiçbir şey senin sağlığından ve mutluluğundan önemli değil. Eğer çok kötü durumdaysan iş aramaya başla. Ama 1.5 sene katlanmak istiyorsan etrafındaki insanları gözlemle onlar nasıl dayanıyor? Sen de aynısını yap onlarla
 
Bence bu tarz insanlar her yerde var, onlara karşı duyarsız olmayı öğrenmek lazım. Mutsuz olduğum şeylere sabretmeyi yurtta çok iyi öğrendim. Ucunda sana ciddi şeyler katabilecek bir durumsa katlan. Takma milleti. Sorun bende değil, onlarda şeklinde düşünürsen alışmak daha kolay oluyor. Sen kendini biliyorsan gerisi boş. Akşam olunca evine gitmiyor musun, gidiyorsun. Paranı almıyor musun, alıyorsun. Buradan çıkıp gidince burada çalışmış olmak sana avantaj sağlayacak mı, evet. Geriye dönüp bakınca çekilen sıkıntılara tebessüm ediyorsun sadece. En basit örnek, üniversite öğrencisiyim, 4 yıldır kyk yurdunda kalıyorum. Ki ben hayatta başkalarıyla aynı odada yaşayabilecek biri değilimdir. Nelere katlandım, neler gördüm. İyisi de vardı kötüsü de. Kaçacak yer yoktu sonuç olarak. Okulu da bitirmek zorundaydım çünkü çektiğim sıkıntının sonucunda diplomamı alacaktım. Bak şimdi bitiyor, 2 aydan az kaldı. Bundan birkaç ay önce günler geçsin diye günleri sayıyordum, şimdi saymayı çoktan bıraktım. Bitmez dediğim bişeyin sonu geldi çünkü. Elalem yüzünden işini bırakma sakın çünkü öyle insanlar çok fazla var. Buradan çıkıp gidince diğer yerler daha mı farklı olacak sence? Kimse yüzünden kariyerine zarar getirme.
 
Tabi ben bir yorum yazdım ama bu senin karakterinle de alakalı. Ben biraz maddiyatçı biriyimdir. Fayda maksimizasyonuna, getirisine falan önem veririm. Ulan ortam berbat ama iyi para kazanıyorum falan diye düşünüp iş dışındaki zamanımı güzel geçirirdim muhtemelen. Çünkü dediğim gibi ben de manyak manyak insanlarla aynı odada yaşadım.
 
Memnuniyetsiz, şu ana kadar dayanamadığı için yanından sayısız kişi ayrılmış olan, sürekli aşağılayan ve baskı altında çalıştıran bir amir; ekibe en son katılan kişi olduğum için 'en iyi biz biliriz, sen zaten daha küçüksün, sözümüzden çıkmayacaksın' tavırlarında olan iş arkadaşları...

Dayanıklıysanız kalın sabredin gittiği yere kadar, ama bu davranışlar sizi ruhsal ve sosyal olarak çok etkileyecekse geleceğiniz için daha kötü de olabilir belki.
İç sesiniz doğruyu biliyordur bence.
 
Hem iş yerimden hem çalıştığım insanlardan hem de aldığım ücretten memnun değilim.
Ama uzun zamandır aynı iş yerinde çalışıyorum.
Emin ol bu işi bıraksan yeni iş yerinde de benzer insanlar olacak.
Orada da değişik değişik sorunlar yaşayacaksın.
Bir süre sonra alışıyor insan.
Mutlu değilim ama mutsuz da değilim.
İşsiz kalmaktan bin kat iyidir.
 
Emin olun beterin beteri diyebilecegim insanlarla çalıştım hep bunlardan daha kötüsü olamaz dediğimde daha kötüleri çıktı karşıma is hayatımda.bi isimden maasi iyi olmasina ragmen istifa ettim sonrasında bi kac işyeri daha değiştim hep kötü isarkadaslari ve amirlerden dolayı stresli ve hastaliklarla dolu geçti hala da geciyor yıllarım..ishayatinda mesafeyi korumak ve hep dik durmak gerek her zaman.
 
Hem iş yerimden hem çalıştığım insanlardan hem de aldığım ücretten memnun değilim.
Ama uzun zamandır aynı iş yerinde çalışıyorum.
Emin ol bu işi bıraksan yeni iş yerinde de benzer insanlar olacak.
Orada da değişik değişik sorunlar yaşayacaksın.
Bir süre sonra alışıyor insan.
Mutlu değilim ama mutsuz da değilim.
İşsiz kalmaktan bin kat iyidir.
Aynı şeyler düşünmüş aynı kelimeleri kullanmisiz çoğunlukla. Duygular bir :)
 
Ben de senin durumundayım.Çalıştığım yere işe girmek için her yerden cvler yağıyor yaşıma göre fena da para kazanmıyorum.Referansı da güzel gel gör ki mobbing uyguluyolar.

Müdürüm ben yokmuşum gibi davranıyo kendince bunu iyi niyetiyle yapıyo yani beni okula gönderiyo çünkü yapcak iş yok.Bana iş falan vermiyo.

Bir ay işe gitmesem nerdesin diyen yok ben de bundan bıktım.Bu genç yaşımda emekli hayatı yaşıyorum.
 
Aynı şeyler düşünmüş aynı kelimeleri kullanmisiz çoğunlukla. Duygular bir :)


Zaten hayatım bu aralar b..tan.
Bir de iş meselesini takamayacağım.
İstediğim şeyleri alırken iş yeri filan aklıma gelmiyor :))
Emin ol parası biraz daha fazla olsa hiiiç takmam.
Bu aralar baya bir relaxım çünkü :rapci:
 
Ben bi yarım dönem öğretmenlik yaptım. Ama berbat bir lisede, endüstri meslek lisesiydi, öğrenciler çok fenaydı. Oraya giden ücretmli öğretmenler genelde 2 veya 3. haftasında görevi bırakıp gidiyorlardı. Bende daha tecrübesizdim, ilk kez çalışıyordum ve en zor okulda başlamıştım. İnanır mısın sabahları okula gitmek işkence gibi geliyordu, ayaklarım geri geri gidiyordu. Normal hayatımda da mutsuz oluyordum. Okulda somurtuk şekilde dolaşıyordum. Yani benim artık hayatımı da olumsuz etkilemişti. Hatta öğretmenlik mesleğinden bile bazı girdiğim sınıflar yüzünden soğumuştum. Yarım dönem dişimi sıktım ama bende mesleğime dair o kadar olumsuz etkiler bıraktı ki anlatamam. Şuan bile acaba yapabilir miyim diye kendimi sorguluyorum KPSS'ye hazırlanırken. Şuan keşke diyorum o yarım dönem bile olsa dişimi sıkmasaymışım da o okulda çalışmasaymışım. Hem hayatımı hem de mesleğime karşı bende olumsuzluklar bırakmazdı belki. O kadar değişik öğrencilerle karşılaştım ki...
İşin özü iş hayatının dışında (evinde) hayatını mutsuz etmiyorsa, işinize karşı sizde olumsuzluklar bırakmıyorsa biraz daha dişinizi sıkın. Ama durumunuz benim gibiyse bırakın. Mutlu olacağınız bir işte bulabilirsiniz.
 
Zaten hayatım bu aralar b..tan.
Bir de iş meselesini takamayacağım.
İstediğim şeyleri alırken iş yeri filan aklıma gelmiyor :))
Emin ol parası biraz daha fazla olsa hiiiç takmam.
Bu aralar baya bir relaxım çünkü :rapci:
Hehe aynı ben :) bende aşırı derecede bıktım yani işle ilgili olan herseyden. Sanirim biz zamaninda hayatımızin merkezine işi koyduğumuz için kafaya takip stres yapmisiz. Tam tersi olunca daha mutluyum
 
Hehe aynı ben :) bende aşırı derecede bıktım yani işle ilgili olan herseyden. Sanirim biz zamaninda hayatımızin merkezine işi koyduğumuz için kafaya takip stres yapmisiz. Tam tersi olunca daha mutluyum
:eğlence::spor:
 
Bir kağıt alın.
Sağ tarafa neden orada çalışmalısınız, sol tarafa neden orada çalışmamalısınızı yazın.
Ona göre karar verin.
Lakin sizin gibi yeni mezun kendine bir yol çizmeye çalışan biri olsaydım, eğer ciddi anlamda bana zarar vermiyorsa kariyerim için çalışırım.
Çünkü meslek hayatının ilk yılları tabiri caize pişene kadar katlanılması, yani fedakarlık edilmesi, kendine yeni şeyler katılması gereken bir dönem. Bu dönem en fazla 1,5-2 sene sürmeli.
Emin olun iyi iş yeri diye bir kavram yok. Sadece kötünün iyisi var.
 
Tabi ben bir yorum yazdım ama bu senin karakterinle de alakalı. Ben biraz maddiyatçı biriyimdir. Fayda maksimizasyonuna, getirisine falan önem veririm. Ulan ortam berbat ama iyi para kazanıyorum falan diye düşünüp iş dışındaki zamanımı güzel geçirirdim muhtemelen. Çünkü dediğim gibi ben de manyak manyak insanlarla aynı odada yaşadım.
İş hayatında her zorlandığımda kendime bunu telkin ettim.
Yerimde olmak isteyen milyonlarca genç var,şükürler olsun çok iyi gelirim var,az sakin,az sabır, bol çalışmak vs. vs.
Azimle daha iyi pozisyon için çalıştım,etrafıma bakmadan.
Çünkü işyerimi değiştirmek istemiyorum,eğer derdim çevremse ben de poziyonumu değiştiririm dedim,şükür, çok şükür çok iyi yerdeyim şu an...
Herkes mutlu olur iş hayatında inşallah...
 
Back
X