Hamileliğimin ilk ayları çok rahat geçmişti. Ne mide bulantısı ne istifra. 17 haftalık hamileyken cinsiyetini öğrendik. benim tarafımda ilk torun olacaktı bebeğim. Eşimin tarafında ise 11. torun olacaktı ve kayınvalidemin yalnızca 2 erkek torunu var onlarda kızından. Diğer 8 torunda kız. Bundan dolayı bana eşim dahil herkes kesin erkek olur diyorlardı. (aslında öyle istiyorlardı tabe ). Ama ultrason öyle demiyordu. Doktor kız diyince ben kahkahalarla güldüm çünkü çok sevinmiştim kızım olacakı. zemuszemus.
Taa 6. ay bitene kadar hamile olduğumu anlamadım diyebilirim. 6. aydan sonra başlayan sürekli kasılmalar doğuma kadar devam ettı, ve ben hamileymişim dedim. Aslında mide bulantılarının kadınların hamileliğe alışması açısında önemliymiş diye düşündüm. Doğuma 24 gün kalana kadar çalıştım. Çok uyku getiriyordu hamilelik bana. İşteyken uyuyamamak öyle zoruma giderdi ki.
37 haftamda doğum iznine ayrıldım. İstanbul dan annem geldi. Bebeğim kız olacaktı çevremdeki herkes kız bebeklerin erken geleceğini söylüyordu. Her sabah kalktığımda annem sen doğurmadın mı daha diye diye bunalıma soktu beni. :umursamaz: Bende galiba doğurmayacağım hep böyle kalacakmışım gibi gelirdi. Alışverişler hazırlıklar tamam artık kızımı bekliyoruz. Resmen özlüyorum onu hergün beşiğinin başına geçiyorum kıyafetlerine bakıyorum. gel artık annecim diyorum. Gel bebeğim.
çok programlı bir insanımdır. Bebeğimde öyle oldu kışa doğum olsun diye karar vermiştim. Kasım aralık gibi olsun yay burcu olsun birde oh ne güzel kaydirigubbakcemile3Karar verdiğimden 3 ay sonra hamile kaldım. 38 artı 6 da cuma günü doktora gittim. Herşey normaldi 15- 20 gün var dedi. Daha doğum kanalına inmemişti kızım.
39 hafta artı 2 gün olmuştu 24 kasım gunlerden salı kalktım sabah 7 de herzamanki gibi. Annem kahvaltıyı hazırlamış. Ama bende bir tuhaflık var canım yemek istemiyor. Bir kırgınlık var sanki üstümde hasta olacakmışım gibi. Yok artık dedim tam doğum zamanı ne böyle. Zorla yedim birşeyler. Saat 8 oldu karnım ağrıyor sanki regl olacakmışım gibi. Acaba diyorum kendime kimseye birşey söylemedim. saat 9 oldu benım sancım gelmeye başladı anne dedim. Annemde ' bugün doğurmaya bak yarın doktorlar grev yapacakmış doktor moktor bulamayız' dedi. Sanki benim elimdeymiş gibi.
Kağıdı kalemi aldım elime saate bakıp duruyorum. 5 dak bir 10. dak bir 3. dak bir 15 dak bir çok düzensizdi. Annemde kızıma bere örüyordu onu bitirmeye çalışıyor bir yandan harıl harıl. Hatta arada mısır patlatıp bana ikram etmeyide unutmadı şakkıdı. Anne git başımdan dedim kafamçokkarıştı. saat öğlen 3 oldu hadi gidelim dedım duş aldım ve düzenli nefes alıp vermeye çalışıyorum. Ben çok faydasını gördum çok rahatlattı benı.
hastaneye gittik Antalya eğitim araştırma hast. Tam muayene olucam hemşire sakın girmeyın içeri domuz gripli hasta geldi dezenfekte olması lazım dedi. Artık dayanacak gücüm kalmamış nasıl sinir oldum belki 15 dak bekledim. Sonra girdim içeri ben sancıdan kıvranıyorum ama bağırma huyum yoktur benım canım yandığında ebe de senın sancın varmı ya dedı. kontrol ettı 4 cm açıklık vardı.tansiyonum 14 çıkmış yüksek dedi Bağırmadığımdan dolayı pek sevdi kendisi beni attı elini omuzuma sancı odasına götürdü çok seveceksiniz bunu dedı bakın ilk doğumu hiç sesi çıkmıyor ( birde bana sorun tabıı). . sancı odasına gittim damar yolu açıldı. 2.muayenede doktorda geldi bebeğin kalp atışları dinlendi. Ben bu arada sürekli istifra etmeye başladım ama yemyeşil çıkartıyordum. Tekrar açıklık muayenesi yapıldı 5 cm olmuş ben seviniyorum az kaldı kızıma kavuşmama diye. Ama doğum kanalına hala inmemiş. Sezeryandan çok korkuyorum rüyalarıma giriyordu. Doktor geldi bebeğin kalp atışları azalmış acil sezeryan dedi. Ameliyathaneye gittim masaya yattım. Ekip toplandı başıma o sancıyla oraya uzanmak birde ellerinden ayaklarından bağlıyorlar senı artık bayıltın dıyordum içimden. maskeyi gördüm sonrasında gördüğüm şey tavandaki lambalardı. Acı hissediyordum karnım acıyor dediğimi hatırlıyorum. Heryer buğulu görüyorum bebeğimi soruyorum gördünüzmü diye. Azsonra kızım geliyor hayal meyal görüyorum yüzünü ama bebekler doğduklarında çok çirkin olurlar bu çok güzel diyorum. Aynı sana benzıyor diyor annem
3300 gr 50 cm. 19.00 da doğdu meleğim. bundan sonrasında benım gebelik zehirlenmesi geçirdiğim ortaya çıktı. kan uyuşmazlığı vardı bizde testler iyi olduğu için gebeliğin 7.ayında yapılması gereken antı-d iğnesine gerek görmedi 2 doktor. 3 gün düşmeyen tansiyonum nedenıyle kızıma yeterı kadar ilgi gösteremedim. Şükür ki kızım iyiydi. emme problemi emzirme sorunu hiç yaşamadım. daha çok ben kendimle uğraştım diyebilirim. lohusalık depresyonu tam 6 ay sürdü.
Kızım şimdi 9 aylık bende artık daha iyiyim. Herşey geçiyor zamansa en iyi ilaç.
sevgilerle
Hira Nil 'in annesi hihoyyyt
Taa 6. ay bitene kadar hamile olduğumu anlamadım diyebilirim. 6. aydan sonra başlayan sürekli kasılmalar doğuma kadar devam ettı, ve ben hamileymişim dedim. Aslında mide bulantılarının kadınların hamileliğe alışması açısında önemliymiş diye düşündüm. Doğuma 24 gün kalana kadar çalıştım. Çok uyku getiriyordu hamilelik bana. İşteyken uyuyamamak öyle zoruma giderdi ki.
37 haftamda doğum iznine ayrıldım. İstanbul dan annem geldi. Bebeğim kız olacaktı çevremdeki herkes kız bebeklerin erken geleceğini söylüyordu. Her sabah kalktığımda annem sen doğurmadın mı daha diye diye bunalıma soktu beni. :umursamaz: Bende galiba doğurmayacağım hep böyle kalacakmışım gibi gelirdi. Alışverişler hazırlıklar tamam artık kızımı bekliyoruz. Resmen özlüyorum onu hergün beşiğinin başına geçiyorum kıyafetlerine bakıyorum. gel artık annecim diyorum. Gel bebeğim.
çok programlı bir insanımdır. Bebeğimde öyle oldu kışa doğum olsun diye karar vermiştim. Kasım aralık gibi olsun yay burcu olsun birde oh ne güzel kaydirigubbakcemile3Karar verdiğimden 3 ay sonra hamile kaldım. 38 artı 6 da cuma günü doktora gittim. Herşey normaldi 15- 20 gün var dedi. Daha doğum kanalına inmemişti kızım.
39 hafta artı 2 gün olmuştu 24 kasım gunlerden salı kalktım sabah 7 de herzamanki gibi. Annem kahvaltıyı hazırlamış. Ama bende bir tuhaflık var canım yemek istemiyor. Bir kırgınlık var sanki üstümde hasta olacakmışım gibi. Yok artık dedim tam doğum zamanı ne böyle. Zorla yedim birşeyler. Saat 8 oldu karnım ağrıyor sanki regl olacakmışım gibi. Acaba diyorum kendime kimseye birşey söylemedim. saat 9 oldu benım sancım gelmeye başladı anne dedim. Annemde ' bugün doğurmaya bak yarın doktorlar grev yapacakmış doktor moktor bulamayız' dedi. Sanki benim elimdeymiş gibi.
Kağıdı kalemi aldım elime saate bakıp duruyorum. 5 dak bir 10. dak bir 3. dak bir 15 dak bir çok düzensizdi. Annemde kızıma bere örüyordu onu bitirmeye çalışıyor bir yandan harıl harıl. Hatta arada mısır patlatıp bana ikram etmeyide unutmadı şakkıdı. Anne git başımdan dedim kafamçokkarıştı. saat öğlen 3 oldu hadi gidelim dedım duş aldım ve düzenli nefes alıp vermeye çalışıyorum. Ben çok faydasını gördum çok rahatlattı benı.
hastaneye gittik Antalya eğitim araştırma hast. Tam muayene olucam hemşire sakın girmeyın içeri domuz gripli hasta geldi dezenfekte olması lazım dedi. Artık dayanacak gücüm kalmamış nasıl sinir oldum belki 15 dak bekledim. Sonra girdim içeri ben sancıdan kıvranıyorum ama bağırma huyum yoktur benım canım yandığında ebe de senın sancın varmı ya dedı. kontrol ettı 4 cm açıklık vardı.tansiyonum 14 çıkmış yüksek dedi Bağırmadığımdan dolayı pek sevdi kendisi beni attı elini omuzuma sancı odasına götürdü çok seveceksiniz bunu dedı bakın ilk doğumu hiç sesi çıkmıyor ( birde bana sorun tabıı). . sancı odasına gittim damar yolu açıldı. 2.muayenede doktorda geldi bebeğin kalp atışları dinlendi. Ben bu arada sürekli istifra etmeye başladım ama yemyeşil çıkartıyordum. Tekrar açıklık muayenesi yapıldı 5 cm olmuş ben seviniyorum az kaldı kızıma kavuşmama diye. Ama doğum kanalına hala inmemiş. Sezeryandan çok korkuyorum rüyalarıma giriyordu. Doktor geldi bebeğin kalp atışları azalmış acil sezeryan dedi. Ameliyathaneye gittim masaya yattım. Ekip toplandı başıma o sancıyla oraya uzanmak birde ellerinden ayaklarından bağlıyorlar senı artık bayıltın dıyordum içimden. maskeyi gördüm sonrasında gördüğüm şey tavandaki lambalardı. Acı hissediyordum karnım acıyor dediğimi hatırlıyorum. Heryer buğulu görüyorum bebeğimi soruyorum gördünüzmü diye. Azsonra kızım geliyor hayal meyal görüyorum yüzünü ama bebekler doğduklarında çok çirkin olurlar bu çok güzel diyorum. Aynı sana benzıyor diyor annem
3300 gr 50 cm. 19.00 da doğdu meleğim. bundan sonrasında benım gebelik zehirlenmesi geçirdiğim ortaya çıktı. kan uyuşmazlığı vardı bizde testler iyi olduğu için gebeliğin 7.ayında yapılması gereken antı-d iğnesine gerek görmedi 2 doktor. 3 gün düşmeyen tansiyonum nedenıyle kızıma yeterı kadar ilgi gösteremedim. Şükür ki kızım iyiydi. emme problemi emzirme sorunu hiç yaşamadım. daha çok ben kendimle uğraştım diyebilirim. lohusalık depresyonu tam 6 ay sürdü.
Kızım şimdi 9 aylık bende artık daha iyiyim. Herşey geçiyor zamansa en iyi ilaç.
sevgilerle
Hira Nil 'in annesi hihoyyyt
