hepinize iyi akşamlar arkadaşlar...ben yeni üye oldum bu siteye...ama yaklaşık bir senedir yazılanları paylaşılanları hep takip ediyorum...yani banada parsiyel mol teşhisi konulup kürtaja alındığım günden itibaren
yaşadıklarımı paylaşıyorum belki birileri için aydınlatıcı olur,çünkü ben hep acaba var mı benim gibi olan neler yaşamış oğrenmek istiyodum..
2009 yılı haziran ayında ben de o mutlu haberi almış hamile olduğumu oğrenmiştim.ama ne yazık ki bu mutluluk çok kısa sürmüştü.15 gün...oysa ki ben ilk doktor kontrolümde hamileliğin son haftalarına kadar neler yapmam gerektiğini nasıl beslenmem gerektiğini herşeyi herşeyi sormuştum...
ama nasip değilmiş diyorum ben...müjdeli haberi aldıktan sonra doktorum muayeneye çağırmıştı beni ama çok küçük olduğundan bir hafta sonra gorelim demişti.eşimle beraber gitmiştik.o gün keseyi gorebildik sadece.kalp atışı için doktorumuz henüz erken demişti.1 hafta sonra tekrar gittik kalp atışını duyabilmek için.ama ne yazık ki duyamadık,ve doktorumuz karından muayenede kesenin normal fakat içerden muayenede kesenin tam bir yuvarlak olmadığı solemişti.işte bugünden sonra hep diken üstündeydim.daha sonra eve geldikten birkaç gün sonra ufak kanamam olmuştu ve doktorum dinlenmemi kanamada artış olursa hemen hastaneye gitmem gerektiğini solemişti.ben dayanamadım ertesi gün sabah erkenden eşimle beraber hastanaye gittim.ve gidiş o gidiş...
muayene edilmemle ameliyathaneye alınmam bir oldu...doktorum gorur gormez mol gebelik olduğunu yani halk arasında üzüm gebeliği (rahim içindeki kesenin şekli tamamen bozulmuş ve üzüm salkımları gibi öbek öbek olmuştu) hemen kürtajla alınması gerektiğini solemişti.ben inanamadım tabiki...
mol gebelikte neyin nesiydi.ben sadece dış gebelik diye bişi bilirken mol gebelik deniyo ve anlam veremediğim bir sürü şey soleniyo...ama tabiki Rabbime çok şükrediyorum bazılarında eğer onceden müdahele edilmezse bu gibi durumlarda anneyi kanamadan kayıp bile edebiliz demişti sonradan doktorum.
tabi asıl süreç bundan sonra başladı.pataloji sonucunda mol çeşidini oğrenicez demişti doktorum.4 gün sonra parsiyel mol oldugunu ogrenmiştim.aylarca her hafta hastaneye kan vermeye gittim.artık bütün hemşireler beni tanıyordu.kürtajdan sonra 3 ayda 0 landı çok şükür beta hcg değerim.hatta 2 hafta üstüste iniş olmamıştı eğer 3. haftada bole olursa doktor müdahele edicekti ama çok şükür gerek kalmamıştı.sıfırlandıktan sonra artık ayda bir kan veriyodum taki 1 seneyi doldurana kadar.bir senem dolduktan sonra doktor muayenemle birlikte sorunsuz atlattım inş.
bunların insanı ne kadar yordugunu uzduğunu çok iyi anlıyabliyorum yaşayan biri olarak...
bu konu hakkında doktorum ne kadar internette araştırmamı yasaklamış olsada insan bakmadan edemiyo tabiki.
bir yerden sole bişi duymuştum '' anne adayının bebeğinin olmasını çok aşırı istemesinden de kaynaklanabilirmiş'' .aslında düşününce mantıksızda gelmiyo diğil.beyin o kadar çok
istiyo ki kromozomlar sapıtıyo bu yüzden. ben de çok aşırı istiyodum ama artık ole diğilim herşeyin hayırlısı diyorum.ilk once beynen dememiz lazım arkadaşlar benim sizlere onerebileceğimiz tek sey bu... ve birde mol gebelik genellikle fakir ülkelerin kadınlarında gorulurmuş yapılan araştırmalar bunu gosteriyomuş bole bir bilgi de edinmiştim...tabi ne kadar doğru onu bilemiyicem..
Rabbim hepimize en yakın zaman da sağlıklı gebelikler nasip eder inş...
Sorularınız olursa yanıtlamaya hazırım...çünkü ben de o zamanlar da hep endişeliyimdim ve bilmediğim bu konu hakkında sorularıma yanıt aramaya çalışıyodum.