28 haftalık doğum yaptım plesenta ayrıldı bebeğimin yaşama şansı yüzde70 benim yüzde 30du.dünyalar tatlısı bi kızım olmuştu anneliğin ne kadar farklı olduğunu onu görünce anladım artık tek düşündüğüm bebeğimdi ilk elini tuttuğumda elimi sıktı bebeğim yananda olduğumu onu çok seven bir annesi olduğunu hissetmişti 6 gün sonra beyin kanaması geçirdi o güzel saçlarını kazımış kafasından serum veriyorlardı kızımı öyle görünce dünyam yıkıldı.bebeğimi alıp bağrıma basmak onu doyasıya koklamak istedim ama meleğim daha fazla dayanamadı ellerimin arasından uçup gitti.senağlama çok zormuş çokkk.artık meleğim yanımda değil ama kalbimde (seni çok seviyorum nehirimmm)Allah kimseye yaşatmasın.elim kolum bomboş.nerde bi bebek görsem içim parçalanıyor.nasıl kendime geleceğim bilmiyorumsenağlama
((((
