İlişkilerimizde insanlar bizim “sadece biyolojik yaşımızın ihtiyaçlarını” karşılayabilirler.
Çocukluk ihtiyaçlarımızı karşılamalarını istersek, kendimizden soğuturuz
Çocuklar, bakıma muhtaç oldukları için, ilgiyi hemen almak isterler, yetişkinlerin ulaşılamaz olması onlar için ölümcüldür çünkü.
Eğer, 4 yaşında avm’de annesini kaybetmiş çocuk paniğiyle partnerinizi takip eder, ilgisiz kalınca kaygıdan senaryo yazar, onu bu şekilde sıkboğaz ederseniz, bu tarz terkedilme hikayelerini tekrar tekrar yaşarsınız.
Beyin gelişimi tamamlanmış bir yetişkinin partnerine çoook acil ulaşması gerekmez. (O kadar mühimse 112’yi ararsınız çünkü. Ya da anne baba kardeşiniz, hiç mi kimse yok)
Ama sizinki acil ilgi ihtiyacı, insanlar böylesi taleplerden kaçar, sevgili bile olsa bunu bir yere kadar karşılayabilir.
Hayat boyu biriktirdiğimiz ilgi ihtiyacını bir başkasına fatura edemeyiz.
Duygusal yaşınızın ihtiyaçlarını kendiniz karşılamanız gerekir, karşı taraftan mevcut yaşınızca taleplerde bulunun.