MELEK ANNELERİ PAYLAŞIM ALANI OLSUN MU :)

deniztir

B&N
Kayıtlı Üye
2 Ekim 2015
1.413
1.124
53
41
Merhaba güzel anneler...
Forumda çok görüyorum, yavrusunu, canını kaybetmiş anneler yaşadıklarını paylaşmaya biraz olsun iç dökmeye çalışıyorlar. Fakat bizi bir araya getirecek hiçbir konuya denk gelemedim hiç.
İster 10 haftalık olsun karnımızda, ister 30... bebek, çocuk, genç, koca adam.. Hepsinin acısı aynı değil mi... Evladını kaybetmiş tüm anneleri buraya duygu paylaşımına çağırıyorum... Sadece acıları değil, elbetteki mutluluklarımızı sevinçlerimizi ve dualarımızı da... Yeryüzündeki en büyük sınavlardan biri bizim, birlikte olup birbirimize destek olmayı hak ediyoruz.

Hepinize sevgi ve dua ile
 
Aslında sadece anlatalım diye değil. Bir paylaşım platformu yaratalım, sadece üzülüp dua etmeyelim bu forumda.
Kaybımız inanılmaz büyük oldu ama kazancımız? Masal gibi hayatımıza giren evlatlarımız. İşte bu masalın ardından kurduğumuz düzende de paylaşılmaya değer çok şey vardır eminim...
 
Olmazmı. Paylaşılacak çok çok güzel şeyler var.o yüzü güzelliği ve son gündeki o kokusu, o cennet kokusu bile sadece roman yazdırır.
Ama dilimiz dönücekmi bilmiyorum..
 
Olmazmı. Paylaşılacak çok çok güzel şeyler var.o yüzü güzelliği ve son gündeki o kokusu, o cennet kokusu bile sadece roman yazdırır.
Ama dilimiz dönücekmi bilmiyorum..
Bazen düşünüyorum. Hasta olduğu zaman sadece bir günde aklımdan geçenlerle ilgili bir psikolojik roman yazabilirim. Ne haldeydik, ne yaşadık, ne haldeyiz.
Her şey zamanla yoluna giriyor. Su yatağını buluyor. Zamanla kırıklıkların her şeye yansımamaya başlıyor.
Sen ne zaman kaybettin evladını? Başka çocuğun var mı?
 
2011 mart 11. Bi kardeşi vardı 18 aylık. Şimdi bitane daha oldu 3 aylık olmak üzere.
Ben ruhsuzlaştım yıllardır. Saçma sapan şeylere kahkahalar atıyorum. Dürtü kontrl bozukluğym var saçlarımı koparıyorum. Ne tam üzülüyorum bişeye ne tam aşırı seviniyorum. Ama yinede çok özel insanlarız onu iyi biliyorum...
Sen nezaman kaybettin. İyi misin?
 
Allah bağışlasın çocuklarını. Sağlıklı mutlu ömürleri olsun ikisinin de.
Ekim 2012. Ama Mayıs'tan beri de uyuyordu zaten. Pek savaşmıyorduk bekliyorduk sadece. Psikolojik yardım aldın mı sonrasında?

Ben iyiyim. Sadece durdurduğum hayata geri döndüm. Dışarıdan durmamıştı da, bana göre durmyştu. Sadece yapmam gerekenleri hissetmeden yaptığım ve iyi gözükmeye çalıştığım 2 yıl. Herkes ne kadar iyisin diyordu ama içim bambaşkaydı benim kupkuruydu.
Şimdi çocuk istiyoruz, inşallah hemen olur. Çok daha iyi olacağız eminim.
 
Biran farketmemişim 2011 değil 2013 yanlş yazmışım. Dediğini anlıyorum noktasına virgülüne kadar aynıydım. İnşallah olur birtane daha. Bizde artık olsun dedik Rabbim aratmadan verdi çok şükür hemen.
Yardım aldım almammı.. beynim ikiye bölünmüştü yardım et diyordum. Kıvrımlarını hissediyordum.
1 yıl kadar gittim sürekli, çok şükür sonrasında iyi oldum. Ama tam iyileşmem geçwn sene buzamanlardı. Ondan sonrada çocuğa karar verdik zaten..
Hastamıydı melegin ve neden okadar zaman uyutuldu...
 
Senin de acın tazeymiş.
Ama ne güzel bir çocuğun daha olmuş. Tadını çıkara çıkara büyüt onları inşallah.
İnsan bir noktadan sonra gücü buluyor kendinde. Bir başlangıç yapma isteği geliyor o zaman. İnşallah biz de çok beklemeyiz, aceleci tarafım kendini göstermeye başladı artık. Hayırlısıysa olsun hemen.

Oğlumuza 1.5 yaşında beyin tümörü teşhisi konuldu. Uzun süre Amerika'da bir süre de İstanbul'da tedavi gördü. Amerika'daki tedaviye çok büyük umutlarla gitmiştik ama hiçbir gerileme olmadı, tam tersi ufak çaplı büyümeler oldu... İstanbul'a geldikten birkaç ay sonra bilinci kapandı. 5 ay boyunca "bugün mü yarın mı" diyerek yaşadık, içimizde umutsuz bir umut da vardı, bazen küçük dalgalanmalar bile umutları yeşertiyordu. 3. doğumgününden biraz sonra da kaybettik boramızı.
Sen neden kaybettin yavrunu?
Çocukların kaç yaşında, kız mı erkek mi :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…