Mutfakga girmek istemiyorum

Sabah spordan gelip kahve icip haberlere bakıyorum sonrasında evi şöyle bir toparlayip kahvaltı yapıyorum…işlerle kesişip artik baslayayım derken dur ya bir daha kahve iceyim diyorum sonra da amaaaan yarın yaparim deyip erteliyorum..Tabi yerde kıl filan görünce dayanamayip tamam sadece süpürücem diyorum ardından hadi bi tozlari da alayim derken söylene söylene mutfaga giriyorum…o arada da birini arayip laklak yaparken bitmis oluyorhicbirini sevmiyorum bu ara zoraki yapıyorum dönemseldir umarım…
 
Ben bu yaşa kadar pek girmedim mutfağa. Ama yavaş yavaş giriyorum artık, sanırım sevdim. Hatta hamur işi, tatlıya falan da başlamak istiyorum.
Temizliği de bayıldığım için değil de b*kun içinde yaşamak istemediğimden yapıyorum. Yoksa Kadir Ezildi gibi bir temizlik aşkım yok.
 
Bende tam tersi bir ordu kadar yemek yapayım yedireyim ama mümkünse ev işi no no no yapı meselesi yapacak birşey yok .
 
Her gün temizlik yapıyorsanız ondandır.
Kimse beni hergün evi temizlemeye ikna edemez. Hic hoşlanmam ev işinden,şöyle bir toparlayıp geçerim canım isterse. Zaten vaktimde yok,evden çalisıyorum 2 çocuğum var.
Mutfak kısmı can sıkıcı zaten. Ben sabah 7de uyanıp kızıma kahvaltı+beslenme kutusu hazırlıyorum,onu okula bırakıp geliyorum,kahvaltı yapıyoruz ailenin geri kalanıyla birlikte. Öğlen oğlum okula gidiyor ona da bir posta beslenme kutusu hazırlayip onu okula bırakıyorum. Geliyorum kızımın çıkışına 1.5 saat varken eve,birşeyler atıştırıp ,işlerimi toparlayıp onu almaya cıkiyorum. Onu alınca akşam yemegi icin markete gitmem gerekse onu aradan çıkarıp,eve gelince akşam yemeğini hazırlamaya başlıyorum. Ki zaten 2-2.5 saatim kalıyor. Onda da dinleniyim mi? Kahve mi içeyim,evi mi toparlayayım ne yapayım karar verene kadar oglumun çıkış saati geliyor
Haftasonunu iple cekiyorum ama onda bile hem cumartesi hem pazar kızımın voleybol kursu var,ona gidip gelmek zorundayım.
 
Selam, 14 yıldır mutfağa girmekte bu kadar isteksiz olmadığınıza göre sizi yemek pişirmekten iten bir şeyler yaşamış olmanız lazım. Ben de fena yemek pişirmem ve elim çok hızlıdır. Ama 4 yıl önce boşanmadan önce eski eşim güzel güzel yemekleri tüketip o enerjiyle beni aldatınca yemek pişirmekten soğudum. Yemeği yer yemez kadın peşine düştüğünü ögrenince kendimi keriz gibi hissetmiştim. Yine elde çamaşır yıkamayı seven biriyim. Bozulacak giysiyi 1 saat de sürse elimde yıkamayı severken antidepresan tarzında ilaç tedavisine başlayınca elde çamaşır yıkamaktan tamamen soğudum. Suni ya da gerçek ne yaşadınız acaba.
 
Keşke yemek olayı olmasa yapmayı sevemedim 16 yıldır işten gelip yemek hazırlamak çok zor geliyor birde akşama ne yiyeceğiz kelimesi sorunca sen bilirsin cevabı
 
Elif Erdenay’ın taktiğini uygulayın. Bulamazsanız yardımcı olurum şu an yazacak kadar müsait değilim.
 
Valla bu aralar bende öyleyim bi saldım ki kendimi bir aydır doğru düzgün iş yaptığım yok. Anca yemek, ekmek çamaşır, bulaşık, süpürge, toz almak bu kadar. Derin temizlik yapmam lazım cam kapılari silmem lazım koltukları yıkamam lazım mutfak dolabıplarini boşaltıp silmem lazım ama hiç yapasım yok. Eskiden olsa temiz evi tekrar tekrar temizleyip alışveriş yapıp yemek yapmaya bayılırdım şimdi hiç halim ve hevesim de yok.
 
Offff keşke komşu olsak sen ikimizin evini temizlesen ben yemekleri yapsam
 
Bıkmışsoınızdır bir kaç hafta yemek yapmayın eşiniz yapsın. Tabi bunu yapmak zor çocuk vs varsa. Ama bazen insan yapmak istemiyorsa istemiyordur yaa. Ara vermek herzaman iyidir
 
Her gün yaşıyorum bugün mutfak lavabosunun giderine kadar söküp temizledim sırf yemek yapmaya üşendiğim için sabahları enerjim daha iyi oluyor yap kurtul diyorum kendime, yemeği yapınca tüm işler bitmiş gibi geliyor. Çalışırken vaktim dardı, yorgunluk vardı ama böyle değildim emekli olduktan sonra mutfağı göresim yok. Kışlıkları bile ittire ittire yaptım
 
Ay bu ben, hiç onu yapmayayım da bunu yapayım kafasında olamadım, çünkü hiç birirni ben yapmayayım, yayılayım oturayım yatayım
En gereksiz işler diye bir anket yapılsaydı benim sıralamamdaki ilk madde ev işleri olurdu hiç sevemedim ev işini, yapmam için böyle umuma açık bir yerde sağa sola laf atıp geyik yapabiliyor olmam lazım, rahmetli babam kamp hayatını severdi, yaz mevsimini full kampta geçirirdik annem bir o zaman çamaşır bulaşık kitleyebiliyordu bana, ortak mutfakta yanında bardakları köpürterek yıkayan hatunla geyik yaparken anlamıyorsun çünkü
 
tüm ev işlerinden nefret ediyorum
sevmiyor değilim NEFRET ediyorumn
biri gelsin her şeyi yapsın ben yatıp yuvarlanıp evin tadını çıkarayım
evde yalnızsam yemek yapmam
kahvaltı ,çorba ,dışarda, arkadaşta vs yerim
evim her zaman toplu olur aldığımı yerine koyarım
sadece evi süpürür çamaşır bulaşık yıkarım evde büyük temizlik yapmam
param varsa yaptırırım yoksa dururum hiç sıkıntı değil zaten toplu olduğu için göze batmaz
şimdi taşınıcam robot çamaşır kurutma makinası dondurucu alıcam yemekleri toplu hazırlamayı evi de hiç süpürmemeyi planlıyorum
ben zaten okulda gelince boş boş duvara iki saat bakmadan kendime gelemiyorum

okulda bir arkadaş var hiç yemek yapmıyor
oğlu lisede kocası emekli herkes yiyeceğini yapsın diyor sadece yılbaşında yemek yapıyor
evine temizlikçi geliyor
benim gibi çamaşır bulaşık tamam
 
Yemek yapmayı çok severim. Ama bıkkınlık oluyor bende de.
Aslında sorun yemek yapmak değil her hafta her hafta ne pişireceğim derdi. Çocuk bunu yer bunu yemez. Menü bulmak sıkıntı bende.
O his bende de oluyor. Bir de okul yemekhanesine paralel gitmemek lazım. Okulda kuru fasülye varsa nohut yapmayayım derdim oluyor. Bıktım usandım yani ne pişirsem derdinden.
Ben artık standarda bağladım açıkçası. Cuma yada cumartesi balık günü. Hafta başı mercimek nohut gibi bir kuru bakliyat. Çarşamba bezginlik günüm köfte, et makarna, perşembe de sebze yapıp yediler yemediler diye canımı sıkma günüm. Pazar da artık cidden enerjim kalmıyor. Hop başa dönüyorum.
 
Ne pişireceğimizi bilsek işin yarısı bitiyor zaten, cidden beziyor insan, Allah aratmasın diyorum hep kendime gaz vere vere yemek yapıyorum Eşim kahvaltısını evden götürüyor onu hazırlıyorum allahtan iki senedir öğlen yemeği yemiyor öncesinde onu da hazırlıyordum. Makarna yemez, hamur işi yemez uğraşıp duruyorum. Bu yıl uzun yol çalışıyor evde olmadığı akşamlar yemek yapmıyorum o bile tatil gibi geliyor
 
Kesinlikle öyle.
İnsanı bezdiren ne pişireceğini bilmemek zaten. Dün onu yaptım bu hafta şundan çok pişirdim.
Her hafta bir kere mantı bile haşlasak oğlan homurdanıyor. Yoksa keyfiyle pişirsek hiç dert olmaz da yoran bunları düşünmek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…