Herkese Merhaba,
Kendim yaptırmadan once 2 yıl araştırdım. Bu süreçte meme büyütme operasyonu çok ayıp bir şeymiş gibi kimsenin deneyimlerini paylaşmadığını gözlemledim. Bu yüzden burada karar verme sürecimi, doktor seçimimi, deneyimlerimi ve ameliyat sonrasını sizlerle paylaşmaya karar verdim.
Göğüslerim sırt genişliğime göre çok küçük kaldığı için kıyafetler düzgün durmuyordu, vücudum şekilsiz görünüyordu ve kalıplı sütyenlerden gerçekten çok sıkılmıştım. Yaş ilerledikçe büyür, evlenince büyür vs gibi şeyleri de bekledikten sonra gelişme olmayacağını görünce araştırmalarıma başladım. İlk süreçte gittiğim doktorlar bana nasıl bir ameliyat istediğimi, nereden kesilmesini istediğimi veya ne büyüklükte istediğimi sorunca açıkçası çok şaşırdım. Çünkü hiçbir şekilde uzmanlığımın olduğu bir konu değildi. Nereden kesilirse ne avantajı veya dezavantajı olacağını bilemezdim. Kas altı olursa ne olur, üstü olursa ne olur da keza aynı derecede karmaşıktı benim için. Tüm karmaşıklığa rağmen yılmadım ve internetten de araştırmalarıma devam ettim. Bunun sonucunda ameliyat olduğum doktorum Cem Payaslı’da karar kıldım. Sebebi ise internet sitesinde muayenehanesine çağırması, vücudun yapısına göre tip ve büyüklüğe kendisinin karar vereceğini söylüyor olmasıydı.
Muayenehaneye gittiğimde şu anki durumu ve sonrasında ne kadar değişim olabileceği veya olamayacağı konusunda bilgi verdi. Örneğim benim göğüslerim çok ayrıydı ve yapılsa bile çok bitişik hale gelemeyeceği konusunda ön bilgi verdi. Daha sonrasında yapmış olduğu ameliyatların öncesini ve sonrasını gösterdi. Bu örneklerde de benim vücut yapıma benzer örnekleri özellikle gösterdi.
7 Şubat 2013 günü için anlaştık. Bir gün öncesinde beni arayarak neler yapmam gerektiği konusunda bilgilendirme yaptılar. Ameliyat günü sabahtan hastaneye yatışım gerçekleşti. Ameliyat 30 dk. sürdü. Ameliyattan sonra diren takıyorlar. Bunu duymuştum ama nasıl bir şey olduğunu bilmediğimden çok dehşet verici gelmişti ilk gördüğümde ama inanın zararsızlar  ki ben tuvalete gitmeye karar verince böyle bir şeyin bana takılı olduğunu farkettim. Ameliyattan ilk çıkınca göğsünüze bir şeyle bastırıyorlarmışçasına nefes alamaz halde uyandım ama bu da kısa sürüyor ve ağrı kesici ve sakinleştiricilere şükürler olsun ki kısa sürüyor. Kesinlikle kendiniz yatamıyor, kalkamıyorsunuz; kollarınızı da sadece dirsekten itibaren oynatabiliyorsunuz. Bunu deme sebebim şu ki ben refakatçi olmadan hallederim sanıyordum ama imkansız. Sakın kimse olmadan girmeyin derim. Bir gece hastanede yatılı kaldım ve ertesi gün akşamüzeri çıkışımı yaptım. Çıkmadan önce doktorum kontrol etti ve ilaç olarak da antibiyotik ve ağrı kesici yazdı.
Çıktıktan sonraki bir hafta evde kendi kendinize olduğunuz için biraz endişeye kapılabiliyorsunuz çünkü kollarınızı kaldırmanız ve ağırlık taşımanız yasak. Aynı şekilde sadece sırtüstü yatabiliyorsunuz, yana dönmek de yasak. Ama bunlar gözünüzü korkutmasın çünkü yapabilirsin deselerdi de yapmam imkansızdı. Bir başka belirtmek istediğim deneyimim de soğuk. İlk beş gün zaten hiç evden çıkamadım, sebebi de kambur durmamdı. Hayatınız boyunca kollarınızı oynatamayacağınızı ve kambur kalacağınızı sanıyorsunuz ama emin olun hepsi geçiyor. Hatta daha dik oluyorsunuz iyice iyileşince, bu konuda teminat verebilirim . Neyse konudan uzaklaşmadan 6. Gün ilk dışarı çıkma deneyimimi yaşadım. Normal yürüyüşünüzde yürüyemiyorsunuz çünkü o bile tümsekten geçmişçesine sarsıyor. Yavaş tempoyla her şey güzel.
Soğuk konusuna geri dönersek, üşüdüğünüz anda taş gibi kesiliyor göğsünüz ve üşümeye devam ederseniz nefes alamaz hale geliyorsunuz. Bu beni ilk çok korkutmuştu ve hep bunu yaşayacağımdan endişelenmiştim ama emin olun bu da geçiyor.
14 Şubat’ta doktorla anlaştığımız üzere doktoruma gittim. Bandajlarımı açtı ve ilk defa göğüslerimi o zaman gördüm. Eskisinden çok farklıydım ve tek kelimeyle “harika” diyebildim. Meğer bu tüm sıkıntılarımı bandaj yüzünden çekmişim. Bandajlar çıktıktan sonra çok hızlı şekilde iyileşmeye ve kollarımı kullanmaya başladım. Soğuk etkisi geçti, kollarımı kullanmaya çalışınca oluşan taşlaşma hissi geçti. Ek olarak kesi izine sürdüğüm antibiyotikli bir krem sürmeye başladım. Bu izlerin daha hızlı geçmesini sağlıyor. Sabah ve akşam günde iki defa uyguluyorum. 18 Şubat Pazartesi günü de tekrar işime döndüm. İşime toplu taşımayla gidebildim desem yeterince açıklayıcı olurum sanırım.
Kesi izi deyince insanların korkulu rüyalarından biri de şüphesiz ki bu. Boyu için serçe parmağınız kadar diyebilirim. Benim ameliyatımın üzerinden 1 ay daha yeni geçmesine rağmen izler iyice silikleşti. 6 aya kadar da tamamen geçeceğini umuyorum.
Ameliyattan çıktığınız anda üzerinize takılmış olan spor sütyenine benzer bir çamaşır takılı oluyor. Bunu çıkarmam için bana 1 ay sonrasını vermişti doktorum, yani 7Mart. Fakat o tarihe tekrar kontrol verilmiyor. Bir sonraki kontrol 6 ay sonra oluyor.
Şu an tarih 14 Mart ve ödemlerim neredeyse tamamen geçti (tek tarafta tamamen geçti, diğer tarafta çok az koltukaltına doğru var). Cilt gerilmesi de bir hayli geçti. Masaj vs yapmanız gerekmiyor ve doktorum Cem Payaslı’nın kullandığı silikonlar Dünya Sağlık Örgütü’nün tek onay verdiği sağlığa zararı olmayan ve ömür boyu garantili silikonlar olduğu için belli bir süre sonra tekrar değiştirmeniz de gerekmiyor. Hamile kaldığınızda veya emzirmeniz gerektiğinde de çıkarmanız gerekmiyor (ki buna şükredebilirsiniz aynı şeyi tekrar yaşamamak için). Kasaltı olduğu için sarkma vs problemi de yaşamıyorsunuz. Bir de sansasyonel patlama konusu var ki emin olun öyle bir şey söz konusu değil.
Umarım az da olsa katkım olmuştur.
Sıkmadığımı umar şimdiden geçmiş olsun dileklerimi sunarım.
Kadınsı günler