- Konu Sahibi beyazzzambak
-
- #1
kızlar benim minik kuzum 7 ekimde 37+1 de dünyaya geldi
foruma katıldığımdan beri hep normal doğum istediğimi ve hep erken doğuracağımı söylemiştim bayramın ilk günü sancılarım artmıştı acile hastaneye gittik kendi doktorum izindeydi ve de 37. haftamda olduğum için her zamanki gittiğim hastane kabul etmedi ve devlet hastanesine yönlendirdi neyse gittik özele alışık olduğumdan doktorun davranışları hastanenin pisliği iyice strese girdim açılmaya baktı 1 cm ntsde de sancı çıktı sabaha kadar ya da en geç 1-2 gün içinde doğurursun dedi hastane de yatmak istemedim ilçeden gittiğimiz için o gece il merkezde kaldık sabah yine gittik bişey yok ve maraton başladı hergün hastaneye git gel yapmaya başladık. sırf o hastanede doğurmamak için 9 günlük tatilin bitmesine kadar sıkacam dedim ve sıktım pazartesi kendi doktoruma gittim daha erken sancıyı durduralım dedi ve yatış yaptık. ama benim sancılar durmadı. gece 12 de durdu serumu çektiler. canım kocacım yanımda uyudu ama beni uyku tutmadı 04:00 de huzursuz oldum tuvalete gittim girer girmez bacağıma doğru su indi eyvah altıma kaçırdım dedim ama aktıkça akıyor sonra anladım ki suyum gelmiş eşimi uyandırdım ebe geldi baktı açılma yok bekleyelim dedi benim sancılar takrar bir başladı ölüyorum zannettim hastaneyi indirdim kaldırdım sezeryan yapın doğuramam diye bağırıyorum iki dakikakda bir sancı vuruyor yatağı sallıyorum sancı geçer geçmez uyukluyorum öldüm öldüm dirildim sabah ebe doktoru aradı kız dayanamıyor doktor hanım yetiş diye.8:Şde sezeryane aldılar epidural sezeryan oldum iğneyi vurunca o kadar rahatladım ki ağrılarım bitti uyuştum doktor hanım gülerek kızımı çıkardı ben kızımı gördüm ne olduğunu anlayamadan uykuya dalmışım uyandığımda asansördeydim kocacım başımda güzel bişeyler söyledi ama hatırlamıyorum . odaya girdiğimde kızım beni bekliyordu. hemen kızımı aldım ve emzirmeye başladım süt çok azdı ama kızım o kadar güzel emiyordu ki hala kızımın o haline aşığım................
biraz uzun oldu kusura bakmayın ama ancak bu kadar kısaltabildim canım yavrumun her anını paylaşmak istedim hepinize sevgiler
foruma katıldığımdan beri hep normal doğum istediğimi ve hep erken doğuracağımı söylemiştim bayramın ilk günü sancılarım artmıştı acile hastaneye gittik kendi doktorum izindeydi ve de 37. haftamda olduğum için her zamanki gittiğim hastane kabul etmedi ve devlet hastanesine yönlendirdi neyse gittik özele alışık olduğumdan doktorun davranışları hastanenin pisliği iyice strese girdim açılmaya baktı 1 cm ntsde de sancı çıktı sabaha kadar ya da en geç 1-2 gün içinde doğurursun dedi hastane de yatmak istemedim ilçeden gittiğimiz için o gece il merkezde kaldık sabah yine gittik bişey yok ve maraton başladı hergün hastaneye git gel yapmaya başladık. sırf o hastanede doğurmamak için 9 günlük tatilin bitmesine kadar sıkacam dedim ve sıktım pazartesi kendi doktoruma gittim daha erken sancıyı durduralım dedi ve yatış yaptık. ama benim sancılar durmadı. gece 12 de durdu serumu çektiler. canım kocacım yanımda uyudu ama beni uyku tutmadı 04:00 de huzursuz oldum tuvalete gittim girer girmez bacağıma doğru su indi eyvah altıma kaçırdım dedim ama aktıkça akıyor sonra anladım ki suyum gelmiş eşimi uyandırdım ebe geldi baktı açılma yok bekleyelim dedi benim sancılar takrar bir başladı ölüyorum zannettim hastaneyi indirdim kaldırdım sezeryan yapın doğuramam diye bağırıyorum iki dakikakda bir sancı vuruyor yatağı sallıyorum sancı geçer geçmez uyukluyorum öldüm öldüm dirildim sabah ebe doktoru aradı kız dayanamıyor doktor hanım yetiş diye.8:Şde sezeryane aldılar epidural sezeryan oldum iğneyi vurunca o kadar rahatladım ki ağrılarım bitti uyuştum doktor hanım gülerek kızımı çıkardı ben kızımı gördüm ne olduğunu anlayamadan uykuya dalmışım uyandığımda asansördeydim kocacım başımda güzel bişeyler söyledi ama hatırlamıyorum . odaya girdiğimde kızım beni bekliyordu. hemen kızımı aldım ve emzirmeye başladım süt çok azdı ama kızım o kadar güzel emiyordu ki hala kızımın o haline aşığım................
biraz uzun oldu kusura bakmayın ama ancak bu kadar kısaltabildim canım yavrumun her anını paylaşmak istedim hepinize sevgiler