eşimle 2007 kasım ayında evlendik.ilk 2 sene biraz birbirimizi yaşayalım sonra bebek düşünürüz dedik.ki öyle de oldu 2009 eylül de hamile olduğumu öğrendi o kadar mutluydukki anlatamam.bebek günlüğü falan aldım doldurmaya başladım.herşey güzeldi takii ramazan bayramının üçüncü günü bebeğimi kaybedene kadar 4 haftalık bebeğimi kaybettim.kimyasal gebelikti.akabinde 2 ay sonra tekrar hamileydim ama korkuyodum.bu arada arkadaşın tavsiyesiyle kan testi yaptırdım.ve bebeğim 6 haftalıkken lekelenme gördüm aynı zamanda doktorum iğne vermişti.onları kullandım.ve maalesef ikinci bebeğim de düştü.aynı gün kan pıhtılaşması olduğunu öğrendim.gebelikte iğne aspirin kullanmam gerekiyodu.3ay boyunca aspirin ve folic aldım ve tekrar hamile kaldım.artık sevinemiyodum.hemen iğne başladık çok şükür rahat bir hamilelik yaşadım.9 ay boyunca iğne kullandım tabi.doktorum son haftalarda normal doğum yapabilirsin dedi.fakat hem bebeğim için hem de biraz korktuğumdan sezaryanı tercih ettim..doğum çantamız 2 ay öncesinden hazırdı.5 ocak 2011 doğum tarihimizdi.önceki gün hazırlıklarımı yaptım.saçıma fön çektirdim.ve 5 ocakta sabah 9da eşimle hastanenin yolunu tuttuk.artık bebeğime kavuşacağım gündü.tabi biraz da korkuyodum sezeryandan.tahlillerimiz yapıldı.saat 4te sezaryan olacaktım.odamıza yerleştik.annemler falan gelmişti.veee ameliyat saati geldi çattı.sonda falan taktılar.berbat bişeydi.sondadan çok çektim.önlüğümü giydirdiler ve ameliyathanenin yolunu tuttuk.ameliyat masasını gördüğümde hayat durdu sanki.ellerimi bağladılar batikon falan sürdüler.burnuma bişey koydular sonrası yok.vee ameliyat masasından 123 deyip kaldırdıklarını hatırlıyorum.ve yavaş yavaş uyanmaya başladım.hala ameliyathanedeyim.beni uyutmadınız ben niye uyumadım diyorum.olurmu sen uyudun biz bebeğini aldık dikişin atıldı diyolar.sonra kendimi dinleyince dikişimde hafif bir yanma olduğunu hissettim.bebeğimi sordum.hiç öyle korktuğum gibi değildi.kendimi iyi hissettiğimde odama götürdüler.tabi narkozun etkisi var ama bilincim yerinde.oğluşumun sesini duydum cılız bir ses .o an dünya durdu.bana gösterdileröylece baktım miniğime.ve doruk efem 39.haftasında doğmuştu minik meleğim.sezaryandan korkmayın.tabi iyileşme süreci uzun.inşaallah herkes bebeğini sağlıkla kucağına alır.
Son düzenleme:
