- 25 Ekim 2017
- 14.962
- 113.757
- 27
- Konu Sahibi Tatlianne20
- #1
Benim güzel ailem
Bayadır yoktum. eskilerden konularımı bilirsiniz bunu sizlerle çoktan paylaşmak isterdim. Ama fırsat bulamadım benim gibi birçok anneye umut olur inşallah. hüznümü Acılarımı paylaştığım gibi sevincimi duygularımı yaşadıklarımı paylaşmak istedim. Sizlerden çok destek aldım dualar aldım. Allah razı olsun. Hikayeme uzatmadan başlamak istiyorum. 2018 Eylül aylarında melek dünyaya getirmiştim sonra melek
oldu prensesim. Aile sorunlar sıkıntılı gebelikten. Allah bullak oldu hayatımız. Öyle böyle üç yılımız gecti inişli çıkışlı. Artık çocuk kararı aldık çünkü ne eşim ailesini katıyor nede ben olması gereken başta buydu. Yine aile sorunlar bitmiyor ama biz artık takmıyoruz, uzak kaldık kimseye demedik böle Hamile kalsamda ben artık altı gebelikten sonra yaşadıklarımdan sonra kimseyi yanımda görmek istemiyordum. Hamile kaldım öğrenmem de anı oldu başka bisi için giderken doktora hamile olduğumu dediler ucyil sonra tekrar o duygu farklı birşeydi ve sevincim 2 gün sürdü düşük yaşadım. Ama tekrar topladım kendimi kimsenin haberi yoktu ne benim ailemin nede eşimin. Bana morelden çok fazla kafa yorcaklarini düşünüp tek eşime yasladım kendimi şükür oda artık oturdu. hersey rayına destek oldu. Bana ardından okadar doktorlar bisi bulamadığını sürekli sürekli düşükler yaşayıp artık neden yok hep aynı sorunları yaşayacağıma hamile kalmaktan korkar oldum. Gebe kalıyorsun ama korkuyorsun 
bi tavsiye üzerine okuttum bunu belirtmek istiyorum okuttum derken normal siradan ucret vermeden ummu supyan var dendigi için oyle her kafana gore hocalara gidilmez tabi öncelik doktor ben yillardir git gel sebebi yokken danistim yeri belli tanıdık sonuçta hemen arkasından tekrar bi gebelik daha düşündük. Bu sefer inşallah olacak dedik. Şükür hamile kaldım. tabi kanamalar oldu başta sorunlar oldu. ama bana tutundu meleğim. Tabi yine kanamalarim düşük tehlikelerin oldu öyle böyle beş aya geldik bu aya kadar aileleri karistirmadik taki detaylı ultrason girene kadar. Gebeliğimin herşey yolundayken aynı öteki bebeğiniz gibi bulgular var yüzü tuhaf kollar bacaklar vs kısa gelişim sıkıntısı var önceki bebeğimin raporlara bakarak. Bana yaşın genç sıvı aldıralim sonlandıralim dediler. Ben sıkıntılı bir bebek zaten kendime güvenerek iki aylıkken karnıma düştü düşeli aldırmadım beş aylık bir bebeği hissettiğim bir gebeliği nasıl sonlandiracagim. dondum kaldım sadece buda bir imtihan dedim çıktım eşim gidelim burdan bırak doğur sıvı falan aldırmıyoruz Sağlıklı kızımız üzülme dedi bana ağlayarak çıktım ordan beni tabi yinede morel oldun diye ozellere goturdu orda yok dediler.az kisalik var sorub değil dedilerdi.bu süreçte biranda eşimin aile üyesinden bir rahatsizlik haberi aldık birden apar topar evimizi herseyimizi topladık birleştik zorlu süreçte yanlarında olabilmek için kardeşi sonu ölüme giden bir rahatsızlık bu durumda uzak kalmak olmaz bende evlatla sınanıyorum. Eşim kendi bebeğini biz kendi acımızı unuttuk. Hastamız vardı bundan daha büyük acımı olur gencecik 27 yaşında genç ölüme giderken benim doğmadan rabbimin bana verdiği imtihan. Neki tabi bu süreçte doğuma kadar hep aynı kısa kol bacak ilerledi diye diye umursamadan doğuma vakitler kala hastamızıda kaybettik biz. Kayinvalidem o süreçte bana destek ben ona destek olduk benim bir hafta sonra doğuma girmem evde bir kayıp bir doğum oldu bu hepimizin imtihanındır çünkü bende beklemiyordum heran kuşum elimden uçacak gibi kucağıma gelmeyecek gibi.bikere boş odaya geldiğin için. Bir nebzede olsa öyle sanıyorsun. Doğuma girerken bile halen aynı bulgular var dediler ben korkuyla girdim o süreci hep ağlayarak geçirdim. Sürekli kendimden geçiyorum beni korkudan ağlıyor sanıyorlar.ben bebeğimi goremeyecem sanıyorum. Bilmiyorum okadar çok ağlamışım ki islerinu bitirmişler beni teselli ediyor çocuk kenarda ağlıyor onu bile duymuyorum. Sen niye ağlıyorsun bitti korkma dediler ben çocuğumu goremeyecem dedim onlarda şaşkın tabi bi doktor değildi artık çeşit çeşit çocuğun burda sağlam dediler hayır bana önceki gebelik gibi dediler sıkıntılı bunuda alamayacağım dedim ameliyat hanede getirip burda kızın demeleri dahada kendimden geçip ağlamam sapasağlam kisalik bile yokmuş. Mis kokulum sonunda aldım herkesede evde bi ışık oldu morel öyle böyle 11 ayı geçirdik bu bebek sayesinde eşim acısı az hafifledi ailesinin dahada birimize bağlandık keşke böyle olmasaydı. Ama oda çınar gibi bi evlat verdi toprağa Allah onada yardımcı olsun miniğim herkese umut oldu. Uzun lafın kısası okadar imtihandan geçiyorsun ki hersey senin elinde. Allaha şükürler olsun bi evlat hasreti bitti. Herkes toparlanınca geri eski evime taşındım hayat bi şekilde devam etmek zorunda... Rabbım kimsenin kucağını boş bırakmasın kimseyide böyle imtihanlar bırakmasın çok uzun oldu daha neler yazardım. hikayem çok uzun süreci baştan geçirdiklerimi yazsam toparlayamam ama sonunda mutluyuz şükürler olsun Allah'ıma şimdiden okuduğunuz için teşekkür ediyorum. 
Bayadır yoktum. eskilerden konularımı bilirsiniz bunu sizlerle çoktan paylaşmak isterdim. Ama fırsat bulamadım benim gibi birçok anneye umut olur inşallah. hüznümü Acılarımı paylaştığım gibi sevincimi duygularımı yaşadıklarımı paylaşmak istedim. Sizlerden çok destek aldım dualar aldım. Allah razı olsun. Hikayeme uzatmadan başlamak istiyorum. 2018 Eylül aylarında melek dünyaya getirmiştim sonra melek oldu prensesim. Aile sorunlar sıkıntılı gebelikten. Allah bullak oldu hayatımız. Öyle böyle üç yılımız gecti inişli çıkışlı. Artık çocuk kararı aldık çünkü ne eşim ailesini katıyor nede ben olması gereken başta buydu. Yine aile sorunlar bitmiyor ama biz artık takmıyoruz, uzak kaldık kimseye demedik böle Hamile kalsamda ben artık altı gebelikten sonra yaşadıklarımdan sonra kimseyi yanımda görmek istemiyordum. Hamile kaldım öğrenmem de anı oldu başka bisi için giderken doktora hamile olduğumu dediler ucyil sonra tekrar o duygu farklı birşeydi ve sevincim 2 gün sürdü düşük yaşadım. Ama tekrar topladım kendimi kimsenin haberi yoktu ne benim ailemin nede eşimin. Bana morelden çok fazla kafa yorcaklarini düşünüp tek eşime yasladım kendimi şükür oda artık oturdu. hersey rayına destek oldu. Bana ardından okadar doktorlar bisi bulamadığını sürekli sürekli düşükler yaşayıp artık neden yok hep aynı sorunları yaşayacağıma hamile kalmaktan korkar oldum. Gebe kalıyorsun ama korkuyorsun bi tavsiye üzerine okuttum bunu belirtmek istiyorum okuttum derken normal siradan ucret vermeden ummu supyan var dendigi için oyle her kafana gore hocalara gidilmez tabi öncelik doktor ben yillardir git gel sebebi yokken danistim yeri belli tanıdık sonuçta hemen arkasından tekrar bi gebelik daha düşündük. Bu sefer inşallah olacak dedik. Şükür hamile kaldım. tabi kanamalar oldu başta sorunlar oldu. ama bana tutundu meleğim. Tabi yine kanamalarim düşük tehlikelerin oldu öyle böyle beş aya geldik bu aya kadar aileleri karistirmadik taki detaylı ultrason girene kadar. Gebeliğimin herşey yolundayken aynı öteki bebeğiniz gibi bulgular var yüzü tuhaf kollar bacaklar vs kısa gelişim sıkıntısı var önceki bebeğimin raporlara bakarak. Bana yaşın genç sıvı aldıralim sonlandıralim dediler. Ben sıkıntılı bir bebek zaten kendime güvenerek iki aylıkken karnıma düştü düşeli aldırmadım beş aylık bir bebeği hissettiğim bir gebeliği nasıl sonlandiracagim. dondum kaldım sadece buda bir imtihan dedim çıktım eşim gidelim burdan bırak doğur sıvı falan aldırmıyoruz Sağlıklı kızımız üzülme dedi bana ağlayarak çıktım ordan beni tabi yinede morel oldun diye ozellere goturdu orda yok dediler.az kisalik var sorub değil dedilerdi.bu süreçte biranda eşimin aile üyesinden bir rahatsizlik haberi aldık birden apar topar evimizi herseyimizi topladık birleştik zorlu süreçte yanlarında olabilmek için kardeşi sonu ölüme giden bir rahatsızlık bu durumda uzak kalmak olmaz bende evlatla sınanıyorum. Eşim kendi bebeğini biz kendi acımızı unuttuk. Hastamız vardı bundan daha büyük acımı olur gencecik 27 yaşında genç ölüme giderken benim doğmadan rabbimin bana verdiği imtihan. Neki tabi bu süreçte doğuma kadar hep aynı kısa kol bacak ilerledi diye diye umursamadan doğuma vakitler kala hastamızıda kaybettik biz. Kayinvalidem o süreçte bana destek ben ona destek olduk benim bir hafta sonra doğuma girmem evde bir kayıp bir doğum oldu bu hepimizin imtihanındır çünkü bende beklemiyordum heran kuşum elimden uçacak gibi kucağıma gelmeyecek gibi.bikere boş odaya geldiğin için. Bir nebzede olsa öyle sanıyorsun. Doğuma girerken bile halen aynı bulgular var dediler ben korkuyla girdim o süreci hep ağlayarak geçirdim. Sürekli kendimden geçiyorum beni korkudan ağlıyor sanıyorlar.ben bebeğimi goremeyecem sanıyorum. Bilmiyorum okadar çok ağlamışım ki islerinu bitirmişler beni teselli ediyor çocuk kenarda ağlıyor onu bile duymuyorum. Sen niye ağlıyorsun bitti korkma dediler ben çocuğumu goremeyecem dedim onlarda şaşkın tabi bi doktor değildi artık çeşit çeşit çocuğun burda sağlam dediler hayır bana önceki gebelik gibi dediler sıkıntılı bunuda alamayacağım dedim ameliyat hanede getirip burda kızın demeleri dahada kendimden geçip ağlamam sapasağlam kisalik bile yokmuş. Mis kokulum sonunda aldım herkesede evde bi ışık oldu morel öyle böyle 11 ayı geçirdik bu bebek sayesinde eşim acısı az hafifledi ailesinin dahada birimize bağlandık keşke böyle olmasaydı. Ama oda çınar gibi bi evlat verdi toprağa Allah onada yardımcı olsun miniğim herkese umut oldu. Uzun lafın kısası okadar imtihandan geçiyorsun ki hersey senin elinde. Allaha şükürler olsun bi evlat hasreti bitti. Herkes toparlanınca geri eski evime taşındım hayat bi şekilde devam etmek zorunda... Rabbım kimsenin kucağını boş bırakmasın kimseyide böyle imtihanlar bırakmasın çok uzun oldu daha neler yazardım. hikayem çok uzun süreci baştan geçirdiklerimi yazsam toparlayamam ama sonunda mutluyuz şükürler olsun Allah'ıma şimdiden okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Son düzenleme:
