Kv evlendi,köyde 350 liraya kirada oturuyorlar.Evi Bursanın ilçesindeydi(memleketimizde) Eşi emekli kendi de emekli.İkramiyesi var,emeklileri var.Eşinin sattığı evinin parası var.Adam damatlara kalmasın diye evini satmış.Onların tuzu kuru.Eşim başarısız olursa ve batarsa,onlar bugün var yarın yok.Olan bana ve çocuğuma olacak.Kimsenin umrunda değil.Eşim pembe hayallerle süper zengin olacağına inanıyor.Kv sadece oğlunun mutluluğunu düşünüyor,askeriyeden bıkmış istemiyormuş.Zamanında benden önce onlar sokmuşlar bu mesleğe,eski sevgilisiyle beraber.Şimdi de kurtarmaya çalışıyor.Sokarken akılları neredeydi,o zaman bilmiyorlar mıydı doğu görevi olduğunu..Kimse benim çocuğumu nasıl bir ortamda hangi imlanlarla büyütmek istediğimi düşünmüyor.Ben Muğlada çocuğum için her türlü imkanı bulabileceğimi sanmıyorum.Yaşadığım ilçe belediyesinde piyanodan baleye şana kadar her türlü kurs var,hem de ücretsiz.Hem çocuğum hem benim için.Ama Muğlada bunlara ulaşmak için ciddi paralar akıtmak zorunda olacağım.Kafamda herşey birbirine çarpıyor...Hayırlısını diliyorum hakkımızda
Nasıl bıktıysak artık İstanbul'dan ve kaostan, bastık istifaları (ki ikimiz de çok iyi firmalarda üst düzey yönetici idik) çıktık geldik.
