ameliyat öncesi forum sitelerinden çok faydalandım, böyle olunca bu konuda tecrübelerimi paylaşmayı bir borç bildim.
3 ekim 2016 pazartesi günü saat 10 da ameliyata girdim ve 12.15 de çıktım.
öncelikle şunu bilmek ve kabul etmek gerekiyor ki, estetik adı altında olsa da bu bildiğiniz kesmeli biçmeli dikmeli ameliyat. öyle formlarda okuduğum gibi ameliyatı oldum ertesi gün ayağa kalktım tarzında bişey de değil, baya baya o zor ve uzun ameliyat sürecini yaşıyorsunuz.
panik atak bir yapınız var ise, hassas bir bünyeye sahip iseniz çok düşünün derim çünkü ameliyatlı bir birey olmuş olacaksınız.
kendime iyi olduğuna inandığım, araştırdığım güzel de maddiyat ayırdığım doktorumu seçtim. kararımı verdim ben bunu istiyorum dedim ve kendimi buz gibi ameliyat odasında buldum. ilk kez narkoz yedim çok değişik bir şeymiş, nasıl bayılıyoruz ki derken son olarak ışığı gördüm ve de çok da normal bir şekilde uyandım, öyle sayıklama filan yok.
öncelikle doktorunuz göğsünüzü kalem ile çiziyor, benimki hep dikleştirme hem de silikon takımı olacağı için lolipop şeklinde bir kesik olacaktı. öylede oldu, şuan muazzam bir ize sahibim :) ama memelerim muhteşem.
eğer benim ki gibi genetik olarak düşük koltuk altı memelere sahipseniz şunu bilin ki memeleriniz sarkmaya ameliyat olsanız bile eğilimlidir ama asla ilk günkü gibi sarkık ve kötü olmazlar, bu yerinde kıvamında bir sarkıklık olur.
ameliyattan ilk uyandığımda çok üşüyordum ve susamıştım, suyu iki saat sonra ancak içebiliyoruz. ve uyandığımda hissettiğim şey göğüs kafesimde güçlü bir basınç, sanki üzerime tuğla koymuşlar gibi. odama çıktım, ee tabi ameliyattan çıkan biri ne kadar iyiyse o kadar iyiyim, ben ameliyat acısından daha çok korku yaşadım, korkum ağrımdan çoktu anlayacağınız. çok ağrım olacak gögüs kafesim buna dayabilecek mi diye düşünürken verdikleri ağrı kesiciler sayesinde öyle bir ağrım olmadı. sık sık mide koruyucu ve ağrı kesici iğneler yaptılar.
ilk gece çok zordu, o iğneler bünyeniz alışık değilse ilk vurulduğu anlarda sarsıyor, bulantı yapıyor, hatta ben vurulduktan sonra 15 dakika boyunca, neden oldum ben bu ameliyatı ya diye ağlama moduna geçiyorum, ama sonra bitiyor o mod. yatıp kalkmak işkence, tuvalete arkadaşımın desteği ile kalkip gittim ama kalkmak 5 dakika sürüyor zaten, bide bişey olacak diye korkuyorsunuz, kalktığınızda baş dönmesi oluyor, ve de dehşet bir ağırlık sanki göğüslerim yere düşecek gibi. sonra yatmak da büyük bir sıkıntı. ilk geceyi atlattık diyelim, zar zor sabahı sabah ettik, henüz göğüslerimi hiç görmedim tabi o sırada, ertesi gün direnleri çıkartırken büyük bir korku yaşadım. doktora acıyacak mı dedim, evet dedi, buna hazır ol dedi, ama ACIMADI :) sanırım korkum acımı bastırdı. ilk kez o bol düğmeli sütyeni açıyorlar bantları açıyorlar ve göğsünüzün içinden ince uzun bir direni çekip çıkarıyorlar, insan korkuyor ama acımadı, çekti ve bitti, anlamadım bile, gözlerimi kapatmıştım. sonra hastaneden çıkıp bir saatlik bir araba yolculuğu yapmak zorunda kaldım eve giderken, çok sancılıydı, araba sarsıldıkça göğsüm gerildi, çünkü o silikon yumuşayana kadar göğsünüze baskı yapıyor, bide iç kanama olur korkusu yaşadım, çünkü böyle bir risk var.
arkadaşlar ertesi gün ayağa kalkmak filan hikaye, beş gün insan içine çıkamıyorsunuz. ayağa kalkmak işkence, tuvalette kendi pijamanızı bile indiremiyorsunuz, çünkü göğüsleriniz geriliyor, ve dehşet bir yük, ve zarar vermemeniz lazım. ben beş gün yattım beşinci gün doktoruma gittim kontrole ilk uzun yürüşümdü ve göğsümü taşımak zor olduğu için yürürken artık belim ağrıyordu :) o evdeki beş gün güzel bir tatil yaptım, tabi endişeliydim ne zaman nasıl iyileşicem diye. göğüslerinizin ağırlığını o kadar fazla hissediyorsunuz ki ben bir ara korktum ben bunları hep böyle hissedecek miyim diye, ayağa kalkınca düşecek gibi oluyor, mememi tutarak yürüyorum filan :) ama merak etmeyin hepsi geçiyor, bana da geçmeyecek gibi gelmişti ama onlar sonradan siizin memeniz oluyor, bu süreç biraz uzun sadece o kadar kısa değil, bunu kabul etmek gerek. o beş günlük sürecin bir gününde mememin üstüne içtiğim kaynar çayın bir kısmını döktüm ve inanırmısınız hissetmedim, yani zerre yanmadım. işte o zaman bende kayış koptu, eyvah dedim, resmen mememi hissetmiyorum. yanmamak ne demek. ama silikon yumuşadıkça o da geçiyor, hissetmemek bir kabus. şunu söylemeliyim ki sol mememde hala fazlaca hissizlik var, özelliklede ucunda, bu çok korkunç bir şey, düşünmemeye çalışıyorum, doktorum iki seneyi bulabilir geçmesi dedi, beni geçiştirdiğini düşündüm iki sene deyince ama bilmiyorum, en azından ilk günkünden çok daha iyi şuan.
bir hafta sonra banyo edebildim, ilk banyomda çok kötüydü, suda bantları açtım, ve oralara yara olan yerlere krem sürdüm, içim fena oldu, bayılacaktım :) ama gögüslerim taş gibiydi yine :)
bir ay boyunca yan yatamadım ben yattım diyeni tebrik ediyorum canı gönülden, ama ben yatamadım. mükemmel sırt ağrıları çektim, hiç sevmem sırt üstü yatmayı. bir ayı geçti, daha öyle tam yaylanarak yatmışlığım yok:) silikonlarım yumuşadıkça rahatlıyor ama yumuşayıncada aşağı doğru iniyorlar
şunu da söyliyim ameliyat sonrası çok fazla ödem oluyor, yani meme aralarında büyük bir şişlik ve ayrıklık, beni çok korkuttu sizi korkutmasın, bolll bolll su iiçin, tuvalete gitmek zor ama siz su için. o ödem atıldıkça şişlik iniyor. göğüs birbirine yaklaşıyor.
altı ayda şekli oturuyor diyorlar, benim ki gayet iyi gözüküyor hatta daha fazla yumuşamasın bence böyle gayet iyi. ama izler var göğüs ucu çevresinden aşağı doğru, iki yıl sonra kaybolmuş olur yada ince bir pembelik kalır dedi doktor, iki yıl sonraaaaaa, nasip :)
şunu söylemek istiyorum, benim düşüncem şimdilik bu sonradan değişir mi bilmiyorum, bekarım, eşler bunu sorun yapar mı bilmiyorum ama şekil izden daha önemli gibi duruyor, sarkık bir memedense izli bir memeyi tercih ederim açıkçası, çünkü şekli şuan güzel.
benim göğüslerim küçük değildi zaten, gayet iyiydi, destekli sütyenlede baya vardı, ama sütyeni çıkarınca görüntü pek hoş değildi, çok sarkık değildi ama ben geleceğe yatırım yaptım, bunun doğumu var yaşlanması var, daha çok sarkması var, bu silikonlar bunu engelleyecekler. hiç sanmıyorum ki bundan sonraki hayatımda çok çirkin sarkık göğüslerim olsun, bu silikonlarla bunları garantiye almış oldum. istedim yaptım.
inşallah pişman olmam. ameliyat evet zordu hala da o süreci atlatmış değilim ama insana özgüven sağlıyor.
eğer istiyorsanız, ömür boyu kararsızlık yaşayacaksanız, yol yakınken gidin olun, genç yaşta olmak bence en iyisi, çok dağılmış memeyi toparlamak daha zor sanırım, böylesi daha güzel.
benim öyle kocaman, çok muazzam göğüslerim yok şuanda, çok dikkat çekmeyen, çok fazla doğal ama güzel göğüslerim var. aslında biraz normal üstü olsun istiyordum ama göğsüm çok gerilmiş bir büyüğünü takınca olmamış :)
size bir nebze olsun yardımcı olabildiysem ne mutlu bana, bol şans :)
3 ekim 2016 pazartesi günü saat 10 da ameliyata girdim ve 12.15 de çıktım.
öncelikle şunu bilmek ve kabul etmek gerekiyor ki, estetik adı altında olsa da bu bildiğiniz kesmeli biçmeli dikmeli ameliyat. öyle formlarda okuduğum gibi ameliyatı oldum ertesi gün ayağa kalktım tarzında bişey de değil, baya baya o zor ve uzun ameliyat sürecini yaşıyorsunuz.
panik atak bir yapınız var ise, hassas bir bünyeye sahip iseniz çok düşünün derim çünkü ameliyatlı bir birey olmuş olacaksınız.
kendime iyi olduğuna inandığım, araştırdığım güzel de maddiyat ayırdığım doktorumu seçtim. kararımı verdim ben bunu istiyorum dedim ve kendimi buz gibi ameliyat odasında buldum. ilk kez narkoz yedim çok değişik bir şeymiş, nasıl bayılıyoruz ki derken son olarak ışığı gördüm ve de çok da normal bir şekilde uyandım, öyle sayıklama filan yok.
öncelikle doktorunuz göğsünüzü kalem ile çiziyor, benimki hep dikleştirme hem de silikon takımı olacağı için lolipop şeklinde bir kesik olacaktı. öylede oldu, şuan muazzam bir ize sahibim :) ama memelerim muhteşem.
eğer benim ki gibi genetik olarak düşük koltuk altı memelere sahipseniz şunu bilin ki memeleriniz sarkmaya ameliyat olsanız bile eğilimlidir ama asla ilk günkü gibi sarkık ve kötü olmazlar, bu yerinde kıvamında bir sarkıklık olur.
ameliyattan ilk uyandığımda çok üşüyordum ve susamıştım, suyu iki saat sonra ancak içebiliyoruz. ve uyandığımda hissettiğim şey göğüs kafesimde güçlü bir basınç, sanki üzerime tuğla koymuşlar gibi. odama çıktım, ee tabi ameliyattan çıkan biri ne kadar iyiyse o kadar iyiyim, ben ameliyat acısından daha çok korku yaşadım, korkum ağrımdan çoktu anlayacağınız. çok ağrım olacak gögüs kafesim buna dayabilecek mi diye düşünürken verdikleri ağrı kesiciler sayesinde öyle bir ağrım olmadı. sık sık mide koruyucu ve ağrı kesici iğneler yaptılar.
ilk gece çok zordu, o iğneler bünyeniz alışık değilse ilk vurulduğu anlarda sarsıyor, bulantı yapıyor, hatta ben vurulduktan sonra 15 dakika boyunca, neden oldum ben bu ameliyatı ya diye ağlama moduna geçiyorum, ama sonra bitiyor o mod. yatıp kalkmak işkence, tuvalete arkadaşımın desteği ile kalkip gittim ama kalkmak 5 dakika sürüyor zaten, bide bişey olacak diye korkuyorsunuz, kalktığınızda baş dönmesi oluyor, ve de dehşet bir ağırlık sanki göğüslerim yere düşecek gibi. sonra yatmak da büyük bir sıkıntı. ilk geceyi atlattık diyelim, zar zor sabahı sabah ettik, henüz göğüslerimi hiç görmedim tabi o sırada, ertesi gün direnleri çıkartırken büyük bir korku yaşadım. doktora acıyacak mı dedim, evet dedi, buna hazır ol dedi, ama ACIMADI :) sanırım korkum acımı bastırdı. ilk kez o bol düğmeli sütyeni açıyorlar bantları açıyorlar ve göğsünüzün içinden ince uzun bir direni çekip çıkarıyorlar, insan korkuyor ama acımadı, çekti ve bitti, anlamadım bile, gözlerimi kapatmıştım. sonra hastaneden çıkıp bir saatlik bir araba yolculuğu yapmak zorunda kaldım eve giderken, çok sancılıydı, araba sarsıldıkça göğsüm gerildi, çünkü o silikon yumuşayana kadar göğsünüze baskı yapıyor, bide iç kanama olur korkusu yaşadım, çünkü böyle bir risk var.
arkadaşlar ertesi gün ayağa kalkmak filan hikaye, beş gün insan içine çıkamıyorsunuz. ayağa kalkmak işkence, tuvalette kendi pijamanızı bile indiremiyorsunuz, çünkü göğüsleriniz geriliyor, ve dehşet bir yük, ve zarar vermemeniz lazım. ben beş gün yattım beşinci gün doktoruma gittim kontrole ilk uzun yürüşümdü ve göğsümü taşımak zor olduğu için yürürken artık belim ağrıyordu :) o evdeki beş gün güzel bir tatil yaptım, tabi endişeliydim ne zaman nasıl iyileşicem diye. göğüslerinizin ağırlığını o kadar fazla hissediyorsunuz ki ben bir ara korktum ben bunları hep böyle hissedecek miyim diye, ayağa kalkınca düşecek gibi oluyor, mememi tutarak yürüyorum filan :) ama merak etmeyin hepsi geçiyor, bana da geçmeyecek gibi gelmişti ama onlar sonradan siizin memeniz oluyor, bu süreç biraz uzun sadece o kadar kısa değil, bunu kabul etmek gerek. o beş günlük sürecin bir gününde mememin üstüne içtiğim kaynar çayın bir kısmını döktüm ve inanırmısınız hissetmedim, yani zerre yanmadım. işte o zaman bende kayış koptu, eyvah dedim, resmen mememi hissetmiyorum. yanmamak ne demek. ama silikon yumuşadıkça o da geçiyor, hissetmemek bir kabus. şunu söylemeliyim ki sol mememde hala fazlaca hissizlik var, özelliklede ucunda, bu çok korkunç bir şey, düşünmemeye çalışıyorum, doktorum iki seneyi bulabilir geçmesi dedi, beni geçiştirdiğini düşündüm iki sene deyince ama bilmiyorum, en azından ilk günkünden çok daha iyi şuan.
bir hafta sonra banyo edebildim, ilk banyomda çok kötüydü, suda bantları açtım, ve oralara yara olan yerlere krem sürdüm, içim fena oldu, bayılacaktım :) ama gögüslerim taş gibiydi yine :)
bir ay boyunca yan yatamadım ben yattım diyeni tebrik ediyorum canı gönülden, ama ben yatamadım. mükemmel sırt ağrıları çektim, hiç sevmem sırt üstü yatmayı. bir ayı geçti, daha öyle tam yaylanarak yatmışlığım yok:) silikonlarım yumuşadıkça rahatlıyor ama yumuşayıncada aşağı doğru iniyorlar
şunu da söyliyim ameliyat sonrası çok fazla ödem oluyor, yani meme aralarında büyük bir şişlik ve ayrıklık, beni çok korkuttu sizi korkutmasın, bolll bolll su iiçin, tuvalete gitmek zor ama siz su için. o ödem atıldıkça şişlik iniyor. göğüs birbirine yaklaşıyor.
altı ayda şekli oturuyor diyorlar, benim ki gayet iyi gözüküyor hatta daha fazla yumuşamasın bence böyle gayet iyi. ama izler var göğüs ucu çevresinden aşağı doğru, iki yıl sonra kaybolmuş olur yada ince bir pembelik kalır dedi doktor, iki yıl sonraaaaaa, nasip :)
şunu söylemek istiyorum, benim düşüncem şimdilik bu sonradan değişir mi bilmiyorum, bekarım, eşler bunu sorun yapar mı bilmiyorum ama şekil izden daha önemli gibi duruyor, sarkık bir memedense izli bir memeyi tercih ederim açıkçası, çünkü şekli şuan güzel.
benim göğüslerim küçük değildi zaten, gayet iyiydi, destekli sütyenlede baya vardı, ama sütyeni çıkarınca görüntü pek hoş değildi, çok sarkık değildi ama ben geleceğe yatırım yaptım, bunun doğumu var yaşlanması var, daha çok sarkması var, bu silikonlar bunu engelleyecekler. hiç sanmıyorum ki bundan sonraki hayatımda çok çirkin sarkık göğüslerim olsun, bu silikonlarla bunları garantiye almış oldum. istedim yaptım.
inşallah pişman olmam. ameliyat evet zordu hala da o süreci atlatmış değilim ama insana özgüven sağlıyor.
eğer istiyorsanız, ömür boyu kararsızlık yaşayacaksanız, yol yakınken gidin olun, genç yaşta olmak bence en iyisi, çok dağılmış memeyi toparlamak daha zor sanırım, böylesi daha güzel.
benim öyle kocaman, çok muazzam göğüslerim yok şuanda, çok dikkat çekmeyen, çok fazla doğal ama güzel göğüslerim var. aslında biraz normal üstü olsun istiyordum ama göğsüm çok gerilmiş bir büyüğünü takınca olmamış :)
size bir nebze olsun yardımcı olabildiysem ne mutlu bana, bol şans :)